1,042 matches
-
fi obiective - și de a exista sub formă de ritualuri, care împiedică exercițiul abuziv -, amândouă deci dezvoltă în tânărul individ o trăsătură care nu e deloc evidentă, și anume sensul sacrificiului. Când ești bine îngrădit de ritualuri - nu atât de sufocante ca în formalismele nipone -, latura egoului, excrescența încrederii în sine se temperează; și, astfel, tânărul bine educat își potolește excesele de temperament și devine apt pentru sacrificiul acțiunilor sale; acestea își reduc pretenția și dimensiunea, își cenzurează egoismul plantând la
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
în fond, poate fi interpretată ca fiind consecvența unei tării de caracter -, de ce, deci, o aparență care are caracter pozitiv ascunde o latură nesănătoasă? Din rândul zeloșilor se recrutează activiștii (de toate felurile, fanaticii religioși, pedanții în execuția gesturilor zilnice sufocante, formalismele perfecțiunii, rigoriștii obsesivi - ba, uneori, chiar spumosul de aparență și de investiție decorativă pe care îl cultivă omul de nimic), cei care depun zel în cadrul unei metode pe care sunt puși s-o aplice în mod programat. Toată această
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
numai, fără să fie nevoie să întorci capul înspre ea deloc, ai văzut-o cum se îndreaptă, în fine !, spre cișmea, să oprească apa care a inundat grădina. Apoi, cum s-a aplecat să închidă furtunul. Ștefan Mironescu O gâdilitură sufocantă pe care de mult mă strădui să nu o iau în seamă, astfel încât prima senzație este că numai din neatenție am început să tușesc. Tușesc, apăsându-mi neglijent batista pe gură, și mă încăpățânez să recitesc rândul scris, deși el
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
crede, în timp ce stai cu coatele rezemate de balus tradă, și vorbele pătimașe ce le-ai auzit și cuvintele pătimașe ce-ți răsar ca răspuns pe limbă rămân tot mai în urmă, ai crede că-i o noapte asemeni celorlalte din sufocantul București - numai că ești printre puținii ce știu exact cum stau lucrurile. Și, ca orișice om superior ce a atins mijlocul vieții, în fața ochilor care se silesc să vadă tot mai mult și să înțeleagă tot mai bine, ai să
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
veiozele. În zori, cînd Mihai se trezește, șoferul este deja în baie, se bărbierește. Cît timp Mihai se spală, șoferul se îmbracă și pleacă. În urma lui, rămîn două sticle goale: una de șampanie și cea de vodcă. Plus aerul greu, sufocant, al unor destăinuiri. Și, ca de foarte multe alte ori, Mihai se fericește că lucrează într-o uzină, unde, făcînd abstracție de cîțiva, simte întotdeauna aerul onest și simpatia celor cu care muncește. Înjură alături de ei la necaz și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Eram Într-o stare neobișnuită. Mă gîndisem să iau a doua zi primul avion spre Marsilia, iar apoi un taxi pînă la stăreție, dar cînd, În sfîrșit, am dat de mama la telefon, la ora unu noaptea, În mica și sufocanta cabină cu geamuri de la etajul oficiului poștal deschis zi și noapte din strada Luvrului, am Înțeles că voia să fiu cît mai repede cu putință alături de ea. Delphine era cu mine. Am fost pe punctul să opresc un taxi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
măcar pentru a se înțelege ce aveau de făcut a doua zi. Cu toate consolările și speranțele care i se dădeau, pe sufletul prințului puse stăpânire o disperare totală. Nespus de întristat, ajunse pe jos la hotel. Petersburgul estival, prăfos, sufocant îl strângea ca într-un clește; își făcea anevoie drum printre oameni îndârjiți sau beți, le cerceta chipurile fără nici un scop, poate că străbătu o distanță mult mai mare decât ar fi trebuit; aproape se înserase când intră în camera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
normală a societății, ci chiar tradiția acesteia. Pentru că standardizarea excesivă nu mai stimulează nimic, în afara unei acceptări nediferențiate. „Nimic nu te bucură și nimic nu îți atrage atenția, ci totul este doar o trecere de timp. Într-o asemenea atmosferă sufocantă, marea tradiție nu poate trăi.” (Williams, 1966, 106) Critica poate fi oricât de severă, dar ea nu folosește decât dacă se conturează o alternativă. Din punctul de vedere al autorului, alternativa ar consta într-o radicală înnoire a instituțiilor cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
supravegheau tot timpul (erau Înarmați cu pistoale mitralieră) aveau grijă să ne umple căldarea cu apă În toate gările prin care trecea trenul; acesta avea regim de tren accelerat, deoarece oprea numai În gările principale. În vagon domnea o căldură sufocanta, desi ușa metalică stătea deschisă; soarele de iunie nu ne ierta, așa că a trebuit să ne scoatem tot ceea ce aveam pe noi, rămânând numai În chiloți; cu zdrențele de cămăși ne ștergeam de sudoare și beam tot timpul apă din
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
p. 475) Ne conduse afară din grădină, și dintr-o dată mă simții mai bine. Nu Îndrăzneam să-i Întreb pe ceilalți dacă Lorenza se Întorsese cu adevărat. Visasem. Dar după câțiva pași intrarăm Într-o seră, și din nou căldura sufocantă mă ameți. Printre plante, cele mai multe tropicale, se aflau șase recipiente mari de sticlă, În formă de pară - sau de lacrimă - Închise ermetic cu un sigiliu, pline cu un lichid azuriu. În fiecare vas plutea o făptură Înaltă de vreo douăzeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Helen s-o orbească. Peste două secunde se auzi și explozia - inimaginabil de puternică, nu foarte aproape, poate că undeva În Liverpool Street sau Moorgate, dar suficient de aproape ca să-i simți șocul, izbitura Înspăimîntătoare a unei pale de vînt sufocante. Tumbele școlarului pe treptele stației se transformară Într-un țipăt de plăcere de nedescris; un adult se repezi să-l extragă și să-l ducă Înăuntru. Helen Întinse mîna, și Julia i-o prinse strîns. O luară la fugă, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
din hîrtie cerată și cu o găleată de zinc lîngă ea. Totul arăta odios: lumina mare metalică proiectată asupra lui și tăvile cu instrumente În jur, mașinăriile ciudate, frezele și sticluțele de anestezic. Simți cum i se urcă un val sufocant de lacrimi În piept și-n gît și, pentru prima oară spuse Nu pot! — Așa, deci, doamnă Harrison, spuse domnul Imrie, văzînd-o cum ezită poate. Scoateți-vă fusta, pantofii și desuurile și săriți pe canapea ca să Începem. E bine? Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
au schimbat în viteza de curgere a vieții cotidiene, încât scuza lipsei de timp pentru a căuta prea mult și prea des în arhiva istoriei evenimentelor recente a devenit aproape banală. Se lucrează la foc automat, televiziunea impune un ritm sufocant, iar jurnalismul online capătă, pe zi ce trece, profilul unei pedale de accelerație apăsate la maximum. Se fac greșeli grave, altădată de neiertat, dar azi pare tot mai firesc să greșești într-o redacție, întrucât toată lumea pare să se fi
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
mai impresionantă. — Îmi pare rău. — Dă-mi drumul. — Îmi pare rău. N-am vrut să fiu necioplit. Încăpățânarea ei este pe punctul de a slăbi; cedează. În loc să se depărteze de el, miss Garnier se apropie. S-a dat cu parfum sufocant, cu miros de portocale. Bobby își arcuiește spinarea atingând barul, în încercarea de a se depărta cât mai mult. Simte că nu mai are aer. — Ești un tip rău, îi spune șuierând. Deja ești foarte rău. — Deja? Ea exclamă: — Ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
să admire tapițeriile Gobelin din holul de la intrare și pretextând că nu se simte bine, cere să cineze în cameră. Încuie ușa și se aruncă pe pat. Ar vrea să doarmă, dar somnul refuză să vină. Aerul din cameră este sufocant. Mobila pompoasă și pereții mult prea ornamentați îl apasă. Își spală fața la chiuvetă și deschide fereastra, lăsând zgomotele străzii să pătrundă. Aude o bătaie în ușă. Deschide unei perechi de chelneri, care aduc o masă pliantă acoperită cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
asta. Nu asta îmi doresc, tu ți-o dorești. Ești cea mai convențională persoană pe care am cunoscut-o, Johnny. Cred că este bine, dar nu pentru mine. Îți place să trăiești după reguli. Eu vreau să le evit. Este sufocant să trebuiască să faci ceea ce ai fost născut să faci, să te conformezi de la naștere până la moarte, ca și cum ai merge pe șine. Eu vreau pasiune, emoții primitive. Vreau să fiu în contact cu originea lucrurilor. Nu vezi? Sweets, el, uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
am nici un regret, dar nici nu simt bucurie sau triumf. A fost doar o treabă care trebuia dusă la bun sfârșit. Jocurile M-am trezit azi dimineață. M-am trezit la slujbă. Slujba. Te strânge. Te Împresoară, un gel persistent, sufocant care te absoarbe. Și când ești la slujbă vezi viața prin lentile strâmbe. Uneori, mda, Îți găsești și câteva zone micuțe de libertate relativă În care să te retragi, spații fragile și ușoare, unde simți că lucruri noi, diferite, lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pe care ea le avea - își încleștase mâinile în jurul ei, simțindu-se deodată absorbită într-o senzație puternică de captivitate. Dacă te miști, nu te pot prinde... Dar ea nu se putea mișca. Era ținută pe loc de acea masă sufocantă de trupuri puternice și umede, care deja nu mai aparțineau speciei umane; un amalgam de mușchi, transpirație, pumni, scuipat, picioare, care se încleșta din ce în ce mai tare. Nu! Lăsați-mă să mă mișc! Vă rog! Lăsați-mă să-mi eliberez o mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
orice gest de ireverență la adresa „sistemului“ nu-și are rostul, dacă nimeni nu aderă prin cumpărare și rumegare. Personal nu sunt un mare amator sau consumator frecvent al producțiilor de gen. Îmi place doar expresia muzicală. Ritmul trepidant și dinamica sufocantă îmi reglează metabolismul. Poate, cine știe, sunt și eu un zombie... SCRISOARE PENTRU MELOMANI Centenarul Herbert von Karajan Victor ESKENASY Aș fi vrut să nu scriu această scrisoare. Fiindcă nu sunt printre cei care îl admiră pe dirijorul Herbert von
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
Parcă îmi înfigea cuie în piele privirea aceea, apoi a ridicat din umeri și s-a întors la priveliștea ei, lăsându-mă să mă prăbușesc într-o altă lume. O lume mult prea urâtă pentru ea. Sau prea meschină, prea sufocantă. O lume pe care zeii și prințesele o ignoră străbătând-o câteodată în vârful picioarelor. Lumea oamenilor. După duminica aceea, am făcut tot ce mi-a stat în puteri să o evit când o zăream de departe. O luam pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
mă uit înapoi, nu pot decât să îmi imaginez câte eforturi disperate se depun în jurul ei pentru a-i salva viața, medicul acela tânăr se apleacă deasupra trupului îmbibat de fum și durere, iar în timp ce mă gândesc la dragostea aceea sufocantă a ei, la viața aceea plină de amărăciune și otravă, nici nu mai știu ce anume să îi doresc. Când ajungeam acolo, în primele zile, se ascundea de mine ca un animăluț înfricoșat, închis toată ziua în camera aceea întunecată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
te vor seduce și te vor părăsi, crede-mă, iar eu ședeam plină de remușcări alături de el, cântărind vorbele sale, observându-i dezamăgită silueta scundă, bretonul asemenea coamei unui căluț căzându-i în ochi, și știam că în afara casei sale sufocante, cu părinții aceia bătrâni, cu sufletele amărâte, aștepta o lume întreagă, furtunoasă și provocatoare și eu eram singura care nu putea ajunge la ea și nu reușeam nici să îi ignor existența, până când într-o seară mi-a spus, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
din adâncuri, inundându-mi întreaga existență, îngreunată de dezgust, mă plimb prin casă, îl simt clocotind înăuntrul meu, ca un fetus evoluat, cum de îi permisesem să îmi cucerească viața bucată cu bucată, cum de abandonasem studiile din pricina geloziei lui sufocante, ai deja o diplomă, se împotrivea el, ce nevoie ai tu să te fâțâi prin universitate, ca și când nici nu ai avea acasă un copil, cum de renunțasem la prietenele mele, era convins că ele mă montează împotriva lui, întotdeauna ajungeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
Mă îndrept încet spre casă, roțile mașinii se învârt sub greutatea vieții mele pustii, ce cântărește mai greu, o plasă plină cu fulgi sau una plină cu fier, nici una nu este mai grea decât plasa goală, intru în casa aceea sufocantă, mă duc direct sub duș, ca și când m-aș fi întors dintr-o călătorie lungă și obositoare, murdară din cap până în picioare, umplu cada cu apă și mă cufund în ea, îmi cufund apoi capul. Nu m-a văzut, totul ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
Și cât? Dincolo de mațe și interese meschine, îi preciza Alexe. Era fum, fum, abia se mai putea respira, Carmina nu deschidea fereastra din pricina țânțarilor, ar fi inundat încăperea cu sculele lor agile, țiuind strident, de la vecini se auzea aceeași melodie sufocantă: În pădurea deasă\ mândra stă și țeasă\ plânge și oftează\ că Ionel o lasă. Plecară târziu, mulțumiți de isprava făcută. Carmina tremura din toate încheieturile. Reveni în odaie. Parcă era într-un iad, câteva scrumiere pline, husele de pe canapea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]