1,481 matches
-
poate determina trecerea mesajului de sus în jos. Ceea ce îndeamnă la controlarea, dacă nu la însușirea directă a mijloacelor de comunicație. Această pulsiune este demonstrația autorităților centrale. Refularea sau stăpînirea printr-un "supraeu" juridic marchează accesul sistemelor de guvernare de la sălbăticie la civilizație, denumită încă "democrație". Astfel actul hegemonic are un dublu sens și intrare. Publicarea și privatizarea vin să se înfrunte una cu cealaltă pe instrumentul maerializării sau medium. El devine obiect al unei lupte corp la corp între Stat
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
către Cancelar.70 Un an mai tîrziu, un ucenic farmacist, dovedit a fi cumpărat Le Christianisme dévoilé, era condamnat la nouă ani de galere, negustorul care i-o vînduse, la cinci ani, iar nevasta acestuia, la închisoare pe viață. Inițial, sălbăticia economiei de piață făcuse jocul puterilor politice. La începutul secolului al XVI-lea, reeditările-pirat și contrafacerile îi ruinau pe editori, care cereau autorităților publice un privilegiu prin care să li se garanteze monopolul asupra tipăririi. În 1563, înlăturînd Parlamentul și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
ajuns niciodată acasă ci mai mult ca sigur acolo, în locul "unde nu este nici durere, nici întristare, nici suspin". Sandu târâia creanga aia uscată amorțit și plin de vânătăi. Lică, la fel, avea fața plină de lovituri; fusese bătut cu sălbăticie, iar acum avea arcada stângă spartă, deasupra căreia se formase o bucată mare de cheag roșu-maroniu. Leu cățelandru trăgea și el de salcâm, dar în sens invers, părându-i-se hotărâtoare contribuția la transportul uscăturii spre domiciliu. Dorința mea cea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
croat vă amintiți? Monstruoasa creatură scotea ochii victimelor punându-i într-un coș pe biroul lui drept trofeu. 18 kilograme!! Optsprezece kilograme de ochi omenești te priveau, Doamne, din coșul ăla sinistru. Cum, Doamne, nu te-ai cutremurat de atâta sălbăticie, de asemenea fapte oribile? Fetițe și băieți, mame, tați, bunici toți au crezut în Tine până în ultimul moment, până în clipa când vârful cuțitului a pătruns adânc și dureros în globul ocular scoțându-l brutal de la locul lui? Dar tu Doamne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
obicei o femeie, când se ceartă cu vreun bărbat, își pierde curajul și dă bir cu fugiții atunci când bărbatul se arată neclintit, și, dimpotrivă, dacă bărbatul începe să dea înapoi și-și pierde curajul, atunci furia, dorința de răzbunare și sălbăticia femeii cresc și devin nemăsurate, tot la fel obișnuiește și dușmanul să slăbească și să-și piardă curajul, ispitele îndepărtându-se atunci când persoana care stăruie în cele spirituale se arată neclintită în fața ispitelor dușmanului, opunându-i-se per diametrum 1
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
încolo, eu cum înțeleg ce vor ei? Lasă-i să se frământe! Scrisoarea 90 În Perugia se vorbește italiana corect. Eu eram însă obișnuită altfel, și eram speriată. Într-o sin gură zi ajunsesem la padre, plecând de la solitudinea și sălbăticia din munți (nu încălțasem nici pantofi timp de trei luni și acum aveam o stare de „domnie”), trecând prin Babilonul Romei și ajungând la liniștita și civilizata Perugie. Aveam nevoie de ajutor. Eram obosită și doar părintele mă putea ajuta
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
aceea a unei plante sau a unui animal. Mă simt în armonie și în sincronie binefăcătoare cu natura. Toate astea sunt însă obârșia unei noi și nesecate seninătăți. Stârv Azi-dimineață am văzut câțiva pescăruși care se luptau între ei cu sălbăticie ca să acapareze cât mai mult dintr-un corp sfâșiat care zăcea însângerat pe țărmul mării. M-am apropiat curios; era vorba de un stârv, dar nu era al unui animal marin. Era al unui om. Am rămas pironit de spaimă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
dau pentru aceasta. — Consiliere, mai sunt aici și alții care doresc dreptate. Te voi duce la ei și ne vom sfătui. Îl așteptăm și pe pustnicul din Lenzkirch. Cum, vine pustnicul aici? se miră Urs. Dar nu iese niciodată din sălbăticie! — Vine. Am trimis după el, ca să ne sfătuiască și să ne dea buruieni de leac pentru domnul Bodo. știm și noi, și părintele Bernhard, și Heribert al nostru câte ceva despre tainele vindecărilor, dar pe el nu-l Întrece nimeni. și
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
împușcat. L-au îngropat lângă un prun goldan și prunului i-a rămas numele "Prunul câinelui". Nu am mai avut un asemenea câine rău în anii ce au urmat. Grivei având strămoșii lupi, și-a păstrat oarecum năravul și simțul sălbăticiei. S-a pierdut fata noastră Dacă treceam gâștele în ocol, după ce se săturau de boabele de pe miriști și de bălăceală din bulboană, ieșeam cu mielușeii la păscut. Aveam numai vreo cinci: unul alb, unul negru cu stea-n frunte și
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
Horia Carp despre însemnătatea pământului. La 4 martie 1931, un raport se spune despre întrunirea sionistă organizată de organizația sionistă Carmel, la care a vorbit Meirovici, despre viața și faptele lui Nahum Sokolov și Avram Iager, despre istoricul Palestinei, descriind sălbăticiile arabilor asupra evreilor arătând și necesitatea fondului național evreiesc. La 2 aprilie 1931, într-un raport se scrie despre o întrunire în sinagoga Mare cu scopul de a cultiva masele evreiești din punct de vedere sionist 202. La 21 iunie
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
în 1945, regele Mihai a uitat că reprezintă o țară, totuși suverană.). La 11 octombrie 1940, guvernul Ungariei răspundea oficial, printr-un memoriu, acuzațiilor venite din partea României.Deși fuseseră asasinați sute de oameni în cadrul unor masacre în masă de o sălbăticie greu de imaginat, Trăznea și Ip fiind exemplele cele mai edificatoare, Budapesta declara cu violentă: ” Acuzațiunea infamă adusă armatei ungare, administrației militare, poliției și autoritarilor de jandarmerie, precum și populației ungară din nordul Transilvaniei se respinge cu hotărâre. ” Pentru a stopa
PROBLEMA TRANSILVANIEI by CONSTANTIN FOCŞA () [Corola-publishinghouse/Science/91543_a_92846]
-
drumurile sunt paturi de colb la secetă și grozave albii de noroi în timpul primăverii și a ploilor. Sistematic, de ani și ani de zile, se cheltuesc bani, și totuși în gospodăria aceasta a județului drumurile sunt într-o stare de sălbăticie africană. Un singur lucru a găsit cu cale să facă administrația dorohoiană, în vremea din urmă. A așezat la cruci de drumuri table cu inscripția: "țineți dreapta". Fac un efect ciudat aceste table așezate la drumuri care nu sunt drumuri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
dreapta". Fac un efect ciudat aceste table așezate la drumuri care nu sunt drumuri. Dar asta a făcut-o prefectul de când are prefectura automobil, spre a putea să-și facă în voe fasoanele sale această mașină. Primarii, notarii în aceste sălbăticii sunt tot ce se ridică mai ticălos și mai corupt dintre săteni. Și e pe aici o regiune așa de bogată, c-un pământ așa de bogat, un grânar uriaș, fără drumuri, fără administrație, încât te cuprinde jalea, cum a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
scut, jumătate plin, jumătate împărțit în bare transversale) și alte multe și frumoase podoabe și juvaieruri probabil lucrate în Italia, cu o artă fină și desăvârșită. Asprimea față de copii. Marș de-aici. Când ți-oi da o palmă! Semn de sălbăticie. Copiii din Elveția se duc cu trenul la școală, în orașe, zilnic, sub protecția călătorilor. În Manciuria copiii se joacă pe ulițele orașelor și cărăușii, trecătorii parlamentează blând cu ei ca să-i lese să treacă etc. Prigoana împotriva adventiștilor și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
pe cei care „nu erau de partea noastră” să-i azvârle nu În brațele unui infern discutabil și ale unor torționari cu capete de broască sau de reptilă, ci „În brațele” și În spațiile igrasioase ale unui sistem de-o sălbăticie și invenție a torturii umane nemaivăzute pe plaiurile noastre, altfel nu lipsite de suferință și injustiție! Și iată cum, soții Ierunca - sprijinindu-se atunci pe vârful disidenței românești Paul Goma, care Încă, naivul, se credea solidar cu ei și cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
sensibilități care se istovește în artificiu și în falsitate. Când inteligența a devenit suverană, naivitatea, adică sentimentele adevărate, părea să fie rezervată sălbaticului sau prostului. Or, toate aceste spirite alese aveau o spaimă bolnăvicioasă de prostie; cât despre starea de sălbăticie, ele o idealizau fără să o îndrăgească de fapt, „natura“ nefiind accesibilă decât celor care con sim țeau din când în când să se coboare până la „nero zie“: lor, lucrul acesta le repugna în mod absolut. Inteli gența, convertită în
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
liul care amplifică oroarea. „Dar amănuntele ! (s.n.) Dacă nu s-ar fi găsit prădată, s-ar fi crezut că a fost o cruntă răzbunare, sau fapta nebuniei religioase. În anecdotele despre sectarii iluminați, se povestesc câteodată executări de așa absurdă sălbăticie.” Aceste detaliu este mărit sub același efect de lupă al lui „simț enorm și văz monstruos”. Monstruozitatea actului criminal este transferată deta- liului, dar crima ca atare este circumscrisă unei forme de ritualitate care implică victime sacrificiale în cadrul anu- mitor
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
asiatice, împăratul Aurelian, decide retragerea cohortelor sale la sud de Dunăre, părăsirea teritoriilor din care căraseră incomensurabile averi la Roma, și în care investiseră serioase valori materiale, umane și spirituale. Hoardelor venite din răsărit, de unde aduceau numai groază, întuneric și sălbăticie, istoricilor acestora, le-a plăcut întotdeauna să afirme că în spatele lui Aurelian au găsit vid demografic, că împăratul roman a dus cu el dincolo de Dunăre tot ce era suflet de om. Inexact și imposibil. Era imposibil ca un teritoriu binecuvântat
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
Aproape jumătatea de Moldovă furată cu nerușinare de „genialul” Stalin trebuia să rămână acolo unde-i hărăzise locul: În URSS. Cu toate că foarte mulți români din dreapta Prutului aveau neamuri În stânga lui, realitatea nu trebuia oficializată iar sentimentul național trebuia reprimat cu sălbăticie. Neținând cont de lipsa totală de patriotism a trepădușilor roșii ce-și ziceau „proletari internaționaliști” dar care, În realitate, nu mânuiseră nicio șaibă, cheie de paișpe-șaișpe sau vreo sapă, profesorul Ioan Caproșu intenționa să publice În numărul 505/4 octombrie
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
târziu al dezvoltării: în cei 13,7 miliarde de ani de evoluție a cosmosului, Homo sapiens, după toate probabilitățile, s-a dezvoltat doar cu aproximativ 200.000 de ani înainte în Africa tropicală și subtropicală, zonă caldă și bogată în sălbăticie. Pentru mine nu a reprezentat niciodată o problemă faptul că omul, tocmai datorită evoluției sale, are multe în comun cu rudele sale apropiate, hominizii: de la numărul de cromozomi la poziția dinților, de la dezvoltarea creierului până la comportamentul său social și la
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
dispărut de pe scenă, în lunile ce au urmat. Îi cunoșteam după nume (Iuliu Maniu etc.), căci, de fapt, politica nu ne prea interesa. Cei mai mulți au murit foarte repede în închisoare. Astăzi, Memorialul ridicat la închisoarea de la Sighet este mărturia cumplitei sălbăticii cu care au fost lichidați. Habar n-aveam în acea vreme și nu ne puteam imagina detaliile ororii. Noii noștri stăpâni, ieșiți din umbră, aveau chipuri necunoscute, nume ciudate - în general nume false care ascundeau identitatea și trecutul lor. Cu
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
i-a luat pe conducătorii români prin surprindere, fiindu-le foarte frică să nu aibă aceeași soartă ca staliniștii unguri; și atunci când studenții din București, Cluj și Timișoara și-au manifestat solidaritatea cu țara vecină revoltată, regimul a reacționat cu sălbăticie printr-un nou val de teroare, care a lovit mai ales în intelectuali și în foștii deținuți politici de după război care începuseră să fie eliberați prin 1955-1956. Vlad Stolojan, soțul Sandei, a fost arestat și condamnat pentru a doua oară
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
-i frumusețea ascunsă, prin entropie. Maiestuosul aceluiași munte sau perfecțiunea unui cristal, curgerea iute și cristalină a unui pârâu e aceeași ordine, adică aceeași negentropie; un deșert ori o grămadă de pietre, la care cineva făcea recent referire, apărând frumoasa sălbăticie a Rarăului de invazia tehnologiei, nu-i altceva decât entropizare, adică haos și urâțenie. Ca și canalul de scurgere, regularizat, Îndreptat, taluzat și atât care-i Bahluiul, cel puțin la Iași. À propos: demult, ori de câte ori ajungeam prin București, Îmi plăcea
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
urmare, ierbivorele posedă un stomac voluminos care permite, prin staționarea Îndelungată a furajului, acțiunea microorganismelor simbionte. Dar nu În aceeași măsură. Calul e, din acest punct de vedere, defavorizat. Pe undeva e chiar firesc. În stepele prin care trăia În sălbăticie, el consuma preponderent graminee, cu semințe cu tot; mai bine-zis, alegea doar partea superioară a plantei. Iuțeala Îi permitea să aleagă. Restul plantei Îl consumau rumegătoarele, mai lente, ce-i veneau În urmă. Iar ele sunt adaptate În stimularea simbiozei
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
pisică, deși nu cred că suntem În stare, căci natura nu ne mai poate controla, cel puțin direct. Apropiindu-se de om, ca partener bineînțeles, pisica n’a uitat că e zeiță. Și-a păstrat ca atare independența, dacă vreți “sălbăticia”, ceea ce nu s’a Întâmplat cu niciunul dintre animalele propriu-zis domestice, evitând evadarea de sub controlul naturii, lucru cu care omul a Înșelat pe acelea, dar și pe el Însuși. Căci “natura știe mai bine”... Egiptenii au făcut din pisică o
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]