1,535 matches
-
Spectatorii nu aveau nevoie de cine știe ce politețe pentru a le aplauda, pentru că ele nu erau tocmai rele, și totuși de ceva politețe era trebuință, pentru că ele nu erau nici de tot bune; se remarca la ele mai mult tâlc decât vervă, mai multă pricepere decât talent; nici urmă de ceva șocant sau ridicol, dar nimic care să iasă în relief, nici o formulare memorabilă, nici un cuvânt cu sare. Deznodământul venea la capătul a cinci acte, așa cum le vine moartea bătrânilor, pentru că toate
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
care-l însuflețea să se manifeste, în virtutea unei legi tot atât de irezistibile ca aceea care obligă o forță expansivă să proiecteze în jurul ei tot ce îi stă în cale. Și cum niciodată gândirea umană n-a mai fost exprimată cu asemenea vervă, relief și forță, cu o varietate mai uimitoare de întorsături originale și de imagini neașteptate, cum niciodată o vorbire improvizată n-a reunit într-o măsură mai mare vigoarea și finețea, elevația și căldura, precizia rațiunii și culorile imaginației, stângaci
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
o parte inexactitatea - arhetipurile nu-i aparțin în exclusivitate lui Molière, tot despre o tipo- logie este vorba și acolo - criticul nu vede în Caragiale dramaturgul capabil să creeze „Avarul” sau „Mizantropul”, pentru că nu este constructiv, ci disolutiv prin caricatură, vervă, rizibil. Radu Stanca va încerca să demonteze tocmai această opinie, dialogul cu Ion Negoițescu relevând tensiu- nea ideatică care există între membrii Cercului. Întâlnirea lui Radu Stanca cu comedia lui Caragiale precum și considerațiile lui Ion Negoițescu privitoare la opera dramatică
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
neinfluențat de prestigiul autorilor ori de opiniile confraților. T. își formulează judecățile direct, fără să menajeze eventualele susceptibilități, câteodată chiar într-un chip ce frizează brutalitatea. Cronica dedicată piesei Cocoșul negru de Victor Eftimiu debutează cu o introducere în care verva caustică flagelează reclama, falsul și mistificarea. Alteori, în același scop, se recurge la o formulă percutantă, anunțată chiar în titlu: o trilogie (a lui Pompiliu Păltănea) e „un monstru”; piesa Bunicul a lui A. de Herz e un „manechin dramatic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290274_a_291603]
-
cu amănuntul să crească de la 5 miliarde de dolari pe an la 25 de miliarde, aproape peste noapte. Acum câteva decenii era o afacere de familie destul de mică (acum nu mai este așa), lipsită de complexitate, însă plină de curaj, vervă și energie. Acum e o afacere de cowboy, în sensul bun al cuvântului. Din cauza noutății domeniului, cei implicați în astfel de afaceri mai au încă de învățat și de fapt se specializează pe parcurs. Mare parte din munca noastră din
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
decanul baroului. O mare inteligență, o mare cultură, un mare talent. Era cel mai cult dintre toți avocații. La 2 noaptea, lămpile din vasta lui bibliotecă încă îi luminau cărțile de care nu se putea despărți. Pleda zilnic, plin de vervă și de spirit. O figură ce ieșea din comun, chiar fizicește. Un cap sardonic. La masa noastră de la Palatul Justiției cînd venea și venea adesea vorbea numai el. În viața politică, însă, a fost o tristă decepție. Nicolae Titulescu n-
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
de cărți, era rezervat proceselor. Le studia noaptea. Minuțios și sistematic, el își scria pledoria pe de-a întregul. O citea a doua zi și ajutat de o memorie excepțională -, o pronunța la curte cu o dicție impecabilă, cu o vervă impresionantă. Titulescu era într-adevăr adevăr un orator neobișnuit. S-a aruncat curînd în valurile politicii mondiale și baroul l-a pierdut. Dar, agitat la bară, era agitat și în larga politică. Era celebrul nostru ministru de externe. Argint viu
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
nimeni În Iași, ne vizitau adesea și retrăiam momentele plăcute ale adolescenței din Axente Sever sau din Sibiu. Mitică era foarte mucalit și după un pahar de tărie, discuțiile dintre el și Vasile Sasu sau Sandi Grecianu erau pline de vervă. Toți trei sunt plecați În lumea umbrelor, dar amintirea lor persistă peste vremuri. * * * Corneluș s-a acomodat foarte repede cu noii colegi și de ce să n-o spun, a Început să-și Însușească limbajul moldovenesc, prezent nu numai În vorbirea
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
comunistă, apoi subiect de legende urbane care să explice dispariția ei, în prezent membru CNA și parlamentar european în devenire. Știam cum e Cristoiu, dar mam uitat la talk showul lui. Poate pentru aplombul Mihaelei Mihai, tele ge nia și verva ei, în contrast evident cu felul împiedicat în care se prezenta maestrul. Moderatorul emisiunii nu mai era nici pe departe omul care făcuse un ziar de succes și cârmise presa și gustul public în spre tabloidizarea de cea mai joasă
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
Emanoil, Curriculum vitae, Iași, 2003, 2p. mss (în arhiva autorului) -ZĂSTROIU, REMUS, Manoliu Emanoil (1855-1931), Iași, 2003, 1p. mss (în arhiva autorului) MĂCĂREANU, INOCENȚIU (1924-2002) PROFESOR Personalitate de seamă a învățământului preuniversitar ieșean, profesorul emerit Inocențiu Măcăreanu a impulsionat, prin verva și profesionalismul său, activitatea didactică desfășurată cu strălucire chiar și atunci când limbile străine erau marginalizate. Născut la 14 august 1924, în comuna Ilișești , județul Suceava, a urmat școala primară și gimnaziul în localitatea natală, după care a fost elev al
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
spre apus, Casa fetelor cântărețe, Dimineață de primăvară pe Ceahlău etc., unele dintre ele reprezentând lucrări aflate deja în colecții paticulare. Obiectivată de o impresionantă experiență de viață, valorizată de o pasiune mistuitoare pentru istorie și cultură, impregnată de o vervă minunată, dar și de reflecții cu mare valoare de adevăr pentru actualitatea imediată, rubrica Iașul amintirilor din ziarul „Evenimentul” de Iași, purtând semnătura lui Constantin Radinschi și-a purtat cititorii în cele mai pitorești cotloane ale Iașului. Criticul de artă
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
aplauze "la scenă deschisă" chiar și din partea spectatorilor din trupa lui Tănase Costică Dimache și Romică Cerneschi. Partea a II-a, cea dată de trupa Cărăbuș, a fost adevăratul dar pe care actorii l-au oferit din inimă și cu vervă deosebită luptătorilor aviatori din apărarea zonei interioare. A urmat apoi, la popota grupului, masa comună actori aviatori. Aici s-au apropiat și mai mult sufletele; au început să se cunoască și mai bine unii pe alții. Actorii bineînțeles că mereu
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
inteligentă, spirituală). Autorul este sensibil și la unele sugestii moderniste, fapt demonstrat de piesa Cine e nebun, în care dezvoltă ideea pirandelliană a labirintului sufletesc sau a esenței ascunse îndărătul aparenței. Se remarcă aceeași manieră incitantă de abordare, plină de vervă și umor, B. dovedindu-se un fin observator al psihologiei feminine și al mecanismelor sociale. Repere bibliografice: Tudor Teodorescu-Braniște, „Care din ele?”, ALA, 1930, 479; N. Carandino, Anton Bibescu, RML, 1939, 7; Un portret în zece compartimente..., „Momentul”, 1945, 185
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285721_a_287050]
-
teza că „niciodată istoria nu poate face din om o unealtă supusă” (Valeriu Cristea). Scris în colaborare cu Ion Bucheru (după formula Ilf și Petrov), miniromanul polițist-umoristic Afacerea „Beautiful College” (1992) e o carte fără mari pretenții, dar plină de vervă și bogată în observații pertinente asupra universului cotidian din primii ani ai perioadei de după decembrie 1989. Lucrat în aceeași colaborare, Imperiul (1998) este un roman polițist oarecum în maniera unui Frederic Forsyth, acțiunea petrecându-se la New York, unde o organizație
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287645_a_288974]
-
o versiune definitivă, încât din acest punct de vedere basmul a ieșit din circuitul folcloric și a devenit opera lui Creangă. Se observă în scrisul lui Creangă efortul creator. Când spunea anecdote pe la ședințele Junimii, era foarte degajat, povestea cu vervă, firesc, fără efort, însă atunci când era pus în situația de a scrie, avea o mare responsabilitate, așa cum mărturisește Eugen Simion: „Scriind greu, Creangă, care debita atât de ușor anecdote, avea respect și aproape teamă de cuvântul scris. Apropierea ce s-
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
în care este scrisă piesa, diferit de cel al lui Creangă, deși la fel de "cult", de prețios, de ceremonios. Ca Sadoveanu, Iorga își impune și aici o limbă a sa proprie, care se vrea autentică, fiind în realitate artificioasă, lipsită de vervă imaginativă. N. Iorga rămâne primul mare exeget care l-a consacrat pe Ion Creangă în clasicitate. Mircea Scarlat și posteritatea lui Creangă Implinirea, la 1 octombrie, a 130 de ani de la debutul lui Ion Creangă, în Convorbiri literare, cu povestea
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
apa și tatăl un țărm.” Ca prozator, C. aduce în prim-plan spațiul tradițional al satului oltenesc, în care, în perspectivă literară soresciană, întâmplările sunt puse în scenă de un regizor preocupat îndeosebi de autenticitatea limbajului. Pitorească și plină de vervă, limba este aceea care dă naștere evenimentului, acesta schimbându-și desfășurarea, conform viziunii moderniste, în funcție de perspectiva personajului care vorbește. În romanul Ristea împărat (1984), focalizarea unghiurilor narative are drept catalizator moartea lui Ristea, președintele unui CAP de prin părțile Severinului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286324_a_287653]
-
conversații cu un boier retrograd, prilej de a enumera sarcastic moravuri feudale și nedreptăți mai vechi sau mai noi. Se cer aici învățătură și cultură pentru toți, „legi drepte și moralicești”, un teatru în limba română. Dialogul e purtat cu vervă, autorul dovedind un dar deosebit de a contura, prin replici spirituale, dar și triviale uneori, tipuri pitorești și mentalități caracteristice epocii. Vigoarea polemică a primelor prefețe a scăzut însă repede. Cele mai multe conțin, pe lângă mărturii autobiografice, obișnuitele îndemnuri și precepte de morală
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288851_a_290180]
-
pericoloso sporgersi al lui Nae Caranfil sau Patul conjugal al lui Daneliuc) au apărut în primii ani de după Revoluție, numai filmul lui Caranfil era un debut care aducea într-adevăr ceva nou ; celelalte două nu făceau decât să continue cu vervă și panaș filmografii importante în condiții de libertate. în aceste condiții, nu cred că se poate vorbi despre o înnoire a cinemaului românesc înainte de seria consistentă de filme inaugurată de Marfa și banii al lui Puiu, urmat la scurtă vreme
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
care a colaborat la Mecano, Mihai și Cristina, Poveste de la scara C și cu care pregătește un debut în lungmetraj intitulat California Dreaming. De fapt, mediumetrajul pare mai curând versiunea hardcore a Poveștii de la scara C, cu un plus de vervă formală (vezi utilizarea deșteaptă a split-screen-ului și o trimitere savuroasă la Close Encounters). în general, accentele sunt puse corect, umorul este prezent în doze rezonabile, iar atmosfera de ansamblu (după modelul ”felie de viață în cartier neorealist cu manele surround
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
lui Pintilie, ne pune în fața unui posibil dacă : dacă Realitatea n ar fi atât de absurdă, atât de copleșitor de cinematografică, ea nu s-ar povesti pe peliculă ! Un film care debutează vitriolant și care sfârșește amar, alienant și alarmant. Verva de dialoghist a lui Daneliuc n-a fost parcă niciodată mai detonantă. Cât despre actori, e de ajuns să spunem că Cecilia Bârbora e perfectă și că Dorel Vișan întâlnește aici cel mai bun rol al său de la Iacob încoace
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
care, fără să aducă mari revelații în planul expresiei, convinge în primul rând prin faptul că o formulă mai curând tradițională este eficientă și astăzi. Story-ul e lucrul cel mai bun din tot filmul : o poveste aparent nebunească, plină de verva idiș a dialogurilor și de întorsături de situație nu o dată burlești. Suntem finalul filmului ne divulgă realitatea cu o ultimă imagine de neuitat în visul unui nebun, al nebunului satului, Schlomo ; din această perspectivă, totul se leagă, imposibila Istorie mare
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
într-adevăr, less is more. ̨ n toate cazurile, ingenuitatea ingenioasă a filmului lui Porumboiu comedie mută în care personajele vorbesc cu inserturi sonore locvace și ventriloce, ca un karaoke după nimic deconstruiește Revoluția (și, implicit, Televiziunea) cu ceva din verva calmă a Videogramelor... lui Ujică & Farocki, postulând astfel poate încă un interval, unul în care întrebarea se pune altfel : a fost, n-a fost... oare mai contează ? Flashback într-o noapte de iarnă, un tânăr care-și făcea stagiul militar
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
unor dezvoltări pirandelliene, dar autorul preferă satira mecanicității la care ajung instituții și categorii sociale, în al căror angrenaj absurd individul e cât pe ce să sucombe. Demonstrației i se sacrifică întrucâtva verosimilitatea și concizia, dar multe scene relevă o vervă aparte, iar unele tipuri (medicul psihiatru și polițistul) sunt bine conturate, chiar cu mijloace din expresionism. Concesiile făcute gustului comun sunt mai mari în actul Haidem la teatru, pe care nu îl salvează nici ritmul alert, nici câteva replici spirituale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288010_a_289339]
-
estetic nu e cu totul neglijat. Liric sau retoric, ironic și bătăios, scrisul lui R. e nuanțat de un anume spirit de finețe. Rostirea cu vibrări afective din evocări lasă loc, în proza de atitudine, discursului eseistic, pasionat, scăpărător de vervă a ideii. Trebuie să recunoaștem că el a fost spiritul cel mai distins, mai larg, mai comprehensiv de pe la jumătatea secolului al XIX-lea. G. IBRĂILEANU Vocația lui Russo este în proza memorialistică. El și-a însușit până la virtuozitate maniera clasicilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289406_a_290735]