1,058 matches
-
mână, Adela ridică privirea spre bunica ei: Dar unde au crescut ei? În timp ce pășesc agale prin micuța grădină plină de flori și miresme deosebite, înconjurată de copaci bătrâni, doamna Hagiaturian începe să vorbească domol, acompaniată de ciripitul vesel al unor păsărele: Oh, cum să vă spun? A fost odată ca niciodată, o țară frumoasă, România... Cuprins Partea I 11 Partea a II-a 161 Epilog 317 Editura JUNIMEA, Iași ROMÂNIA, Strada Pictorului nr. 14 (Ateneul Tătărași), cod 700320, Iași, tel./fax
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
trezit la viață, Iar ceața s-a dosit în vale Și mândra îmi venea în cale. S-aude susur de izvoare Iar mai în sus, în depărtare, Au început s-apară viorele Și eu ascult cu drag un cânt de păsărele. E larmă și zgomot în sat, Țăranii se duc la arat. Șuier de vânt bate în zori Și mângâie câmpul cu flori. Totul în jur e frumos Și parcă aud un cântec duios, Care în geam îmi va bate În
Prim?vara by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83207_a_84532]
-
tânguit ci vorba lui, așa se exprima el; fâlfâitul din aripi a unei gâște sălbatice - ce spun eu sălbatică, aici totul era sălbatic și frumos - ce se simțea în aer ca niște suspine de țâțâni de ușă neunse; ciripitul unor păsărele a căror nume îmi era necunoscut și care își răspundeau una alteia cam așa: „bei o bere, bei o bere?” la care, din coroana unei sălcii mai îndepărtate venea răspunsul: „ba un vin, ba un vin”, cel puțin, eu așa
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
am mai întâlnit păsări specifice deltei. Doar o egretă s-a înălțat din coroana unui arbore mai înalt, a planat puțin și s-a așezat vizavi, pe o cracă a unei sălcii. Dar nagâții și pelicanii nu se lăsau văzuți. Păsărelele, care anul trecut ciripeau vesele, acum tăceau, ascunse în frunzișul copacilor de pe margini. Am înaintat până la canalul cu nuferi. De acum eram aproape de Șontea, dar locurile mi se păreau străine, de nerecunoscut. Am trecut pe lângă groapa cu somni uriași și
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
Soldații dinăuntru erau ocupați cu studiul hărților, Încercând să identifice calea cea mai bună spre revolte. N-au observat-o pe fetița cu șapcă de aviator care se fofilase pe bicicleta ei În formă de banană. Afară Încă era Întuneric. Păsărelele Începeau să cânte. Mirosurile văratice de iarbă și frunze uscate erau peste tot prin aer și dintr-o dată mi-am pierdut cumpătul. Cu cât mă apropiam mai tare de tanc, cu atât mi se părea mai mare. Mi-era frică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ulmi stufoși. Lângă bordură sunt parcate mașini. Trecem pe lângă peluze și mobilier de grădină, pe lângă căsuțe suspendate și bazine pentru păsări. Când mă uit În sus, la coronamentul de ulmi, cerul tocmai Începe să se lumineze. Pe ramuri se mișcă păsărele și veverițe. Într-un copac s-a Înțepenit un zmeu. Pe o cracă a altuia se leagănă tenișii cuiva, cu șireturile legate. Chiar sub ei văd un indicator. E ciuruit de gloanțe, dar reușesc să-l citesc: Pingree. Dintr-o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
urmă. Mama mea evita și aspectele trupești. Nu vorbea niciodată deschis despre sex. Nu se dezbrăca niciodată de față cu mine. Îi displăceau glumele porcoase și nuditatea din filme. La rândul lui, Milton nu era În stare să discute despre păsărele și albinuțe cu tânăra lui fiică, așa că În acei ani nu-mi rămase decât să-mi dau seama singură cum stau lucrurile. De la aluziile făcute de mătușa Zo prin bucătărie, știam că femeilor li se Întâmpla destul de des un anumit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
mai cunoscuseră de ani de zile. Când Capitolul Unsprezece era plecat, nu așteptau să mai urce În dormitor, ci foloseau camera În care se nimereau să fie atunci. Au Încercat canapeaua roșie de piele din bibliotecă. S-au Întins pe păsărelele albastre și bobițele roșii de pe sofaua din camera de zi și de câteva ori s-au așezat chiar pe linoleumul gros din bucătărie, care avea un imprimeu cu cărămizi. Singurul loc În care n-au ajuns a fost subsolul, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Extaze culturale de acest fel, încă majoritare la noi, nu arată nici admirație reală pentru un autor, nici mândrie națională, ci prostie, pur și simplu, prostie gongorică și provincială. La fel, altădată, Mihail Dragomirescu analizase pe zeci de pagini " Somnoroase păsărele", trecînd-o prin toate arcanele teoriei literare a vremii, storcind din ea tot ce se putea stoarce, pentru ca în final să creadă că poetul spunea "noapte bună" păsărelelor! Cum să-nțelegi un autor când nu ai nici intuiția literaturii, nici acea
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
și provincială. La fel, altădată, Mihail Dragomirescu analizase pe zeci de pagini " Somnoroase păsărele", trecînd-o prin toate arcanele teoriei literare a vremii, storcind din ea tot ce se putea stoarce, pentru ca în final să creadă că poetul spunea "noapte bună" păsărelelor! Cum să-nțelegi un autor când nu ai nici intuiția literaturii, nici acea atentă, adâncă empatie, acel interes adevărat pentru viața și opera lui (de fapt, unul și același lucru) care să te poată salva de exegeza sterilă? Acest interes
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
plecat din curtea școlii ținându-ne de gât, vorbind despre o tipă de la J care umbla cu un negru. Apoi, tabăra de la Breaza a avut cam tot ce-ar fi putut avea o tabără din vacanța de primăvară: ciripit de păsărele, fustițele fetelor, macaroane, marmeladă și mâncărică de cartofi, colțul crud al ierbii, meditații la matematică cu Stăneasca, diriga mea (la D) și profa lui (la I), pasta de dinți de pe clanțe, o excursie la crucea de pe deal în care ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
cimitir cât și la ”Bolta Rece”, datorită lui Carmen și Avel. ...Era pe la mijlocul lunii lui Cuptor... Ziua aluneca ușor către seară, căldura de peste zi se mai dămolise... o adiere ușoară de vânt răcorea aerul. Era o seară caldă și blândă, păsărelele foșneau a înnoptare în copacii din fața casei. -Și, mâine va fi o zi frumoasă!.. își zise Iorgu, privind cerul. Se lăsă noaptea... cerul era limpede și senin. Aproape toată noaptea aceea înspre Sfânta Maria, Iorgu s-a frământat în pat
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
deci, hainele ei se vor potrivi. Găsi întîi un set de chiloței nostimi , nu cu totul mini, ceea ce i-ar fi făcut inutilizabili, dar destul de drăguți. Erau șapte bucăți de culoare albă, fiecare având imprimate în partea din față niște păsărele care stăteau pe o creangă, sub ele scriind cu frumoase litere verzi de mână Lundi sau Mardi sau Mercredi sau Jeudi sau Vendredi sau Samedi sau Dimanche. Și-i scoase pe ai lui și și-i trase pe cei care
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
copil, ce ascultase o poveste frumoasă. La treburile zilnice din livadă, din grădină și chiar la "Observator", era asistat de Toni, alături de care începuse să facă excursii tot mai îndelungate în pădurea din spatele casei. Îl atrăgeau brazii maiestuoși, aerul proaspăt, păsărelele, umbrele și luminile pădurii. Găsea câte o poieniță unde întindea pătura și, cu fața în sus, privea albastrul cerului. Câteodată mai și adormea, fiind trezit de Toni care-l trăgea cu colții de pantaloni, atrăgându-i atenția c-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
săptămână, Petre o invită pe Ana în pădure. Pregătiră sucuri și sandvișuri, luară o pătură, cu Toni și cu Pic după ei merseră spre poienița cunoscută. În pădure era răcoare și bine, nu se auzea decât foșnetul brazilor și cântul păsărelelor. Ana începu iar cu întrebările: Tată, am găsit acasă, în bibliotecă, mai multe cataloage cu bijuteriile tale, pregătite pentru diferite expoziții din țară și străinătate. Printre ele am găsit un catalog pe care l-ai prezentat când ai expus copiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
Să nu uităm că portughezii sunt experți în băuturi, ei făceau export de vinuri încă din perioada Imperiului Roman. Tot ei au adus în Europa, de peste ocean, pentru prima dată, tomatele și cartofii. Aici în liniștea tulburată doar de ciripitul păsărelelor, de briza răcoroasă a mării și mișcarea domoală și ritmică a valurilor de lângă plajă, îți poți depăna amintirile, simțindu-te mult mai bine decât în infernul orașelor. Plimbarea pe faleză, atât în zorii zilei cât și seara, te reconfortează pentru
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
presurile, coțacii, privighetorile când se depărtează de cuiburi. Și vine cuculeana mută și își părăsește oul în casă străină. Aici va crește puiul lor, se va face mare și voinic, îi va arunca jos din cuib pe puii pământului și păsărelele vor hrăni o namilă de cuc, fără să priceapă că le-a distrus familia... Dar cucul e pasăre sfântă pentru țăranii mei frumoși... „Și, până la urmă, cine a furat vacile lui Tică?”, întreb eu cu gândul că mă prinde noaptea
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
un braț de cărți. Mihai s-a înfuriat și și-a întrebat sora: "e în vacanță sau nu?!", mai ales că Mariana a luat premiu în fiecare an. Înainte de culcare, Cristina mai învață o strofă din Luceafărul, uneori repetă Somnoroase păsărele, apoi ascultă Isprăvile lui Păcală citite de Mihai. Rîde sonor, spre marea bucurie a tatălui, cu care doarme, apoi se cuibărește în pernă și, înainte de-a adormi, cere să i se vorbească iar de Ștefan cel Mare, de Eminescu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
de izbeliște, se răsucesc și-l Înghit pe cine le are. Trebuie canalizate. Sprijinite. Mă Înțelegi, Fortunato? — Vă Înșelați În privința fiului meu. De geniu, nici pomeneală. De-abia trece la geografie... Dascălii Îmi tot spun că are capul plin de păsărele, și e foarte obraznic, la fel ca maică-sa, dar aici, cel puțin, va avea mereu o slujbă onorabilă și... — Fortunato, mă plictisești. Chiar azi mă duc să mă Întîlnesc cu Adunarea Directoare a colegiului San Gabriel și am să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
înțeleg totul. Adultul nu știe că, până și în chestiunea cea mai dificilă, copilul îi poate da un sfat util. O, Doamne! Doar atunci când păsărica asta frumoasă te privește încrezătoare și fericită, îți e rușine s-o păcălești! Le spun păsărele pentru că nu există pe lume ceva mai frumos ca o păsărică. De fapt, toată lumea din sat s-a supărat pe mine mai mult din pricina unei întâmplări... iar Thibaut pur și simplu mă invidia; la început clătina din cap și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
daruri, dar ea nu mai mânca aproape deloc. Datorită lor, vă încredințez, a murit aproape fericită. Datorită lor, și-a uitat soarta amară, primindu-și iertarea de la ei, fiindcă până la sfârșit s-a considerat o mare păcătoasă. Copiii, ca niște păsărele, dădeau din aripi la geamurile ei și îi strigau în fiecare dimineață: „Nous t’aimons, Marie!“**. A murit foarte curând. Eu unul credeam că va trăi mai mult. În ajunul morții ei, înaintea asfințitului, am trecut pe la ea; m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
vede, dar are impresia că nici două motive nu se repetă la fel. Mângâie discret o lebădă cu aripile desfăcute, apoi un șarpe minuscul fofilându-se printre frunze. Dă de o șopârliță și de un crab. Puțin mai încolo câteva păsărele ciugulesc delicat florile îmbobocite. Înțelege că întregul zid a fost acoperit cu un sistem complicat de volute și contra volute sime trice din frunziș de acant, aidoma unui covor sau unei tapiserii. Intervenția discretă a faunei este bine-venită. Introduce o
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Acesta ne primește extrem de cordial. Din cabinetul său, deschide o usă alăturată și intrăm într-o cameră mult mai spațioasă. Avem impresia că suntem la galeriile Lafayette. Rafturi pline de păpuși, de ursuleți joviali, curați, nu ca umblatul nostru ursuleț, păsărele și mai ales o tricicletă. Astfel copilașii se lasă mai usor dezbrăcați și examinați. Vrem să achităm onorariul, dar Bessau ne roagă sa trecem și a doua zi. Îngrijorați, mergem pentru rezultat. Cu un aer grav, profesorul rostește rezultatul: „fetița
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
a dormit toată iarna sub veșmântul alb de nea, răsare acum, spre bucuria gospodarilor ce așteaptă viitoarea pâine. Păsările călătoare se întorc din țările calde, își clădesc cuiburi din care peste puțin timp vor răsuna glasuri subțiri de puișori. Pentru păsărele care au stat iarna aici, îndurând frigul necruțător, Primăvara vine cu căldură ca o aripă ocrotitoare. Odată cu apariția căldurii înăbușitoare se aud: zumzetele gâdilitoare ale albinelor, clinchetele moi ale apelor, foșnetele pline ale frunzișurilor, precum și hohotirea despletită a vântului. Totul
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
aducând zvon de viață în aceste locuri mai puțin umblate. Un fluture mare, strălucind în toată transparența unei palete multicolore, zbura prin iarba grasă și moale, așezându-se pe o floare. Bătea un vânticel cald; nu se auzea decât ciripitul păsărelelor pe ramuri și zumzetul miilor de insecte ce roiau neobosite prin iarbă. Culcată pe covorul moale de floare și iarbă, privirea mi se îndrepta spre poiană, și deodată, la marginea pădurii apăru o căprioară. La fel de neclintită și de uimită ca
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]