1,228 matches
-
în casele lor „somptuoase“ și mă întrebam dacă ei sunt fericiți. Și cum te simțeai când erai fericit. Apoi mă gândeam, în treacăt, că nimeni nu poate fi fericit într-o casă care avea în ea scaunele alea baroce oribile, tapiseriile antice și de demult și tablourile alea. Sau cum s-o simți soția prințului nu-știu-care, gras, chel, cu dinți falși și de cel puțin douăsprezece ori mai bătrân decât fosta „dansatoare exotică“ cu care s-a însurat. Și care îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
va spune negru pe alb care este natura Enigmei. De la enigmă la decriptare pasu-i scurt, și va ieși de aici, strălucitoare, Hierograma, către care trebuie Îndreptată ruga Întrebării. Apoi nimănui nu-i va mai putea fi necunoscută Arcana, vălul, acoperământul, tapiseria egipteană ce acoperă Pentaculul. Iar de acolo către lumină, ca să declar al pentaculului Sens Ocult, Întrebarea Cabalistică la care doar puțini vor răspunde, și să le spun cu glas de tunet care este Semnul Insondabil. Aplecați asupră-i. Treizeci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Slavă Domnului că acum nu mai era gravidă. În timp ce Amanda ofta fericită și apăsa tastele laptopului conectat la Internet care făcea parte din serviciile oferite de Cavendish, Hugo, care stătea într-un fotoliu îmbrăcat într-un material cu aspect de tapiserie, poziționat în fața ferestrei uriașe care dădea înspre terenul de golf, a lăsat în jos exemplarul din The Times. —Ce faci? a întrebat-o el pe Amanda. Doar nu muncești, nu-i așa? Abia ai născut. Cum rămâne cu săltatul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Lijiang ca fiind „istoric“, „retras“, „așezat la poalele dealurilor tibetane“, Roxanne Își imaginase că urmau să stea Într-o vilă construită după modelul unui cort de nomazi. Cu pământ bătătorit pe jos și piei de iac deasupra, iar pe pereți tapiserii colorate. Își dorea cămile Înșeuate fornăind neliniștite În fața ușii În loc de taxiuri venite parcă din război și zeci de mii de turiști, cei mai mulți chinezi. Dar singurul care fornăia era Dwight. Își freca nasul de sânii soției sale, semn că dorea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
vechi, tradiționale, sacre, mirifice. Doamna Mariana simte nevoia să ne informeze: Acest palat regal a fost construit la 1697, pe locul unei vechi cetăți medievale "Trei Coroane" de către arhitectul Nicodemus cel Bătrân, în stil renascentist. Are 608 camere și adăpostește tapiserii elegante, gobelinuri scumpe, tablouri de epocă, bijuterii aparținând diferitor suverani, 12 coroane regale, armurării un veritabil muzeu al monarhiei constituționale suedeze. Dar încerc eu să intervin spuneți-ne când s-a început, în Suedia, reducerea prerogativelor regelui? Credem că prima
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
drumu’ că le-a fost drag de noi! În ce zi v-au eliberat, mai țineți minte? În 10 mai ’64. Eram În fabrică, lucram, și vine plutonierul și spune: „Ia-ți bagajul și mergi pe secție”. Eu lucram la tapiserie, și era maistru unu’ Șora, la care Îi trebuia o dormeză... Și Îmi spune: „Domne, iei doi-trei oameni și Îmi faci”... Că el avea nevoie pentru plan și eu eram vechi acolo... Și când se dă maistrul pe lângă mine și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
ne-a condus pe scări, spre sala de ședințe. Era o sală urâtă, cu bănci de lemn și cu o masă lungă, acoperită cu o cârpă ieftină, roșie, roasă de șoareci. Scaunele de la masa prezidiului erau vechi, descleiate și aveau tapiseria, de asemenea, roasă de șoareci. Nici unul nu semăna cu celălalt. În sala de ședințe, urâtă și prăfuită, mirosea puternic a praf și a vechi. Mai era un miros care nu-mi era cunoscut, dar cât se poate de neplăcut (aveam
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
turnul bisericii și casa parohială. Condițiile austere postbelice nu au îngăduit restaurarea relicvelor depozitate acum în criptă și ignorate de părintele Bernard, care găsea că pereții erau și așa destul de încărcați, având în vedere că nu puteau fi acoperiți cu tapiserii orientale. Podeaua era pavată cu dale de piatră asortate la culoarea pereților, dispuse în desene geometrice sau motive florale stilizate. Părintele Bernard scosese covoarele moderne, discordante, aranjate de predecesorul său. Ar fi acceptat niște covoare persane, dar vremea bogaților donatori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
dale de piatră asortate la culoarea pereților, dispuse în desene geometrice sau motive florale stilizate. Părintele Bernard scosese covoarele moderne, discordante, aranjate de predecesorul său. Ar fi acceptat niște covoare persane, dar vremea bogaților donatori apusese. Exista doar o singură tapiserie, una dintre ultimele donații, care împodobea peretele dinspre apus; reproducea un desen al lui Ned Larkin și-l reprezenta pe Hristos în chip de muncitor tânăr, foarte palid, cu obrajii rași, ținându-și cu mare grijă uneltele de dulgher. Splendidul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
putut recunoaște cu ușurință. Urcă scările și intră în casă, trăgând ușa după el. Nu se găsea nimeni în hol. Tom revăzu frumoasele obiecte colorate care îi erau atât de familiare încă din copilărie, când avea impresia că toate covoarele, tapiseriile și vazele uriașe de porțelan, pe care Rose Eastcote obișnuia să le umple cu flori, erau oarecum necesare ca să alcătuiască un decor exotic în care locuiau niște tigri foarte blânzi. Întreaga scenă i se părea o imagine dintr-o lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
bombonieră cochetă bleu-ciel, din porțelan de Sèvres, cu capacul supraînălțat protector într-un bumb, pe rotunjimea căruia era pictată în email, o acvilă de munte, cu ambele aripi desfășurate. Lingușitorule... Pe latura din dreapta, o sofa, acoperită cu același gen de tapiserie mătăsoasă și privegheată de o oglindă unicat, înaltă, pălită, absolut venerabilă și încadrată într-o ramă grea, din lemn de cireș, ramă împletită bogat, cu ghirlande din vrejuri de viță de vie și ciorchini de struguri o culme inefabilă a
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
creat condițiile pregătirii prealabile necesare, s-a remarcat cu atât mai mult faptul că doamna prof. Agapi a reușit să insufle tuturor elevilor normaliști prețuirea pentru tradițiile și obiceiurile strămo șilor noștri. Prof. Gabriela MOGA-LAZĂR, pensionar, artist emerit artă populară - tapiserie Am avut trăiri sufletești de mare sărbătoare, alături de foști sau, actuali colaboratori ai mei. Ca profesor de tehnologii la Școala normală, am organizat manifestări artistice ample dar, vremurile nu ne permiteam sa valorificăm potențialul real și tradițiile milenare. Felicit întreaga
PRACTICI DE SÂNTANDREI by Maria Agapi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91502_a_92847]
-
celor trei zile, tratatul de Rezistența Materialelor, pielea albă, neînchipuit de caldă și ocrotitoare, lacul plesnit al mobilelor desperecheate, palmele reci pe umeri mei, rățoiul de cauciuc cu târtița Înnobilată de stihuri, scârțâitul sublim al somierei cu arcurile sărite și tapiseria rărită și destrămată, țoalele azvârlite de-a valma pe podea, ibricul mânjit cu zaț de surogat de cafea, paharele cu vin, bolborositul neîncetat al țevilor din baie, prăpăditul de fazan din hol, frigiderul care se zgâlțâia din toate Încheieturile când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
asemănare încă de la prima noastră întâlnire. Am continuat vizita și am intrat în bătrânul castel din Berlin, care înmănunchea întreaga somptuozitate a monarhiei prusace, străbătând casa, moștenirea lui. Am privit tablourile, pereții auriți, oglinzile, camerele pictate și cele acoperite cu tapiserii. Am intrat în încăperi mici, apoi apartamentele locuite se deschideau toate înaintea noastră. În fiecare clipă se iveau în mintea mea vechi amintiri din copilărie. Iată un portret necunoscut și atât de frumos al reginei Luiza și al surorii ei
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
astfel de strategie recurge la artificiile podoabei, ale măștii, ale estetizării și ale unei arhitecturi frumoase. Casa care primește, spațiul arhitectural, constituie metafore ale trupului și explorarea labirintului casei este asemeni celei a trupului dorit, fiindcă prin îmbinarea camerelor, a tapiseriilor și tablourilor sale, prin mobilarea și stilul său ea dă o imagine a acestuia. De aceea există construcții, imaginare sau reale, favorabile inițierii erotice, fie că e vorba de palatele magicienei, de castelul unei prințese sau de coliba unei păstorițe
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
mai sunt obstacole ostile, elemente neospitaliere în acest loc în care rândunelele își fac cuiburile în crăpăturile crenelurilor. În interior domnesc curățenia, protecția, căldura, abundența, bogăția, hrana, ordinea și regularitatea, sănătatea și pofta de mâncare, munca și pietatea. În odăi tapiseriile apărau de frig; scrinurile gemeau de rufărie, buțile cu vin se îngrămădeau în pivnițe, iar sipetele de stejar trosneau de greutatea sacilor cu arginți"378*. Nașterea lui Iulian prilejuiește o sărbătoare care ține trei zile și care sporește această tradițională
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
întreg între narator și autor. De altfel, naratorul nu încetează să vorbească despre poveste ("simțeam nevoia să pun capăt povești" - "era oare cu adevărat o taină în această poveste?"). 435 "O încăpere mică, interioară, ai cărei pereți erau acoperiți de tapiserii de o valoare sigură dar redusă, într-o stare mizerabilă, decolorate și pe ici, pe acolo rupte, care spânzurau, încăpere cu desăvârșire goală" (Landolfi, op. cit., p. 41). 436 Landolfi, op. cit., p. 43. 437 "Auzeam vântul care urla pe toate tonurile
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
uleioasă; corăbii cartagineze transportă bunuri de o pitorească diversitate: Erau acolo: animale, rodii, mademuri scoase de sub vechi custódii, pocale, scuturi, tunici verzi, cu fir, orez roman în vase egiptene, oglinzi și scolopendre cu antene, sandale, săbii, nasturi de safir... În tapiseriile lui Doinaș figurează Ovidiu și Cezar, Tao și Ioan Botezătorul; se citează misticul Graal și pasărea Rock, pictori nonconformiști (Arcimboldo, Dali, Chagall); Dali reprezintă "nebunia rațiunii". După călătorii în alții, urmează explorări în propriu-i Eu: Cine este El, poetul
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
a fost arta capitală a sciților și merovingienilor, dar și a micenienilor și a Evului Mediu timpuriu, este exclusă din actuala definiție legală a obiectului de artă în Franța (ca și bijuteriile și mobilierul). Însă fotografia e inclusă, ca și tapiseria (în ediție limitată). Eroare de o parte, adevăr de cealaltă parte a unui secol sau a unui Ocean? Un covor persan, un vas chinezesc, o măciucă din Oceania, o mască dogonă trebuie, odată ajunse la Paris, să meargă la muzeul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
specificat printr-un genitiv (așa cum este latinescul ars printr-un gerunziu). Se spune atunci "arta cuvântului", "arta construirii de nave", "arta metalelor". Sau printr-un calificativ, ca în graphikè technè, arta picturii. Platon, de exemplu, vorbește despre muzică, dans, broderie, tapiserie, elocvență, poezie, de cutare sau cutare technè, dar niciodată despre ceva care ar fi arta în sine. Medicina este o technè, la fel ceramica și fierăria. Ca și echitația sau dietetica. Cei care le practică ar putea fi numiți (de către
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
de limbaj a imaginilor"76. Cartea xilografică dispare pe la 1740, înlocuită de cea tipografică. Avântul tiparului se produce în detrimentul cărții ilustrate, colorate, anluminate, cu figuri alegorice. Dispar, sau trec în plan secund, imaginea narativă, povestirea în imagini, ca și vitraliul, tapiseria (să ne gândim la Apocalipsa de la Angers, prima bandă desenată), lintoul, fresca. Evul Mediu a fost în mult mai mare măsură o "civilizație a imaginii" decât era noastră vizuală, iar vârsta clasică l-a acoperit cu pagini cenușii. Până la apariția
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
și distincțiile sociale vechi. Într-un magazin de antichități se ciocnesc toate epocile și toate clasele prin elementele împrăștiate și scoase din uz ale unor mobiliere desperecheate; și se pune, firește, întrebarea: cui îi vor fi aparținut acest fotoliu, aceste tapiserii, această trusă per-sonală, această cupă? Dar ne gîndim totodată (în fond, e același lucru) și la lumea care se recunoștea în toate acestea, ca și cum stilul mobilierului, gustul amenajării ar fi fost pentru ea echivalentul unui limbaj inteligibil. Cînd Balzac 149
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
acest univers, opera devine pentru om șansa unică de a-și menține conștiința și de a-i fixa aventurile. A crea înseamnă a trăi de două ori. Căutările oarbe și neliniștite ale lui Proust, meticuloasa sa colecție de flori, de tapiserii și de spaime au tocmai această semnificație. Totodată, ea nu are mai mult sens decât creația continuă și de neprețuit căreia i se consacră, zi de zi, o viață întreagă, actorul, cuceritorul și toți oamenii absurzi. Toți încearcă să mimeze
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
divin care destramă ca Penelopa pânza țesută ziua de către ideologi, filosofi, erudiți. În acest sens s-ar fi amuzat Platon pe seama lui Protagoras, Hume pe seama teologiei naturale, Kierkegaard pe seama lui Hegel, Derrida pe seama lui Heidegger: Nevoia de a desface aceste tapiserii poate fi considerată o răzbunare a omului de rând pe indiferența preoților față de marea fericire a celor mulți"183. Iată și motivația lui Kundera: "Romanul este produsul imaginar al indivizilor. El este teritoriul unde nimeni nu posedă adevărul absolut, nici
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
spatele arhitecturii grave a acestor fă?ade, castelul ofer? o decoră?ie interioar? savant? ?i fastu-oas?, executat? sub conducerea lui Ch. Le Brun. Urm�nd o compartimentare asem?n?toare cu cea a gr?dinii, picturi, stucuri aurite, covoare ?i tapiserii ilustreaz? teme alegorice, �ntr-un stil mo?tenit de la P. de Cortone � studiat de Le Brun �n Italia � dar f?r? iluzionism. 4. Versailles: art? ?i absolutism �n deceniul �60, Colbert se str?duie?te s? duc? la bun sf�r
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]