6,319 matches
-
pe care le cânt în poeziile mele. La revedere, dragul meu prieten! Sper, că și tu , citind aceste amintiri ale mele să te bucuri alături de mine de acele clipe frumoase, petrecute în anii copilăriei noastre neuitate, însoțite de florile dragostei părintești și ai primei noastre învățătoare. Vom duce cu noi în inimă dragostea față de ei și de școală. Să nu uităm nicicând: - Părinții ne-au dat viață, iar școala- lumină. *selsovet - sovetul sătesc în frunte cu un președinte, azi primărie *hrușciovschii
COPILĂRIE – FLORĂRIE de IACOB CAZACU ISTRATI în ediţia nr. 1993 din 15 iunie 2016 by http://confluente.ro/iacob_cazacu_istrati_1466000712.html [Corola-blog/BlogPost/370021_a_371350]
-
pasiune în cunoștințe despre viața și opera lui Marin Preda, sunt entuziaști, vin și din județe îndepărtate de Teleorman pentru a participa la concurs, văd școala lui Preda..., satul, sub anumite aspecte, încremenit în timp. Dar unde este Preda? Casa părintească a rămas, părăsită, nelocuită, buruienile umplu curtea, o mică plăcuță pe zidul de la drum al casei amintește că acolo a copilărit cel mai mare romancier al Sudului de țară. În rest, nimic. Localnicii mai șușotesc , dacă-i întrebi câte ceva despre
MARIN PREDA ȘI NERĂBDAREA TIMPULUI de GHEORGHIȚA DURLAN în ediţia nr. 1677 din 04 august 2015 by http://confluente.ro/gheorghita_durlan_1438647357.html [Corola-blog/BlogPost/374482_a_375811]
-
ajutor ușor. Sărind că și ars i-am turnat tot și i-am dat la alegere doar două variante: ori lasă fetele la centru și este în continuare mama lor, ori o dau în primire și o decad din drepturi părintești. Desigur, nu avea încotro. Între timp am vorbit cu o prietenă de la un centru bine văzut ți cotat din mai multe puncte de vedere, unde, întâmplător sau nu, aveau disponibile 2 locuri. Fetele mele au făcut cunoștință din prima zi
AI AJUTA PE ALŢII ESTE O DUBLĂ BINEFACERE... de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1488 din 27 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1422367240.html [Corola-blog/BlogPost/359076_a_360405]
-
părinții sau amintirea acestora. ”Între El... și Viață, Părinții” se intitulează sugestiv al doilea capitol, ce evocă, sensibil, ”copilul din noi”, cu o nostalgie aproape dureroasă față de copilăria ce nu mai poate reveni nicicând. Poeta face o incursiune în casa părintească, pe ulița satului, într-un imaginar dialog cu propria copilărie, dialog ce o transportă spre amintirea tatălui ce nu mai este, el dăinunid doar în eternitatea cimitirului, în mirosul de tămâie, vegheat veșnic de fiică. Ea pendulează între imaginea îndurerată
DESPRE VOLUMUL ÎMPLINIRE PRIN IUBIRE de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1770 din 05 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446710491.html [Corola-blog/BlogPost/384720_a_386049]
-
iubirii precum că Iubirea de Dumnezeu ar fi inseparabila de cea a semenilor, doar întreabă: Poți da copilullui tău pâine, iar aceluia al vecinului pietre zicandu-i că tot pâine este?". Se știe că iubirea LUI se manifestă că aceeia părinteasca, iar ea este că Dumnezeu, adică pretutindeni!! Altădată spuneam: “Știu că dacă iubesc prea pasional mă pot arde, dar mă și întăresc pentru că focul călește ceea ce nu poate topi! Este paradoxal, însă cu cât pot capta cât mai multe în
DUMNEZEU, DUMNEZEU ... (II) de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1035 din 31 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Dumnezeu_dumnezeu_ii_valerian_mihoc_1383186313.html [Corola-blog/BlogPost/344557_a_345886]
-
prof. Gelu Mircea Stan, Garofina Solojan, Florica Bradu, Elisabeta Turcu, Constantin Sârbu, Ion Bondunescu Angelica Stoican, Ștefan Cărăpăceanu, Nicu Crețu - dirijorul Ansamblului „Maria Tănase”, Floarea Calotă, Ion Ghițulescu și mulți alții... pe care-i salut cu deosebită prețuire: „Sfântă casă părintească, Dulce rai dumnezeiesc... Nu te las pe mâini străine - Toată viața cât trăiesc!” Gheorge cântă și suspină, anii numărând în gând, dorul inima-i alină, iar când lacrimi calde-i curg peste fața luminată de razele unui soare blând, un
GHEORGHE ROŞOGA ANIVERSEAZĂ 50 DE ANI DE ACTIVITATE de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1586 din 05 mai 2015 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1430783807.html [Corola-blog/BlogPost/379764_a_381093]
-
în față și distruge înfruntată piept la piept. Așa ai crescut... iar acestea-s perlele aninate la diadema ce ți-a însemnat-o cântecul pe lumina frunții. Zburdai, te jucai, priveai, ascultai, cântai, te minunai... îți petreceai ziua în satul părintesc, sub ochii mamei și tatii. Serile, pentru toți copiii sunt părțile de ziuă cel mai adânc atrăgătoare în visuri pe care tot restul vieții le reconstituim topiți de plăcere premeditată. Cum erau serile tale? Îmi aduc ș-amu aminte Mâinile
MARIA ŞALARU. CÂNTECUL CA O POVESTE (INTERVIU, PARTEA I) de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 2023 din 15 iulie 2016 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1468610256.html [Corola-blog/BlogPost/368687_a_370016]
-
un țigan de treizeci de ani. La cunoscut la o nuntă. Știa țiganul să cânte la vioară și făcea bani frumoși din pasiunea lui. După trei luni, când țiganul s-a plictisit de ea, Claudia s-a întors la casa părintească dar nu singură, ci împreună cu un prunc în pântece. Ca să nu le facă familia și neamul de râsul satului, Maria Cojocaru a dus-o pe fiica ei, Claudia, la moașa Veta care i-a omorât pruncul nenăscut. Trei luni s-
RATACIRI de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1618 din 06 iunie 2015 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1433571729.html [Corola-blog/BlogPost/372465_a_373794]
-
80 de ani...”. Iată titlurile și anii publicării celor unsprezece cărți: - Rămas-bun / 1975; - „Arta conversației” / 1980, 1992, 1993, 1994, ajunsă best-seller înainte de anul 1989, iată, este publicată în mai multe ediții de după acest an; - Sărută pământul acesta / 1987; - Rămas-bun casei părintești / 1990; - Carnetul din port-hart / 1996; - Candidații la fericire / 2002; - Arta compromisului / 2002, 2007; - De-amor, de-amor, de inimă albastră / 2005; - Viață, viață, legată cu ață / 2007 - Pe apa sâmbetei / 2009; - Notă informativă bătută la mașină / 2011 De remarcat este
RELUARE) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1972 din 25 mai 2016 by http://confluente.ro/marian_malciu_1464126658.html [Corola-blog/BlogPost/378984_a_380313]
-
Dorul ți-am păstrat în suflet ce de tine e flămând Doar citind vei înțelege din scrisoarea mea, plângând, Căci pe-o lacrimă uscată-ți scriu acuma, surâzând. Mi-au rămas în suflet ruguri, tainele vrăjite-l poartă Către casa părintească îmbrăcată-n strai de vise, Drumul vieții nu se știe, căci e hotărât de soartă, Dar păstrez cu drag, bunico, boabe de-amintiri aprinse. Paula Diana Handra Referință Bibliografică: PE O LACRIMĂ USCATĂ-ȚI SCRIU ACUMA SURÂZÂND / Paula Diana Handra
PE O LACRIMĂ USCATĂ-ȚI SCRIU ACUMA SURÂZÂND de PAULA DIANA HANDRA în ediţia nr. 1870 din 13 februarie 2016 by http://confluente.ro/paula_diana_handra_1455389830.html [Corola-blog/BlogPost/342615_a_343944]
-
incomodeze, luau secerele în mâini, prindeau cu hărnicie spicele cu mâna stângă, se aplecau și tăiau grâul de la rădăcină, până când dădeau gata snopul. Și mai departe clădeau câte o claie dintr-un număr aproape mereu același de snopi. Curtea casei părintești era destul de mare, mai ales după ce tata cumpărase de la vecina o fâștoacă, lărgind aria mea de joacă. În anii imediat după război, ne plăcea să căutăm gloanțe care zăceau cu duiumul pe câmp și asistam plin de neastâmpăr la trasul
CASETA CU AMINTIRI I de ION UNTARU în ediţia nr. 314 din 10 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/_caseta_cu_amintiri_i.html [Corola-blog/BlogPost/341777_a_343106]
-
am gândit că am toate șansele să i le obosesc și mai mult. M-am sculat cu energie să mă conving că totul ar fi “apă de plaoie” și cu voce tare, am început să citesc: ”Te slăvim Românie, pământ părintesc”, după care cu o voce mai înceată am continuat restul versurilor din prima straofă. Le-am citit de mai multe ori, sub privirea de uliu a mamei. Închideam cartea și încercam să la recit pe toate, dar nu-mi venea
GLORIE COPILĂRIEI X de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_x_mihaela_arbid_stoica_1335191006.html [Corola-blog/BlogPost/357092_a_358421]
-
rostite fără răsuflare și cum îi cântăm: Moș Crăciun cu plete dalbe”. Dar mirosul sarmalelor și al acelor preparate care în aceste zile stau pe masa noastră, cum mă îmbrâncesc la amintirea bunătăților și țuica fiartă de pe masa din casa părintească, la „zaibărul” dătător de sănătate, cu atmosfera de familie cu temeiuri strămoșești? Nu pot să mă abțin și să nu zic: Ce de bunătăți făcea mama acasă! Ce sarmale, ce caltaboș, ce piftii, ce cârnați, ce cozonac!... Și ce jambon
ÎNTRE DOUĂ LUMI de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 1471 din 10 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/elena_buica_1420885863.html [Corola-blog/BlogPost/350127_a_351456]
-
prea puțină tăcere nici nu vreau să mă închid cu cei mici să-i învăț expresii cuminți. N-am să arunc nimănui în ochi focul poemelor mele n-am să caut sensuri care năpârlesc. Refuz tot ce seamănă cu sărutul părintesc dăruit prea târziu sau așteptat prea mult BETWEEN WORDS (Translated by Rafael Manory) I won't add anything to what I have written already, ... Citește mai mult ÎNTRE CUVINTE(“Mării anonimi”, Editura Junimea, Iași, 1985) N-am să adaug nimicla
BIANCA MARCOVICI by http://confluente.ro/articole/bianca_marcovici/canal [Corola-blog/BlogPost/381699_a_383028]
-
una: a iubirii reciproce. Și nu a pus multe condiții mântuirii noastre. Ci numai una: a iertării reciproce. O poruncă ca o rugaminte, ca o dorință născută din prea multă iubire. Și o condiție ca un sfat și un îndemn părintesc, ca o mângâiere suavă peste mult prea împietritele noastre inimi. Spun unii Sfinți Părinți ai Bisericii că Iisus Hristos ne iubește nu doar cu o iubire enormă, nemărginită, nelimitată și necondiționată. Nu se mulțumesc cu acest termen. Și afirmă ori
DESPRE IUBIRE SI IERTARE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 201 din 20 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_iubire_si_iertare_.html [Corola-blog/BlogPost/366818_a_368147]
-
mai sunt amicul tău, Nu sunt tânăr, nici frumos, N-am mașină, merg pe jos! Despre creațiile poetului și prozatorului Mihai Leonte, aș avea foarte multe de scris. Aș mai scoate în evidență, căldura și respectul cu care descrie casă părinteasca, familia și mai ales tristețea și aducerile aminte cînd scrie despre Părinții iubiți. Ceea ce deasemenea m-a impresionat în scrierile sale, a fost acel "dialog" în care am simțit respectul sau și credința să în Dumnezeu..: "PSALMUL CREDINȚEI MELE. Doamne
TRECĂTOR PRIN LUME de DOINA THEISS în ediţia nr. 809 din 19 martie 2013 by http://confluente.ro/_trecator_prin_lume_doina_theiss_1363740124.html [Corola-blog/BlogPost/345323_a_346652]
-
cele spuse de către învățătorul Aurel Drăguș, care spune în prefața la cea de-a doua ediție a cărții, apărută la Ed. „Axis Libri”, editură de care sunt atât de mândru: „Nimeni din cei născuți la sat nu poate uita casa părintească, biserica, școala, ulițele satului copilăriei, dealurile, pădurea cu viețuitoarele ei, truda și hărnicia oamenilor, tradițiile, datinile și obiceiurile.” Cât adevăr grăit-a dascălul prezent și astăzi, din fericire, printre noi! Noi, orășenii, știm ceea ce spunea Î.P.S. Serafim: „Viața la
UN SFERT DE MILENIU DE ŞCOALĂ ROMÂNEASCĂ LA BOHOLŢ DE PROF.DR.ZANFIR ILIE de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1721 din 17 septembrie 2015 by http://confluente.ro/pompiliu_comsa_1442491702.html [Corola-blog/BlogPost/365595_a_366924]
-
vieții Părintelui Mihail Milea a fost stabilit dinainte, ca o descoperire de „Sus”, din „dar ceresc” și de timpuriu a simțit atracție sempiternă față de creștinism. Înălțându-se pe vârful picioarelor, bătea cu degetele usna clopotului de la biserica de peste drumul casei părintești și auzind cântări de îngeri și simțind adiere miraculoasă de aripi, a fost atât de sastisit și de fascinat de tărâmul, doar de el văzut încât i-a devenit convingere și chemare irezistibilă, predându-se Mântuitorului nostru Iisus Hristos, spre
PĂRINTELE MIHAIL MILEA – OMUL LUI DUMNEZEU CE ARE VOCAŢIA, DESTINAŢIA ŞI MISIUNEA SLUJIRII OAMENILOR… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1658 din 16 iulie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1437031519.html [Corola-blog/BlogPost/357705_a_359034]
-
credincioșilor cu un „chip fericit”, așa cum a învățat din „Jurnalul fericirii” al duhovnicului său Nicolae Steinhardt, care i l-a încredințat sub forma manuscrisului spre tainică păstrare și pe care l-a ținut într-o echină îngropată în lutul casei părintești până la liniștirea vremurilor, în anul 1990. În procesul devenirii ca om duhovniceasc a înțeles să se răscumpere și răsplătească în fața lui Dumnezeu cu fapte inombriabile de bine, cu iubire centuplă față de oameni, cu bunătate și milă creștină, cu înțelegere și
PĂRINTELE MIHAIL MILEA – OMUL LUI DUMNEZEU CE ARE VOCAŢIA, DESTINAŢIA ŞI MISIUNEA SLUJIRII OAMENILOR… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1658 din 16 iulie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1437031519.html [Corola-blog/BlogPost/357705_a_359034]
-
fiecare are drumul său. Al tău este abia la început, al nostru din păcate ... este spre apus, dar asta doar Domnul știe! Indiferent care-ți va fi drumul vieții să nu uiți niciodată locul de unde ai plecat - ulița copilăriei, casă părintească, neamul și seminția din care cu cinste te tragi, curtea unde te jucai cu sora ta mai mică, vecinii și nici dascălii ce-au slujit învățându-te adevăratele valori morale ale societății din care facem parte. Să-i respecți, să
ARTICOL SCRIS DE CĂTRE VASILE BELE de VASILE BELE în ediţia nr. 840 din 19 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Cristina_petriman_ganduri_l_vasile_bele_1366361434.html [Corola-blog/BlogPost/345932_a_347261]
-
mai adunăm la o bere și la o bârfa, mă mai apucă melancolia și dorul de casă și îl citam pe Ion Creangă spunând: ʺNu știu alții cum sunt, dar eu când mă gândesc la locul nașterii mele, la casa părinteasca din Brașov...” și în urma acestei vorbe pe care o repetăm când ne adunăm la un pahar de vorbă, colegul meu de cabina, Jean Anghel - fost fotbalist în divizia A, la F. C. Brașov -, mi‐a zis Creangă. Așadar, acesta este lotul
20 DE ANI DE LA...DEBARCAREA IN U.S.A de VIOREL VINTILĂ în ediţia nr. 1637 din 25 iunie 2015 by http://confluente.ro/viorel_vintila_1435207359.html [Corola-blog/BlogPost/352958_a_354287]
-
furiș”, într-un peisaj mirific, cuibul natal, fabulos, în care „stele desculțe făceau cu ochiul, / dudul se mărginea de-o bancă / strâmbă de bătrânețe”. (Din amintirile mele, dacă nu mă înșel, dudul și bătrâna bancă chiar au existat în fața casei părintești din Domnești, a poetului George Baciu). Din anii copilăriei, poetul reține în mod deosebit icoana mamei, zugrăvită cu duioșie în toate detaliile spiritualității creștine: „Mama, frumoasă ca o duminică / la capătul rugăciunii de seară, / legănând același cântec / atârnat pe-o
ÎN VESTIARUL INIMII de GEORGE BACIU în ediţia nr. 207 din 26 iulie 2011 by http://confluente.ro/In_vestiarul_inimii.html [Corola-blog/BlogPost/340710_a_342039]
-
este interioară unei mame subiectivitatea filială a fiului ei, făcând-o să se poată substitui fiului ei și să trăiască cu mai multă intensitate decât el bucuriile și durerile lui. Dar precum Tatăl dumnezeiesc trăiește subiectivitatea Fiului în subiectivitatea Sa părintească, fără să le amestece, ci intensificându-le, așa și Fiul trăiește subiectivitatea părintească a Tatălui în subiectivitatea Sa filială, sau ca Fiu. Totul e comun și perihoretic în Treime, fără ca în această mișcare comună a subiectivității Unuia în altul să
DESPRE DUMNEZEU TATĂL – CA TEMEI AL UNITĂŢII INTRATRINITARE. O ABORDARE DIN PERSPECTIVA TEOLOGIEI PĂRINTELUI PROFESOR DUMITRU STĂNILOAE (1903 – 1993)... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1994 din 16 iun by http://confluente.ro/stelian_gombos_1466054082.html [Corola-blog/BlogPost/373317_a_374646]
-
poată substitui fiului ei și să trăiască cu mai multă intensitate decât el bucuriile și durerile lui. Dar precum Tatăl dumnezeiesc trăiește subiectivitatea Fiului în subiectivitatea Sa părintească, fără să le amestece, ci intensificându-le, așa și Fiul trăiește subiectivitatea părintească a Tatălui în subiectivitatea Sa filială, sau ca Fiu. Totul e comun și perihoretic în Treime, fără ca în această mișcare comună a subiectivității Unuia în altul să se confunde modurile distincte ale trăirii împreună a acestei subiectivități” . Părintele Stăniloae arată
DESPRE DUMNEZEU TATĂL – CA TEMEI AL UNITĂŢII INTRATRINITARE. O ABORDARE DIN PERSPECTIVA TEOLOGIEI PĂRINTELUI PROFESOR DUMITRU STĂNILOAE (1903 – 1993)... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1994 din 16 iun by http://confluente.ro/stelian_gombos_1466054082.html [Corola-blog/BlogPost/373317_a_374646]
-
e dor în special de părinții care mi-au dat viață și m-au crescut, lor le simt lipsa cel mai tare și le mulțumesc pe această cale pentru tot ce au făcut pentru mine. Mi-e dor de casă părinteasca, de prietenii mei din copilărie, de tot ce-mi amintește de "acasă". Reporter: Ce este pentru tine meseria de Realtor? M.C.: Consider că este mai mult un "talent" decât o "meserie". Această afacere o dețin mai mulți români în SUA
MUNCA CU OAMENII ESTE O ARTA de IONEL CADAR în ediţia nr. 105 din 15 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Munca_cu_oamenii_este_o_arta.html [Corola-blog/BlogPost/361157_a_362486]