6,679 matches
-
s-au zăpăcit oamenii în așa hal. Mă uitam la el și nu mai îndrăzneam să-i pun nicio întrebare. -Unii s-au aruncat de la ferestrele podului; pe scară numai țipete, haine și picioare rupte. Ce țipau femeile, dar ce urlau bărbații! Și-au uitat nevestele, toți se înghesuiau să iasă, că nu reușeau decât ăia care săreau. Dacă țăranii din pod urlau, ăia căzuți în curte răgeau cu oasele rupte, mai rău decât vacile. Care cum scăpa, fugea de nebun
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
au aruncat de la ferestrele podului; pe scară numai țipete, haine și picioare rupte. Ce țipau femeile, dar ce urlau bărbații! Și-au uitat nevestele, toți se înghesuiau să iasă, că nu reușeau decât ăia care săreau. Dacă țăranii din pod urlau, ăia căzuți în curte răgeau cu oasele rupte, mai rău decât vacile. Care cum scăpa, fugea de nebun spre poartă, cât îl țineau picioarele. Urlete și nenorocire mare, tataie! -Păi de ce? l-am întrebat cu jumătate de voce, de frică
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
-Eu nu plec! am țipat cu disperare și m-am ascuns sub plapumă. Nu vreau la București să mă certe proprietăreasa în fiecare zi și să mă facă țărancă, pentru că nu-i spun sărut-mâna de câte ori o văd! Eu nu plec! urlam. -Taci, tataie, taci, nepoata lui tataie, că ne aud! Și dacă nu este tac-tu?! mă ruga cu voce care îmi implora milă și înțelegere, neîndrăznind să-și dezlipească nasul de pe geamul aburit de respirația lui. -Ai dat în orbul
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
Mai bine îi dăm telefon nevesti-si.” „Fugi d-aci, dragă! Vrei să vină mahalagioaica să ne ia și pe noi de păr? Ce mi-a pățit sufletu’ când a alergat după mine și mi-a dat cu geanta-n cap... Urla ca o țață, de râdea tot magazinul cu gura până la urechi.” „Ei lasă, că și tu i-ai zis atunci porcăriile alea cu care ai enervat-o. Ai uitat că am fost de față?” Și-acum mă amuz când îmi
CAP. 2 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2211 din 19 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1484822715.html [Corola-blog/BlogPost/383076_a_384405]
-
Acasa > Poeme > Constiinta > SE-APROPIE DE CERURI, IADUL Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 2006 din 28 iunie 2016 Toate Articolele Autorului Cu viscerele smulse urlă Pădurea, sub topoare ciunte, Rămâne surd pleșuvul munte La bocetul de bronz din turlă. Cu lacrimi reci, de rouă, plânge Sub rumegușuri înecate. Din pantele despovărate, Doar disperarea se mai scurge. S-a răzlețit și vântu'n zare! Nu mai
SE-APROPIE DE CERURI, IADUL de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 2006 din 28 iunie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1467123663.html [Corola-blog/BlogPost/378894_a_380223]
-
Acasa > Versuri > Ipostaze > MIROASE-A PUSTIU Autor: Ion Ionescu Bucovu Publicat în: Ediția nr. 1114 din 18 ianuarie 2014 Toate Articolele Autorului doarme cerul pe patru silabe un timp năuc peste tot se-aud lupii urlând în pădure prin cețile iernii apele curg din pieile nopții se fac haine de firmă cu stelele nastruri la gât cu dantele se fac percheziții la inimi și nu mai găsec decât vânt căutători de tragice roluri ard la sentimente
MIROASE-A PUSTIU de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1114 din 18 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Miroase_a_pustiu_ion_ionescu_bucovu_1390038171.html [Corola-blog/BlogPost/347527_a_348856]
-
dar gura știe bine-o rugăciune/ și-o geme printre dinți-căci nu tăcem.// Cum să tăcem când fiecare ghindă/ căzută din stejarul secular/ se-ntoarce din adâncuri să cuprindă/ tot plânsul țării într-un nou stejar?// Noi nu tăcem, căci urlă de pe roată/ în trupul nostru oase ce s-au frânt/ și strigă morții ce-au tăcut odată/ cu gura caldă plină de pământ.// De s-ar surpa în ceasul neființei/ pe toate-aceste guri câte-un Negoi,/ l-am sfărâma necruțători
LACRIMI, LANŢURI, CĂTUŞE ŞI COLINDE ÎN CUNUNĂ DE SÂNGE, SUFERINŢĂ ŞI BUCURII SFINTE de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1819 din 24 decembrie 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1450955721.html [Corola-blog/BlogPost/381038_a_382367]
-
fân uscat, pârjolindu-le fața și părul. Oștenii țâșniră din grotă tăvălindu-se printre pietre să stingă focul de pe haine. Noaptea se lăsă pe nesimțite, iar focul cuprinse întreaga grotă și pe dinăuntru și pe dinafară. De usturimea arsurilor vrăjitoarea urla de răsunau văile. În chinurile morții implora diavolii s-o salveze de la condamnarea păcătoșilor. Însă dracii, eliberați de puterea zgripțuroaicei pe care o slujiseră cu credință zeci de ani, își începură dezmățul. Chiote de bucurie și râsete străbăteau din adâncul
II. SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ycdtnvareq_1412321264.html [Corola-blog/BlogPost/341158_a_342487]
-
ei. Să stea acasă că e mică! -Și dacă vă rup eu urechile și vă înroșesc fundul, o luați? Dacă nu...de sărbători vă încui în casă. N-am să vă las nici să colindați și nici afară, la săniuș. Urlau bieții băieți, disperați, uitându-se urât la Floricica. -Băi, asta mică, ești o pacoste pentru noi! Asta ești, o pacoste! La urletele lor, maică-sa le-a răspuns impasibilă, categorică: -Să știți că nu glumesc, dacă nu o luați și
FLORICICA MAMEI-2 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1438 din 08 decembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1418059644.html [Corola-blog/BlogPost/382015_a_383344]
-
înveți să joace pe tabla înroșită pe plită n-are principii numai capricii și dă tare cu gârbaciul că m-a adus pe mine cârpaciul să fac nu ce vreau ci ce-i place Degeaba îmi crapă pielea degeaba îmi urlă țeasta: ce fel de viață e asta?! că nu știu ce să mai fac dar nici nu-mi vine să tac! Referință Bibliografică: Lasă-mă în pace, zgâtie! / Ion Untaru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 384, Anul II, 19 ianuarie 2012
LASĂ-MĂ ÎN PACE, ZGÂTIE! de ION UNTARU în ediţia nr. 384 din 19 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Lasa_ma_in_pace_zgatie_ion_untaru_1326966554.html [Corola-blog/BlogPost/361382_a_362711]
-
cuprinse în această antologie. Scrie o poezie lineară, curată, fără stridențe, încadrabilă undeva în categoria poeților nativ-sentimentali, dornici de evadare în infinitul livrescului: “Când îngerul respiră-ți fruntea/ Se copăcesc genuni de miere,/ Nu urcă-n ochi nicio durere,/ Nu urlă niciun lup la pândă./ Pastel pe clipa-n orologiu/Împresură culori lichide/ Și liniștea prin vene doarme/Cu stele-n spații vide./ E o absență de zefire/ E o uitare inversată/ Pe viața însăși amânată/ Din noi rămâne doar iubirea
ANTOLOGIA LIRA 21 de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 248 din 05 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_ii.html [Corola-blog/BlogPost/364651_a_365980]
-
văd, să-l simt și să-l cunosc dacă vreau să scriu o carte adevărată care să dăinuie ca o legendă. Altfel nu va ieși decât un surogat de care lumea e plină. Coala de hârtie are dreptate, dar eu urlu la Lună ca să mă audă steaua ascunsă în spatele ei, poate se va îndu¬pleca să mă ajute cumva, cândva... Duminică, m-am gândit că la ieșirea lui Mit din eclipsă să-i spun că cele douăzeci și una de scrisori așteaptă douăzeci și unu
SĂPTĂMÂNA ÎN CARE AM STAT ÎN ECLIPSĂ de MIOARA TIMOFTE în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/mioara_timofte_1464895524.html [Corola-blog/BlogPost/378805_a_380134]
-
preț de un minut. Dar, la un moment dat, se aude un țipăt. - Ce e, ce-ai pățit? strigă îngrijorată mama. - Vino repede! Hî-hî-hî-hî! Uaaaaaa! Mama aleargă speriată la el și când acolo ce să vadă? Copilul căzuse între urzici, urlând de mama focului. L-a scos de acolo și l-a dus pe cărare, să-l descânte. - Nu mai plânge! O să-ți treacă! - Stai cu mine, mamă! Nu mă lăsa aici singur! Erau ceva probleme cu copilul mic în pădure
ZMEURARII de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1085 din 20 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Zmeurarii_viorel_darie_1387527973.html [Corola-blog/BlogPost/353172_a_354501]
-
cu boruri largi și munceau să umple coșercile. Dar, mai după prânz, auzim niște strigăte și vaiete. Venise pădurarul să facă liniște în parchet, i-a luat pe nepregătite, le-a răsturnat zmeura din coșerci, iar femeile au început să urle și să blesteme jalnic. Au fost alungați, apoi, cu coșercile goale. Cu pădurarul nu puteai să te pui, avea și pușcă! Eu și cu tata eram mai la vale, în niște viroage pline de zmeuriș. Priveam cu spaimă cum pădurarii
ZMEURARII de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1085 din 20 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Zmeurarii_viorel_darie_1387527973.html [Corola-blog/BlogPost/353172_a_354501]
-
unii creier, să fiu molusca dacă înțeleg! Cum să lași pe cineva să gândească pentru tine și să ai certitudinea că deciziile sunt cele corecte? Se înșela, cercetașul gândea! Avea creier și chiar îl folosea. Numai că toate sinapsele lui urlau din dorința de a se întoarce la A-Ma, la confortul asigurat al cuibului, la rezolvarea implicită a oricăror probleme și la grupul din care făcea parte. Puterea și inteligența erau date de numărul de membri ai grupului, nu de
RUPTURA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1590 din 09 mai 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1431144628.html [Corola-blog/BlogPost/368031_a_369360]
-
speță, de o donație. Numai că nu s-a făcut conform procedurilor legale. Gestul de onoare al demisiei paralizează pe cei care sunt cu musca mult mai mare pe panama. Liberalul putea să procedeze la fel ca colegii (sic!). Să urle că nu e adevărat, să se roage de ceilalți șparlamentari, să se lase miruit ... Nimic din toate aceste trucuri ieftine. A procedat simplu, elegant, fără ezitări, retrăgându-se instantaneu de sub reflectoare. Gestul său dă un semnal clar reformării partidelor politice
TABLETA DE WEEKEND (150): SARE CAPACUL de SERGIU GĂBUREAC în ediţia nr. 1934 din 17 aprilie 2016 by http://confluente.ro/sergiu_gabureac_1460904017.html [Corola-blog/BlogPost/384988_a_386317]
-
vârfurile înghețate ale munților, munți care îmi fuseseră interziși până atunci de trib. Am fost nevoit să-l urmez, altfel m-ar fi ucis oamenii lui, la fel cum i-au ucis pe alți doi hamali care au început să urle de spaimă când și-au dat seama că trebuie să pună piciorul pe Munții Lunii. S-au trântit la pământ și-au început să se zbată, de parcă intraseră în ei spiritele malefice ale muntelui. Momentul acela m-a înspăimântat cu
CONGOLEZUL JUMA de CIPRIAN ALEXANDRESCU în ediţia nr. 742 din 11 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Congolezul_juma_ciprian_alexandrescu_1357920588.html [Corola-blog/BlogPost/348747_a_350076]
-
Una dintre prietenele mele cele mai bune avea 13 ani atunci când, plimbându-se cu bicicleta, a căzut și s-a lovit foarte grav. A ajuns la spital vomitând, urlând de durere și abia ținându-se pe picioare. De la secția de Pediatrie i-au spus că, având 13 ani, se încadrează la adulți și au trimis-o frumușel în celălalt capăt al spitalului. La adulți, medicul a refuzat să o
Medicii care suferă de sindromul Burnei-Dumnezeu. „Mi s-a spus că sunt impertinentă, că nu are dreptul o puştoaică să pună la îndoială decizia medicului” by https://republica.ro/medicii-care-sufera-de-sindromul-burnei-dumnezeu-zmi-s-a-spus-ca-sunt-impertinenta-ca-nu-are-dreptul-o [Corola-blog/BlogPost/338046_a_339375]
-
prea știau ce să facă, deoarece regulamentele nu prevedeau nimic în legătură cu fapte de genul acesta. De dat la câini nu puteau, deoarece părea făcut din piatră și oricum Decebal, câinele de serviciu, când a fost adus să adulmece, începuse să urle ca un dement și nici măcar șuturile luate în coaste nu l-au potolit. Să-l arunce undeva, nici atât, că-l găsea iar vreun dobitoc și reîncepea povestea, ba mai mult, intrau și la pitirea probelor, unde, de fapt, figurau ca
OSUL de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 204 din 23 iulie 2011 by http://confluente.ro/Osul.html [Corola-blog/BlogPost/366656_a_367985]
-
unde-i zburau acum gândurile? Și deodată, întreaga pace se cutremură de izbitura porții, trântită la perete, cu o furie care zdruncină până și geamurile. Nicolae intră plin de venin și furie și începu să înjure printre dinți și să urle ca un nebun: - Morții mă-tii, m-am săturat de tine și amenințările tale, uite ușa, pleacă odată, dispari de aici și să nu te mai văd în fața ochilor, ce crezi că sunt eu, un nimeni, ca să mă tot ameninți
D E S T I N E de LUCHY LUCIA în ediţia nr. 1943 din 26 aprilie 2016 by http://confluente.ro/Luchy_Lucia.html [Corola-blog/BlogPost/378304_a_379633]
-
sunt adevărate acele conexiuni ale creierelor în toată existența asta absurdă, omenească sau nu. Spun și pe ”sau nu” pentru că uneori îmi vine să latru sau mă smiorcăi la fel ca o pisică flămândă sau plictisită. alteori îmi vine să urlu la toate formele geometrice care-mi umplu zilele inclusiv la crucea pe care o reprezint cu piele, carne, sânge și altele puse în trup ca o umplutură utilă mișcării. Eu continuam jocul tău rozând osul până la ultimul sens, apoi îl
MĂ ȚESE TIMPUL ÎN TÂMPLA TA de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1878 din 21 februarie 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1456081499.html [Corola-blog/BlogPost/370081_a_371410]
-
Toate Articolele Autorului ULTIMUL ȚIPĂT îmi era frică îngrozitor de frică durerea îmi izbea fruntea obosită de gânduri și am țipat într-o noapte în tăcerea cuvintelor nerostite nimeni nu a auzit pereții vieții s-au scuturat, de durere iar vântul urla aiurea prin unghere dincolo, orașul era liniștit, prea liniștit nu avea ce să audă sau nu a vrut să audă ultimul țipăt... privirea s-a stins între stelele ce plângeau agonic într-o dimineață, o ultimă dimineață în parcul însângerat
ULTIMUL ȚIPĂT de VIOREL BIRTU PÂRĂIANU în ediţia nr. 2281 din 30 martie 2017 by http://confluente.ro/viorel_birtu_paraianu_1490859760.html [Corola-blog/BlogPost/385137_a_386466]
-
porția, numai cel mijlociu, Niki, plângea înfundat bolborosind că el nu mănâncă așa ceva, că nu -i place. Măi, Măi ...ce pretențios mai ești !... ce-ai vrea ? fripturi ?...n-avem, ai să mori, măi, băiete de foame, de când n-ai mâncat ? urlă ta-su plin de supărare. În loc de răspuns își șterse lacrimile cu podul palmei, apucă apoi o bucățică de bostan în vârful degetelor băgând-o în gură... mestecă cât mestecă, apoi se întoarse cu spatele către ceilalți și o scuipă cât
O TOAMNĂ CA ATÂTEA ALTELE..., AUTOR IOAN GHEORGHIŢĂ de VALENTINA BECART în ediţia nr. 2332 din 20 mai 2017 by http://confluente.ro/valentina_becart_1495290854.html [Corola-blog/BlogPost/376779_a_378108]
-
Acasă > Poezie > Imagini > LUPUL CU COLȚI DE OȚEL Autor: Edi Peptan Publicat în: Ediția nr. 2117 din 17 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului LUPUL CU COLȚI DE OȚEL Urlă în strunga,rămînă pustia, Lupul cel negru cu ochi că de jar Și tulbură rostul,aduce solia Să mai rămînă,o zi,nici macar. Se-aduna în urma-i ,hoinari că și el, Aleargă în noapte,zbîrliți și e ger Și-i
LUPUL CU COLTI DE OTEL de EDI PEPTAN în ediţia nr. 2117 din 17 octombrie 2016 by http://confluente.ro/edi_peptan_1476681916.html [Corola-blog/BlogPost/380685_a_382014]
-
de neputință , uneori plângem în tăcere , alteori doar din suferință . Când ne plângem de milă, însă e cel mai trist, pentru că nu putem acuză pe nimeni de eșecul nostru că și oameni , și am smulge carnea de pe noi sau am urlă precum lupii de atâta durere.... Și totuși lacrimile ne și vindecă , după un plâns sănătos; luăm decizii și ne transformăm în stanca ! De azi voi fi un alt om mai puternic și mai înalt sufletește , căci nu mă voi mai
CIOBURI DE VIAŢĂ ... de GABRIELA MARIA IONESCU în ediţia nr. 2091 din 21 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_maria_ionescu_1474477696.html [Corola-blog/BlogPost/384376_a_385705]