1,497 matches
-
mediu în care cărțile erau peste tot, tot soiul de cărți, în tot soiul de limbi, la tot soiul de niveluri și atunci citeam fără încetare, tot ce-mi cădea în mână, de la romane populare la maculatură sovietică, la lucrări pretențioase, de-a valma. Ceea ce cred că e lucru destul de rar, citeam enciclopedii. La vârsta de 7-8 ani, 9 ani, citeam articole de enciclopedie, atlasuri de toate felurile, treburi de felul ăsta; toate erau asimilate, percepute, intrau în mine. Părinții căutau
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
reapropierea de un Dumnezeu „mort”, reînviat însă de orgoliul poetic uman, cel care își asumă existența, întreaga Existență, îmbătat de bucuria lucidității de a fi, Gând și Stăpân al Realității vizibile și invizibile. Ne cerem iertare de majuscularea atâtor substantive pretențioase, o facem însă tocmai contagiați de Maestrul nostru, de bucuria de a „filozofa precum dansezi”, de uimireaa, da, de uimire de a fi și de uimirea de a ști că suntem! Dar, spre deosebire de Maestrul nostru, noi credem încă în Zei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
de plecare către orizonturi aflate dincolo de tranzitoriu și conjunctural. E vorba, în fond, de câteva gânduri rapide asupra unor subiecte esențiale, la care, în „clipa cea repede“ a vieții zilnice, nu mai apucăm să reflec tăm. Nu expuneri sistematice și pretențioase, ci provocări de moment, sugestii de parcurs. Veacul nu ne mai lasă răgazuri nici să citim tratate, nici să le scriem. Dar nota fulgurantă, reflexia frugală, schița de demaraj sunt încă posibile și utile. Cel puțin așa sper. Un rol
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
Cei care, la un moment dat, nemaiputând trăi divizați, nemaipu tând accepta să fie exilați în afara lor înșiși, nemaisuferind să-și multiplice chipul până la disoluție, decid să iasă din rând pentru a se regăsi, sunt numiți, cu un termen oarecum pretențios, „disidenți“. Pretențios, pentru că pare să indice, în primul rând, un dezacord politic, ideologic, moral. De fapt, în joc e stricta nevoie de a reveni la autenticitate, nevoia de a recupera omul întreg, după ce, ani de-a rândul, el a fost
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
te rog, transmite-le sărutări de mâini măicuței și lui tăticu, sărutări celorlalți, iar pe tine te pupă dulce și cu dor mult, a ta logodnică care se gândește mereu la tine, Mia. Scrie-mi mai des, sunt puțin mai pretențioasă, singurul defect pe care îl am. N.A. Logodnica reținuse corect, de la 1 mai 1940 lotul logodnicului ei fusese avansat sublocotenent. Ploești, 1 noiembrie 1940 Sandul meu drag, Eram supărată peste măsură din cauza tăcerii tale. Iată-mă astăzi în fața a două
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
petrecute atunci”... 29 ianuarie 1941, Ploești Sandy drag și scump, Am primit dulcea ta scrisoare pe care, deși le primesc destul de regulat, le-aș vrea parcă și mai des să le am de la tine. Ce zici tu, sunt cu adevărat pretențioasă, m-am bucurat de scrisoarea pe care mi-ai trimis-o, mult de tot, că a fost scrisă așa cum doresc de obicei, mult și frumos spus. Eu dragul meu, sunt sănătoasă și grasă. Lenuța mă vrea așa cum eram la 15
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
bărbați prinși în șir. Revenind la domnișoara Pavugadi, să notăm că ea este o amatoare, poate cu talent. Există însă și personaje foarte bune interprete precum enigmatica Otilia a lui G. Călinescu; aceasta cântă la pian Corelli și alte lucruri pretențioase cu dexteritate, fiind școlită anume. Medicinistul Felix cântă și el la pian și deține vioară. Vărul său, maniacul Titi, pretins pictor, are și el vioară, dar cântă numai după ureche, deși colecționează partituri. În același roman, epicureul Leonida Pascalopol cântă
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
ce duce imaginile spre sud-estul Văii Racovei. Săndel observă cum gospodarul și-a adunat strânsură (strujeni, fân, coji de fasole etc.) pentru animale, în glugi stoguri sau căpiți, toate pentru timpul iernii, care după o vară secetoasă, se anunța deosebit de pretențioasă asupra bunilor gospodari. Casa se arăta deosebit de frumoasă. De fapt o cunoștea. Era mai frumoasă ca a lor, cea de la Pungești. În primul rând ca poziție, amplasament, înălțime, geamuri mai mari, cerdac, acoperită cu șindrilă și două găuri în șindrilă
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
atît. Așa, am văzut filme de Hitchcock, Spielberg, Sidney Lumet, John Boorman, John Huston, Richard Lester, Richard Attenborough, Brian De Palma, Terry Gilliam, Jean-Jacques Annaud, Philip Kaufman, Fred Zinnemann, Fred Schepisi... și m-am lansat. Presupun că și cel mai pretențios cinefil ar admite că s-au văzut și lansări mai proaste. Vara următoare mi-am petrecut-o la Cinematecă, uitîndu-mă la capodopere. Mergeam împreună cu sora mea, în fiecare zi. Stăteam mai mult acolo decît acasă. Acasă nu era bine. Acasă
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
de fragilă !, oh, cît de prețioasă ! (scuze pentru versuri, dar cred că se potrivesc), e singura pe care o cunoaște realizatoarea n-a ieșit niciodată din ea. De la un punct încolo, Marie Antoinette arată și sună ca reveria unei eleve pretențioase care leagănă pe genunchi manualul de istorie deschis la capitolul despre eroina ei preferată, în timp ce ascultă muzica ei preferată. Problema mea cu genul ăsta de reverie nu e că stă în calea oricărei prospectări istorice sau psihologice (deși stă : filmul
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
că programul bine întocmit a fost executat cu „o măiestrie fără seamăn”. În Sonata în re major de Georg Friedrich Händel și aria de Johann Sebastian Bach, violoncelistul a știut să redea muzica clasică, pe cât de simplă, pe atât de pretențioasă în executare, în toată solemnitatea și măreția ei. Concertul în mi minor de Felix Mendelssohn-Bartholdy și Balade et Polonaise de Vieuxtemps au fost minunat interpretate. Au mai fost executate cu mult farmec Caprice vienois de Kreisler și Prélude et Allegro
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
câteva oare în care perinele lui Pogor începuseră să-și joace rolul, chestiunea fu dezlegată în sensul părerei optimiste. Apoi, altă discuțiune, cum să se numească gazeta. Dar timizi, cum eram la început, pentru a nu-i da un nume pretențios ca Facla, Lumina, Zorile, Renașterea, cu care se împodobiseră altădată niște ciuperci sporadice ce au trăit cât roza lui Malherbe, ne-am oprit cu toții asupra titlului modest: Convorbiri literare. După ce lucrul fu hotărât definitiv în mijlocul unui ura frenetic, ne-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
le-am dat jertfă prin un șir de volume tipărite; totuși unele au ramas uitate, mistuite în fundul memoriei, căci eu nu mi-am înregistrat traiul de zi cu zi, oară cu oară, cum obișnuiesc unii oameni prețioși, ca să nu zic pretențioși, care cred că aduc mari servicii posterităței notând tot ce au făcut sau n-au făcut în cursul existenței lor. Eu, ceea ce am scris a fost așa pe apucate, pe negândite, după impresiunile momentului, printre nenumăratele strădanii ale vieței și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
și luarea de cuvânt, dar, în anumite limite, le și integrează favorizând emergența unei concurențe periferice. Monopolurile procedează astfel pentru a-și putea conserva ineficacitatea și delăsarea: aceasta cedează organizațiilor concurențiale zonale marginale ale pieței, permițând astfel consumatorilor celor mai pretențioși și mai activi să părăsescă serviciile monopolului și să-și satisfacă nevoia lor de calitate în altă parte. În acest fel, consumatorii pretențioși nu constituie o sursă potențială de contestare în sânul organizației dominante. Monopolul va continua să domine în
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
conserva ineficacitatea și delăsarea: aceasta cedează organizațiilor concurențiale zonale marginale ale pieței, permițând astfel consumatorilor celor mai pretențioși și mai activi să părăsescă serviciile monopolului și să-și satisfacă nevoia lor de calitate în altă parte. În acest fel, consumatorii pretențioși nu constituie o sursă potențială de contestare în sânul organizației dominante. Monopolul va continua să domine în schimb masa consumatorilor "slabi", adică mai puțin pretențioși și lipsiți de inițiativă. Altfel zis un monopol indolent va prefera să suporte abandonul limitat
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
și să-și satisfacă nevoia lor de calitate în altă parte. În acest fel, consumatorii pretențioși nu constituie o sursă potențială de contestare în sânul organizației dominante. Monopolul va continua să domine în schimb masa consumatorilor "slabi", adică mai puțin pretențioși și lipsiți de inițiativă. Altfel zis un monopol indolent va prefera să suporte abandonul limitat al unui număr restrâns de consumatori decât să aibă de-a face cu un curent masiv de contestare chiar în interiorul lui. Văzut în perspectivă hirschmaniană
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
manie surdă. Alte tabieturi nu am! M-am lăsat de fumat de vreo șase ani; cafea nu beau de pe vremea studenției de când era să mor în urmă unei urâte intoxicații cu cafeină... Dar să nu uit papucii, adjuvantul cel mai pretențios al instalării stării de confort și siguranță! Altfel cum?! (râde) A.B.Un gând pentru cititorii noștri la început de an... -Mărturisind plăcerea de a mă lăsa descusut de toate întrebările formulate aici, cu schepsis, de distinsul poet și publicist
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
Predeal și de la Timișul de Sus, adică de la Geizer. Silvia terminase cu examenele din anul al doilea, era studentă în anul al treilea. Eram mândru de ea, avea prestanța unei studente care era pe calea cea mai bună, dar și pretențioasă, aceea a unui posibil filolog de marcă, poate chiar ca poliglot. După câteva reuniuni la conducerea ministerului, la 7 august, plecam cu mașina pe ruta București-Sofia-Atena. Din portul Pireu ne îmbarcam pe un vas cipriot spre Limasol. Aveam două cușete
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
printr-o muncă asiduă, prin care s-a impus atât în fața șefilor cât și a subordonaților. El a pornit de la o origine modestă, găsind credința și forța pentru a străbate toate etapele unei cariere prodigioase într-o instituție atât de pretențioasă, ajungând până la treapta cea mai înaltă în cariera pe care și-a format-o. De la voluntarul din escadronul de la Ismail,care nu putea săși ridice șeaua în război la Plevna, până la învingătorul de la MărăștiOituz,sau primul ministru care a salvat
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
fronturi și cu inamici în față. Un paradox constatat de mine, poate greșesc, marea majoritate a populației din viața civilă se bucură când ies la pensie, ori la militari este invers, deși ocupația și obligațiile sunt mult mai diferite și pretențioase ,mai vitregite, însă obișnuința se zice că este a doua natură. Eu presupun că se regretă după acea, mult blamată și ignorată de către unele persoane, onoare de militar, probabil că și sentimentul de înstrăinare și marginalizare, resimțit ca un șoc
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
registru larg de opinii și poziții, care se întinde de la cele care îl consideră fără rezerve, o știință nouă, de factură integrativă , care se încadrează deplin în ansamblul celor recunoscute ca atare, până la cele care îi contestă un asemenea statut pretențios. Revoluția Managementului s-a extins rapid în lumea întreagă. Ea tinde să devină dominantă, cel puțin în idei și doctrine politice și în țara noastră. Nu este nici o îndoială că societatea viitorului va fi guvernată de management. Niciodată managerii nu
PARTICULARITĂŢI ALE STILULUI MANAGERIAL ÎN UNITĂŢILE ŞCOLARE PREUNIVERSITARE by GABRIELA VÎLCU () [Corola-publishinghouse/Science/1809_a_92279]
-
deține un loc aparte în lumea publicisticii românești -, am îndrăznit să mă apropii din nou de acest subiect care are încă multe necunoscute. Am constatat însă că experiența și bagajul informațional acumulate de-a lungul anilor, introspecția istorică devenită mai pretențioasă, mai intolerantă față de cosmetizarea adevărului documentelor, m-au condus către abordări mai largi ale evenimentelor legate strict de desfășurarea expatrierii Tezaurului și a confiscării lui de către Soviete. Așa s-a ivit și nevoia de a încerca să dezleg acel de ce
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
au stabilit organizatorii - este și părerea colegilor mei -, tezaurizând pe parcurs emoțiile, care să explodeze la Lisabona într-un final apoteotic. Așa, mi-e teamă că vom instala încă de la debutul traseului nostru un background defavorizant, un termen de comparație pretențios, față de care priveliștile altor escale vor păli în strălucire. De la hotel în orașul vechi ajungi cu metroul - 100 escudos (0,50$), un tichet pentru două călătorii. Metroul e nou, ușor de folosit (doar patru linii) și foarte curat. Călătorii nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
cu ceea ce am avut la Kaliningrad. Atmosferă euforic-occidentală. De parcă ne-am regăsi integritatea pierdută în enclava rusească, în acord cu opțiunile noastre profunde. Lasha Bugadze e entuziasmat, ceilalți nu mai prididesc, și ei, cu laudele. Constat că am devenit foarte pretențioși și întocmim, fiecare, câte un „clasament al ospitalității” de-a lungul traseului străbătut. Urmează un concert susținut de un excelent trio de jazz și o solistă cu remarcabile calități vocale. Ne întoarcem târziu, cu autobuzul, la hotel. Alții preferă să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
glumeț la petreceri, îngăduitor cu supușii lui și, unde trebuia, își punea și el mâna ca să mai ușureze greul. El nu-nvățase multe-n viața lui, dar avea o înțelepciune și o isteție firească (s.n.) care prețuiau mai mult decât pretențiosul semidoctism de azi323. Se potrivește cu ceea ce spune Matei, fratele poetului: Tata avea ochi albaștri; caracter foarte violent, dar în schimb foarte bun la suflet 324. Moartea tatălui apare descrisă în aceeași notă a realismului, acum nu mai regăsim lamentația
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]