944 matches
-
de temperament. Ai dreptate, dar eu le-am descris doar pe acelea care mi se par mie că reușesc să explice destul de bine diferențele de reactivitate dintre oameni. Sigur că unii dintre noi ne regăsim ușor În aceste scurte caracterizări temperamentale, ceea ce demonstrează că avem trăsături specifice acelui temperament. Altora li se pot potrivi caracteristici din două sau mai multe tipuri temperamentale. Dar nu pentru asta le-am amintit eu, ci pentru că discutam despre ce anume Îi face pe oameni să
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
destul de bine diferențele de reactivitate dintre oameni. Sigur că unii dintre noi ne regăsim ușor În aceste scurte caracterizări temperamentale, ceea ce demonstrează că avem trăsături specifice acelui temperament. Altora li se pot potrivi caracteristici din două sau mai multe tipuri temperamentale. Dar nu pentru asta le-am amintit eu, ci pentru că discutam despre ce anume Îi face pe oameni să reacționeze diferit În fața unor situații sau Întîmplări cu care se confruntă. Cunoscîndu-le, oamenii ar putea săși controleze mai ușor anumite reacții
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
aceeași privire neîncrezătoare și același chip bont ca ale grafului. Oare această asemănare dintre stăpân și animal, pe care nu o observa pentru prima dată, se datora opțiunii inițiale când omul alege inconștient un animal care îi seamănă, fizic și temperamental sau era rezultatul unei conviețuiri intime și de durată, în urma căreia caracteristicile celor două ființe se îmbină și se identifică în cele din urmă? La fel se întâmplă lucrurile și între soți. Bătrânul se întrebă dacă un fenomen similar se
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
de sclavi. Profesorul: Stăpănii voștri cum erau, cum arătau? Evelin: Ca voi, doar mai corpolenți, cu un cap mare, un păr bogat, ca o podoabă. Foarte inteligenți și puternici. De la ei v-am inoculat în sămănța de om, sentimentele. Sunt temperamentali, duri, iuți la mănie. La ei sclavia și pușcăria era ceva normal. Pedepsele erau colective, ne izolau un timp în spații speciale. în ultimile milioane de ani au început să ne bată cu raze laser. Atunci am început revoltele care
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
de această lumină ireală ce izbucnește din adâncul Veneției. Morgan, cel care poartă un nume de pirat și se privește pe sine, pe jumătate ironic, ca pe un factor poștal al Mediteranei, este ofițerul britanic atipic, în a cărui ecuație temperamentală supraviețuiește ceva din curajul romantic al lui Corto Maltese. Marinar și spion, prins, asemeni lui Koinski, în acest joc de umbre și de moarte, Morgan parcurge un teritoriu în care s-ar putea întâlni cu un alt ofițer, la fel de paradoxal
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
vreți, fără obositoarea lui retorică: un Verhaeren mai conținut și mai sudic. O asemenea poezie e nouă veșnic și multiplă ca fețele felurite ale creației. Personalitatea fiecăruia o colorează deosebit după eterogeneitatea senzației și modului propriu de a-i reacționa temperamental. Tocmai în excluderea acestei expresii temperamentale stă inferioritatea inspirației suprapământești în care se complace lirismul britanic. În contemplația cosmică sau reveria transcendentă, întocmai ca în actul rațional al abstragerii, spiritele se identifică. Cu acest înțeles poezia engleză e asemănătoare științei
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Verhaeren mai conținut și mai sudic. O asemenea poezie e nouă veșnic și multiplă ca fețele felurite ale creației. Personalitatea fiecăruia o colorează deosebit după eterogeneitatea senzației și modului propriu de a-i reacționa temperamental. Tocmai în excluderea acestei expresii temperamentale stă inferioritatea inspirației suprapământești în care se complace lirismul britanic. În contemplația cosmică sau reveria transcendentă, întocmai ca în actul rațional al abstragerii, spiritele se identifică. Cu acest înțeles poezia engleză e asemănătoare științei; și ea evoluează într-un cadru
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
-l E. Lovinescu, inofensiv în genere, pângărește poezia, când o teoretizează. * La nordul și la sudul teribilei Babel, lenevesc alți doi ihtiozauri: diferențierea și mutația valorilor. Întrucât diferențierea vrea să provoace, ca și sincronismul, aceeași întrecere, în poezie, a puterilor temperamentale și individuale (pe care le declarăm o dată pentru totdeauna: antilirice, utilizabile numai în plastică sau în muzică), nu adăugăm nimic criticei noastre precedente. Cât privește mutația valorilor, cei ce cunosc "revizuirile" d-lui E. Lovinescu vor surâde la încercarea unui
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
service-ului Tlokweng Road Speedy Motors și, fără îndoială, unul dintre cei mai buni mecanici din Botswana, se hotărî să-și ducă copii adoptivi proaspăt dobândiți în oraș, la cumpărături. Sosirea lor acasă la el o pusese pe gânduri pe temperamentala lui menajeră, Mma Florence Peko, iar pe el îl aruncase într-o stare de nesiguranță și neliniște care adesea friza panica. Nu în fiecare zi aveai prilejul să te duci să repari o pompă diesel și să te întorci acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
priveau pe Hungry Hop, familia lui aranjase ca lucururile să se petreacă invers. Înainte ca fata aleasă să sosească, înghesuită drăgăstos și destul de incomod între părinții ei în ricșă, Hungry Hop se depăși pe sine în cadrul celei mai puternice izbucniri temperamentale la care își supusese vreodată familia. Deveniseră nervoși din pricina ieșirilor sale temperamentale, a ușilor trântite, a încuiatului, a ieșitului pentru a striga ceva în josul scărilor, a încuiatului din nou... — Dar e o fată foarte dulce, insistau ei. Uită-te doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
invers. Înainte ca fata aleasă să sosească, înghesuită drăgăstos și destul de incomod între părinții ei în ricșă, Hungry Hop se depăși pe sine în cadrul celei mai puternice izbucniri temperamentale la care își supusese vreodată familia. Deveniseră nervoși din pricina ieșirilor sale temperamentale, a ușilor trântite, a încuiatului, a ieșitului pentru a striga ceva în josul scărilor, a încuiatului din nou... — Dar e o fată foarte dulce, insistau ei. Uită-te doar puțin. E drăguță și bine-crescută, o să-ți placă. Într-adevăr, firea se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
văzu surprinsă că era mult mai slab decât părea îmbrăcat. S-ar putea spune chiar slăbănog, dar Emmy preferă să-l considere suplu. Avea abdomenul absolut plat și un piept nedezvoltat, dar era totuși atrăgător, genul John Meyer. Deprimat și temperamental. Poate chiar sexy dacă faci abstracție de cămașa cu nasturi și mâneci scurte. Leigh spunea ceva despre Hamptons și un scriitor nou, dar Emmy nu mai era atentă. Era conștientă că tipul asculta ce vorbește, așa că zise: — Leigh, cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
grijă de ea. Am sfârșit prin a ne distruge reciproc. N-a fost prea plăcut. După experiența asta, mi-a fost un pic teamă să mă mai implic. Pot să mi-o imaginez pe Louise: genul de tipă slabă, uimitoare, temperamentală, căreia pare să nu-i pese cum se îmbracă, deși întotdeauna arată superb. Face tot felul de istericale pe la petreceri, se supără, stă prăbușită pe o canapea înconjurată de fum de țigară și de admiratori. Cu siguranță fiecare dintre ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
sta bosumflată pe o canapea, nu m-ar băga nimeni în seamă. Trebuie să fii o Louise ca să te porți ca o Louise. Da, și să nu uit că sunt slabe de la natură. Pentru ele este un avantaj să fie temperamentale și capricioase, trăind doar cu țigări și cafea, și părând consumate de frământările interioare și de-o complexitate pe care doar ele o înțeleg. Dacă aș încerca să fiu la fel, aș ajunge grasă și neatrăgătoare. —Să înțeleg că era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
cu toate că nu era deloc perfect, tot simt că nu era din gașca mea, dacă pot să zic așa. Finn este cu siguranță din gașca mea. Îl cunosc așa cum nu l-am cunoscut vreodată pe Jake. Este enervant și încăpățânat, este temperamental și poate câteodată să se comporte exact ca un băiețel răzgâiat, dar față de el nu simt nevoia de a-mi ascunde defectele mele cele mari, faptul că-mi place întrecerea, vulnerabilitatea mea: n-ar avea oricum nici un rost, fiindcă mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
un cerc verzui de peretele paharului. Gândurile mi se fac amare ca ceaiul de plante, neîndulcit pe care tocmai l-am terminat de băut. Deschid aparatul de radio, o cutie urâtă, dintr-un plastic gri, incert, din care izbucnesc sfaturile temperamentale , gălăgioase, aproape violente, ale unui medic sexolog. Nu am răbdare să-l ascult și Învârt invariabil butonul spre un post de știri În limba franceză, limba bunicilor mei. Din câteva mișcări Îmi scot hainele. Ultimii, cum e și firesc, sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
păcălitorilor-păcăliți: pitorescul ei nu se explică numai prin descendența mimică a personajului și desigur, în mai mare măsură prin meridionalismul ei”<footnote I. Constantinescu, op. cit., p. 168. footnote>. Vociferările Miței, totala agitație a ei nu par a avea un substrat temperamental real. Plămădindu-și melodramatica răzbunare în fața lui Iordache, ea-și schimbă dintr-o dată atitudinea la apariția unui intrus: „Un mușteriu...”. Fără a mai insista pe această latură contradictorie a personajului, Caragiale sugerează astfel superficialitatea Miței, clișeul livresc din comportarea ei
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
care se ascunde, nu o dată, un "regres interior", mă frământă demult. Între timp, m-am obișnuit să nu mă mai sperie ― din pricina sensului infamant pe care i l-a dat ideologia comunistă ― cuvântul "reacționar". Am admis, în sinea mea, că temperamental, afectiv, sunt un reacționar. Mă despart greu. Acasă, păstrez lucruri absolut inutile, în loc să le arunc, riscând să-mi umplu casa de "relicve". Mă leg de obiectele de care mă folosesc și, când trebuie să renunț la ele, parcă pierd o
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
fii deloc binevoitor cu tine și totuși iți scapă observații esențiale, pe care le poate face din întîmplare omul cel mai puțin fin! Sunt convins de nereușita finală. Însemnează că nu fac observații cu un scop, ci dintr-un viciu temperamental. O fi având acum Ioana dreptate? Numai în cazul acesta? Sau și în alte cazuri? În care? Există o trăsătură atât de esențială în mine, pe care eu n-am examinat-o niciodată? Mereu alte perspective ale omului. - Ce îngrozitoare
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
minut o bucurie și la fel procedez și când mi se întîmplă mie însumi ceva rău, când, de pildă, nenorocul îmi spulberă în mod stupid un plan la care lucrasem cu crispații timp îndelungat. Asta înseamnă că din pesimismul meu temperamental trag satisfacții. Am uneori o stare sufletească asemănătoare cu a copilului care se amuză să omoare o muscă, îi rupe pe rând și fără să se grăbească aripile, apoi picioarele și la urmă capul. Cred că instincte similare se găsesc
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
învățat lecția lui Racine; în sensibilitatea lui proprie s-a operat un izbutit transplant galic. Descendența însă i-a fost asigurată prin unii din tinerii noștri scriitori de azi." Ion NEGOIȚESCU, Analize și sinteze, Editura Albatros, București, 1976, pag. 240-241. "Temperamental, Holban era un romantic: un romantic prin obsesia singurătății, a morții, prin vocația nefericirii; ca romancier, este însă un modern, și nu numai la nivelul scriiturii sau al compoziției, ci și prin cultul autenticității sau prin tehnica analizei psihologice. El
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
să-i vedeți pe băieții de la garaj, livizi de invidie și plini de admirație, când Fiasco-ul e condus - sau, după caz, împins, tractat sau, cum s-a întâmplat o dată, cărat cu elicopterul - în curtea lor plină de gunoaie. E temperamental Fiasco-ul meu, ca toți caii de curse, poeții și bucătarii șefi. Nu te poți aștepta să se poarte ca un Mistral sau un Alibi vechi. L-am cumpărat anul trecut pe o sumă uriașă. Sunt unii - și printre ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
cu „«poezia spațiului», lirica minulesciană de dinainte de Primul Război este, în același timp, întru cîtva futuristă, în virtutea retorismului patetic și a poetizării produselor civilizației și tehnicii”. „Retorismul energic, viril”, vervos și extravertit, care îi plăcuse lui Caragiale, este o marcă temperamentală, un indice de mentalitate și o punte de legătură între un anume „muntenism” activ și plebeu (propriu inclusiv lui Arghezi) și fervoarea polemică a futurismului. La fel - teatralitatea cabotină (futuriștii erau mari admiratori ai teatrului de varietăți), aerul de Charlot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
magii!...// Dar poarta a rămas închisă la glasul artei viitoare.// Era prin anul una mie și nouă sute opt... îmi pare”. „Retorismul energic, viril”, vervos și extravertit, care îi plăcuse, de la bun început, chiar și lui I.L. Caragiale, este o marcă temperamentală și o punte de legătură între apetitul novator al unui „muntenism” plebeu și fervoarea bătăioasă a futurismului. „Minusul de profunzime acuzat de Lovinescu în formula „simbolismului mai mult exterior și mecanic” apare, în perspectiva istoriei literare, ca un paradoxal cîștig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
în care au căzut”. Autorul articolului, care se grăbește să vadă în epuizarea frondei dadaiste „un sfîrșit de atitudine: acela de revoluționar în artă, în literatură și în știință”, privește „ereziile” inovatoare în perspectiva mai largă a istoriei modernității. Inaderența temperamentală față de Dadaism (pe care îl acceptase în principiu, fără însă a-l lua în serios) devine acum manifestă: „De la începutul Evului modern și pînă acum, strigătelor de uimire ale obișnuinței bruscate urmau sancțiunile. Tăcerea, arderea pe rug sau retractarea, temnița
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]