2,524 matches
-
accentuat starea de neliniște. Afară, în curte, Miki urla a pustiu, alături de alți câini care răspundeau prin urlete mai slabe. Se pare că există un soi de comunicare între patrupede în anumite momente doar de ele știute. În pauzele dintre urletele câinilor se auzea cucuveaua de pe acoperiș, aproape, tot mai aproape. Mișu a adormit după ce serialul de la 23 televizor s a terminat. Am încercat să adorm și eu, dar somnul nu a vrut să vină din cauza neliniștii care mă stăpânea. Pe
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
gând de câteva ori la rând rugăciunea Tatăl nostru, pe care o știam din copilărie, dar erau mulți, mulți ani de când nu o mai rostisem. În timp ce mă rugam, o emoție necunoscută a pus stăpânire pe mine. Am dormit puțin, tresărind mereu. Urletele câinilor nu mai conteneau, iar cucuveaua stătea nemișcată sus, pe coșul de fum, și își exersa vocalizele sinistre ca într-un scenariu de groază: Cu-cu-veau, cu-cu-veau, cu-cu-veau! PRIMĂRIȚĂ Nici nu am apucat să mi beau cafeaua, când un Aro alb
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
și probabil că strigătele lor disperate umpluseră mlaștina vreme de câteva zile. Dar limba lor de neînțeles, În loc să Îi Îndemne pe oameni să dea fuga, Îi Înspăimântase pe puținii locuitori, terorizați de groaza de năluci. Dante parcă Încă mai auzea urletul care se ridica de pe bănci. I se adresă lui bargello: - Dă poruncă oamenilor dumitale să adune cu grijă toate fragmentele din mașinărie care se găsesc În careu și să fie transportată la Florența cu cea mai mare grijă. Smulgeți o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
tarabele răsturnate. Făcându-și pârghie cu scânduri și cu pari găsiți prin zonă, Încercaseră mai Întâi să desfunde caldarâmul: mai apoi, văzând că vechiul pavaj roman rezista, se năpustiseră peste rămășițele vechilor ziduri ale Capitoliului, smulgând cărămizile cu degetele, printre urlete și Înjurături. - Ce se petrece? strigă Dante, care se refugiase Înapoia unei căruțe, spre un bătrân ce ședea ghemuit, strângându-și capul Între mâini. Celălalt Își ridică privirea spre dânsul, Încurajat de vederea veșmintelor sale. - Oameni de-ai familiilor Cerchi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
o statuie pe care să v-o puneți de strajă la poartă! Omul rănit se prăbușise la poalele zidului, cu fața schimonosită ca o mască, din pricina sângelui care Îi țâșnea abundent printr-o rană de deasupra sprâncenei. Pentru o clipă, urletele sale de durere răzbătură peste vacarmul bătăliei. Arrigo continua să Îl fixeze pe poet cu o expresie amestecată de surpriză și de tulburare. Apoi schiță un zâmbet. - Din fericire, deosebirea punctelor noastre de vedere se reduce la sfera spirituală. Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
urmau drumul înainte și căutau, mergând, a forma din timp în timp un fel de linie curbă din calea lor străbătută, adevărata formă a drumului ce am descris deja. Din când în când, vântul aducea la auzul călătorilor noștri niște urlete grozave. Ele voiau să îi facă a înțelege că, osebit de ei, Bărăganul mai era străbătut în acea noapte și de o sumă de lupi. Cu toate acestea, călătorii nu dedeau nici o atențiune acestor urlete. Poate că erau bine preparați
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
la auzul călătorilor noștri niște urlete grozave. Ele voiau să îi facă a înțelege că, osebit de ei, Bărăganul mai era străbătut în acea noapte și de o sumă de lupi. Cu toate acestea, călătorii nu dedeau nici o atențiune acestor urlete. Poate că erau bine preparați de arme și bazau mult pe ele. Poate încă, că cauza care-i făcuse să întreprinză această călătorie în un așa timp va fi fost atât de presîndă încît îi silise a risca chiar viața
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
mincinoase. Nu s-a mai dus la munte să se refacă. În schimb, se pare că a sporit cantitatea de droguri și starea lui a devenit de-a dreptul îngrijorătoare. Scrisorile în care îmi cerea bani erau chinuitoare. Toate un urlet și-un țipăt. De fiecare dată, citeam același lucru: „De data asta, promit să mă las.“ Promisiunea scrisă era urmată de un jurământ atât de impresionant, încât îmi venea să nu-l mai citesc. Îmi dădeam seama de fiecare dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
Acolo îmi voi lua medicamente Din patimă, excese sau din hău, Revigorat fiindcă mă știu al tău, Îndrăgostit sublim, eminamente. Lovind în yahve,voi erupe dacic, Mă voi sacrifica, binedispus, Iar spre Zalmoxis, soartă și apus, Doar lupul va trimite urlet magic Voi sta cu Deceneu într-o poiană, Vorbindu-i despre tine, despre noi, Despre miracolele lumii noi, Depusă, ca balsam, pe gând și rană. Va fi alături cupa-nveninată, Iar Decebal va învia, sublim, Spre a ne spune să ne
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
miracolele lumii noi, Depusă, ca balsam, pe gând și rană. Va fi alături cupa-nveninată, Iar Decebal va învia, sublim, Spre a ne spune să ne veselim Și să începem viața ne-ntinată. Cu răsăritul încrustat în minte Am să devin un urlet infinit, Atât de bucuros că te-am găsit, Abandonând cutume și cuvinte. 15 iulie 2011 Cântecul nebunului Am căutat în mine subterfugii, Nu le-am găsit nici când am tras cu tunul, Pe-o tablă caroiată sunt nebunul Ce-și
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
ucigătoare de băiat de la periferie făcute de pumnii lui albi și noduroși. Însă în cea de-a treia rundă a fost lovit exact în locul cel mai sensibil, în burtă, și a căzut secerat, numărându-I-se într-o teroare de urlete și lătrături, de acuzații că s-a aruncat special la pământ și că meciul a fost aranjat, cu Dingbat care încălecase peste sfoară și își flutura pălăria la arbitru, care și-a pus mâinile în jurul capului și și-a acoperit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nu le-a pus băieților opreliști, cum s-ar fi întâmplat în cazul unei barmanițe englezoaice sau al unei proprietărese de bistro; aici lucrurile erau prea ale dracu’ și prea afurisite ca să mai poată fi influențate; cârâielile și bătăile și urletele obscene și tărăboiul n-aveau cum să înceteze, și nici n-au încetat. Ea a reușit cumva să se integreze. Văzându-și doar de chili, de cârnații cu fasole, de cafea și de plăcinte. Criza economică îl schimbase și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și fericirea și frumusețea sunt asemeni unui film.“ De multe ori îmi dădeau lacrimile. Sau mă înfuriam din nou și îmi venea să urlu. Dar câtă vreme nici o altă creatură nu este dojenită pentru zgomotul pe care-l face, pentru urletele, răgetele, țipetele, croncănelile, zbieretele ei, pentru specia umană se presupune că există moduri mai delicate de ușurare. Totuși, mă duceam pe un drum de munte unde m-ar fi auzit doar vreun indian în trecere, care oricum n-avea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
de șapte balauri cu șapte capete, fiecare aruncă flăcări și smoală în tot ce îndrăznește să se apropie de castel. Alina: - Zână, dar al cui este castelul și de ce a fost părăsit ? Se aud zgomote ciudate, de animale și păsări, urlete de groază.) ,,Zâna cea bună’’: - Auziți urletele de groază ale balaurilor ? Așezați-vă : demult, demult, castelul cu măreția lui, moștenire de la zei, era locuit de Făt-Frumos și mama lui. Mai lipsea Cosânzeana. Paul: - Mama zmeului ucigaș a umilit curtenii care
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
aruncă flăcări și smoală în tot ce îndrăznește să se apropie de castel. Alina: - Zână, dar al cui este castelul și de ce a fost părăsit ? Se aud zgomote ciudate, de animale și păsări, urlete de groază.) ,,Zâna cea bună’’: - Auziți urletele de groază ale balaurilor ? Așezați-vă : demult, demult, castelul cu măreția lui, moștenire de la zei, era locuit de Făt-Frumos și mama lui. Mai lipsea Cosânzeana. Paul: - Mama zmeului ucigaș a umilit curtenii care s-au răzvrătit și Făt- Frumos, după
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
ciudată zâna asta ? Alina: Povestea spune că mama Zmeului ne poate transforma în statui de piatră pe veci... Paul: - Înseamnă ca fluierul fermecat o transformă pe mama Zmeului într-o zână primitoare. ( cu fluierul în mână ) La drum ! Se aud urletele balaurilor). Cortină de lumină Zidurile Castelului Părăsit. Pe ziduri stau de pază balaurii cu șapte capete, care urlă îngrozitor. Alina: - Eu zic să ne întoarcem. Dacă fluierul întărâtă și mai rău balaurii ? Gigel: - Paule, ia cântă melodia magică, cum a
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
pază balaurii cu șapte capete, care urlă îngrozitor. Alina: - Eu zic să ne întoarcem. Dacă fluierul întărâtă și mai rău balaurii ? Gigel: - Paule, ia cântă melodia magică, cum a zis Zâna ! ( Paul scoate fluierul și începe să cânte încet, încet. Urletele balaurilor se sting în timp ce asupra castelului se abate furtună, trăznete și fulgere. Apoi ca prin farmec se așterne o liniște deplină.) Paul: - Hai să intrăm în castel. (cei trei intră în curtea castelului.) Dacă-i aventură, hai! Alina
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
intră într-un salon. Zmeul stă în pat cu buzduganul în mână. Mama lui stă pe un șezlong. Amândoi sunt într-o stare de somnolență.) Mama Zmeului (surprinsă): - Cine sunteți ? Oameni ?! Și cum ați ajuns până aici ? ( se aud iar urletele balaurilor). Cum ați trecut de balauri ? Paul: - Păi... dormeau când am intrat noi în castel... Mama Zmeului: - Dormeau ?! Doar fluierul fermecat îi poate adormi. De unde îl aveți ? Paul ( vizibil încurcat ): - De la o zână. Mama Zmeului: - De la o Zână ? Pot să
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
o Zână ? Pot să-l văd ? Paul ( se codește apoi îl dă): - Poftiți dar pentru câteva clipe... Mama Zmeului: îl ia , îl privește și începe să cânte la fluier o muzică stranie. Deodată începe furtuna, fulgere, trăznete, zgomote amestecate cu urletele balaurilor. Zmeul se scoală din pat și rotește de mai multe ori buzduganul deasupra capului. O lumină stranie apare. Zmeul se transformă în Făt-Frumos iar Mama sa în Zâna cea bună. Copiii sunt uluiți. Paul: - Al cui este fluierul fermecat
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
vorbească. În pivniță era de mâncare, aveau și apă abia atunci văzu că pivnița era făcută exact ca și casa de deasupra mai puțin ferestrele. Dar, oricum, aveau ceas și se puteau orienta. De sus, se mai auzeau zgomote, voci, urlete dar tot mai rare și mai îndepărtate. I se păru că a stat acolo un an dar poate că nu erau decât câteva săptămâni sau câteva zile. Dormeau, mâncau, dar nu se uitau unii la alții și nu-și vorbeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
era frumos pentru ei. Când au terminat aici, s-au dus mai departe așa aflasem din proiectele lor că nu se întorc decât după ce vor fi făcut tot pământul la fel cu ce vezi aici. Un timp au mai răsunat urletele lor și strigătele din ce în ce mai slabe, ale victimelor... Târziu, când s-a așternut tăcerea morții, m-am dus și i-am îngropat cum am putut. Apoi, am început să mă rog. De atunci, mă rog și aștept. Stau aici, mă rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
gura. Și cred că m-a auzit. Eu cred că m-a auzit. Fiindcă, altfel, de ce s-ar fi uitat la mine? De ce s-ar fi uitat așa la mine? Nu pot spune cum. Dar n-am mai auzit nimic, urletul mulțimii încă vuia, dar parcă de undeva, de departe; mama striga și ea... cumnată-sa o trăgea cu mine cu tot, soldații ne împingeau... dar eu mă scăldam în ochii lui. Era liniște, eram pe un pod de lumină în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
cerut voie să merg cu unchiu-mio și cu vecinul Cleopa la drum?! Hei, atâta minte aveam și eu: mama nu m-ar fi lăsat, ăștia doi nu m-ar fi luat și din toate ieșea un scandal cu harababură și urlete până la Dumnezeu (ăla de urlam aș fi fost eu, fiindcă m-am plictisit chiar toată ziulica s-o încasez ba peste cap, ba la fund) și mai ales acuma, de când mi-au schimbat și dascălul, sigur că știam ce mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
singura lor șansă era să cucerească Tenochtitlanul. Dar Quetzalcoatl, ajuns stea, nu se mai gândește decât la întoarcere. mit și simbol Totul pare să se afle în Mexic sub semnul dualității șarpelui înaripat. Zăpezile acoperă focul vulcanilor, stelele ard peste urletele șacalilor din junglă, iar pădurile torențiale ale tropicelor se întîlnesc cu stepe pline de cactuși. Căderea nopții e însoțită adesea de un zgomot ciudat. Alteori, tăcerea devine asurzitoare. Ploi violente alternează cu un cer secetos și, pe măsură ce străbați Mexicul, constați
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
ars întregul centru ceremonial? Seceta sugerată de obsesia zeului Ploii în basoreliefuri și fresce? Dacă au plecat, au plecat oare în grabă sau treptat? În timp ce pe Calea Morților, care este în realitate o succesiune de piețe rectangulare despărțite de scări, urletele casetofoanelor fac șopârlele să tresară prin somn, urc, numărând treptele Piramidei Soarelui. Soarele arde chiar deasupra noastră, în crucea amiezii, pe un cer limpede, fără nici un nor. Jos, printre ruine, înfloresc arbori de piper. În jur, vulcani stinși. Închid ochii
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]