1,201 matches
-
a fost de o fecunditate extraordinară, dovadă nenumăratele descoperiri și realizări tehnico-științifice din ultimele secole, de netăgăduit. Dar, mintea este descumpănită în fața atâtor stimuli diverși, a uriașei cantități de informație ce se revarsă încontinuu, de peste tot, iar sufletul se simte stingher, de parcă ar fi fost amputat. Ceva important s-a pierdut pe drum. Ce anume? Și cum să recuperăm acea inefabilă armonie a lui Unu, după care, explicit sau discret, se pare că tânjim cu toții? Ei bine, unul dintre răspunsuri pare
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Simona Modreanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1334]
-
în păr, cu coroniță și brâu împletit din flori de câmp. Calcă cu pași ușori pe lespezi și din părul ei zălud picură, picură... Ștefan zvâcnește. Se luminează și spune cu bucurie: Voichiță!... O privește, fermecat, cum stă udă, slăbuță, stingheră, ca o pisicuță uitată în ploaie. Voichița, de emoție, gâfâie ușor, cu buzele întredeschise. Ștefan îi îndepărtează o șuviță lipită pe frunte. Voichița zâmbește, face o plecăciune și cântă încetișor presărând flori: De Sânziene, pentru Măria ta: cicoare, busuioc, sulfină
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Bine ai venit, tovarășe consilier! Așa am început cele trei luni de activitate diplomatică bilaterală în capitala Finlandei a anului 1987. Programul meu de fiecare zi era aparent simplu: locuiam într-un apartament de două camere, în care mă simțeam stingher. Era normal locuința familiei colegului aflat în concediu, iar eu eram un intrus și, ca atare, mă retrăgeam în respectivul apartament numai ca să dorm pe o canapea destul de comodă din așa-zisa sufragerie. N-am vrut să folosesc dormitorul familiei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
or fi și reacții ale cititorilor care se înfruptă din aceste opere, reacții care se conservă ca amintiri perene? Lecturile își au filozofia lor, devin parte a întregului, sunt etape ale actului cultural fără de care creația, opera, textul ar rămâne stinghere, izolate, neproductive. Poate și acest fenomen au demonstrat ale noastre Saloane de carte. Și-au dat întâlnire aici anual (ce admirabile întâlniri!) scriitori, traducători, editori, publiciști, critici și istorici literari, cărturari din Basarabia, Bucovina, Banatul sârbesc (Voivodina), din sudul Dunării
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
Fantezistul nu avea limite, îmbrăcând cu metaforă când parabolicul și paradoxalul, când iluzia, umbra, raza, sublimul. Și totul trecut prin stări sufletești într-un amestec subtil, rafinat. Iașul de altădată ar fi rămas mai puțin liric, poate chiar mai sărac, stingher și inestetic, lipsit de scânteieri și refracții fără evocările, impresiile, amintirile, portretele lui, ale unui poet nu numai al "florilor", ci și al celui cu simțiri adânci, febril reverberate în atmosfera "dulcelui târg". CA ÎN BABILONICELE GRĂDINI Micul meu rozariu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
țigară...) în altă ordine de idei, de țigara Kent era legată și o culme a ghinionului : să o aprinzi, din neatenție, de la capătul cu filtrul (ghinion comparabil doar cu altul, tot legat de Kent : să nu observi ultima țigară, albă, stingheră și camuflată într-un colț, și să mototolești pachetul). Pînă la urmă, în „Barul nostru“ se fumau tot felul de țigări. Nu se fumau niciodată însă Carpați cu filtru. Acestea erau niște țigări detestate și, de altfel, subiecte frecvente de
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
din afara lui. În urma insistențelor, Ileana este dusă în camera secretă, însă ea vede cu totul altceva: „Un interior banal de cameră de hotel modest, în care biblioteca ce parcă stătea să cadă și masa de lemn încărcată cu cărți păreau stinghere aduse dintro altă lume“; misterul camerei nu poate fi „văzut“ decât de cei inițiați. De aceea Ileana nu vede decât un interior banal de cameră de hotel. Însă camera secretă este pentru Ștefan asemenea unui templu, căci înăuntrul ei nu
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
actorului Ștefan Ciubotărașu de la "Naționalul" ieșean care pălmuise o "elevă" de Conservator și nu recunoștea. Travestit în cuconu Ilie (Leu), Sadoveanu consideră că ambianța de la "Capșa" nu e "tocmai boierească". Noncitadinul stabilit la București, om al pădurilor și apelor, e stingher. Lui G. Călinescu, care-l revăzuse în redacția Adevărului literar (la 3 februarie 1937) i se părea plin de vanitate și superbie: Se vede cât de acolo că este încredințat a fi cel mai mare scriitor" (Scrisori și documente, 1979
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ce-și Înalță, cum o spune poetul, „fruntea spre stele!”. Sigur, aici nu suntem departe de axul Întregii opere dostoievskiene: suferința. Nedreptatea, injustiția cea mai atroce și mai repetitivă și chiar și crima care Îl „ajută”, până la umră, pe omul stingher și confuz de a se regăsi, de a „re-Întâlni alți oameni”, pe care, până atunci, În tumultul social și prins de interese tiranice care deodată Își arată fața derizorie, nu-i „văzuse”; Dostoievski, la finele secolului al XIX-lea „descoperă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
iunie 1979 Mamă și tată, Astăzi, cea de-a doua zi pe care o petrec în tabără este la fel de plictisitoare ca și prima. Ni s-a dat mîncare (începînd de dimineață) și nu sînt deloc încîntată de ea. Mă simt stingheră deoarece nu am colege în cameră cu mine. Ce știți despre Anca? Are de gînd să vină? Am dat de un telefon și dacă pot telefona, o voi face. Mi-este din ce în ce mai dor de voi. Cînd veniți să mă vizitați
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
evanghelistului: «La început a fost Cuvântul, și Cuvântul era Dumnezeu și Dumnezeu era Cuvântul». La început a fost biserica, și biserica era școală și școala era biserică. Și după cum era biserica, așa a fost și școala. Trăind în mijlocul atâtor neamuri, stingher și neajutorat, transilvăneanul și-a găsit mângâiere în primul rând în învățăturile bisericii. Acolo unde era lăcaș de rugăciune, fie și într-o casă acoperită cu paie, era și școală, preotul era și învățător, și dacă nu preotul, cantorul. Învățau
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
și-au improvizat spațiul de joc în curtea generoasă a amfitrioanei. Aici găsești șoproane, scări de lemn agățate în cui, mături de nuiele împodobind o prăjină, roți de car invadând un stâlp de electricitate pentru al înnobila, fiind singurul element stingher și betonat într-o lume de lemn, flori, iarbă, piatră, fier și iubire. Pe cărări te împiedici de potcoave. O roabă s-a transformat în cel mai comod fotoliu. O sanie îngustă devine bancă de taclale și, în general, totul
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
ani etc). Se întrerupeau spunând când au jucat și cu cine, făcând aprecieri despre partenerii de atunci și cei de acum. Își aminteau ce le spunea Stanislavski. Studenții erau stupefiați, venea totul de peste vremuri ca o pâclă. O actriță mai stingheră a spus monologul Zarecniei. Monologul din final cu viața ei. Stupefacție (a se comenta asta). Spectacolul nostru va avea niște împrumuturi. Se va face un scenariu din scrisorile lui Cehov, în mod special adresate fratelui lui (tatăl lui Michael Cehov
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
vot - ce păcat că era așa de mare! câți copaci au plătit cu viața lor exercițiul nostru electoral... - buletinul de vot deci era un ecosistem ce adăpostea o adevărată biocenoză: autotrofe, cu ghilimele, și veți afla de ce, brazi, spice, trandafiri - stingheri sau În companie - chiar și crini - voalați, zic aceia care fac politică, sub simboluri neînsuflețite -, mere, dar și heterotrofe, tot cu ghilimele, adică cai și vulturi. Dar acel ecosistem mai cuprinde și oarece elemente ale biotopului: conturul cam ciuntit al
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
morganatică 85 pe care a încheiat-o cu Contesa Sophie Chotek crease dificultăți și o situație delicată (atît pentru soție, cît și pentru copii), care au contribuit în a-l menține în atitudini retrase și la o viață de familie stingheră. Mai tîrziu, această unire a avut o influență fericită asupra arhiducelui, care s-a "umanizat", reușind să-și amelioreze caracterul închis și întunecat. Între soția sa și copii, Franz Ferdinand ducea o existență ireproșabilă; Contesa Ducesă de Hohenberg trebuind să
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
insuportabilă, de „neînțelegere”, de singurătate. Exilul poartă și el, aidoma acelor oceane Înghețate din vis sau munți cu piscuri inaccesibile, Înalți ca și catedralele unor giganți dispăruți -, un fel de sublim; un peisaj (uman!Ă aflat În disproporție cu micul, stingherul nostru Eu, populat de forțe indiferente, nu rareori ostile - o inamiciție măruntă Însă, trivială, noi, acolo, nu suntem apți de dușmănii, de agresiuni majore! - exilul ni se arată uneori ca un pedagog uriaș, ciclopic, o figură coșmarescă, „cineva” care, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
iubirii nu e loc pentru clarobscur. Sau, când e, iubirea e pe sfârșite. Nu există îndrăgostire dilematică, pasiune dubitativă, fericire analitică. Dăruirea de sine nu poate avea aspectul unei tatonări logice. Dacă e un spațiu în care dilema e mai stingheră decât oriunde, în care cântărirea atentă, rezerva înțeleaptă, disponibilitatea speculativă sunt mai scandalos inadecvate, acela este spațiul întâlnirii cu ființa iubită. Nu există bucurie deplină cu dileme adiacente. 7. Când e vorba de Dilema veche. Cu sau fără ea? Dacă
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
nici sexul frumos. Cu așa atmosferă, timpul se scurge... Deși anturajul și cadrul sărbătoresc era minunat, ar fi trebuit să mă simt cât se poate de bine. Vezi? ar fi trebuit și totuși nu a fost așa. Eram aproape singurul stingher, sau mai bine-zis singurul care am fost absent de acolo o bună bucată din timp. S-a cântat și s-a dansat. Am dansat și eu de trei ori. Vezi, tot numărul trei! Doamnele cu care am dansat, tu le
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
lumea asta știu numele acestor personaje? Am ridicat privirile spre cer. Mă imaginam într-o bărcuță ce plutea pe întinsul ocean. Vântul nu bătea, valuri nu erau. Mă aflam singur, în derivă. Joseph Conrad susținea că o bărcuță care plutea stingheră pe vastul ocean avea o calitate cu totul aparte. Lord Jim în scena naufragiului. Cerul părea misterios. Luminos și sclipitor precum o idee fixă ce nu putea fi pusă nicicum la îndoială. Din poziția în care mă aflam, cerul putea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
face. Dar nu te mai juca. Nu mai minți. Speram ca această recunoaștere a vulnerabilității mele îl va face pe Robby să se simtă mai puternic, însă franchețea ei l-a făcut de fapt să se simtă într-atât de stingher încât se zbătu să scape de mine. - Tată, termină. Nu vreau să faci nimic... - Robby, dacă știi ceva de băieții ăia, te rog să-mi spui. L-am prins din nou de mână. - Tată... Oftă. O nouă tactică se năștea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
ca să-l mănânce, o proteză dentară demult defectă și o lanternă care îi servise ca sursă suplimentară de lumină... Spuneți și dumneavoastră, în democrația de astăzi, mai funcționează Codul Familiei, bunul simț, măcar ? ne întreba pe noi doamna Adriana, parcă stingheră și tot ea își explica mai în josul scrisorii pe care o semna, amintindu-ne precum copiilor ei : « vă iubesc mult !” Sunt sigură, asemenea oameni, precum copiii despre care am povestit, dacă nu-și iubesc sau respectă pe mama sau tata
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
ochiul, să-l prindă în laț, însă el nu se da prins. Filosof în feliul lui, cu teorii ale lui proprii în privința căsătoriilor care nu-s bune, zicea el, decât să ruineze pe oameni, dânsul se obicinuise să trăiască așa stingher la țară unde se îndeletnicea cu plugăria care, mulțămită hărniciei și economiei lui, îi umplea în fiecare an coșerile 140 și hambarile care, la rândul lor, îi umpleau punga. Muncea, mă rog, parcă avea o casă de copii de hrănit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
locului care au "crescut" propriu-zis odată cu revista, amintesc: prozatorul Constantin Novac și poetul Nicolae Motoc, ce sunt și azi pilonii ei de bază, niște piloni care însă nu prea au ce susține (se mai poartă încă la Tomis "moda" coloanelor stinghere), căci publicația, cel puțin segmentul ei literar în afara unei epoci faste: primul deceniu de existență, când a strâns colaborări de marcă din toată țara și impunea prin ținuta sa, a alunecat într-un fel de semianonimat care se perpetuează. Au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
am cules de ziua ta Floare de nu-mă-uita. i-am iubit sufletul bun și cu el să mă cunun, 114 Cât îi luna, mi-am dorit Până când m-ai părăsit. Poate mă privești din cer, Când sunt trist și sunt stingher. i-aș trimite-un semn să știi Că mereu ești printre vii.” Cei doi băieți ai lui Ilie și Viorica Vraciu - Robert și Gabi, au urmat căi diferite: Robert, înzestrat cu talent pentru desen și pictură s-a realizat ca
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
plescăise din buze. Vine vijelie mare. Cine se încumetă să meargă mai departe o să aibă o surpriză tare neplăcută. Da, da, a dracului de neplăcută, știu ce spun... Privise, la rândul său, dinții de fierăstrău ai lanțului muntos. Câțiva nori stingheri încercau să se proptească în creste, fără să reușească, iar razele soarelui de vară se hârjoneau pe deasupra pășunilor alpine. Desfăcuse o conservă cu pateu, unsese două felii de pâine, iar după ce mușcase cu poftă din prima îl privise din nou
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]