947 matches
-
cu și mai mult năduf, același marș. În cele din urmă, vaporul se apropie destul de mult ca să se poată distinge chipurile pasagerilor, aliniați de-a lungul parapetului ca niște păsărele. Printre turiștii străini erau și câțiva tineri japonezi, aplecați peste parapet, fluturându-și pălăriile spre cei care priveau de pe chei. Într-un colț se aflau adunate câteva călugărițe. Un marinar roșcat își scoase capul pe un hublou din margine. Pe chipul tuturor se citea o mare bucurie. Când vaporul atinse ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
cu adevărat. Ceva din circumstanțele morții sale, ceva ce încă nu puteam indica, îmi ridica întrebări. Nu mai puțin curios era faptul că alesese să-și schimbe cămașa înainte de a se spânzura. M-am cățărat peste balustradă pe un mic parapet făcut de peretele casei scării și m-am lăsat în genunchi. Aplecându-mă înainte, am putut să văd bine punctul de suspensie din partea din spate a urechii drepte a lui Hering. Gradul de strângere a ligamentului este întotdeauna mai ridicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
cunoștința. Șoseaua era aglomerată, ambulanța a sosit cu întârziere. Tu nu te mai grăbeai. Nemișcată în jacheta ta de blană, erai ca o pasăre fără vânt. Apoi s-au năpustit în trafic cu sirena urlând. Mașinile s-au strâns lângă parapet, au intrat pe trotuarul de pe malul apei, în timp ce sticla cu ser fiziologic dansa deasupra capului tău, iar o mână strângea ritmic balonul albastru ca să-ți pompeze aer în plămâni. La urgență, medicul reanimator care te-a luat în primire a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
ținându-mă strâns de bara făcută din tuburi și buloane ruginite. Mi-am agățat haina, am tras de ea și stofa s-a rupt. Dintr-o dată am auzit un huruit neașteptat. În fața mea, foarte aproape, se afla un viaduct. Dincolo de parapet mașinile treceau ca vântul. Nu mai reușeam să înțeleg unde ne aflam, am privit în jur. Fata era deja destul de departe în spatele meu, se oprise pe o esplanadă nepavată. Cu părul galben și sacul multicolor, părea o paiață uitată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
ne pregăteam să-l aruncăm în râu (cu o clipă mai devreme, Podul Bercy ni se păruse pustiu), și imediat eu și Bernadette începusem sa-l batem cu palmele pe spinare pe Jojo, aplecat, cu capul și mâinile atârnând peste parapet, iar eu: - Varsă cât poftești, mon vieux, și ți se vor limpezi ideile! - exclam, și susținându-l, cu brațele lui pe spatele nostru, îl transportăm până la mașină. În acea clipă, gazele care se adună în stomacul cadavrelor au ieșit cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
următoare, Rambert, ajuns primul la întâlnire, citea cu atenție lista celor morți pe câmpul de onoare. Câteva minute mai târziu, doi bărbați s-au apropiat, l-au privit cu indiferență, apoi s-au dus să se sprijine în coate de parapetul aleii și păreau în întregime absorbiți de contemplarea cheiurilor goale și pustii. Aveau amândoi aceeași statură, erau îmbrăcați la fel, cu pantaloni albaștri și tricouri bleumarin cu mâneci scurte. Ziaristul s-a îndepărtat puțin, apoi s-a așezat pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
îndepărtat și, în urma ei, exclamații confuze, venind de departe, au rupt din nou tăcerea. Apoi, aceeași tăcere s-a lăsat asupra celor doi bărbați, cu toată greutatea ei de cer și de stele. Tarrou se ridicase ca să se așeze pe parapetul terasei cu fața spre Rieux, care stătea tot prăvălit in scaunul lui. Nu se vedea din Tarrou decât o formă masivă, care se profila pe cer. El a vorbit multă vreme și iată aproximativ discursul lui reconstituit: Ca să simplificăm, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
erau cât pe ce să mă omoare. E peste puterile mele. Și când, ca să mă-ntorc aici, am trecut podul Alma - podul sufletului! -, m-am simțit îndemnat să mă arunc în Sena, în oglindă. A trebuit să mă agăț de parapet. Și mi-am amintit alte ispite similare, vechi acum, și fantezia aceea cu sinucigașul din născare pe care mi l-am imaginat că trăise aproape optzeci de ani cu dorința permanentă de se sinucide și luându-și viața în gând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
și încă o dată! Când au avut timp să-și încarce ar-ba-le-te-le? Săgețile pătrunseră până-n hipotalamus. Creierul mic își pierdu echilibrul. Șepcarul căzu la pământ, cu capul într-o imensă ladă cu mortar. Fără să știe de ce, își târî picioarele dincolo de parapetele de fier și se afundă cu totul în nămolul cenușiu care îl îmbrățișă cu răcoare binefăcătoare. Ce bine-i aici, iarba e plină de rouă, soarele se întrezărește încălzind cu blândețe trupul întins cu fața în jos în nămolul pufos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
genunchi; restul, în profilul de Vest, orientat V-E. PRUNILĂ, poet. M39. Adâncime 270 cm, mormânt adunat. Doar calota. KIRILĂ, pescar. M43 Adâncime 240 cm, oasele craniului rău conservate, orientat V-E. HALIPA, pescar. M44 Adâncime 265 cm, urme de parapet de piatră, mâinile pe lângă corp, în stânga lipsa oaselor antebrațului drept, orientat V-E. HUGO MĂRĂCINEANU, pictor, poet și prozator. Necropola 2 M8. Adâncime 200 cm, aproape întreg, picioarele rămânând de la jumătatea tibiei în profilul de est, mâinile pe piept, talie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Tatăl tău a avut un accident de mașină aseară. Și ... a murit. — Ce? Ameți brusc. Tom se sprijini de cuștile cu șobolani, respirând greu. Acum, Josh îi aruncă o privire îngrijorată. — Ce s-a întâmplat? — Mașina lui a lovit un parapet, pe la miezul nopții, spuse mama lui. L-au dus la Long Beach Memorial Hospital, dar a murit azi dimineață, devreme. Oh, Dumnezeule. Tu ești acasă? întrebă Tom. Vrei să vin acolo? Rachel știe? — Tocmai am vorbit cu ea. — OK, vin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
bazeze pe Raza, care era extrem de inteligent și ambițios. — Hei, Raza. Îl mai ții minte pe albul de patruzeci și șase de ani, cu răni în urma unui accident, din urmă cu o săptămână? Care a intrat cu mașina într-un parapet? — Mda, mi-l amintesc. Heller sau Weller. — Fiica a cerut sânge? — Da. I-am dat sânge. — Ei bine, a făcut un test de paternitate și rezultatul a fost negativ. Tipul nu era tatăl ei. Raza îl privi inexpresiv. — Chiar așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Întreabă-i pe polițiști. Nu e treaba mea. — Ar fi trebuit să se verifice asta. — A fost singura mașină implicată în accident, spuse Marty. Au existat martori. Tipul nu era nici beat, nici în comă. A intrat direct într-un parapet de autostradă, cu o sută treizeci de kilometri pe oră. Aproape toate accidentele de acest gen sunt sinucideri. Nu e de mirare că victima a dezactivat airbag-ul înainte. — Dar tu nu ai verificat, Marty. — Nu. Pentru că nu aveam nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Billy îi lovi din lateral, venind în viteză, iar cei doi zburară ca niște popice, exact lângă groapa de la marginea terenului. Jamie alunecă frecându-se cu bărbia de sol, ridicând un nor de praf maroniu, iar Maimuțache se izbi de parapetul din sârmă din spatele terenului de baseball. Din apropiere, amicii lui Billy urlau: — Sânge! Vrem sânge! Văzând că puștiul, Jamie, gemea în praf, Billy se duse direct spre Maimuțache. Îl atacă cu placa, cu roțile spre el, și îl nimeri pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Începuse să adie o boare de vânt, care o făcu pe Ileana să se zgribulească ușor. Mi se pare mie sau suntem pe malul unui lac? întrebă Cristi, privind în întunericul de dincolo de zona luminată. În stânga lor, se afla un parapet pitic din piatră deasupra căruia se ridica un gărduleț din fier forjat. Apoi, la vreun metru și jumătate mai jos, la poalele unui pereu din bolovani de râu, se întindea apa. Chiar suntem pe malul Lacului Negru! Habar n-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
este teamă? Nu, ard de nerăbdare să aud și eu legenda. Câteva minute, cei doi se plimbară în tăcere. Ileana pășea tăcută, privind în jos, la dalele mari din ardezie cu care era pavat trotuarul. Ajunseseră într-un loc unde parapetul de protecție era întrerupt. Trotuarul se continua cu un ponton îngust din dulapi de lemn care înainta spre apă. O balustradă din același material se ridica pe margine. Câțiva stâlpi de iluminat se înșirau pe ponton, aruncând reflexe mișcătoare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
sonor cu tocurile, urmată cu chinuri vizibile de un puști de vreo șase ani. Copilul țâșnește după un câine pe peluza stropită chiar atunci, femeia după el, lepădându-și în drum sacoșele. Îl ajunge din două salturi, sprijinindu-se de parapetul cheiului își scoate pantoful dintr-un picior și, încolăcindu-și voluptuos piciorul în ciorap de mătase pe gamba celui încălțat, îl croiește o dată scurt cu cuiul tocului peste coapse pe micul fugar, pe urmă se încalță repede, cu aerul cuiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
tot felul de construcții. Din lemn se face hârtia de scris. Pe ea se tipăresc toate cărțile, ziarele, revistele... Tot din lemn se face mobilier, se fac care și căruțe, sănii și săniuțe, instrumente muzicale, poduri și podețe peste râuri, parapete diverse, cutii și lăzi pentru alimente, case și căsuțe la munte și la mare, bărci și alte ambarcații, schiuri și multe, multe altele... Așa importantă este pădurea? exclamă Ionuț. E nemaipomenit! l-a imitat de-ndată Maria. În plus, adăpostește
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
sol mi-a alunecat mâna cu care mă țineam de scară și am aterizat drept în fund, spre norocul meu nu m-am lovit prea tare, m-am uitat în sus și l-am văzut pe Remus Frunză aplecat peste parapetul postului de observație, de unde mi-a spus cu voce hârâită să alerg cât mă țin plămânii, fiindcă acum e vai de viața mea, că m-ar ajunge din urmă și dac-aș avea un avans de două sute de metri, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
lichid mai greu fusese trimis să alunece pe suprafața apei, nelăsând nici urmă de îndoială că fluviile sunt ființe vii. Și ele mor. Am ținut balustrada până când mi-a trecut greața pe care am simțit-o scurgându-se prin fierul parapetului în aer. Vezi, eu provin din clasele de criminali. Așa e. E în mine, în sângele meu. O, n-ai cum să înțelegi! Unul ca mine nu se poate detașa de închisoare. Singurul lucru pe care îl pot pune între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
pricepute. Dar în grandiosul praetorium din centrul castrului, care - potrivit filosofiei imperiale - reprezenta vizual puterea Romei, tânărul dux îi avea alături, printr-un surprinzător contrast sentimental, pe frumoasa lui soție și pe băiețelul acela neastâmpărat. Iar acum micuțul, apăsat de parapetul turnului ca de zidurile unei închisori, privea dezamăgit. Spre miazăzi, printre norii joși, se zărea o palidă rază de soare. Se vedea și îndepărtata Augusta Treverorum, capitala Galliei Belgica, orașul întemeiat de Roma, care, secole de-a rândul, avea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
o mare întotdeauna furtunoasă, cu vânt înghețat. Dar asupra celuilalt mal legiunile nu se înstăpâniseră. Iar decurionul decretă, cu înțelepciunea multelor războaie pe care le purtase: — Zeii au trasat granița pe malul ăsta. Limes Germanicus e aici. Se sprijini de parapet, meditând: — În fluviul acela se ascunde spiritul unui zeu. Era însă zeul popoarelor de nestăpânit care trăiau pe malul celălalt, spuse. Niciodată n-am înfruntat luptători atât de puternici. Nu seamănă deloc cu grecii sau cu sirienii, care după primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
toți anii aceia. Preotul îndreptă ambarcațiunea spre micul golf al vechiului port regal. În apele liniștite, chila unei corăbii care părea să fi fost zveltă și lungă putrezea, pe jumătate răsturnată; printre alge se iveau furcheți eleganți, un fragment din parapet, partea perpendiculară a corăbiei la prora. — Acum apa e tulbure, dar când curenții o limpezesc se poate vedea pe fund o statuie enormă a lui Isis, Marea Mamă. Crede-mă, e înaltă cât cinci oameni unul deasupra celuilalt; eu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
de pe terasa noii sale domus, spectaculoasa marmură a Forurilor, Curia, templele, vechea Via Sacra, noul șir de scări care urca pe Palatinus. Callistus continua să tacă. Împăratul avea maxilarele încleștate într-un fel de trismus. Apoi își puse mâinile pe parapet, sprijinindu-și de el greutatea trupului, și chipul i se destinse. Callistus rămăsese puțin mai în spate. Împăratul se întoarse spre el; grecul văzu că ochii lui limpezi străluceau. Atât putea să-și îngăduie un Împărat dacă simțea nevoia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
repetiție a coliziunilor frontale: un molestator de copii și un doctor prea obosit de muncă reconstituindu-și morțile mai întâi într-o coliziune frontală și apoi într-o capotare; prostituata care s-a lăsat de meserie izbindu-se într-un parapet de ciment al autostrăzii, cu corpu-i supraponderal aruncat prin parbrizul spart, cu pelvisul menopauzal sfârtecat de sigla cromată de pe capotă. La ceas de seară, sângele ei ar traversa cimentul albit al terasamentului, bântuind pe veci mintea unui polițist tehnician care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]