1,526 matches
-
una din figurile caracteristice ale revoluției rusești. Un doctrinar fanatic, cu apucături de tiran, un ireductibil marxist cu gândul de a desființa tot ce a clădit în lumea aceasta cultura de mai multe milenii. Un adept fără rezerve și fără reticențe al înlocuirii vieții publice prin dictatura proletariatului, a dezlănțuit, în timpul democratizării armatelor rusești, cele mai crude instincte în țăranul rus, l-a făcut pe acesta iconoclast față de tot ce înainte îi era cunoscut, chiar sfânt. A gonit ca și cu
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Flondor nr. 18, director și redactor responsabil Achille Scânteie, administrator delegat - C.I. Marcu. Tipografia Hermann Czöpp, Cernăuți, str. Gregor nr. 3. Tribuna, în manșetă la primul său număr, schițându-și și dezvăluindu-și programul, viza: „o independență strictă și fără reticențe” prin care „să-și câștige încrederea cititorilor, devenind un organ de control - având ca far dreptatea și imparțialitatea”, fiind „o tribună publică de pe care să se audă doleanțele celor mici și nevoiași, cu un singur judecător: opinia publică”... În materialul
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
România, în pofida succeselor obținute la sfârșitul primului război mondial, atât militar, cât și pe plan politic, s-a văzut confruntată cu probleme grave, în primul rând economice, cărora le-a făcut cu greu față. Ani grei, care au afectat agricultura, reticența și obstrucția minorităților în adaptarea la noile condiții politice, precum și ascensiunea curentelor extremiste, cu acțiuni teroriste, au accentuat problemele guvernelor de la București. Abia în a doua parte a anilor ’20, pe fondul unei relansări economice mondiale, România a putut să
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
nu în ultimul rând, Serviciul Secret. Sursele Serviciului Secret au fost apreciate că „procură, uneori, știri exacte și de o importanță capitală pentru conducerea operațiilor”, dar acestea se găsesc, „de multe ori”, amestecate cu informații false, de unde rezultă o oarecare reticență în asumarea integrală a datelor furnizate prin acest canal. Organizarea Serviciului de Informații a fost următoarea: - la Marele Cartier General - Diviziunea a II-a, cu două secții: Informații și Contrainformații; - la Armată - Secția Informații cu trei birouri: Cercetare, Studii, respectiv
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
La aceasta au contribuit și greșelile autorităților publice locale și judecătorești, care, în unele cazuri, au chemat unii informatori la audieri și în fața instanțelor de judecată, deconspirându-i, ceea ce a creat ideea de Poliția își demască colaboratorii, concomitent cu o reticență a persoanelor în a oferi sprijin pe acest palier. În noul context, prioritățile informative au fost reduse la două și anume: 1. mișcarea comunistă. 2. acțiunile politice, în afară de Partidul Națiunii. Recrutarea de informatori trebuia efectuată cu condiția ca aceștia să
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
Drept urmare, unele state au început să se îndoiască de puterea militară sovietică și să acționeze în consecință. Franța și Cehoslovacia, care au semnat tratate cu U.R.S.S., bazându-se pe forța militară a acesteia, au început să-și manifeste anumite reticențe, iar Japonia a atacat China (4 iunie 1937), fără teama unei intervenții a Armatei Roșii. Activitatea Grupei I de contraspionaj din cadrul Secției Contrainformații a S.S.I., desfășurată în cursul anului 1939, a avut ca prim obiectiv descoperirea organizațiilor și cazurilor de
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
unei ierarhii greco-catolice atinsă de corupție morală nu concordă cu cea transmisă de o istoriografie partizană, pudică și edulcorantă. Sursele istorice o legitimează Însă din plin. Concubinajul, scandalurile și chefurile practicate de preoți „uniți” sunt menționate extrem de frecvent și fără reticențe În paginile ferite ale corespondenței private, transpar uneori până la nivelul documentelor oficiale, În sancțiunile și circularele emise de Episcopie sau protopopiate, sunt Înfierate apoi, mărturisindu-se implicit existența acestora, prin intermediul literaturii moralizatoare sau al volumelor omiletice publicate sub teascurile vremii
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
moment de reflecție și de autointerogație a opiniei publice din Transilvania pe marginea modelului irlandez, sub impactul unor evenimente care ridicau Întrebări extrem de pertinente și În context românesc. Datorită refluxului mișcării irlandeze după marile agitații din 1843-1844 și, probabil, datorită reticenței publicului față de o problemă vehiculată prea mult timp, reflectarea Irlandei În presa ardeleană se estompează din nou, În anul 1845. Știri irlandeze apar acum În 22 de numere din 104 (față de 46 În anul anterior), adică În 21% din totalul
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
act, Isărescu, și Stolojan, care era dat ca o posibilă alternativă la ceea ce exista În acel moment și În mod sigur Învingător În fața celuilalt tandem deja aproape constituit, Iliescu-Năstase. Spun „aproape constituit” pentru că s-a scris despre un fel de reticență a lui Ion Iliescu de a-l numi deschis pe Năstase. Era chiar un titlu În unul dintre ziare, „Ion Iliescu Îl anunță cu jumătate de gură pe Adrian Năstase ca posibil prim-ministru după alegerile din toamna lui 2000
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
analitic și dur despre ce se Întâmplă În momentul respectiv, semnat de foștii consilieri prezidențiali Vladimir Pasti și Cornel Codiță, precum și de Mihaela Miroiu. E o lucrare foarte serioasă, În care lucrurile sunt spuse foarte pe față, chiar dacă există anumite reticențe. Starea de fapt? Răspunsul ar fi: dezastruoasă. Cel mai grav lucru este că factorii politici de la putere par să nu dea nici o importanță situației, iar după 1996, din păcate, starea de fapt continuă. Tocmai acest lucru explică și fenomenele salvaționiste
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
pe cea selectiv-pacifistă din anii ’80: Îi deranjau profund rachetele americane de pe teritoriul Germaniei de Vest, dar câtuși de puțin cele sovietice de pe teritoriul Germaniei de Est! La vremea respectivă, Václav Havel a scris un eseu absolut formidabil, „Anatomia unei reticențe”, o scrisoare către pacifiștii occidentali. Michnik spune: „Ura resimțită față de America devine absurdă atunci când Încetează să mai fie o atitudine critică, așa cum este normal Într-un discurs democratic, și capătă forma apărării unor dictaturi brutale, totalitare. Așa-numitele mișcări pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
de la Waterloo. Dacă a câștigat-o, istoria Însăși devine de o plasticitate desăvârșită! Mircea Mihăieș: Care este totuși lecția lui 11 septembrie? Vladimir Tismăneanu: Lecția lui 11 septembrie În primul rând cred că a fost o lecție asumată - inițial cu reticențe, pentru că a existat foarte multă confuzie, dar foarte rapid - de elita politică americană și de cea din Marea Britanie și alte țări europene. Inclusiv În lumea musulmană, 11 septembrie a Însemnat nu numai un șoc, ci și o trezire la realitate
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
prea puține forțe a constituit un laitmotiv al articolului lui Freedman. O sută treizeci de mii de americani, care reprezintă baza, trupele militare și civilii aferenți, sunt prea puțini. Răspunsul lui Wolfowitz a fost: „Am dat fără nici un fel de reticență exact ceea ce a cerut comandamentul militar. Conducerea civilă nu a făcut decât să urmeze exigențele și cerințele conducerii militare”. Probabil că se va scrie la un moment dat istoria războiului din Irak și vom vedea dacă s-a spus tot
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
caracterul marelui arheolog. În portretul în cărbune al lui Sadoveanu, ca și în cel al lui Pârvan, asperitățile, estompate discret, nu sar în ochi. Față de Camil Petrescu însă, „tânăr scriitor vioi, inteligent, cu siguranță mai mult dramaturg decât poet”, nici o reticență; dimpotrivă, penița muiată în acid tare îngroașă, divulgă și zdrobește orgoliul omului, văzut ca o infirmitate, dezarticulat, ironizat, persiflat prin reducere la absurd. Deasupra altor schițe de portret e prinsă câte o tăbliță explicativă, traducând simpatia sau prețuirea. Astfel, Dan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
prin subdomeniul benzii desenate SF, în 1987 venind în sprijin și revista de satiră Safarir. Un rol important l-a avut și banda desenată religioasă, mai ales în Quebec, spațiu catolic într-o țară preponderent protestantă de limbă engleză, în ciuda reticențelor din partea "puritanilor" benzii desenate.717 Unii autori sunt însă de părere că banda desenată canadiană "trăiește" mai degrabă prin instituții (salonul cărții de la Montreal, festivaluri de bandă desenată), decât prin publicații.718 În banda desenată din Australia femeile sunt portretizate
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
al lumii industrializate, însă este doar un instrument de luptă politică, fără precedente mitice). idem, Mituri, vise și mistere, p. 15. 132 Joseph Campbell, Myths to live by, p. 22. Campbell insistă asupra unei perspective biologizante, care poate stârni justificate reticențe, dar care merită amintită și nu doar ca fapt divers, ci ca încă o posibilitate de explicare, nu întru totul funcțională, dar nici complet falsă, precum toate încercările de "îmblânzire" a mitului. Astfel, dacă în lumea biologică modelele de structurare
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
moduri: • poate determina o persoană să nu asculte cu atenție ceea ce spun cei din jur; • determină utilizarea unor stereotipuri în raport cu persoane din alte culturi; • poate determina o persoană să se adreseze celor din jur într-un mod care să trezească reticența. e. Organizarea spațiului necesar comunicării - eficiența comunicării este influențată de ambianță și de confortul resimțit de interlocutori în spațiul/locul unde are loc discuția sau schimbul de mesaje (astfel, se au în vedere aranjarea mobilierului, dispoziția spațială a interlocutorilor, condițiile
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
acestor contacte care ar fi putut fi deosebit de fructuoase. Colquhoun reda și deplasarea la Silistra, la 1 mai 1837, a celor doi domni români pentru a-l întâlni pe sultan, în vizita oficială în acel simbol al ocupației rusești. în ciuda reticenței inițiale care ținea de carantina de pe Dunăre, consulii străini s-au hotărât să meargă și ei să prezinte omagiul suveranului. Aceștia au fost primiți într-o audiență comună pe data de 15 mai 1837, doar consulul rus, baronul Ruckmann, fiind
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
o excepție. Deși cunoaște tandemurile Ilie‑Moise și Ilie‑Elisei, le respinge, arătându‑se favorabil celuilalt, la fel de „exotic”, Ilie‑Ieremia, fără măcar să‑l menționeze pe cel de care vorbește Hipolit, Ilie‑Enoh. Este firesc, așadar, să ne întrebăm de unde vine reticența lui Victorin față de personajul biblic Enoh. M. Dulaey propune următorul răspuns: „Ignorarea lui Enoh, este o alegere deliberată: aceea de a recurge mai degrabă la Biblie decât la apocrife, singurele care fac speculații în legătură cu răpirea la cer a lui Enoh
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
morală, este organizată o întreagă filozofie, dominată de dogma Providenței”. Ne aflăm în fața „unei veritabile Summa a primilor ani ai secolului al IV‑lea”. Oricât de elogioasă ar fi, această opinie a cunoscutului istoric al creștinismului ascunde și o anumită reticență. Iar acesta nu este un fapt izolat. Exegeții lui Lactanțiu, în majoritate, ezită să se angajeze până la capăt pe calea elogiilor. Autorul Instituțiilor este apreciat „pentru stilul său ciceronian” (Pico della Mirandola îi acordase supranumele de „Cicero creștin”) pentru bogăția
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Irak. S-a remarcat de asemenea la aceste persoane un interes mai mare pentru mașini. Este foarte posibil ca testosteronul să fie responsabil de punerea în mișcare a acestui mecanism. De altfel, nu s-a descoperit nici un efect la femei. Reticența față de identitatea lor feminină nu le-a influențat ulterior comportamentul. Concluzie: „Amenințați masculinitatea unui bărbat și atitudinile sale vor fi mai agresive...”. Pentru mai multe detalii Willer R., „Overdoing gender: A test of the masculine overcompensation thesis”, în American Sociological
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
comunitari elaborarea unui program comun cu ocazia alegerilor din Parlamentul European din 1979. În 1974, dată a înființării UPSCE coincidența cronologică este sugestivă socialiștii europeni puteau să mai spere la un consens. Începînd cu 1974 și datorită exacerbării crizei economice, reticențele Laburiștilor nu mai sînt de ajuns pentru a explica aceste divizări: dificultățile economice și sociale conferă preocupărilor naționale o importanță crescută. Dezbaterile se referă în primul rînd la natura integrării politice: Europa trebuie să fie federală sau nu? Din 1956
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
Împărțirea inegală a puterii În zilele noastre, s-a convenit asupra unui caracter mult mai general al ierarhizărilor. Împărțirea inegală a puterii tinde să fie considerată ca „axiomatică” (Putnam, 1976, p. 8), deși contravine dorinței contemporane de egalitate. Aceasta suscită reticențe privind noțiunea însăși de elită. Totuși, nu există a priori o opoziție între elite și democrație, așa cum vom avea ocazia să vedem mai departe. După cum notează Heinz Eulau, problema-cheie a acestui subiect este cea a responsabilității (accountability) față de ce va
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
în sânul acestui sindicat (ibidem, pp. 12-13). Tipografii constituiau la origine o aristocrație muncitorească, ce se identifica substanțial cu meseria respectivă și constituia o adevărată comunitate. A rezultat o puternică motivație pentru participarea la viața organizației sindicale și o netă reticență în privința angajării în activități fracționiste. În afară de asta, secțiunile ITU aveau o puternică tradiție a autonomiei locale, ce frâna tendințele spre birocratizare. Pe măsură ce tendințele obișnuite spre oligarhizare se manifestau, ele au fost neutralizate prin participarea activă a membrilor. Alegerea liderilor prin
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
pentru restul populației. Din câte se pare, acest fapt se datorează, în mare măsură, nivelului de educație. Dar adeziunea la sistem depinde la membrii elitei și de recompensele oferite de sistem. În general, membrii elitei conducătoare acceptă „regula jocului” fără reticențe, dat fiind că, în principal, este vorba despre „jocul lor” (Parry, 1969, p. 91). Totuși, adeziunea la procedurile stabilite nu împiedică manifestarea dezacordului asupra fondului. În termeni de preferințe politice, elitele occidentale sunt, în general, mai mult competitive decât consensuale
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]