1,873 matches
-
de CAVALER. 2003 Ordinul meritul Cultural în grad de OFIȚER. TURNEE ȘI CĂLĂTORII DE STUDII. Grecia, Italia, Germania, Iugoslavia, Elveția, Olanda, Spania, Turcia, Anglia, SUA, Israel 1995-Simpozionul O.I.S.T.A.T. la Țel Aviv în cadrul secției de Istoria și Teoria Scenografiei la secțiunea cu tema:Spațiul teatrului de Operă în Arhitectură Contemporană. Glass house- Castel film - România- Mark Smidt. Caravană Cinematografică - Libra film -REGIA- Titus Munteanu. Le concert -Production du Tresor-Franta-REGIA- Radu Mihăileanu. Tertium non datur-Filmex Romania-REGIA- Lucian Pintilie. Catacombs- Twins
Viorica Petrovici () [Corola-website/Science/321383_a_322712]
-
promovând stilul Art Deco. Maxy este fondatorul revistei de avangardă „Integral”, la care vor contribui Brunea-Fox, Ion Călugăru, Ilarie Voronca, B. Fondane și Mattis Teutsch. Revista va apare sub îngrijirea sa până în 1928. În 1926, aflat la Paris, Maxy lucrează scenografia și costumele la „Omul, bestia și virtutea” de Pirandello și la „Saul” de Gide. Influența scenografiei ruse a anilor 1920 și mai ales a lui Bakst sunt evidente. Revenit în România, artistul participă, în 1929, la expoziția grupului „Arta Nouă
M. H. Maxy () [Corola-website/Science/316165_a_317494]
-
Ion Călugăru, Ilarie Voronca, B. Fondane și Mattis Teutsch. Revista va apare sub îngrijirea sa până în 1928. În 1926, aflat la Paris, Maxy lucrează scenografia și costumele la „Omul, bestia și virtutea” de Pirandello și la „Saul” de Gide. Influența scenografiei ruse a anilor 1920 și mai ales a lui Bakst sunt evidente. Revenit în România, artistul participă, în 1929, la expoziția grupului „Arta Nouă” și este distins cu medalia de aur la Expoziția Internațională de la Barcelona unde a expus obiecte
M. H. Maxy () [Corola-website/Science/316165_a_317494]
-
Internațională de la Barcelona unde a expus obiecte de artă decorativă. Între 1930-1938 Maxy este prezent la toate expozițiile „Contimporanului”, la expoziția de la Roma a „Grupului de artă modernă” și la manifestările grupării artistice „Criterion”. Maxy începe să lucreze, în 1939, scenografie pentru teatrul evreiesc bucureștean „Barașeum”. Din 1941, odată cu aplicarea legislației antievreiești, devine director al acestui teatru, pe care-l conduce împreună cu regizorul Alexandru Finți și actrița Beate Fredanov. În aceeași perioadă este profesor la Școala de Artă pentru Evrei, instituție
M. H. Maxy () [Corola-website/Science/316165_a_317494]
-
face grafică și lucrează ca arhitect la Institutul Proiect București. În 1956 devine membru al Uniunii Arhitecților și al Fondului Plastic. În 1957 este angajat de Toma Caragiu la Teatrul de Stat din Ploiești și obține, chiar la prima lui scenografie, Premiul Tineretului. În 1962 câștigă prin concurs postul de prim-pictor scenograf la Teatrul Tineretului din Capitală. La ambele teatre lucrează cu regizori importanți, care îi influențează evoluția în domeniul teatral. Tot în 1962 devine membru al Uniunii Artiștilor Plastici
Sergiu Singer () [Corola-website/Science/323922_a_325251]
-
prin concurs postul de prim-pictor scenograf la Teatrul Tineretului din Capitală. La ambele teatre lucrează cu regizori importanți, care îi influențează evoluția în domeniul teatral. Tot în 1962 devine membru al Uniunii Artiștilor Plastici și participă la expoziția de scenografie organizată de UNESCO la Paris cu schițe de decor pentru Hamlet și obține o mențiune. La sfârșitul anului 1963 pleacă în Germania Federală. După debutul la „Festivalul din mai“ de la Wiesbaden, în 1965, face decoruri și costume pentru scenele mari
Sergiu Singer () [Corola-website/Science/323922_a_325251]
-
Wiesbaden, în 1965, face decoruri și costume pentru scenele mari din Germania occidentală, între care: Berlin, Frankfurt, Hamburg, Göttigen, Hanovra, Oberhausen, Köln, etc. Din 1969 până în 1984 își extinde activitatea la televiziune și film. Timp de 12 ani a făcut scenografia binecunoscutei serii de divertisment DISCO și, printre altele, în 1970, scenografia pentru singura piesă scrisă de Picasso, „Dorința prinsă de coadă”. În 1974, pornind de la preocupările lui culinare, deschide un mic restaurant romantic la Bremen, apreciat de ghidul Michelin. Începând
Sergiu Singer () [Corola-website/Science/323922_a_325251]
-
Germania occidentală, între care: Berlin, Frankfurt, Hamburg, Göttigen, Hanovra, Oberhausen, Köln, etc. Din 1969 până în 1984 își extinde activitatea la televiziune și film. Timp de 12 ani a făcut scenografia binecunoscutei serii de divertisment DISCO și, printre altele, în 1970, scenografia pentru singura piesă scrisă de Picasso, „Dorința prinsă de coadă”. În 1974, pornind de la preocupările lui culinare, deschide un mic restaurant romantic la Bremen, apreciat de ghidul Michelin. Începând cu 1986 se reîntoarce definitiv la arhitectură. Folosește experiența câștigată în
Sergiu Singer () [Corola-website/Science/323922_a_325251]
-
piesă scrisă de Picasso, „Dorința prinsă de coadă”. În 1974, pornind de la preocupările lui culinare, deschide un mic restaurant romantic la Bremen, apreciat de ghidul Michelin. Începând cu 1986 se reîntoarce definitiv la arhitectură. Folosește experiența câștigată în materie de scenografie și decorație, proiectând și construind discoteci, restaurante, hoteluri și vile. La jumătatea anilor ’90, redescoperă Bucureștiul și face nenumărate fotografii, pentru plăcerea și arhiva lui personală. Publică, în 2002, volumul „Lavandă și usturoi sau murmurul caselor” (Curtea Veche, București), o
Sergiu Singer () [Corola-website/Science/323922_a_325251]
-
carte-obiect „dedicată Bucureștiului dintotdeauna“. În 2006 apare romanul „Pioneze și hârtie albastră” (Humanitas, București), o frescă a anilor din interbelic până la instaurarea dictaturii comuniste. Ambele cărți s-au bucurat de o bună primire a criticii. Între 2007 și 2009 predă scenografia, ca profesor invitat, la Universitatea de Arhitectură „Ion Mincu”. Trăiește în Germania și la București. Zweite Deutsche Ferfnsehen Scenografie de film și personalityshow la alte posturi de televiziune germane Süd-West-Funk Stuttgart Radio Bremen TV Bloc de locuințe pe bulevardul Iancu
Sergiu Singer () [Corola-website/Science/323922_a_325251]
-
interbelic până la instaurarea dictaturii comuniste. Ambele cărți s-au bucurat de o bună primire a criticii. Între 2007 și 2009 predă scenografia, ca profesor invitat, la Universitatea de Arhitectură „Ion Mincu”. Trăiește în Germania și la București. Zweite Deutsche Ferfnsehen Scenografie de film și personalityshow la alte posturi de televiziune germane Süd-West-Funk Stuttgart Radio Bremen TV Bloc de locuințe pe bulevardul Iancu de Hunedoara, București Articol de Radu Comșa despre Cronica de Carmen Mușat în Observatorul Cultural despre Lavandă și usturoi
Sergiu Singer () [Corola-website/Science/323922_a_325251]
-
Comșa despre Cronica de Carmen Mușat în Observatorul Cultural despre Lavandă și usturoi Cronică de Cătălin D. Constantin în România Literară despre Lavandă și usturoi Sergiu Singer pe Imdb Repetoriul teatrului Toma Caragiu din Ploiești în perioada 1960-1970 Sergiu Singer, scenografie pe lista cimec pipl
Sergiu Singer () [Corola-website/Science/323922_a_325251]
-
acordat de juriul Festivalului Unional de dramaturgie radiofonică de la Vilnius), Premiul doi la Concursul de spectacole radiofonice de la Moscova (1988); - “În lipsa celor prezenți” (1986, Teatrul Moldovenesc Academic Muzical-Dramatic de Stat “A.S.Pușkin” ( azi Teatrul Național “Mihai Eminescu”), regia Silviu Fusu, scenografia - Anatol Rurac, muzica - Ghenadie Ciobanu - “O insulă nelocuită pentru cinci persoane” (1989, Radio Moldova, regia Eugenia Malarciuc, Premiul întîi la concursul republican de piese radiofonice, organizat de Comitetul de Stat al R.S.S.M. pentru Radiodifuziune și Televiziune); - “Tentația contactelor imposibile” (1998
Mihai Poiată () [Corola-website/Science/309462_a_310791]
-
teoreticieni și practicieni din România și din alte țări precum: Afganistan, Brazilia, India, Italia, Kenia, Moldova, Palestina, Portugalia, Serbia, Slovenia, Statele Unite, Uganda, Ungaria. Capete înfierbântate. 13-15 iunie 1990 De: Mihaela Michailov & David Schwartz Cu: Alexandru Potocean Sound: Cătălin Rulea Scenografia: Adrian Cristea/Adela Iacoban Spectacolul Capete înfierbântate reactivează în conștiința publică un calup de istorie vie, din perspectiva actorilor sociali implicați în evenimente. Adevărul despre aceste evenimente este suma punctelor de vedere, de cele mai multe ori contradictorii și imposibil de redus
STAGIUNEA TIR - TEATRUL ISTORIILOR RECENTE // SEPTEMBRIE-OCTOMBRIE 2014 () [Corola-website/Science/295784_a_297113]
-
lagărelor de concentrare sau deportarea acestora în Transnistria. Aceste fapte pur și simplu nu există. Ele au fost sistematic șterse din memoria noastră colectivă. După Traian și Decebal. (Din filele istoriei gay în România) De / cu: Paul Dunca, Mihaela Michailov Scenografia: Andrei Dinu Producția: Salonul de Proiecte, București Cum „se trăia gay” înainte de 1989 în România? Care erau locurile de întâlnire? Care erau ritualurile de socializare și structurile de oprimare? Care erau efectele articolului 200 care pedepsea, cu închisoarea de la 1
STAGIUNEA TIR - TEATRUL ISTORIILOR RECENTE // SEPTEMBRIE-OCTOMBRIE 2014 () [Corola-website/Science/295784_a_297113]
-
oficială, care este scrisă, ca întotdeauna, de cei puternici, și utilizată ca simplu instrument al puterii. Nu ne-am născut în locul potrivit De Alice Monica Marinescu și David Schwartz Cu: Alexandru Fifea, Katia Pascariu, Mihaela Rădescu, Andrei Șerban, Silviana Vișan Scenografia: Adrian Cristea, muzica: Cătălin Rulea, traducerea în limba arabă: Bashar Al-Kishawi Mulțumiri speciale: Bashar Al-Kishawi, Margareta Eschenazy, Valentina Ivanov, Ahmad Marwi, Sana Rahimo, Simina Guga Spectacolul se joacă cu subtitrări în limbile engleză și arabă Textul împletește poveștile de viață
STAGIUNEA TIR - TEATRUL ISTORIILOR RECENTE // SEPTEMBRIE-OCTOMBRIE 2014 () [Corola-website/Science/295784_a_297113]
-
2010 este un eveniment coprodus în premieră de Televiziunea Română și ziarul Adevărul, din juriu au făcut parte reprezentanți ai ambelor instituții: Marina Almășan, coordonatoarea proiectului Eurovision 2010 și Alexandru Catalan, director de comunicare Adevărul Holding, alături de specialiști pe partea de scenografie, videografică, producție artistică și realizare de materiale promoționale. La concurs s-au înscris peste 300 de lucrări trimise de concurenți de toate vârstele (de la 7 la 64 de ani), din întreaga țară. După studierea atentă a tuturor lucrărillor, juriul a
Selecția Națională 2010 () [Corola-website/Science/318179_a_319508]
-
anulând astfel funcția de copil fermecat a personajului. Ecranizarea lui Viorel Sergovici a obținut 4 premii UNITER în anul 1992: premiul pentru cel mai bun film de ficțiune, premiul pentru imagine film de ficțiune realizat în tehnică video, premiul pentru scenografie și premiul pentru montaj electronic. Criticii de film au avut opinii pozitive. Paul Alexandru Georgescu îl descria ca un „joc de forme și culori, de sensuri și sugestii”, în timp ce Grid Modorcea îl considera „poate cea mai bună dintre ecranizările eliadești
Domnișoara Christina (nuvelă) () [Corola-website/Science/332955_a_334284]
-
Ioana Anastasia Anton (Sanda), Maia Morgenstern (dna Moscu), Ovidiu Ghiniță (Nazarie), Ioana Sandu (Simina), Ioan Andrei Ionescu (doctorul) etc. Filmările au fost realizate la Castelul Ghika din Dofteana (județul Bacău). Recenziile critice au fost mixte, fiind evidențiate calitatea imaginii, a scenografiei și a coloanei sonore, dar și lipsa de competență și incapacitatea regizorului de a reflecta conotațiile filozofice și metafizice ale poveștii, precum și interpretările plate și artificiale ale actorilor (în special Tudor Istodor și Maia Morgenstern). În afara acestor două filme, au
Domnișoara Christina (nuvelă) () [Corola-website/Science/332955_a_334284]
-
Pompei Hărășteanu, Vladimir Popescu-Deveselu) și cu orchestra Filarmonicii din Ploiești, dirijată de Ludovic Bacs. Premiera absolută a drame lirice a avut loc la 22 iunie 1994 la Opera Națională din Timișoara. Spectacolul a fost regizat de Marina Emandi Tiron, având scenografia realizată de Dumitru Popescu și coregrafia de Ștefan Gheorghe. Distribuția operei era următoarea: Simona Suhai (Domnișoara Christina, balerină/recitatoare), Elena Gaja (Doamna Moscu, contralto), Diana Matei (Diana Papp) (Simina, soprană), Costică Gâdea (Egor, bariton), Vasile Tcaciuc (Nazarie, bas), Alexandru Serac
Domnișoara Christina (nuvelă) () [Corola-website/Science/332955_a_334284]
-
în anii 1997-1999 o operă în trei acte și zece scene intitulată " La señorita Cristina", care a avut premiera la 10 februarie 2001, pe scena Teatrului Regal din Madrid. Directorul muzical al spectacolului a fost José Ramón Encinar, iar autorii scenografiei și coregrafiei au fost Francisco Nieva și respectiv Pedro Berdäyes. Distribuția operei era următoarea: Victoria Livengood (Christina, soprană), Francesc Garrigosa (Egor, tenor), Francisc Bas (Radu, tenor), Pilar Jurado (Simina, soprană), Louis Otez (Nazarie, bariton), Sylvie Sullé (Sanda, contralto), Maria José
Domnișoara Christina (nuvelă) () [Corola-website/Science/332955_a_334284]
-
REPLIKA (Str. Lânăriei nr. 93-95, București). Intrarea este liberă și se face pe bază de rezervare.</b><b></b></p> SubPământ. Valea Jiului după 1989 De: Mihaela Michailov și David Schwartz Cu: Alice Monica Marinescu, Katia Pascariu, Alexandru Potocean, Andrei Șerban. Scenografia: Adrian Cristea, muzica: Bogdan Burlăcianu, documentare: Vlad Petri SubPământ. Valea Jiului după 1989 își propune să documenteze situația economică, viața și munca minerilor în post-socialism. SubPământ este un proiect de reconstrucție performativă a poveștilor-document, care fundamentează istoria comunităților din Valea Jiului, aflate
Comunicat: SubPământ. Valea Jiului după 1989 () [Corola-website/Science/295851_a_297180]
-
Sf. Gheorghe și Sighișoara. Fiind o manifestare teatrală neconvențională, spectacolele se desfășoară atât în sala "Studio" cât și în foaier, pub-uri, pe străzi și în piețele orașului. Festivalul își propune să semnaleze cele mai noi tendințe în dramaturgie, regie, scenografie, coregrafie, muzică de scenă și arta actorului.
Teatrul Municipal din Baia Mare () [Corola-website/Science/314131_a_315460]
-
din pitoreasca lume interlopă: Semaca (G. Constantin), Buciurligă (Mihăilescu-Brăila) și Lăscărică (Dinică). Ideea scenariului lui Titus Popovici și Petre Sălcudeanu a avut un răsunător ecou la public (peste 7 milioane de spectatori în 30 de ani de reluări). Prilej pentru scenografia lui Radu Boruzescu să reconstituie, elegiac, Bucureștii timpului.”" Jurnalistul Cristian Tudor Popescu, doctor în cinematografie și profesor asociat la UNATC, considera "Ultimul cartuș" drept un film cu caracter politic și propagandistic al epocii comuniste, care descrie lupta comuniștilor în ilegalitate
Cu mîinile curate () [Corola-website/Science/311356_a_312685]
-
asupra tensiunii politice existente. În emisfera vestică a provocat reacții ambivalente, cu un scor de 7,1/10 pe IMDb, dar 35% pe Rotten Tomatoes. În ciuda acestui fapt, filmul a primit 23 de premii, printre care trei premii Oscar pentru scenografie, costume și decorarea platoului, și alte 29 de nominalizări.
Memoriile unei gheișe () [Corola-website/Science/325856_a_327185]