2,060 matches
-
Ce e de râs? N-am mâncat plăcinte de la vârsta de cinci ani. Le făcea mama. - Nu le făcea mama. Mama habar n-avea să facă plăcinte. Mama zicea „Haideți, copii, să vedeți ce plăcinte bune v-am făcut”. Dar plăcintele le făcea Ileana. Fata din casă. - De unde știi? - Știu. Vedeam. Eram băiatul cel mare. Tu erai mic. Habar n-aveai pe ce lume te afli. - Pe ce lume mă aflam? Alexandru amână răspunsul. Întrebarea era bună. Îi plăceau Întrebările bune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
munteană jurase credință, alături de boieri. Era victoria totală. Linia Dunării era, din nou, stabilă. Granițele Europei erau din nou clare și bine apărate. - Erina mea e gânditoare... se auzi vocea căpitanului Oană, care tocmai intra În bucătărie. Hmmmm. Miroase a plăcinte cu mere... .și a sarmale la cuptor. - Plăcinta nu știu cum a ieșit, tatăl meu o făcea mult mai bine... n-am mai Încercat niciodată. - O fi venit vremea să Încerci. - O fi venit? Ce vrei să spui? Căpitanul se așeză pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Linia Dunării era, din nou, stabilă. Granițele Europei erau din nou clare și bine apărate. - Erina mea e gânditoare... se auzi vocea căpitanului Oană, care tocmai intra În bucătărie. Hmmmm. Miroase a plăcinte cu mere... .și a sarmale la cuptor. - Plăcinta nu știu cum a ieșit, tatăl meu o făcea mult mai bine... n-am mai Încercat niciodată. - O fi venit vremea să Încerci. - O fi venit? Ce vrei să spui? Căpitanul se așeză pe unul din scaune. Mișcările lui erau ușoare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
băieți se grăbiră să se apropie. - Noutăți? Întrebă Alexandru, parcă În treacăt. - Da! spuse căpitanul, cu un chip luminos. - Multe? - Două. - Ne faceți și nou cinstea de a ne informa... ? - Evident. Prima este oala cu sarmale, și a doua e plăcinta cu mere. Alexandru Îl privi pe Ștefănel, care ridică din umeri, spunând: - Mie mi se pare perfect. Se așezară cu toții la masă, În timp ce Erina scotea mâncarea din cuptor. Pe neașteptate, Cosmin spuse: - Nunta va fi de azi În trei săptămâni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
La ora respectivă, CUG-ul era în construcție încă, nu știu cât evoluase Combinatul de Utilaj Greu - Fortus-ul defunct de acum, niște mii de angajați avea, o să vă spună, dacă veți dori să vă întâlniți și se va putea doamna inginer Heghe, Plăcintă..., dar produceau utilaj terasier, haideți să-mi amintesc..., betoniere, autogredere, mai era ceva..., boghiuri, ei erau, tradițional, producători de boghiuri, deci, de material rulant din acesta, da, pentru... Cu siguranță mai erau niște mașini, dar gredere mi-amintesc sau autogredere
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
înmulțirea explozivă a imigranților sud-americani la Geneva, biserica aceasta ciudată le-a fost dată în folosință și a devenit extrem de vie și de animată. Comerțul ambulant a început să înflorească în jurul ei. Herba maté (imposibila iarbă de ceai a sud-americanilor), plăcinte de porumb, bere Corona, diverse condimente cu nume imposibil de pronunțat. Atmosfera rece și "calvinistă" a Genevei a fost ruptă în bucăți doar după câteva zile de către noii locuitori ai cetății.) 16 februarie 2003 Pasă tristă, nu am chef de
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
pe săturate, cu "burta", nu cu suta de grame, ca aici. După trei zile: îi regăsesc pe aceiași țigani ardeleni la cursa de autocar de București, încărcați ca niște furnici recuperatoare cu televizoare stricate, haine vechi, covoare înfășurate ca niște plăcinte uriașe etc. Cel mai mult mă impresionează niște boxe vechi, imense, ambalate în saci de gunoi negri sugrumați bine cu niște cârpe galbene obiectul rezultat seamăna cu o "instalație" dintr-un muzeu de artă modernă. Numai că boxele nu vor
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
ordinii sociale și politice cu proiectul de oraș pe care Îl descrie Platon În Legile: o acropolă În centru, cercuri concentrice În jur, un cartier mărginaș de meșteșugari (necetățeni), precum și o zonă circulară internă și una externă cu suprafețe cultivate. „Plăcinta” este Împărțită În douăsprezece segmente, pe baza cărora se face recrutarea și rotația anuală a forțelor de ordine. Vezi Pierre Vidal-Naquet, „A Study in Ambiguity: Artisans in the Platonic City”, capitolul 11 din The Black Hunter: Forms of Thought and
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
copii. Rămâneam în dricul verii. Singură. Toți m-au ascultat. Dar de rezolvat ioc. Ordinul era ordin. Și cum se obișnuiește să se spună întâi se execută, apoi se discută... M-am dus acasă îmi relata bunica am copt niște plăcinte, am fript niște pui, i-am încropit un pachețel cu ce-am găsit mai nimerit prin casă și a doua zi l-am condus până-n târg, la gară... A!... uitasem să-ți spun un amănunt căruia atunci nu i-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
lungi din fața noastră. După dânsa, vine o femeie de serviciu cu o tavă imensă, cu pahare înalte, de cristal și câteva sticle de șampanie, cu dopurile scoase pe jumătate. Unii colegi se ghiontesc și încearcă să glumească: "Băieți! Haideți! La plăcinte, înainte! La război, înapoi!" Pe ușă își face apariția și prorectorul Constantin Corduneanu. E un om înalt, blond, cu fața ovală, curată, deschisă, luminată de-un zâmbet interior și de-un echilibru al celui ce știe ce vrea și știe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
am convenit să stea la capul locului, că nu-i nici un pericol, că nu fug nicăieri. Și Într-adevăr, vreo cinci sau șase zile am lucrat așa. Se obișnuiseră, mâncam mâncarea de la ei... Acest tractorist, nea’ Gheorghe, mi-a adus plăcintă dobrogeană și friptură de pasăre și de miel. Când mă Întorceam, le duceam și colegilor țigări și mâncare: pâinea care rămânea de la soldați și o gamelă cu mâncare pe care o țineam numai eu știam cum. Colegii abia așteptau să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
ușă, îmi face curte (ca tuturor văduvelor); stabilim să mă mut pe 18 ianuarie. Glumesc ca să nu mă enervez, răspund cu ironie „curții” octogenare. Ultima zi a anului, 31 decembrie. Am cumpărat șampanie, somon, pateuri și am făcut o superbă plăcintă de mere. Am invitat-o pe Ingrid (Lindgren), pianista. Între timp mă sună doctorii români, familia Repta, cărora le-am dăruit lucruri din casă, cu ocazia mutării. Vor să-mi aducă mâncarea tradițională. Alerg pe Sveavägen, dar nu ne întâlnim
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
163 Ceva de mâncare nu aveți?, întrebam cu sfială. Uneori pe masă apărea o mămăligă, ceva brânză proaspătă de la putină, niște ouă prăjite cu șuncă sau o farfurie cu ciorbă. Alteori, la câte o casă de gospodari eram așteptată cu plăcinte poale-n brâu cu brânză. În timp ce stăteam la masă, gazda frământa puțin aluat și făcea turte pe plita încinsă sau prăjite în ceaun cu grăsime de porc. Când coboram din șaretă, luam cu mine mapa de piele, primită de la o
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
tanti Ana, era obeză. Se mișca foarte puțin. Nea Voineac îi punea pe masa de lângă ea tot ce avea nevoie pentru prepararea hranei. Așa obeză cum era, se pricepea de minune la pregătirea porcului, a pastramei de oaie, iar 164 plăcintele poale-n brâu cu brânză de vacă amestecată cu brânză de oaie, pe care le ungea cu smântână, când le scotea din cuptor, erau minunate. Nu mă prea gândeam la igienă când mâncam bucatele gătite de tanti Ana. Dacă m-
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
toate acestea, Coblin cobora din mașină. Prânzul îl lua într-un restaurant bun, sau la Reicke pentru fasolea gătită ca la Boston și pâinea neagră. Apoi se ducea la întâlnire, unde responsabilul cu circularea ziarelor își ținea discursul. După aceea, plăcintă a la mode și cafea în zona de sud a cartierului Loop, urmate de un spectacol de vodevil la Haymarket sau la Rialto, sau într-un loc mai ieftin unde ți se suiau în poală lucrătoare de fermă sau negrese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
vechi, a paielor și a hârtiei. La prânz, suiam. Simon refuza să ia de-acasă sandvișuri; spunea că avem nevoie de mâncare caldă când munceam. Pentru douăzeci-și-cinci de cenți luam doi cremvuști, o halbă de bere din ierburi aromatice, și plăcintă; cremvuștii erau băgați în niște chifle înfoiate și din ei picura același muștar care împuțea aerul dedesubt. Dar era important să dai bine în fața fetelor, ca angajați cu drepturile de rigoare, îmbrăcați în uniforma de lucru, și făcând parte din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
zglobiu al clopoțeilor și nimeni nu stătea să vadă ce făceam noi cu mâinile. Am furat o sumă considerabilă. Jimmy era fruntaș. Nu numai pentru că începuse înaintea mea, ci și pentru că timp de câteva zile am fost năucit de efectul plăcintei cu cremă de zahăr ars și a altor bunătăți delicioase cu care ne-am tratat. Sau poate din cauza unei sensibilități sporite datorate geniului și succesului înșelătoriei pe care o puneam în aplicare și a întrebării pe ce să cheltuim banii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
fi influențate; cârâielile și bătăile și urletele obscene și tărăboiul n-aveau cum să înceteze, și nici n-au încetat. Ea a reușit cumva să se integreze. Văzându-și doar de chili, de cârnații cu fasole, de cafea și de plăcinte. Criza economică îl schimbase și pe Einhorn. În retrospectivă, pe vremea Comisarului fusese cam naiv, și întrucâtva nedezvoltat pentru vârsta lui. Acum nu mai era al doilea de la conducere, ci avea primul și ultimul cuvânt în cârmuirea familiei lui; nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
continuare camioneta cu lactate, dar nu intenționam să-i cer de lucru. Coblin pierduse absolut tot, mai puțin traseul de distribuit ziare. Și oricum, nu-i mai văzusem pe nici unul din ei de la înmormântarea Comisarului. Hai să-ți dau o plăcintă și niște brânză, mi-a zis el și am intrat într-un restaurant. Și tu ce mai învârți? i-am zis, pentru că nu voiam să întreb chiar direct; nu se făcea. L-ai mai văzut pe Bulba Marinarul? Nu, boul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mănâncă păstorul care l-a rănit, și altul aleargă ca nebunul către turnurile de mucava ale cetății, castele din oale de piure, crătiți și afumătoare transformate în locuințe. Mâncam din plin: clătite, cotlete, șuncă, cartofi, mușchiuleț, chili cu orez, înghețată, plăcintă. Toată lumea comenta haleala, discuta meniurile, și își amintea tot felul de rețete de acasă. Sâmbăta ancoram în Baltimore, unde cocotele portului așteptau pe Dealu’ Sculamentului și urmau strigăturile cu versuri tipărite. Venea și poșta. Simon fusese declarat inapt pentru că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Acum e mâine seară și stau aici, bineînțeles, în smoching. Firele de păr care-i săreau la frizerie, când se tundea, Iisuse Hristoase, ăsta-i începutul scrierii mele? În camera asta, care se va umple, încet, încet, cu brioșe și plăcintă cu mere? Poate că da. Nu vreau să cred, dar s-ar putea să fie așa. Dacă-mi impun să fiu selectiv într-o descriere, s-ar putea s-o las baltă înainte să o încep. Nu pot să aleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
creație; am fost, am văzut terenul: toamna, prin septembrie, cînd dă rugina, e-o nebunie! Am și conceput proiectul ca pe... Dar trece șoseaua internațională prin apropiere. Un han turistic aduce bani; crescătorii de pești, porumbei, fazani, iepuri, brînză pentru plăcinte de la stîna din partea cealaltă a șoselei... La o discuție, cînd s-a renunțat la casa de creație, am zis că merge și-o crescătorie de proci; bună idee, au zis, rămîn resturi de mîncare; dar s-a găsit unul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
prezenți, într-o mișcare ce s-a vrut un gest de timiditate. "Uite-așa femeie am visat în rolul feminin din piesa aceea a gîndit Mihai -, dar mi-au pus o tinerică, puțin mai pîrguită ca puștoaica asta, ceva între plăcintă "poale-n brîu" caldă și savarină proaspătă." Cu cinismul femeilor frumoase, exasperate de curtea bărbaților nedoriți, Maria Săteanu și-a reprimat zîmbetul ironic, despicîndu-l pe Mihai numai din privirea-i calmă. Nu mi-a plăcut piesa aceea a răspuns ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
cumpăr vodcă... răspunde Mihai, atent la becul roșu, să apuce să-și ia rămas bun, că i s-au terminat fisele. Alături, la ghișeul de informații, un ceferist răspunde mereu la telefon că toate trenurile merg normal. Aura scoate o plăcintă din geantă și începe s-o mănînce, bucuroasă că a rămas singură în compartiment. Își descalță pantofii și-și întinde picioarele pe canapea, strîns lipite, aproape încordate, așa cum stă pe pat seara cînd citește și-l simte pe Radu apropiindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
de frică iar dacă nu pornește curînd, voi dîrdîi de frig; deja geamurile au înghețat" gîndește Aura, strîngîndu-și picioarele sub ea, să și le poată acoperi mai bine cu blana. Ar vrea să scoată din geantă pachețelul cu cele două plăcinte, că-și simte foamea tot mai puternic, dar îi vine greu să se întindă pînă lîngă fereastră, unde stă agățată geanta. "Puteam să fiu acasă acum! Ce, se făcea gaură-n cer dacă venea înaintea mea?! Sînt atîția medici, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]