1,791 matches
-
terminat Academia, în urma unui concurs, a fost numit profesor de "partea literară" la gimnaziul comunal din Piatra Neamț și, la foarte scurt timp - director. S-a căsătorit în 17 ianuarie 1871 cu fiica preotului Costache Gheorghiu din Piatra Neamț, foarte tânăra și sfioasa Elena, căreia scriitorul i se adresa cu apelativul "Elencu". Un conflict de proporții cu autoritățile locale care patronau gimnaziul l-au determinat să se mute în 1878, pentru doi ani, la gimnaziul din Tecuci și un an la Școala Normală
Calistrat Hogaș () [Corola-website/Science/306246_a_307575]
-
din afara cadrului. Spre ex., la serbarea școlară, pe expresia perplexă a lui Moromete în fața premierii fiului, pentru care nu era pregătit, se suprapun comentariile unor vecini nevăzuți: „A cui a zis că e?”; „A lu' Ilie, bă!”, „Ie-te ce sfios e...” În acest mod, momentul dificil servit de un mic interpret nu tocmai expresiv, își sporește potențialul emoțional. Rebengiuc creează un Moromete zguduitor în tăcerile sale, deși excesiv de cerebral. Fluid și sugestiv montajul lui Mircea Ciocâltei (Pr. montaj creativ, Chicago
Moromeții (film) () [Corola-website/Science/318586_a_319915]
-
mare pentru mere și trece printr-un gen de sevraj dacă nu mănîncă vreunul mult timp. Spune că merele sunt pentru Shinigami că țigările și băutură pentru oameni. Se pare ca deasemenea îi plac jocurile video. Mai menționează că este sfios pe langă fete. Pentru un timp, este Shinigami-ul personal a lui Mikami. Rem (レム Remu) Rem este un Shinigami care-i da Death Note-ul ei Misei. Spre deosebire de Ryuk, care privește oamenii cu amuzament, Rem are grijă și chiar o
Death Note () [Corola-website/Science/309597_a_310926]
-
locuința preferată a führerului pentru tot restul vieții. Unchiul Evei, Alois Winbauer descrie primii ani ai relațiilor lor: Heinrich Hoffmann în memoriile sale adaugă: Dacă la început relația lor era mai mult platonică, ea fiind doar o tânără ștearsă și sfioasă, în 1932, la 20 de ani, Eva devine amanta führerului. Discreția în care a învăluit întâlnirile cu Hitler a făcut asupra lui o impresie dintre cele mai favorabile. Tot în această perioadă, o vizită oficială la Herrenchiemsee este una dintre
Eva Braun () [Corola-website/Science/312547_a_313876]
-
baza repertoriului promovat de Achim Nica au stat încă de la început doinele. Suflet impresionabil, de o veselă duioșie, sincer și cinstit din fire, Achim Nica și-a turnat tiparul lumii sale sufletești în cântece interpretate în acel fel rezervat și sfios după cum îi este și firea. Pe parcursul activității înregistrează 8 discuri (primul în 1961) și 4 casete audio-video. Se remarcă: Banatule, mândră floare, care conține 12 piese între care alături de cântecul din titlu, sunt cuprinse: Solistul a fost acompaniat de orchestra
Achim Nica () [Corola-website/Science/307693_a_309022]
-
profesorul Oliviu Vlădulescu venea în fața județenei de Partid (actuala clădire a Prefecturii județului), strigând din toate puterile către ferestre: "Ieșiți afară, comuniștilor! Plecați! A căzut Ceaușescu al vostru, plecați!". Oamenii de pe stradă au început să se adune, la început mai sfioși și mai temători, iar mai apoi însuflețiți de o agitație ce creștea odată cu sporirea curajului ce-i anima. Câțiva dintre ei au forțat intrarea în sediu, alții li s-au adăugat apoi și. în timp ce aceștia umblau gălăgioși și fără niciun
Slobozia () [Corola-website/Science/296947_a_298276]
-
și cea mai mare parte a dialogului constă în dorința lui Socrate de a afla dacă tânărul Charmides se consideră sau nu înțelept. Dacă da, de ce, și ce este aceea înțelepciunea, și dacă nu, de ce nu? Primul răspuns, confuz și sfios a lui Charmides a fost: “Dacă nu recunosc că sunt chibzuit, atunci în același timp declar ceva care e nepotrivit de spus despre sine și înseamnă că-l înfățișez pe acest Critias împreună cu toți cărora le par chibzuit, drept niște
Charmides (Platon) () [Corola-website/Science/303652_a_304981]
-
îi schimbă destinul lui Brâncuși și-l introduc, la 1 septembrie 1894, în Școala de arte și meserii, făcându-l pe acesta, mai târziu, să spună că "la Craiova m-am născut a doua oară". Cu "Dom’ Badea" invitat, copilul sfios, dar cu toate simțurile deschise, umblă prin casele mai marilor. Ia seama arhitecturii caselor, "tâmplăriei fine de mobilă", fotoliilor "a la Voltaire", "a la Giulio II" , din interior, ce parcă nu se potriveau cu stăpânii, cu oamenii de pe stradă și
Vasile Georgescu Paleolog () [Corola-website/Science/304134_a_305463]
-
putea să doarmă un pic de osteneală. - Aureliane, l-am întrebat, noi pe aicea avem pe la noi de locuit două auricule și două ventricule. Unde vrei să tragi în noaptea asta? - Dacă s-ar putea, mi-a răspuns fiorosul poet sfios, dacă s-ar putea, mi-a spus Aurelian, eu aș dormi în auricule. Închei aici, salutînd drumul unui nou poet în care nădejdea noastră pune o mare bizuință estetică. "Nichita Stănescu" Decembrie spre Ianuarie Despre starea poetului tînăr Starea poetului
Aurelian Titu Dumitrescu () [Corola-website/Science/302212_a_303541]
-
care, din diferite motive, datorită unor cauze misterioase, nu au apărut în toate volumele tipărite. Din lipsa spațiului, voi prezenta numai dialogurile și voi elimina descrierea partenerei, a ispitei cu care făptașul a săvârșit păcatul: La părintele Vintilă / Vine-Arvinte, cam sfios / Și se roagă-Fie-ți milă / De un suflet păcătos! / Chiar în Săptămâna Mare / Când tot omul e smerit / Și postește cu-ndurare / Uite, am păcătuit! / -Ai furat? întreabă popa ./ -Nu, prea sfinte! Fără vrere / M-am dat răului și, hopa, / În
Editura Destine Literare by Ion Anton Datcu () [Corola-journal/Journalistic/85_a_454]
-
cu nepotul său, Ernesto. Norina este încântată de acest plan și împreună cu prietenii săi actori, travestiți în servitori, pornesc la "atac". Disperat de amenințarea unui destin necruțător, Ernesto își crede dragostea pierdută. Don Pasquale se lasă ușor cucerit de purtarea sfioasă și frumusețea ale tinerei "Sofronia", în realitate frumoasa Norina. În contractul de căsătorie ce se încheie pe loc, bătrânul trece jumătate din averea lui pe numele soției sale. Lămurit de Malatesta despre farsa ce se pune la cale, Ernesto acceptă
Don Pasquale () [Corola-website/Science/307544_a_308873]
-
progresivă, aproape isterică. E clar că fetele aliniate pe canapeaua roșie se starduiesc să arate bine. În primă instant, sunt percepute ca simple produse pe-o canapea-tejghea, canapea roșie, ca lumina felinarelor din binecunoscutele cartiere. Apoi se apropie pe rând, sfios, de microfon, pentru a primi un premiu. Cu o abordare între jenă și cretinism abil jucat, profund deconcertate, fac ce știu ele mai bine în fața unui obiect erect: se foiesc lubric, clipesc des și lasciv, încep să îl lingă și
Cum să fii femeie - text despre spectacolul ”DIVAS” () [Corola-website/Science/295657_a_296986]
-
posibilități pare a se căsca un abis. Prizonier și complice al unui trecut dilatat, hipertrofiat, te lași devorat de primejdiile, imaginare sau reale, ale prezentului și viitorului, transformate și ele, neîncetat, în timp trecut... Neliniștea îți dă la început tîrcoale sfioase, cuminți, incerte, o ignori, încerci să o dai afară ca pe o insectă sîcîitoare, nici nu știi cînd izbutește să ți se cuibărească de-a binelea în suflet. Pînă cînd, insinuantă, tenace, perseverentă, se dovedește mai tare decît tine, nu
Angoase by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/15644_a_16969]
-
de minune să pună niște mâncăruri simple de casă în fața lui Tokichiro. — Pe toți zeii! Nu spune asemenea lucruri. Tokichiro se foi, stânjenit. Cu scorțoșii servitori de la castel, era îndrăzneț și deschis, dar aici nu mai era decât un tânăr sfios. În sfârșit, Nene ieși să-l salute oficial. Se fardase ușor. — Nu avem mare lucru, dar te rog să te simți ca acasă, spuse ea, aducând o tavă cu mâncare și o ploscă de sake. Tokichiro răspunse la întrebările lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dușmani. În mod uimitor, era o femeie, soția unui vasal de-al său, care mânuia o halebardă. Cu toate că era în pragul morții, Nobumori se strădui să accepte emoția neașteptată care-l învăuise atât de brusc. „Femeia aceea este atât de sfioasă încât de obicei nici nu îndrăznește să vorbească în fața bărbaților,” își spuse el. Acum, însă, îl presa un lucru pe care-l avea de făcut și strigă spre inamici de la fereastra îngustă lângă care stătea: — Voi toți, cei care luptați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
unei convingeri, e rezultatul fricei. Cei patruzeci și șase, cu puține escepții, fac parte din acel partid de cumularzi din Moldova numit fracțiune, oameni foarte viteji când e vorba de-a da năvală la posturile și la moșiile statului, foarte sfioși însă față cu orice împrejurare care ne-ar sili la muncă serioasă și la gândire serioasă, iar în fruntea lor e iscălit d. Vernescu, adică un advocat bun, un om de ispravă și un orator simpatic în dealtmintrelea, dar ale
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
mă Vintilă, adică alea care îmi plac mie nu mă plac ele, și viceversa, alea care mă plac nu-mi plac mie. Vă prezint eu, zic, o persoană doritoare, serioasă, bine situată, știți, dom' inginer, privirea ei e așa de sfioasă, că ți-o milă să-i spui și un cuvânt, să n-o jignești fără să vrei. E o clientă de-a mea, profesoară de pian. Nu vă spun, încheie Vintilă foarte vesel, că s-au luat?" "Chiar?" "Pe cuvânt
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
ea numai fiindcă fusese umilită? Săraca, nici măcar nu bănuia că de fapt nici nu fusese umilită... A fost făcută năpârcă, ei și? Ea nu știa că nu e năpîrcă?! Năpârcă era individul care îi vorbise astfel! O fi fost vreo sfioasă, crescută cu blândețe și iubire de o mamă la fel de sfioasă, care nu știuse să-i spună că printre oameni sânt și năpîrci?... Poate dacă ieșeam în ziua aceea împreună nu s-ar fi întîmplat nimic?! Dar nu eram prietene și
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
de fapt nici nu fusese umilită... A fost făcută năpârcă, ei și? Ea nu știa că nu e năpîrcă?! Năpârcă era individul care îi vorbise astfel! O fi fost vreo sfioasă, crescută cu blândețe și iubire de o mamă la fel de sfioasă, care nu știuse să-i spună că printre oameni sânt și năpîrci?... Poate dacă ieșeam în ziua aceea împreună nu s-ar fi întîmplat nimic?! Dar nu eram prietene și mai ales mi-am pierdut și eu capul, mă gândeam
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
ne mai întîlni niciodată. Bineînțeles că nu se întîmplase nimic! Uitasem că a doua zi după astfel de însingurări din partea mea (e drept că asta fusese cea mai neagră și mai lungă), avea totdeauna acest aer, această expresie de reproș sfios... Că a fost bruscată, ea care... Ei! Ea care, ce?! "Cum, șoptea, așa? Nu mă mai iubești? Am știut eu!..." Și într-adevăr coala cu semne complicate și indescifrabile a acestei iubiri se făcea iarăși albă și sentimentul că ieri
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
Renault nu trebuiau dezamăgiți". S-a dovedit că cele două neveste, ba chiar soții lor, ba chiar nume și mai sfinte, erau cu toatele și toții, agenți sovietici. Dar să vină cineva să-ți ponegrească mireasa în ziua nunții, când, mire sfios, nici nu știi dacă o să zică da, nu este doar o inoportunitate, e o gafă. Pe care Vladimir Bukovski nu se sfiește să o comită. Multe din ideile din cartea apărută la Vremea, ca și verva, sarcasmul și suculența limbajului
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
cea de scriitor și cea de actor. Micul volum, în format de buzunar, este „un amestec de jurnal intim, literatură satirică, opinii despre teatru și mai ales despre cinematografia română” (Valentin Silvestru). Umorul stă alături de amintire, fanfaronada inteligentă de duioșia sfioasă, totul în forma unor mici bijuterii de vervă și stil. SCRIERI: Șugubina, București, 1977; La noi, când vine iarna, București, 1979; Scaunul de pânză al actorului, București, 1985; În Bucureștii de odinioară cu Mircea Diaconu, București, 1998. Repere bibliografice: Laurențiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286752_a_288081]
-
scriitorul nu o exclude. Cartea se încheie cu un "Adaos tezial despre Lautrăamont și retorica operei sale", teza de doctorat susținută în 1982, repovestita de autor. Iar apoi văzînd că se apropie de pagina cu "tablă de materii", Luca Pitu sfios tăcu. Luca Pitu, Ultima noapte de dragoste și întîia noapte de filozofie, Ed. Nemira, 1999, 263 pag.
O scriitură pierdută by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17624_a_18949]
-
un gard în plină noapte. Coboară în ruinele uluitoare ale Varșoviei, în pustiul unui oraș de cenușă, lăsînd în spate luptele și tancurile germane. Un gard, un zid ce separă lumile. Cînd povestea ajunse aici, {eherezada văzu zorii mijind și, sfioasă, tăcu.
Nocturnă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13875_a_15200]
-
De aceea, nu observară pisica cu ochi și gheare de argint care pluti o vreme deasupra lor, evaporându-se în cele din urmă într-un perete. Dar măcar mirosiră, fără să știe, parfumul înțepător al florii care crescuse, mică și sfioasă, într-un colț. La ieșire, învățătoarea chiar îi spuse unui angajat al muzeului (ghid sau paznic) că pe undeva trebuie să zacă un șobolan mort. Drept care muzeul fu închis și întregul personal porni, desigur în zadar, în căutarea teoreticului cadavru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]