1,126 matches
-
până atunci nu mai avusesem un vis atât de viu, atât de real. Ne-am apucat să facem desene cu cretă colorată. Fetele îl desenau pe Egor în forme cât mai caricaturale: ba lovindu-se cu capul de cornul lunii zâmbitoare, ba apucând, cu o mână nesfârșită, verde ca fierea sau stacojie, o stea cu multe colțuri. Eu însă am desenat cu cretă roz scoica pe care mi-o dăduse Egor. Ne-am plictisit repede de desenat și deodată ne-am
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
trimis lui Vadim un bilețel și niște flori. Asta-i tot. — Flori? întrebă Iag. — Aha, încuviință Sonia. — Lui? întrebă Iag, întinzând degetul mare în direcția mea. — Lui? îl îngână Sonia, privind drept în ochii mei. Privirea ei pătrunzătoare pe fața zâmbitoare (era privirea cu care de obicei copiii sunt speriați în glumă) mă avertiza: iubirea m-a făcut să fac tot ceea ce am făcut atunci; iubirea este aceea care mă face să vorbesc acum despre ceea ce am făcut atunci. Iag tăcu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
ca să-și ascundă neliniștea. Pentru că, dacă asta voiai, ai reușit s-o faci. Francezul negă dâns din cap, în timp ce se străduia să pună unul din filtre la locul lui, pentru ca apoi, cu o cheie franceză să-l fixeze. — Nu - răspunse zâmbitor. Nu încerc să te sperii. Sau poate că da. Poate că cel mai bun lucru care ți s-ar putea întâmpla este să te apuce cufureala și s-o ștergi de-aici cât mai repede. Și cum vrei s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Eu acu mult nu mai povestesc, las viața să-și urmeze ale ei: mă aflu la un café-bar, dinaintea unei beri Ciuc, cu unchiul pe nume Ucunuțu, fumăm ceva L&M lights și la televizor apare, în cadrul tribunei partidelor parlamentare, zâmbitor și castrator, același Vadim Tudor herțogul cuvânt care de la hersek vine, care vrea să spună comandant de oaste. Spune ce spune herțogul Vadim despre nelegiuiții ghiauri, despre moș țărăniștii, fie-le mormântu' luminat, despre rătăciți și despre îndreptarea lor prin
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
hrănește euforia și patosul în fiecare dimineață. De ce e specială copilăria? Pentru că orice e posibil, orice sacrificiu e prea mic pentru dorințele tale. Pentru că în copilărie viața e plină de frumuseți și trebuie să o observi. Să observi albinele, fetele zâmbitoare, băieți curajoși...să mirosi roua și să simți vântul, pentru că dai contur viselor și le colorezi cu lacrimi de convingere. Aici sau acolo, azi sau mâine...sărut ploaia. Mă mângâie iarbă și mă adoră pământul..sunt cuvinte prea puține... prea
A doua oară unu by Iacob Diana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92956]
-
și cu chelnerii chinezi sunt întotdeauna de ordin general: ei nu te întreabă de vârstă, de venituri, de sănătate, de înclinații politice sau de adresă. Aceste întrebări pentru ei înseamnă o impolitețe în raport cu clientul, față de care trebuie să fie doar zâmbitori și extrem de amabili. Nici acești oameni, la masa cărora ne-am ospătat, nu au făcut excepție de la regulă, motiv pentru care ne-am prelungit șederea până aproape de miezul nopții, alături de câțiva prieteni români care ni s-au alăturat. De cum ajungi
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
luată sub un bogat palmier alături de alți meseni, turiști internaționali, a constat dintr-o delicioasă friptură de purcel thailandez asortată cu legume gratinate și asezonată cu sosuri delicioase, precum și alte mâncăruri cărora nu le-am reținut denumirea, preparate de bucătarul zâmbitor din poză. Setea ne-am potolit-o, la alegere, cu bere, băuturi răcoritoare sau lapte de cocosbebe, mâncat cu lingurița. În acest Golden Coast ne-am petrecut o zi, bucurându ne de minunățiile locurilor vizitate, plecând cu regretul că nu
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
restaurantul german King Ludwig din Wan Chai, centrul Hong Kong-ului. Aici ne-a întâmpinat patronul cu o sală ornată sărbătorește în stil specific, cu accesorii de carnaval, cu o mulțime de baloane colorate, cu jocuri de lumini și cu fețele zâmbitoare însoțite de salutul și urările de petrecere plăcută ale personalului. Ne-am simțit excelent printre germani, englezi, filipinezi, chinezi veniți cu tot cu copii să prindă fericiți trecerea dintre ani. Atmosfera de sărbătoare a fost întreținută de muzică plină de antren interpretată
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
și nu cerceta, spun Sfintele Scripturi” - mi-a venit atunci în minte. Ca urmare, m-am liniștit și am început să mănânc cuminte. După ce am terminat - nu se putea altfel - călugărul s-a arătat în pragul ușii privind la mine zâmbitor: Bogdaproste și sărut dreapta, sfințite! Să fie primit, dragule! Uite că ți-am adus și oala cu apă. Eu merg la sfânta vecernie. Să nu mă aștepți. După plecarea călugărului, am ieșit în grădiniță și m-am așezat pe bancă
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
prezentare scurtă și frumoasă asupra obiectului pe care acesta dorește să-l achiziționeze(spuneți la ce folosește acel obiect, ce anume va inspirat când l-ați creat, etcă. Realizați împreună cu cadrul didactic un mic inventar al obiectelor voastre. Fiți mereu zâmbitori cu clienții dumneavoastră. Aveți răbdare pe tot parcursul activității. Modalități de evaluare: Fotografii; Expoziții de desene și colaje; Filmări realizate în cadrul activității; Realizare unui mic interviu a toturor participanți cu referire la activitatea desfășurată; Realizarea unui CD care să cuprindă
Modalități de dezvoltare a abilităților de întreprinzători la copiii preșcolari by Crivoi Mihaela () [Corola-publishinghouse/Administrative/91884_a_92364]
-
intrat pe poarta Școlii generale nr. 25, pe atunci, în căutarea personajului principal din această piesă... Doamna! Când am văzut-o toate emoțiile mi-au trecut. Era tot ce visasem, nu aveam nevoie de mai mult. Era tânără, frumoasă, energică, zâmbitoare, jucăușă. Am rămas fără nici o emoție în grija ei. La fel ca și alți vreo 43 de copii însă. O adevărată luptă pentru atragerea atenției se profila ... eu o iubeam, o apreciam, dar oare si ea mă iubea și aprecia
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Diana Mazga () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1860]
-
să mai fim câțiva ani și colege de cancelarie. Desigur că parte din ceea ce numim generic „tact pedagogic” îi poartă amprenta în ceea ce mă privește. De la ea am învățat, am împrumutat spiritul ludic în activitatea didactică, atitudinea destinsă, senină și zâmbitoare în fața elevilor, în ciuda problemelor care uneori macină viața privată. Poate ar fi cazul să vi-o și prezint pe Doamna mea. Se numește Aurica Pintilie și a fost prima figură din cadrul școlii care și-a pus amprenta asupra caracterului meu
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Diana Mazga () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1860]
-
viață, nu ? Nu știi niciodată ce te așteaptă după următorul colț. Ajung la intrarea În avion și tipa de la ușă, care strînge tichetele de Îmbarcare, este stewardesa cu spic, care se afla mai devreme la bar. — Bună din nou ! zic zîmbitoare. Ce coincidență ! Stewardesa mă fixează. — Bună. Îhm... — Da ? De ce-o avea aerul ăsta atît de jenat ? — Scuze. Voiam doar să-ți spun că... știai că... Arată spre pieptul meu. Ce anume ? spun relaxată. Cobor privirea și Îngheț, șocată. Nu știu cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
un gest larg spre drum, unde, pentru prima oară, observ un bărbat cu ditamai burdihanul, care-și schimbă roata la rulotă. Oricum ! zic, ridicîndu-mă rapid. Sinceră să fiu, nu sînt Încă gata. Vrei să intri cîteva minute ? — Sigur, zice Jack zîmbitor. Mi-ar face plăcere. — Și trimite-ți mașina la plimbare, adaug. Nu trebuia să vii cu ea ! — Nici tu nu trebuia să fii afară și să mă vezi cu ea ! răspund Jack surîzÎnd larg. OK, Daniel, asta-i tot pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
se duce la serviciu cu metroul, seara iese În oraș și se Întoarce acasă cu ultimul autobuz... e doar o fată cît se poate de obișnuită, care nu are absolut nimic special. — SÎnt mii de fete ca ea, intervine moderatorul zîmbitor. — Dar brandul Panther a fost dintotdeauna asociat cu bărbații, se bagă În vorbă femeia, cu un aer destul de sceptic. Cu ideea de competiție. Cu valorile masculine. Chiar credeți că veți reuși această reorientare spre piața destinată femeilor ? — Am făcut analize
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
ca să nu mai simt atingerea străină. După o clipă simt din nou cotul celuilalt lipindu-se de mine. Ce nesimțit! ― îmi spun și ridic ochii furios, decis să mă uit urât la el. Îl descopăr pe bunicul meu, cu fața zâmbitoare, îmbrăcat în redingotă neagră și cu o pălărie neagră, tare, pe cap. Are mâinile adunate una peste alta și sprijinite de mânerul de argint al unui baston. Îmi face complice cu ochiul, lăsîndu-mă să înțeleg că e acolo, în chip
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
tăi, Susan... Un majordom deschise porțile cu grilaj de fier și Mercedesul lunecă ușor pe aleea care ducea la intrarea principală. Aici se aflau ceilalți, venise pînă și Nilda Sălbatica, Îi așteptau, Îi așteptaseră toată după-amiaza și acum Îi Întîmpinau zîmbitori, veseli, gata să răspundă la toate Întrebările lui Julius. Dar pesemne că au observat ceva, le-o fi făcut Vilma vreun semn, fiindcă de Îndată s-au făcut nevăzuți. Pe Susan o deranja faptul că umblau prin toată casa, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
și Julius... L-a adorat... — Cine e arhitectul? Întrebă, Într-un efort triumfal, fericită, asemeni atletului care trece primul linia de sosire, urmat Îndeaproape de ceilalți concurenți. ...I se părea minunat că și-l amintise astfel apropiindu-se de ea zîmbitor, Îndrăgostindu-se de ea, acum cînd casa asta mare pe care și-o dorise el Începea să Îmbătrînească... Pișicherul de Carlos se duse să doarmă În caleașcă Într-o după-amiază În care era o căldură toridă. Îi plăcu și hotărî
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de sudoare, fiindcă alergaseră timp de o jumătate de oră În jurul lui Taboada, strigînd În cor: „Taboada, o să te punem la. frigare, o să te punem la frigare!“ și bietul Taboada țipînd ca din gură de șarpe: „Mamă, mamă!“, sub privirile zîmbitoare ale lui Morales, care considera că În felul ăsta scoate din ei niște peruvieni adevărați. CÎnd apărea călugărița cu clopoțelul, Îi certa pentru dansul acela primitiv și apoi se uita la metis: „Go ahead, Mourales“. „Yas, măicuță“, răspundea el, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
În curînd avea să izbucnească iar Într-un acces de mînie. Măicuțele de anul trecut au apărut una cîte una, toate cu zîmbetul pe buze; uite-o pe Mary Agnes mușcîndu-și buzele și frumoasă foc. Terasa se umplu de călugărițe zîmbitoare. Ei le priveau din curte, arzînd de nerăbdare să rupă rîndurile și să urce cele cîteva trepte ale scării pentru a le saluta pe rînd pe fiecare. Pe treapta a treia, puțin mai jos decît măicuțele, Morales și Gumersindo Quiñones
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
și atît de sensibilă, suporta Încă o greșeală În acea după-amiază cu lecții de pian, căuta cu ochii un colț din tavan unde să-și ascundă un geamăt ușor de suferință; nu se auzea Însă nici un geamăt, Își Întorcea fața zîmbitoare spre elevul ei și-i spunea cum și de ce greșise, n-avea nici o importanță, cînta din ce În ce mai bine, ia-o de la Început. Dar Julius nu se mai putea concentra: măicuța nu știa că pielea ei era de vină, pistruii aceia... CÎnd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
neîntrerupt; mai beau și ei cîte o bere ca să se Încălzească și să prindă puteri; cînd se pornesc pe treabă, nu stau o clipă locului, urcă și coboară fără zăbavă, deși unii sînt pe jumătate afumați!“ De aceea Julius sosi zîmbitor și convins că va vedea ceva nou, interesant și vesel. Și de aceea acum, cînd s-a dat jos din automobilul arhitectului, iată-l cam nedumerit: lăsînd la o parte faptul că era foarte probabil să ajungă cu toții În iad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
n-a fost În stare s-o vadă de aproape pe flight hostess și nici măcar să se uite la fetișcanele alea și acum trebuia să suporte privirile insolente ale băiețandrilor din cartierul Marconi. Pe urmă, a doua zi, se scula zîmbitor și amnezic, mînca ceva pe fugă și era conștient că se preface și că mai mult se joacă de-a omul optimist și năpădit de treburi alergînd spre birou, salutîndu-și secretarele, anunțîndu-le că avea să le dicteze ceva și fumînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Finita se auzi chemată și suferi Îngrozitor fiindcă n-avea cum să scape și trebui să se apropie. „E Beba Marinas“, Își spuse, În timp ce Înainta transformîndu-și psihoza Într-un zîmbet spre locul unde o uriașă brățară de briliante o aștepta zîmbitoare: „Finita, Încă nu ne-ai explicat de unde a răsărit rock-end-rollista asta care stă de vorbă cu Juan Lucas“. - „E o prietenă a copiilor, Beba, o prietenă a copiilor“, Începu ea să explice, avînd grijă să n-o tragă curentul, fiindcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
degetele sale ariene coatele albastre ale invitaților, Împingîndu-i ușurel prin acel patio fermecat, prin living-ul incredibil, prin vestibulul Încîntător etc. Se mai apropiară și alții pentru a-și lua rămas-bun În timp ce avansa și el le spuse: vă conduc, domnilor, zîmbitor și spunîndu-și: „Au Început să plece mai mulți, dacă lucrurile merg mai departe tot așa, voi reuși să-mi scot dantura Înainte de zece și jumătate și să iau pastila albastră pe la unsprezece ca să dorm și copiii mei și proprietățile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]