8,914 matches
-
microdeletia pe brațul lung al cromozomului 15 și se manifestă prin întârziere mentală ușoară, întârzieri în dezvoltarea motorie și a limbajului, tendințe obsesiv-complusive, comportamente repetitive, depresie, anxietate, impulsivitate, iritabilitate, agresivitate, instabilitate afectivă, stimă de sine scăzută, hiperfagie. A.2. Malformații congenitale, apar într-un procent de 7 până la 17% dintre cazuri și pot fi: anomalii ale tubului neural și malformații însoțitoare celorlalte anomalii genetice. A.3. Factori infecțioși, care se referă la infecții ale mamei, care acționează în diferite perioade ale
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
obscure, de mesajul incert al subconștientului, de conduita psihică a individului într-un moment de încordare, de puternică emoție. El abordează, cu o aplecare ca și naturalistă, nuvela psihologică, oprindu-se asupra unor cazuri-limită, unele cu substrat patologic, implicând factorul congenital. Pe un fond sufletesc zdruncinat, purtările neașteptate, curioase sunt consecința unor împrejurări care pun nervii unor inși hiperreactivi la grea încercare. În vreme de război istorisește un caz de demență, scrânteala cârciumarului Stavrache fiind pricinuită de o anxietate prelungită în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286090_a_287419]
-
canceroase din colon, plămân și sân. Vitamina participă la sinteza hormonilor steroizi, la proteinogeneză și osteogeneză. Ea are rol și în troficitatea epiteliului genital, în condiții de deficiență poate apare moartea embrionului, avortarea lui sau nașterea unor feți cu malformații congenitale. În deficiența de vitamină apare creșterea lentă, scăderea rezistenței la infecții și pierderea vederii nocturne. Fiind o vitamina liposolubilă organismul face depozite astfel că poate apare și hipervitaminoza. Principala sursă de vitamina A este reprezentată de ficat, lapte gras, gălbenuș
ASPECTE METODICO - PRACTICE ALE KINETOTERAPIEI LA DOMICILIU by Adriana Albu () [Corola-publishinghouse/Science/300_a_630]
-
cele mai multe cazuri afecțiunea rămâne asimptomatică. HH este frecvent raportată în SUA si Europa de Vest și semnificativ mai rară în unele țări din Africa și Asia. Etipatogeneza. Dintre factorii favorizanți ai HH, importanță mai mare prezintă: un hiatus diafragmatic mai larg (defect congenital, traumatism diafragmatic); slăbirea sistemelor de fixare a segmentului esocardiotuberozitar (vârsta înaintată) și creșterea presiunii intraabdominale, secundară sarcinii, obezității, tumorilor abdominale, asciteiși constipației, iar cum toate acestea sunt mai frecvente la femei, avem și explicația incidenței mai mari a HH la
Note de curs GASTROENTEROLOGIE by Carol STANCIU Anca TRIFAN () [Corola-publishinghouse/Science/91858_a_93257]
-
de mulți chirurgi. 2. DIVERTICULII ESOFAGIENI Cadru nosologic. Diverticulul esofagian reprezintă o dilatație circumscrisă, sacciformă care interesează toate straturile anatomice ale esofagului (diverticul “adevărat”) sau numai mucoasa și submucoasa (diverticul “fals” sau pseudodiverticul). În funcție de momentul constituirii lor, diverticulii pot fi congenitali și câștigați, iar după nivelul la care se dezvoltă, se deosebesc trei tipuri de diverticuli: “faringoesofagieni” - în esofagul cervical; “parabronșici”- în esofagul mijlociu și “epifrenici” - în esofagul inferior. După modul în care acționează forța necesară dezvoltării lor, se deosebesc diverticuli
Note de curs GASTROENTEROLOGIE by Carol STANCIU Anca TRIFAN () [Corola-publishinghouse/Science/91858_a_93257]
-
face dinăuntrul lumenului esofagian) și micști, de tracțiune - pulsiune. Epidemiologie. Diverticulii esofagieni sunt prezenți la aproximativ 5% dintre persoanele în vârstă examinate radiologic. Se întâlnesc mai frecvent la vârsta adultă (40-50 ani), ceea ce ar reprezenta un argument împotriva originii lor congenitale. Etiopatogeneza. Diverticulii faringo-esofagieni și cei epifrenici sunt diverticuli de pulsiune, formați ca urmare a creșterii anormale a presiunii intraluminale; diverticulii parabronșici sunt rezultatul unui proces inflamator care interesează țesuturile periesofagiene (diverticuli de tracțiune). Un diverticul de importanță clinică mai deosebită
Note de curs GASTROENTEROLOGIE by Carol STANCIU Anca TRIFAN () [Corola-publishinghouse/Science/91858_a_93257]
-
polipi hiperplazici sau hamartoame și la nivelul antrului gastric unde sunt adenomatoși), polipi adenomatoși la nivelul duodenului, în special periampular, care au risc mare de malignizare. O manifestare extradigestivă valoroasă pentru stabilirea diagnosticului înainte de apariția leziunilor colonice o reprezintă hipertrofia congenitală a epiteliului pigmentar, ușor de recunoscut printr-un banal examen oftalmologic. -O formă particulară de polipoză adenomatoasă familială, care în prezent este considerată doar o variantă a celei clasice, este cea descrisă de Gardner și care-i poartă numele. Particularitatea
Note de curs GASTROENTEROLOGIE by Carol STANCIU Anca TRIFAN () [Corola-publishinghouse/Science/91858_a_93257]
-
un deficit de preluare a Bl la polul vascular al hepatocitului datorită acizilor biliari, medicamentelor, postului prelungit, sepsis-ului, toxemiei, îmbracă un tablou asemănător cu cel prehepatic. Icterul prin deficit de conjugare (microsomal) poate fi dobândit (medicamente, hormoni, hipotiroidie etc.) sau congenital. Seamănă cu cel prehepatic, cu creșterea Bl indirecte, dar lipsește bilirubinuria. Icterul prin deficit de excreție a Bl este postmicrosomal și se datorează unei regurgitări a Bl conjugate. Asociază creșterea ambelor fracții ale Bl. Poate fi congenital (sindrom DubinJohnson, Rotor
Note de curs GASTROENTEROLOGIE by Carol STANCIU Anca TRIFAN () [Corola-publishinghouse/Science/91858_a_93257]
-
hipotiroidie etc.) sau congenital. Seamănă cu cel prehepatic, cu creșterea Bl indirecte, dar lipsește bilirubinuria. Icterul prin deficit de excreție a Bl este postmicrosomal și se datorează unei regurgitări a Bl conjugate. Asociază creșterea ambelor fracții ale Bl. Poate fi congenital (sindrom DubinJohnson, Rotor) sau dobândit (ciroză hepatică, șoc, insuficiență cardiacă, consum de alcool, medicamente). Biochimia indică creșterea Bl directe și uneori și indirecte, bilirubinurie, urobilinogenurierie și, în funcție de cauza icterului, creșterea transaminazelor, scăderea albuminei plasmatice, a indicelui Quick etc. Icterul posthepatic
Note de curs GASTROENTEROLOGIE by Carol STANCIU Anca TRIFAN () [Corola-publishinghouse/Science/91858_a_93257]
-
un scriitor român (Bolintineanu, Grandea, Eminescu, Rebreanu), voind a intra în ordinea metafizică, a formulat un sistem bazat pe metempsihoză, trebuie să admitem că instinctual, ca și dacii, noi suntem niște pitagoricieni, adică niște panteiști incapabili de aristotelismul caracteristic lumii congenital catolice. Poetul român nu se va ridica niciodată în empireu, ci își va face călătoria temporal din ipostază în ipostază. Prin urmare ispita de a urmări prototipul individual al lui Decebal în felurite epoci, într-o uriașă perspectivă în care
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
diferențe mari de la individ la individ în răspunsul ventilator hipoxic, parțial determinate genetic. Sensibilitatea la hipoxie este mult redusă la persoanele care au fost hipoxemice de la naștere, cum ar fi nașterea la mare altitudine sau la pacienții cu insuficiență cardiacă congenitală cianotică (“copii albaștri”). La pacienții cu afectare pulmonară severă, comanda hipoxică a ventilației devine foarte importantă. La acești pacienți cu retenție cronică de bioxid de carbon, pH-ul LCR are o valoare aproape de normal în ciuda pCO2 crescut. Scăderea pH-ului
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2283]
-
propozițiile exprimate printr un singur cuvânt, ori propozițiile exprimate cu ajutorul onomatopeelor. 7 Dacă dislaliile de evoluție sunt excluse din patologia limbajului, dislaliile organice fac, în special, obiectul terapiei logopedice. Această categorie a dislaliilor se datorează unor modificări anatomice sau malformații congenitale ale organelor periferice ale vorbirii (maxilare, limba, buze, palat dur, palat moale), cum apar, de pildă, în rinolalie, tulburare în care se observă o deficiență de includere și distribuție a rezonantei nazale și se manifestă prin nazalizarea suplimentară/parazitara sau
Copilul cu dificultăţi de învăţare - Comportamentul lexic şi grafic by Raus Gabriela () [Corola-publishinghouse/Science/742_a_1231]
-
populații în a căror alimentație intră în mod curent carnea, cât și la vegetarieni. Frecvența bolii la om depinde de un complex de factori, cum ar fi: obiceiurile alimentare, vârsta, profesiunea. Urmând unei toxoplasmoze materne contactate în perioada sarcinii, toxoplasmoza congenitală a fost și rămâne consecința gravă a unei infecții, adeseori inaparentă, cu caracter preventiv. În pofida faptului că majoritatea contaminărilor embrionare și fetale nu sunt recunoscute la naștere, majoritatea infecțiilor congenitale se vor manifesta la puțin timp după naștere sau mai
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
profesiunea. Urmând unei toxoplasmoze materne contactate în perioada sarcinii, toxoplasmoza congenitală a fost și rămâne consecința gravă a unei infecții, adeseori inaparentă, cu caracter preventiv. În pofida faptului că majoritatea contaminărilor embrionare și fetale nu sunt recunoscute la naștere, majoritatea infecțiilor congenitale se vor manifesta la puțin timp după naștere sau mai târziu, în copilărie, și uneori la adultul tânăr. Descrisă încă din 1923 ca localizare retiniană, câștigând interesul major al cercetătorilor abia din 1937 și caracterizată din punct de vedere clinico-parazitologic
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
infecții, cu o proporție a persoanelor deținând anticorpi specifici cuprinsă între 20-80%; incidența seropozitivității crește odată cu înaintarea în vârstă, în unele populații depășind procentul de 90% la persoanele de peste 40 de ani (de exemplu, în Franța). În ceea ce privește riscul apariției toxoplasmozei congenitale, s-a constatat prezența anticorpilor specifici la 50% dintre femeile din grupa de vârstă fertilă din Europa de Vest, Africa și America Centrală și de Sud, cea mai mare rată a infecției în timpul gravidității fiind raportată în Belgia, Olanda, Austria, Germania, Canada. În
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
ani s-au făcut progrese în chimioterapia bolilor parazitare; au apărut medicamente eficiente și cu toxicitate redusă care se pot administra oral în doză unică. Măsurile terapeutice specifice depind de stadiul bolii (acut, cronic, acutizat în imunodeficiențe) și forma clinică (congenitală sau dobândită cu manifestări ganglionare, oculare, genitale, neurologice sau sistemice tip dermatomiozită, miocardită, pneumopatii). Scopul tratamentului este oprirea multiplicării sau distrugerea tahizoizilor în decursul stadiului acut al bolii, deoarece chisturile tisulare existente în faza cronică sunt rezistente la formele terapeutice
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
al bolii, deoarece chisturile tisulare existente în faza cronică sunt rezistente la formele terapeutice cunoscute. Având în vedere că în prezent se desfășoară în lume programe screening neonatale pentru numeroase afecțiuni, majori tatea specialiștilor apreciază că toxoplasmoza, în special cea congenitală, merită sprijinul și eforturile unui screening pentru femeile gravide, făt și nou-născut. I. AGENTUL ETIOLOGIC I.1. SCURT ISTORIC Toxoplasmoza este o boală infecțioasă produsă de un protozoar endocelular — Toxoplasma gondii —, parazit obligatoriu intracelular al omului și animalelor. Acesta aparține
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
dată de către Nicolle și Manceaux în 1908, pe teritoriul Africii de Nord. Prima localizare a parazitului a fost descrisă în 1923 de către un medic oftalmolog, Janku, la Praga, pe retina unui copil în vârstă de 11 luni, diagnosticat cu hidrocefalie congenitală și microftalmie. În 1937, Wolf și Cowen comunică un caz de encefalită toxoplasmică congenitală cu sfârșit letal. Această comunicare stimulează considerabil interesul cercetătorilor asupra toxoplasmozei umane. Anul 1942 aduce și prima caracterizare din punct de vedere clinic și paraclinic privind
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
a parazitului a fost descrisă în 1923 de către un medic oftalmolog, Janku, la Praga, pe retina unui copil în vârstă de 11 luni, diagnosticat cu hidrocefalie congenitală și microftalmie. În 1937, Wolf și Cowen comunică un caz de encefalită toxoplasmică congenitală cu sfârșit letal. Această comunicare stimulează considerabil interesul cercetătorilor asupra toxoplasmozei umane. Anul 1942 aduce și prima caracterizare din punct de vedere clinic și paraclinic privind toxoplasmoza congenitală de către Sabin. Sabin și Feldman pun la punct o metodă de diagnostic
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
microftalmie. În 1937, Wolf și Cowen comunică un caz de encefalită toxoplasmică congenitală cu sfârșit letal. Această comunicare stimulează considerabil interesul cercetătorilor asupra toxoplasmozei umane. Anul 1942 aduce și prima caracterizare din punct de vedere clinic și paraclinic privind toxoplasmoza congenitală de către Sabin. Sabin și Feldman pun la punct o metodă de diagnostic serologic a infecției toxoplasmice în 1948 — dye testul — ceea ce a permis realizarea a numeroase studii epidemiologice. În anul 1965 se demonstrează existența căii de transmisie digestive (cea mai
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
la animalele ierbivore, omnivore și carnivore, la anumite păsări și mai rar la reptile. Microorganismul este ubicuitar în natură, iar toxoplasmoza reprezintă una dintre cele mai răspândite infecții latente la om. Infecția umană este de obicei dobândită pe cale orală sau congenitală — de la mama cu infecție acută la făt. Celelalte căi de transmisie a infecției — transfuzie, transplant de organe de la un donator infectat — sunt mult mai rare. II.2. SURSA DE PARAZIȚI CALEA DE TRANSMITERE PENTRU TOXOPLASMOZA DOBÂNDITĂ 1. Transmiterea pe cale digestivă
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
T. gondii are o capacitate de supraviețuire de aproximativ 4-6 zile (Saari M. și Räisänen S, 1974), aceasta nefiind demonstrată clinic, fiind însă subiect de studiu și cercetare în prezent. II.3. SURSA DE PARAZIȚI CALEA DE TRANSMITERE PENTRU TOXOPLASMOZA CONGENITALĂ Transmiterea transplacentară deține o atenție aparte, ținând seama de consecințele deosebit de severe asupra produsului de concepție. Ea are loc în cazul în care femeia gravidă se infectează pe parcursul perioadei de gestație. Dacă femeia se infectează în timpul sarcinii, ea poate da
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
gestație. Dacă femeia se infectează în timpul sarcinii, ea poate da naștere unui copil normal, neinfectat, dar se poate produce și un avort spontan, o naștere prematură sau o naștere la termen a unui făt mort sau a unuia infectat. Infecția congenitală se întâlnește la aproximativ 1/3 din copiii născuți de mame care s-au infectat în trimestrul întâi de sarcină. În trimestrul al doilea, infecția congenitală este mai puțin frecventă (15%), dar boala se manifestă sever. La cei născuți de
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
sau o naștere la termen a unui făt mort sau a unuia infectat. Infecția congenitală se întâlnește la aproximativ 1/3 din copiii născuți de mame care s-au infectat în trimestrul întâi de sarcină. În trimestrul al doilea, infecția congenitală este mai puțin frecventă (15%), dar boala se manifestă sever. La cei născuți de mame infectate în trimestrul al treilea, infecția congenitală este mai frecventă (65%), dar mai ușoară, deseori asimptomatică. O infecție toxoplasmică cronică contactată anterior sarcinii în evoluție
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]
-
copiii născuți de mame care s-au infectat în trimestrul întâi de sarcină. În trimestrul al doilea, infecția congenitală este mai puțin frecventă (15%), dar boala se manifestă sever. La cei născuți de mame infectate în trimestrul al treilea, infecția congenitală este mai frecventă (65%), dar mai ușoară, deseori asimptomatică. O infecție toxoplasmică cronică contactată anterior sarcinii în evoluție nu reprezintă un element de risc pentru aceasta. Riscul apariției toxoplasmozei congenitale va depinde de doi factori: a) Incidența primoinfecției în populația
TOXOPLASMOZA ŞI SARCINA by Cristian Negură, Nicolae Ioanid () [Corola-publishinghouse/Science/418_a_729]