2,172 matches
-
Luca în sânul familiei desemnează, simbolic, "întoarcerea refulatului" (un fel de "fantomă" a răposatului soț, mesager sinistru al morții) și grăbește judecata finală, crudul examen de conștiință, pe care femeia se arată dispusă a-l trece cu mare ușurință, fără remușcări prea intense spre indignarea purtătorului de cuvânt al autorului însuși (Luca), hotărât să-i semneze sentința la moarte. Deznodământul devine, din nou, relevant, dacă citim textul ca o psihodramă cu caracter curativ, în care scriitorul și-a regizat, imaginar, propria
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
realizează, la fel, tot prin procedeul povestirii "în ramă", datorită căruia naratorul își prezervă privilegiul de martor-spectator (pretins obiectiv, fiindcă neimplicat) al unui episod dramatic trăit (și povestit) de altcineva. 3.2. "Addenda" la un repertoriu de situații dramatice În Remușcarea, de pildă, scenariul e identic, cu diferența că prietenul naratorului propriu-zis (nemaifiind scriitor, ca Leon, ci pictor) nu "citește" dintr-un jurnal, dar relatează prin viu grai (cu o "străină gură") o poveste de dragoste petrecută cândva, în trecut, și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
și revenită în memorie o dată cu revederea unei femei frumoase în care recunoaște pe Bianca, iubita de altădată. Fără să stea mult pe gânduri, artistul (pe nume Tullio) dă frâu liber confesiunii, în speranța dezlegării "enigmei" sau măcar a vindecării de remușcări, adică de amintirea privirii încărcate de reproș (crede el) a iubitei seduse și abandonate, ce-l urmărește "ca o umbră, cu ochi mari, nemișcați". Episodul rememorat acum cu glas tare constituie de fapt un moment semnificativ din educația sentimentală a
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
el, o desfrânată. Altminteri, de nu i-ar fi rămas recunoscătoare și "supusă ca o roabă", ce rost vor fi avut clipele petrecute alături de asemenea, josnică, făptură? În fond, iluzia persistenței sentimentelor "curate" ale fostei amante reprezintă unica justificare a "remușcării" lui Tullio, de vreme ce (ca și în romanele lui Anton Holban, spre exemplu) nesiguranța bărbatului nu poate fi depășită decât prin asumarea unui complex de superioritate. Iată un pasaj care e posibil să fi inspirat finalul din O moarte care nu
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
nu dovedește nimic 137: "[...] față de mine a rămas totuși ca și înainte: supusă ca o roabă. Când mă vede cată la mine ca la o lumină nemișcată, orbită. Se oprește și mă privește rugător - cerându-mi parcă iertare. O mare remușcare mi se ridică însă în piept. Mă gândesc că am și eu o parte de răspundere. Fără mine ar fi fost poate o femeie cinstită; dar iarăși se poate că nu". Drept urmare, așa cum Tullio vrea să-și recapete libertatea pentru
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
profitând în grad maxim de pe urma contrastului cu cealaltă ipostază, ideală, a feminității. Pe scurt, femeia se prostituează nu atât spre a-și satisface instinctul, cât pentru a-i face pe plac bărbatului care o adoră, disprețuind-o. Așa se justifică remușcarea lui Tullio. Și, nu mai puțin, nesiguranța sa. Descrisă până acum din exterior, ca proiecție fantasmatică a dorinței masculine, femeia capătă consistență psilologică și o identitate bine conturată abia în Scherzo, a treia nuvelă din volum, unde povestea amoroasă e
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
cuvenita răsplată. Dimineața, după noaptea de amor cu Andrei, Mab își plânge trecutul și "lunga ei iubire pentru Claude, jertfită acum pentru totdeauna", dar suferința nu durează cine știe cât iar femeia, cucerită de "duioșia" proaspătului amant, adoarme, scăpând pentru totdeauna de remușcări. Și așa, chiar dacă o sfătuise cu o seară mai înainte să-și refacă viața, conștient că el nu este decât "o întâmplare" (apoi, mai avea și scrupule morale, Claude fiindu-i prieten), Andrei își recunoaște slăbiciunea și cade benevol în
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
textul intitulat "Trei măști funerare (Cincinat Pavelescu, Petre Sturdza, Anton Holban)", din volumul Memorii. Aqua forte, ed. cit., p. 311: În aceste enigmatice cuvinte ale finalului ("poate a lunecat...", n.n.) am văzut graba eroului de a se scutura de povara remușcării. În definitiv, își spunea el, poate nu s-a sinucis, ci a lunecat; nu era așadar vinovat cu nimic. În convorbirea de atunci, Holban mi-a dat însă altă interpretare. Eroul nu se descărca de povara remușcării, ci își introducea
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
scutura de povara remușcării. În definitiv, își spunea el, poate nu s-a sinucis, ci a lunecat; nu era așadar vinovat cu nimic. În convorbirea de atunci, Holban mi-a dat însă altă interpretare. Eroul nu se descărca de povara remușcării, ci își introducea în suflet un nou element de incertitudine și de suferință. [...] Nu-l chinuia deci remușcarea, ci nemulțumirea că nu fusese satisfăcut în nevoia lui de siguranță și poate de orgoliu". 138 Despre proiecția vitală a literaturii (și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
era așadar vinovat cu nimic. În convorbirea de atunci, Holban mi-a dat însă altă interpretare. Eroul nu se descărca de povara remușcării, ci își introducea în suflet un nou element de incertitudine și de suferință. [...] Nu-l chinuia deci remușcarea, ci nemulțumirea că nu fusese satisfăcut în nevoia lui de siguranță și poate de orgoliu". 138 Despre proiecția vitală a literaturii (și a cititului ca postură existențială specifică), vezi excelentul studiu semnat de Marielle Macé, Façons de lire, manières d
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
să se preschimbe puțin câte puțin Într-un fel de doctor-miracol, În timp ce medicina, pe care se credea În drept să o exercite fără diplomă, era Încă aproape de cea pe care Molière, un secol și jumătate mai devreme, o ridiculizase fără remușcări. Acest diavol de om nu stătea locului. Se vede bine aceasta când se ivește prilejul de a-l urma În toate meandrele nenumăratelor sale peregrinări În Orient. Traversa regiuni Întregi ca și cum ar fi plecat În orașul vecin, și nu ezita
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Sorescu, Somn 705 Gerardo Diego, Noapte albă 706 D.B. Cohen, Toward a theory of dream recall, Psych. Bull, 1974, 81: 138-154. 707 Nichita Stănescu, Cosmogonia sau cântec de leagăn, Laus Ptolemei, 1968. 708 Etienne de Sénacour, Obermann 709 ros de remușcări pentru ura și indolența sa, Dumnezeu a creat somnul, Baudelaire, Les Fleurs du mal. 710 Ion Vinea, Steaua somnului 711 Liviu Pendefunda, Nirvana, Falii 8 Poema trupului, în curs de apariție . 712 "Doamne, cine este ca tine !" Sfântul Augustin, Confesiuni
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mai aflu Ah, niciodată” Prin contemplare, stând lipit de tâmpla Margaretei, Faust soarbe clipa în toată beatitudinea ei; dar odată clipa consumată, contemplația devine tragică. În fața eșecului, Mefisto smulge violent pe Faust, oferind tentații vulgare în noaptea Valpurgiei; cuprins de remușcări intră în celula unde este închisă Margareta, dar aceasta la propunerea acestuia de a fugi cu el refuză. Din aceste fragmente Faust apare din anumite perspective ca un Don Juan, căci amândoi aspirau la împlinirea „clipei frumoase” pe pământ; dar
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
fără de prihană este expresia acestei teologii naturaliste 11. În schimb, Tradiția răsăriteană vede în Sfânta Fecioară podoaba întregii făpturi, "termenul cel mai înalt al unei pregătiri de a reprimi pe Dumnezeu, care se urmează în generații încă de la cea dintâi remușcare a lui Adam"12. Prin urmare, libertatea Sfintei Fecioare de a primi pe Dumnezeu este primordială; ea nu mai este un simplu instrument, ci cea mai curată făptură care îl primește pe Creator, cea care s-a înălțat spre Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
forțelor, supunere față de capriciile celuilalt, cheltuieli extravagante, demobilizare socială, cheltuire nesocotită a averii, șubrezire a sănătății... Starea fiziologică și psihică a individului străpuns de săgețile lui Cupidon ține de patologic: compulsiv, masochist, furios, sadic, gelos, solipsist, repetitiv, alienat, chinuit de remușcări, neliniștit, umblând ca un mort viu, nemaiaparținându-și, cu mâinile și picioarele comandate de bunul-plac al celuilalt, aflat și el în aceeași tristă stare psihică și mentală. Nu e deloc grozav pentru cei doi protagoniști... Multe sunt durerile care îi
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
de Nixon în adresa sa până în acest punct. Pare să fie și cheia de boltă a argumentării: președintele prezice că orice curs de acțiune care implică retragerea forțelor armate americane din Vietnam, în absența qui pro quo-ului, ar duce la "remușcări și recriminare"254 care ar dezbina, în ultimă instanță, în asemenea măsură, țara, încât americanii și-ar pierde încrederea în propriile forțe. Remarcăm, alături de Forbes Hill, faptul că încrederea în sine constituie "binele fundamental"255, în viziunea poporului american, trecând
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
-și povestească fapta așa cum s-a petrecut ea în realitate. În ritualul botezului intervine, în acel moment, "prostirea", fenomenul prin care un deținut mai versat îi oferă noului venit suport moral, prin reinterpretarea faptelor lui penale într-un mod liniștitor. Remușcările lui sînt repede înlocuite de justificări ale faptelor comise, "fabricate" în penitenciar, la care individul aderă deoarece îi oferă rațiuni deculpabilizante. Diminuarea gradului de vinovăție îi ușurează conștiința și îi modifică poziția față de pedeapsă, pe care o apreciază din ce în ce mai aspră
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
se află sursa unui mod specific de a vedea lumea de către deținuți, și anume ca fiind bazată pe individualism, omul trebuind să profite de orice ocazie pentru a-și atinge scopurile, indiferent de mijloacele folosite. Această convingere conduce la lipsa remușcărilor pentru faptele comise."90 Pentru acest suport psihologic, vital pentru a face față durității vieții de detenție, arestatul nou venit trebuie să plătească un preț, iar acesta se stabilește în funcție de poziția lui socială anterioară. Dacă este căutat de rude și
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
experienței dobîndite de deținuți și angajați și au ca scop crearea unor relații și condiții de viață și de muncă suportabile din punctul lor de vedere. Normele informale îndeplinesc rolul de mecanism de apărare a personalității, oferind rațiuni deculpabilizante (înlătură remușcările pentru fapta comisă), dar și căi de exploatare a sistemului penitenciar, de obținere a unor privilegii sau de slăbire a controlului și acțiunilor coercitive. Analiza lor prezintă partea "nevăzută" a vieții din penitenciar, modul în care se conservă un sistem
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
principala țintă a represiunii penale, fiind expus pe străzile și ulițele orașelor și satelor, mutilat, dezmembrat, amputat, spînzurat, purtînd la gît tăblița cu faptele comise. Dintr-un ceremonial al dreptății, supliciul a devenit o rutină, făcut cu sînge rece, fără remușcări. Nicolae Muste descrie represiunile pe care domnitorii le porneau împotriva boierilor potrivnici la urcarea pe tron: "Mihail Racoviță... au prins pe mulți din Moldova ce pe toți cu morți groaznice îi au omorît. Pe unii îi au spînzurat, pe alții
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
Îmi cream drum cu ajutorul minciunii fără să roșesc, înșelam oameni săraci la plata chiriei, aveam chiar de luptat cu gândurile cele mai josnice, de pildă de a dispune de cuverturile de pat ale altora, și toate acestea fără regrete, fără remușcări. Înlăuntrul meu începeau să apară tot mai multe pete de putreziciune, un putregai negru care se întindea din ce în ce. Iar de sus, din cer, Dumnezeu mă urmărea cu un ochi atent, luând seama ca pieirea mea să se
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
orbire. Cum caută mereu explicații, crede că preotul înainte de a fi orbit el însuși, a legat ochii sfinților. Povestește mulțimii ce vede iar mulțimea ca o turmă veritabilă, se spăimântă, mulți părăsindu-și merindele. Este prima dată când nu are remușcări că fură din ceva ce nu-i aparține. La întoarcere spre casa unde îi aștepta restul grupului, doctorul și soția lui ceva mai întremată, văd mulțimi de orbi ce par a se organiza. Unii vorbesc iar alții par a asculta
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
de totală, încât sunt aduși la condiția lui Iov: „Te rog nu fii îngrijorată: de acum înainte, are să conteze numai sănătatea. Precum vezi, am renunțat destul de ușor la tot. Aștept. Am să te țin la curent (...) Să n-ai nici o remușcare pentru ceea ce mi se întâmplă. Totul era, încă demult, scris în cartea vieții mele. Nu mai sunt descurajată. Nu știu de ce. Poate fiindcă îmi recapăt sănătatea. Toată lumea a suferit rău de gripa asta afurisită.” (op.cit., p.313) Să pierzi tot
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
conștiință se aplică la acțiunile viitoare, ea are caracterul unei voci (daimonionul socratică care comandă, apără sau interzice. Când această conștiință se aplică la acțiunile trecute, ea se traduce prin sentimente de bucurie (satisfacțieă sau prin sentimente de durere (regret, remușcare, căințăă. Conștiința morală dovedește că judecata sau evaluarea acțiunilor noastre este fie anterioară, fie posterioară sentimentelor morale. Ea este proprietatea pe care o are spiritul uman de a surprinde și de a simți valoarea morală și de a explica acest
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
psihice, care sunt raportate la Eul personal, reprezentate prin siguranță, identitate, vitalitate, autoritate, prestigiu, putere, bucurie etc. dă Sentimentele religioase și metafizice, În raport cu Supra-Eul moral al persoanei, cu idealurile și aspirațiile acesteia. Ele sunt reprezentate prin: beatitudine sau fericire, disperare, remușcare, starea de liniște și pace interioară, seninătate, siguranță etc. Sentimentele psihice, ca și sentimentele spirituale, religioase și metafizice, au rolul de a ne semnala avantajele sau obstacolele, oportunitățile sau inoportunitățile de viață. Ele au rolul de a ne ajuta să
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]