1,728 matches
-
șir de obscurantism și superstiție, de-a lungul cărora asupra evreilor au fost aruncate cele mai grave acuzații: ucigași ai lui Iisus, necredincioși, vrăjitori, aliați ai lui Satan, răpitori de copii creștini al căror sânge era folosit în ritualuri diavolești, perfizi etc. etc. Consecințele, în plan social, au fost teribile. Periodic, în orașele cu evrei aveau loc pogromuri, în spatele cărora se aflau, deseori, chiar autoritățile, iar cruciații, în drumul lor spre Țara Sfântă, își făceau mâna omorând evrei, indiferent de sex
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
că n-au încercat, dar învinși de spiritul vremii au acceptat introducerea în textele religioase, inclusiv în cele liturgice, a unor referiri dușmănoase la adresa evreilor. Este cazul Mesei Sf. Pius al V-lea, în care se face referire la "evreii perfizi" și la "evreii lipsiți de credință". Este mesa clasică în limba latină la care s-a renunțat în 1964 și, respectiv, în 1970. Mesa "modernă", cea oficiată în limbile naționale, nu mai conține asemenea referiri. Vreau să mai subliniez un
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
anonimi, invincibilii anonimi. Laudă invincibililor anonimi ! Se spune că în artă, talentul și șansa aduc izbânda, în politică minciuna și calomnia, în știință numai munca. Dar dacă în artă izbânda este învăluită de o orbitoare glorie, în politică de un perfid extaz, în știință izbânda este cufundată într-o imperturbabilă tăcere. Posteritatea, după decenii sau secole va reface o pare din dreptate, clasând lucrurile într-o ordine cât de cât firească. Coborând la clipa de față, să ne plecăm cu recunoștință
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Gheorghe Todoran () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1001]
-
progrese făcute de atunci de țară, în toate ramurile activității omenești, arată cât de mult a fost întârziat mersul înainte al acestui neam, atât de accesibil civilizației, prin alcătuirea impusă lui de Rusia, la 1832, și, mai ales, prin chipul perfid în care această alcătuire a fost aplicată sub protectoratul rusesc. Regimul Regulamentar a ținut 25 de ani, de la 1832 la 1857. Să se facă asemănarea între progresele realizate de țară în acești 25 de ani cu acele îndeplinite în sfertul
Acţiunea politicii ruse în Ţările Române povestită de organele oficiale franceze by Radu ROSETTI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101003_a_102295]
-
la maici, are bărbatu-meu niște cunoștințe”, „Felicitări pentru noul tău autoturism!”, „Mi-au adus copiii din Italia un colier așa frumooos!” etc. Dacă În trecut erau serioase constrângeri ideologice, astăzi au apărut altele noi, nu mai puțin periculoase și perfide. Sfidări au fost, sfidări sunt Încă și-or fi În neamul... omenesc! Dar, dincolo de acestea, rămâne esența Sărbătorii, pe care nu trebuie să o pierdem din vedere, exprimată direct, cu inimă curată și dreaptă credință prin acea exclamație simplă, esențială
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
gât” În urma unui aranjament... Ce „chestii” și cu lupta pentru putere Între popii ăștia... Lumea lor e ca și a noastră... Încă puțin și problemele religioase seamănă cu intrigile sau ciondănelile dintre „băieții” de cartier! Una dintre metodele cele mai perfide de a ataca sau a distruge ceva este Încercarea de a banaliza, de a echivala niște planuri care, prin esența lor, sunt ireductibile. În al doilea rând, se exploatează o anumită predispoziție contestatoare sau o sete de mister ce persistă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
s)-i distrugem, pentru a sp)la rușinea Înfrângerii din 1967 și a ne rec)p)ta onoarea și mândria. Omorâți-i oriunde Îi g)siți și aveți grij) s) nu v) am)geasc), pentru c) evreii sunt un popor perfid. S-ar putea s) simuleze capitularea pentru a putea s)-si refac) forțele și s) v) ucid) În mod mârșav. Ucideți-i și nu v) l)sați cuprinși de comp)țimire și mil) fâț) de ei!”. Felahul, susținea Sartre, era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
brusc la filosofie, salvarea neamurilor. Ori rostind pur și simplu bazaconii astrologico-numerologice într-o bolboroseală de vrăjitoare nebună pentru a motiva crime împotriva raselor ori a claselor sociale. Cu atât mai mult nu mi-l pot imagina ca un individ perfid ce-și invită prietenii în casă, după care îi închide ieșind tiptil pe ușa din dos, mergând să trăiască altundeva. Și dacă oamenii care stau laolaltă în constituția cea dreaptă sunt umanitatea în general? Și dacă felul ei de a
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
privirii și a fi posedat de privire se desfășoară existența unor personaje eminesciene: magi, călugări, "zăhaștri", asupra cărora vom zăbovi mai încolo. Nu întotdeauna ochiul lor stăpânește lumea, ci lumea acaparează ochiul, ea îl copleșește, strecurând în conștiința noastră, uneori perfid, un joc al nuanțelor, al aparențelor. O privire e doar o versiune asupra lumii, nu epuizează pluralitatea ei, și de aceea lasă loc îndoielilor. Ochiul care "vede" are vedenii, halucinații, se poate înșela. Doar ochiul orb are o constantă: bezna
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
unsă”, e „și cu rușii, și cu turcii”, vrea să împace „și capra, și varza”, e „imparțial, ca tot românul”. Când e duplicitar, e calp, „deștept” (ironic, dezaprobator), fals, fățarnic, fățărit, fariseic, iezuit(ic) (fig.), machiavel(ist)ic, mincinos, nesincer, perfid, pestriț, prefăcut, proclet, șiret, șmecher, tartuf, telpiz, trombonist, viclean, zugrăvit, „se dă după cum bate vântul”, „o scaldă”, „o întoarce ca la Ploiești”. Când nu e nici dual, nici duplicitar, își disimulează gândurile, intențiile prin fapte („face de ochii lumii”, „pupă
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
prea bine că rușii intenționau să ne răpească pentru a doua oară o parte a Basarabiei românești, dar încercau prin vorbe meș teșugite să-i faci pe aceștia să se răzgândească, dar acest lucru era de-a dreptul imposibil cu perfidul nostru vecin de la Răsărit. 40. Convenția cu Rusia a fost supusă discuției Adunării Deputaților la 16/28 aprilie 1877, cu o zi înainte de a fi prezentată Senatului, potrivit uzanțelor constituționale. Convenția și expunerea de motive au fost aduse la cunoștința
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
predomine conținutul factual, cel teoretic, arta, morala, religia? Să avem ce? Bunuri, valori, de orice fel...? Și unde este limita lui “a ști” și unde începe “a avea”? Ce înseamnă a poseda (a avea) cunoaștere? Iarăși acea exercițiu împotriva căderii perfidă prezență e celor două lumi ce se amestecă incontrolabil! Într-o asemenea dilemă apare marea întrebare a devenirii: proprii și a celui ce trebuie la răndul lui educat și îndreptat către un ideal. Care să fie acesta? Iluminiștii vedeau în
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Gabriel Galtoi () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2269]
-
să fim salvați de mit", căci este periculos a gândi doar în categorii mitice și a le aplica îndârjit situațiilor de viață, mai cu seamă politice.375 Îngrădirea libertății de imaginație a individului, fie în mod explicit, fie implicit, prin perfid automatism camuflat în libertatea de conștiință, însemnă anchilozarea societății. După cum spunea și Gilbert Durand, "civilizația noastră raționalistă și cultul ei pentru demistificarea obiectivă se vede înecată în fapt de resacul subiectivității vexate și al iraționalului. În mod anarhic drepturile la
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
se agresa reciproc: „Aveau obiceiul să ne pună să ne confruntăm între noi și să ne lovim unul pe celălalt” (Oprea și Olaru, 2002, p. 116). Erau încurajate, de pildă, pălmuirile reciproce între victime. Nu în zadar, anchetatorii agresivi și perfizi sunt percepuți ca fiind urmașii legitimi ai lui Nikolski și Drăghici (ambii, dar mai ales primul, implicați ca eminențe cenușii în „fenomenul Pitești”). Intenționalitatea reeducării existase însă, dintotdeauna, ca măsură preventivă. Nu degeaba unul dintre directorii IABv, atunci când este somat
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
1997). În cărțile sale despre revoluția română, Ion Iliescu se complace în postura de „om providențial” al momentului decembrie 1989: a fost omul potrivit la locul potrivit, cu reflexe de om politic, care l-au propulsat imediat. Trebuie precizat că perfidă și uzurpatoare nu a fost neapărat prestația lui din, să zicem, 22 decembrie 1989, ci atitudinea sa ulterioară: în 1989, platforma-program a FSN era îndeajuns de democratică încât să convingă opinia publică, dar punerea ei în practică a constituit cu
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
din fostul Departament al Securității Statului); 6. Lászlo Tökes, considerat spion maghiar. Toate aceste forțe oculte, cu sprijin internațional de anvergură, ar fi urmărit federalizarea României, acțiune prefațată de un război civil, urmat de intervenția trupelor ONU cu o misiune perfidă de pace, care ar fi vizat dezmembrarea țării. Totuși România a fost salvată de doi generali pur români, Ștefan Gușe și Iulian Vlad, care au izbutit să respingă parțial „oculta”, motiv pentru care ei trebuie considerați „eroi ai neamului românesc
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
află-n templu în sînge prăbușit. Hermina: E mort? Orest: Se stinge: grecii, în crunta lor mânie Spulberă-n al său sânge a sa neomenie. ................[POVESTIRE PROPRIU-ZISĂ].................................... 1525 Hermina: Cum ? Ce-au făcut? Orest......[CONTINUAREAPOVESTIRII]........................... 1533 Hermina: Taci, taci, Orest perfid, [...] Această înlănțuire poate fi rezumată astfel: Povestitor (Oreste) Auditor (Hermiona) (1) Anunțarea faptelor (2) Întrebare (1495) Rezumat (1493-1494) (3) Povestire (1497-1524) (4) Întrerupere exclamativă (1525) (5) Urmarea povestirii (1525-1533) (6) Comentarii de încheiere (1534..) Textul 7.2. Mithridate Povestitor (Arbate
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
amuțite (Elnémult harangok) a devenit metafora populației maghiare în permanentă scădere, în dispersare, incapabilă să stăvilească valul românilor. Zbuciumul pastorului reformat Simándy Pál, eroul romanului, ajuns într-o eparhie din diaspora pentru salvarea sufletelor și în dragostea lui pentru fiica perfidă a preotului greco-catolic, nu se putea sfârși decât tragic. Titlul și referirile romanului, de mai multe ori ecranizat și adaptat scenic, au devenit elementele ce însoțeau permanent problema populației maghiare din diaspora transilvană. Pe lângă imaginea Transilvaniei, în opinia publică mai
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
Comisiei Europene a Dunării, Foreign Office a primit favorabil nota guvernului țarist, care solicitase recunoașterea dreptului Rusiei de de a întreprinde lucrări de amenajare pe brațul Chilia fără aprobarea prealabilă a CED236. Autoritățile de la București s-au opus acestei manevre perfide, deoarece o cedare în fața Sankt Petersburg-ului ar fi dus, natural, la o capitulare în fața Vienei. Acest lucru i l-a făcut cunoscut Dimitrie A. Sturdza lui Ion Ghica, în instrucțiunile trasate în telegrama din 27 ianuarie/8 februarie 1883: "Cedarea
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
victorioasa Roma lăsa vechii rivale Cartagina”. Momentul 1829 va duce la o intensificare a curentului antirusesc din presa engleză, care, în marea ei majoritate, percepea Rusia ca principalul rival al Angliei pe tărâmul chestiunii orientale, un stat având o diplomație perfida și imprevizibilă, în care Londra nu se putea încrede. în 1830, revoluțiile franceză, belgiană și poloneză au produs schimbări pe scena relațiilor internaționale. Ca urmare a acestora, pe ruinele Sfintei Alianțe s-a forjat în vestul Europei o antantă constituțională
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
cu valențe metafizico-filosofice, eșuată progresiv în baladescul miturilor naționale. În Alegerea ființei (1977) coexistă versuri despre căutarea de sine, ființă, matrice existențială, adevăr, rațiune, conștiință, Sfânta Treime, cu poeme închinate Școlii Ardelene, lui Crișan, Gheorghe Șincai și Avram Iancu: „Trăiesc perfid cu umbra de-atunci (cât se cuvine)/ Sunt propriul meu tată și fiu - triunghi pe cer” (Clara sublim - I). Din când în când chiar și aceste trasee caracteristice sunt întrerupte de structuri vădind exersarea câte unui nou registru, cum este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288907_a_290236]
-
semnificativul” cu „dominantul”; alții au făcut diferența între părintele ce a fost semnificativ și cel cu care ei se asemănau ori se identificau; alții distingeau între semnificație „pozitivă” și semnificație „negativă” (de exemplu, oameni pe care îi percepeau ca fiind perfizi sau oameni ce îi respingeau). Cel mai adesea, naratorii au interpretat însă atributul semnificativ fie ca important din punct de vedere emoțional, adică iubitor și răbdător, fie ca autoritatea dominantă în casă, adică părintele care se implica cel mai mult
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
responsabilitate nici pe Bogdanovici ori Țurcanu, care i-au aplicat metoda. El argumentează că Securitatea acționa la ordinele directe ale NKVD-ului6, oferind în acest sens mărturia unui anchetator de-al său, și identifică trei momente ale dezvoltării „metodei Makarenko”: faza perfidă (în care se creează condițiile și mediul propice pentru ca victima să renunțe la inhibiții și să vorbească deschis), șocul (răsturnarea bruscă a condițiilor, strivirea vechiului caracter al victimei și înlocuirea lui cu un caracter condiționat) și exploatarea acțiunii (răspândirea metodei
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
de o luciditate din ce în ce mai pătrunzătoare nu întâlnește, cel mai adesea, survenirea în mijlocul majorității conștiințelor cel înconjuară a unei înclinații spre o autentică compasiune. Dimpotrivă, ce se relevă aici este absența realei compasiuni dublată de prezența, deja evocată, a unui sentiment perfid de siguranță protectoare a sinelui, de bucurie negativă că altuia i se întțmplă tragedia, că altcineva devine victimă durerii de ordin spiritual într-o vecinătate existențială îndepărtată suficient pentru a fi neprimejdioasă propriului sine. Desigur că există și camarazi întru
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
diminuat prin acceptarea undei de rezonanță și conversia sa fragmentară în clipe de criză ontică ce par a fi momente simple și efemere asemeni banalului cotidian. Este o încercare de a controla suferința individuală prin demersul unei integrări alunecoase și perfide ce intenționează banalizarea ei, reducerea sa la nivelul superficialității mundane care vorbește prin expresi precum trebuie să fie cumplit dar va trece sau după această încercare va fi și bine. Este tonul optimist ce proiectează prematur suferința în relativitate evitând
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]