1,475 matches
-
prinse Între crengile negre ale unui copac, Încep să se spargă unul cîte unul și În cele din urmă bucata textilă fîlfîie printre crengi, cu mesajul la vedere, iar lîngă mine apare o femeie În vîrstă, care-și face mîna streașină la ochi și mă Întreabă ce scrie. Următorul vis trebuie să fi fost unul erotic (sub influența poveștilor vecinului), pentru că dimineața mă trezesc cu o inundație vîscoasă și neverosimilă În AZP. După rutina Înviorării, ni se indică să ne deplasăm
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
clipa În care sînt plantat de comandantul gărzii și pînă În clipa În care sînt pescuit tot de el. Dar apoi, deși clima nu se schimbă prea mult, se schimbă ziua și ora, e noapte și eu stau sub o streașină, aleile pustii și umede (odată instalat consemnul, toată unitatea se ascunde În dormitoare și nu mai iese de-acolo pînă la șase dimineața) lucesc deprimant În lumina becurilor cu mercur, regimul de veghe-somn Încă nu m-a năucit prea tare
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
e un răcan rotofei tot de la artilerie, dar de la altă baterie. Așa că, atunci cînd comandantul gărzii răsare din Întuneric ca să schimbe tura, ne găsește așezați pe niște lăzi de plastic În ușa cantinei, cu armele sprijinite de perete, sub o streașină, fumînd și dezbătînd niște lucruri extraordinar de interesante. Ne lumi nează pe rînd cu o lanternă terminată, lumina ei e atît de bleagă, Încît pare curbă, pare că atîrnă, și vede trei chipuri zîmbind Îmbujorate. Se uită la noi mijind
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
aceasta. Tot gândind, ajunse să moțăie, apoi adormi, ajutat de soarele care bătea din față și de mersul din când în când hurducat, monoton al șaretei. Rămânând în mine însumi, reluai - acum la plecare - firul întâmplărilor uitate. Punându-mi mâna streașină la ochi, privii ca pentru prima dată, câmpul abia secerat, neajutorat de ploi în anul acela. Din când în când mă uitam către Lung și zâmbeam. Îmi aduceam apoi aminte unele seri petrecute pe prispa casei învățătorului, al cărui chiriaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
în sfârșit! - își ridică brațele, mi le încolăci după gât, ne sărutarăm prelung, un fel de uitare, nu-mi dau seama... Eram în martie 1949. Începuseră muncile de primăvară, Lung privea (de pe prispa casei lui, în fiecare dimineață, cu mâna streașină la ochi, spre pământul care cu câteva săptămâni în urmă fusese al lui, intrat acum în stăpânirea unei firme cu birouri nu se știe de unde aduse, și funcționari născuți peste noapte care aveau să-i spună lui și celorlalți când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
așezată, ca și celelalte, la drum, se afla tocmai În fundul curții năpădite de nuci bătrâni și abia se zărea printre rugii de zmeură crescuți anapoda. Dacă te uitai cu băgare de seamă, căsoiul părea că rânjește, așa cum i se strâmbase streașina acoperișului Înverzit și Înnegrit de mușchi. Orășeanul nu știa ori nu lua În seamă cele ce se șopteau: casa era un sălaș al Morții. Nimeni nu era Îndreptățit să-i tulbure odihna. Podul, În loc de porumbei, adăpostea cuiburi de cucuvăi. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
călare pe bicicletă, se proptea cu pieptul de trunchiul salcâmului; ochii se holbau Îngroziți la inima ce țâșnise pe gură; de capătul subțire al barierei Închise atârnau doi copii; În spatele a toate, mare, cu ochii ferestrelor sparți și găuriți, cu streașina strâmbată de ploi și de soare, rânjea casa. În alt rând, pe Plocon se ivi un chip bărbos, vesel, dar și nedumerit. Omul ședea la o masă Încărcată din belșug și Înălța bucuros către nu se știe cine o damigeană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
prognozează - pe baza gușilor zbârlite ale vrăbioilor, a desimii perișorilor galbeni de pe perechea de picioare dinspre spate a cărăbușilor ori din zborul neobișnuit de razant al libelulelor - că ne așteaptă o iarnă grea, viforoasă, geroasă, cu zăpezi fioroase până peste streșini, ca În copilăria fiecăruia dintre noi; În burta unui somn uriaș pescuit de către persoane anonime În plin sezon interzis a fost găsit un ibric turtit de aramă, pe care Încă se puteau desluși, gravate, o corabie pe valuri, un turc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
la capătul superior o reprezentare geometrică, abstractizată, a capetelor umane. La origine erau cranii înfipte în stâlpii porții în scop protector (apotropaic), pentru incinta curții și a gospodăriei în general. Ostrețele cerdacului reproduc în aceeași manieră siluete umane, iar la streașină, capetele grinzilor reproduc abstract țeste de cai, cândva așezate de oameni tot în manieră apotropaică. în ansamblul său, arta lemnului operează cu simboluri, exprimate prin motive fundamentale, uneori comune cu reprezentările de pe ceramică și țesături. Ele sunt, totodată, apropiate de
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
penar, radieră, elefant, creion, pix................. c)Iași, Marea Neagră, București, Brașov....... 3. Așezați cuvintele astfel Încât să formați propoziții cu Înțeles: a) Dacii, fost, romanii, au, noștri, strămoșii, și. b) au plecat, țările, păsările sălbatice, În, calde. c) rândunica, cuib, făcut, sub streașină, șia. FIȘE DE EVALUARE CLASA a Il-a 1. - Ce se numește propoziție ? - Din câte cuvinte poate fi formată o propoziție? - Când folosim virgula? Dar punctul? - Unde punem semnul Întrebării? Dar semnul exclamării? - Când folosim două puncte ? Dar linia de
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
Acest castel, în mijlocul pădurilor este solid ("Cele patru turnuri de la colțuri aveau acoperișuri țuguiate cu solzi de plumb, iar temelia zidurilor se sprijinea pe blocuri de stânci"376*, el este făcut după comunitatea organizată pe care o adăpostește, apa din streșini e adunată în rezervoare, "pietrele curții străluceau de curățenie ca lespezile unei biserici"377*, imagini ale unei îngrijiri care fac locul plăcut. Împrejurimile sunt primitoare cu livada de pomi roditori, cu grădina cu straturi de flori, bolta de verdeață cu
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Mai multe incinte apără acest loc geometric (țăruși, gard de mărăcini) al cărui aspect pătrat și militar se opune oricărei intimități de refugiu, de casă primitoare și care este populat cu un bestiar fantastic, dragoni la exterior care scuipă apa streșinilor 385 și boturi de fiare sălbatice în interior. O astfel de dualitate contradictorie este plasată emblematic pe pervazul ferestrelor: "la toate caturile, înfloreau în ghivece de lut vopsit tufe de busuioc sau de heliotrop"386* unul simbolizând Anticristul, celălalt religiozitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
înnoadă și se interciocnesc; personajul liric (totalmente gol), inocent, nedumerit în drum spre Baie -, subiect de întâmplări neverosimile, rătăcește pe străzile unui oraș; agresat de către necunoscuți, singur într-un "vagon de clasa-ntâi", adăpostit un moment într-un han ("cu streșini albastre și ornamente de porțelan"), damnatul cu plăgi "pline de scârnăvie și bacil" pare încercuit într-un tărâm demonizat. Textul respectiv, veritabil montaj baroc, trebuie citit în notă gravă; discontinuitățile, anxietățile, surprizele de la un episod la altul converg în ideea
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Arghezi le dăduse întrebuințări memorabile, sunt conjurate să se ascundă. Autorul Unicornului, o capodoperă în stil folcloric, aspiră spre purități luminiscente. Poemele sale definitorii sunt niște frânturi de concerto grosso: "Încearcă să lumineze / orașul fără moarte, / să-ntoarcă rândunelele în streașina din / care picură cerul". Neoromantic în cheie patetică (împresurat de întrebări), privind în sinele tânjitor și contemplând necontenit largul, Vasile Nicolescu cultivă sistematic discreția clasicismului din totdeauna. Arhitectul s-a vrut un căutător de armonii. CĂUTÂND CUVÂNTUL MAGIC: GEORGE VULTURESCU
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
păzește decît luna, de la distanță. Nu-i rămîn, la deșteptare și în zori, decît vagi amintiri de vis nebulos; că l-a vegheat la un popas de casă rustică o babă răbdătoare și cuminte ori că s-a odihnit sub streașina unui munte neguros; iar cînd a reapărut la orizont, i-a trebuit vreme să iasă din amorțire și să-și recapete culoare. Cealaltă baladă, Dobrișean, desfășoară același inventar de reprezentări și de stări conflictuale pe tema recunoașterii dintre frați, dar
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
foarte jos - sub nivelul apei, în domeniul unei derive bazale cu referențiale vraiște. Insondabilă vâltoarea peste care se arcuiește, încrezător, un zâmbet. Arhitecții tocmai discutaseră între ei, pe drum, de muchiile vechilor acoperișuri chinezești, ce se încovoaie către cer aproape de streașină - spre a reconduce înapoi în tării excesul energiilor celeste, după explicația unuia. Alți doi se rânduiseră imediat de partea teoriilor mai utilitariste, susținând ca ar fi fost vorba de un dispozitiv simplu de extindere a umbrei și lărgire a perspectivei
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
la rugăciune și închinăciune de mare evlavie, icoana fiind considerată ea însăși ca făcătoare de minuni. Astăzi, biserica sfântul Andrei este o biserică înaltă, spațioasă și luminoasă. Planul bisericii este în formă de cruce (treflată), arhitectura păstrează stilul moldovenesc, cu streașină și, cu un șir de ocnițe sub streașină, subliniat de un brâu torsionat. Turnul (fără clopotniță) este așezat pe naos, are în plan forma octogonală, cu fațadele exterioare pictate și are pe acoperișul bisericii în jur, patru cruci metalice. Și
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
fiind considerată ea însăși ca făcătoare de minuni. Astăzi, biserica sfântul Andrei este o biserică înaltă, spațioasă și luminoasă. Planul bisericii este în formă de cruce (treflată), arhitectura păstrează stilul moldovenesc, cu streașină și, cu un șir de ocnițe sub streașină, subliniat de un brâu torsionat. Turnul (fără clopotniță) este așezat pe naos, are în plan forma octogonală, cu fațadele exterioare pictate și are pe acoperișul bisericii în jur, patru cruci metalice. Și biserica și turnul au învelitoare de tablă. Biserica
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
păstorit între anii 1760-1786. Între anii 1745 1760 fusese mitroplit al Tesalonicului și de numele lui este legată și zidirea bisericii sfântul Gheorghe din Iași, cunoscută sub numele de Mitropolia veche. Biserica din Bucium este clădită în stil moldovenesc, cu streașină, și are în plan formă de cruce (treflată). Interiorul este împărțit în pronaos, naos și altar, iar din anul 1887 i s-a adăugat un pridvor cu turn de clopotniță. În anii 1995-1998 i s-au făcut reparații capitale, atât
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
cu pereți înalți de apărare. Este zidită din piatră și cărămidă, cu fundație de beton, potrivit proiectului întocmit de profesorul �arhitect Nicolae Ghica-Budești, av�nd în plan formă de cruce (treflată). Stilul este cel moldovenesc, cu turla pe naos. Sub streașină se află un șir de ocnițe pictate, care la altar și la absidele laterale coboară până la soclul clădirii. Între anii 1961-1965 s-a executat pictura murală de către pictorul bisericesc Vasile Pascu din Foc șani. Este în fresco mozaicat și în
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
funcționa pentru enoriași. Așa se ajunge la demolarea bisericii " Sfântul Neculai din Iarmaroc" cum i se spunea și la construirea unei biserici noi, pe partea cealaltă a străzii, cu intrarea din strada Mitropolit Varlaam. Noua biserică, în stil moldovenesc, cu streașină și cu fațada împărțită în câmpuri verticale, este în prezent în curs de execuție și la terminare va constitui o valoroasă podoabă de arhitectură, în afară că va răspunde satisfacerii nevoilor spirituale din zonă,. Un lucru neobișnuit la bisericile ortodoxe
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
din tablă. Forma în plan este a unei nave, cu absidă semicirculară la altar și are un turn cu secțiunea pătrată, așezat pe pridvor și având jaluzele fixe la cele patru ferestre. Așa-zisele abside laterale au secțiunea dreptunghiulară. Sub streașină are o cornișă profilată, un brâu de cărămidă, iar pereții sunt tencuiți la exterior. Altarul are o ușă spre exterior, așezată pe peretele dinspre miazăzi. Intrarea în biserică se face pe o ușă situată pe peretele dinspre apus, străjuită de
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
a fost realizată . Trei muluri răsucite alternativ, într-o parte și alta, constituie un brâu torsadă care împarte suprafața pereților în două câmpuri-registre. brâul este amplasat la 2/3 din înălțime, astfel, încât cele două registre nu sunt egale. Sub streașină sunt două șiruri de ocnițe cu partea de sus festonată. Ocnițele de sus au câmpul decorat cu câte o rozetă. Întreg exteriorul bisericii este bogat ornamentat; descrierea fiecărui motiv ornamental ar depăși cadrul modest al acestei lucrări. Acest monument nu
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
vine noaptea, mai dulce somnul orișiunde, Mai binevoitoare-i fata în tot ce-ntreabă și răspunde, Mai zâmbitoare e lumina, mai dulci sunt soarele și luna, Mai prietenoase-s toate-toate prin rugăciune totdeauna, Mai fericită-i rândunica ce stă pe streașină și cântă, Atunci când cineva se roagă și Dumenzeu binecuvântă. Prevestirea timpului după diferite semne Semne de ploaie și furtună: - când muștele ciupesc - ciorile se strâng în stoluri și croncănesc, zburând neliniștite - pițigoiul se agită și cântă - păsările de curte se
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92857]
-
viitor trezește amintirea unui bine din trecut. „Alonso, frate-său și-Antonio / Sunt ca și scoși din minți; ceilalți îi plâng, / Jelind neputincioși, dar mai ales / Acel căruia-i spui «bunul Gonzalo»; / În barba-i lacrimi cad ca iarna picuri / Din streașina de stuf.“ De fapt, Gonzalo (despre care, cum rezultă din textul citat, Prospero îi vorbise, prin ani, lui Ariel) este acela în care mila prisosise asupra oricărui alt simțământ. Ceea ce însuși Prospero exprimă foarte curând: „nu răzbunarea, / Ci mila-i
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]