9,537 matches
-
a le împleti de la început. Așa se face că obiectele tricotate mai devreme sau mai târziu ajungeau gheme. Urmăream ușurătatea cu care munca ei migăloasă se nimicea cu iuțeală firul de lână se deșira alergând c-un pârâit ușor și mărunte poticneli de la un capăt la celălalt al spatelui sau al unuia din piepți și se înfășura într-un ghem. Aici era mâna mamei, care, iată, se rotea amețitor în jurul ghemului lucrând în secvențe sacadate, cu opriri scurte când ghemul era
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
geam și cioburile se vedeau împrăștiate peste tot prin iarbă. Radocea se distra studiindu-i fața de aproape. După cum te holbezi la mine, s-ar zice că nu știai nimica... Hei, Rareș!... Fanfara Garnizoanei se îndepărta de tribună în pas mărunt și grăbit. Mărșăluia de-a lungul peluzei îndreptându-se spre ieșire. Rareș o vedea ca prin ceață... Sunete răzlețe zburau, luate de vânt, către calcanele înalte de cărămidă roșie ale caselor din colonia Concordia și de acolo se întorceau cu
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
și numai pentru el... Dar o undă de neliniște pornea iute să se împrăștie dinspre estradă, stingând rumoarea până tot mai departe... Un stol de grauri se ridica speriat din livada lui Mihalcea și trecea în zbor, c-un fâlfâit mărunt și grăbit de aripi, pe deasupra terenului, dispărând dincolo de acoperișul tribunei. În viață, graurii zboară în stoluri! i se păru lui Rareș că aude răsunând la difuzoare vocea gravă a domnului Mocanu. Dar nu, directorul spusese: în viață, greul începe în
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
prea apucase să umble prin soare în vara asta, care abia începea. Pieptul îi era mai alb chiar decât fața, și picioarele la fel, până la genunchi. Neti! o chemă Dragoș șoptit și stăruitor. Hei, Neti! Neti se apropia cu pași mărunți, ușurică, parcă abia atingând pământul cu tălpile goale. Un băiat niciodată n-ar fi umblat ca ea. Îl auzise, iar acum îl și vedea. Veni drept spre el pășind de pe pământul bătătorit și încălzit de soare al aleii în iarba
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
de scaunul din față numai din grija de a nu se freca de genunchii ei. Cobora în stație și o lua de-a lungul străzii, în primăvara umedă și mohorâtă, pășind repede, cu capul în pământ. Auzea în urma lui pașii mărunți și zoriți ai Vivianei. Dragoș!... Nu vrei să te oprești un pic și să stăm de vorbă? Dragoș! Ascultă! Dragoș! Numai o clipă! Nu-i era dat să scape de ea. Aproape în nicio zi și nicăieri, în tot orașul
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
Nu vrei să te oprești un pic și să stăm de vorbă? Dragoș! Ascultă! Dragoș! Numai o clipă! Nu-i era dat să scape de ea. Aproape în nicio zi și nicăieri, în tot orașul. O vedea traversând cu pas mărunt și grăbit-grăbit strada Republicii prin dreptul magazinului de pânzeturi Levi. Purta pantaloni scurți de băiat, de o culoare cu foarte puțin mai întunecată decât pielea albă a picioarelor. Proporția dintre talia și bazinul ei era cu totul alta decât la
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
Trageri, cu duiumul! Noaptea, cu masca de gaze pe față! Și nu la poligon. Pe cine știe ce câmp nenorocit, plin de smârcuri împuțite. Treceau pe lângă movile vechi de zgură, maronii, aproape conice, brăzdate dinspre vârf către bază de albii miniaturale săpate mărunt, șerpuit prin zgrunțuri de apa ploilor din ultimii ani. Ici și colo zăceau colaci ruginiți de sârmă ghimpată. Și casele din margine tot nu se iviseră. În schimb se auzea deslușit clopotul de la biserica Sfinții Arhangheli Mihail și Gavril. O
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
poartă, prin ninsoare, Dragoș scotea la iveală din plic un cartonaș alb. Anul ce vine să-ți aducă tot ce ai visat mai frumos. Și mai jos, în dreapta, semna: Antonia. Un fulg de zăpadă se așeza efemer pe scrisul albastru mărunt și în locul acela cerneala se întindea și se spălăcea. Și totuși armata presupunea și camaraderie, nu? Dacă i-ar fi trimis pe toți din gașcă la același regiment poate că n-ar fi fost chiar atât de rău în definitiv
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
îmbrăcat cu o pelerină sau un impermeabil Gannex ori măcar cu o jachetă de calitate o făcea pe Cealaltă Carol fericită o bună bucată de vreme. Era ca un narcoman bătrân sau o matroană ofilită care trebuia să furnizeze plăceri mărunte văduvelor amatoare de sherry și agenților turistici băutori de vin. Dan fusese cel mai promițător dintre protejații ei. La câteva seri după aceea, trecând aparent întâmplător prin fața prăvăliei, Carol se pomeni strigată de Ted Wiggins. — Nu te-am mai văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
fi mai clar, ei? Tânărul slab, făcut covrig în portbagajul mașinii galbene de închiriat. L-au găsit în apropierea liniei abandonate de cale ferată, știi..., avea un aer împăcat, cu excepția găurii din cap. Pentru început, i-au luat la bani mărunți pe vagabonzi; iar asta le-a făcut mare plăcere. Numai că n-a durat prea mult și l-au identificat pe tânărul care închiriase mașina în după-amiaza aceea: era Dan; apoi lucrurile s-au legat repede... L-au găsit pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
și animăluțe de casă. Toate îngrămădindu-se unele peste altele spre un gol de nepătruns. Vedeți voi, Alan avea deja ce îi trebuia și unde trebuia. Pactul cu diabolica păpușă rusească a ironiei dramatice fusese deja încheiat. Își rezolvase treburile mărunte și își condamnase soția și fiica la statutul de simple participante în competiția emoțională. Da, era îndatoritor. Conștiincios, da. Nu aș face niciodată vreun gest nerespectuos față de soția mea - se gândise de multe ori la asta pe vremea când examina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
o clipă gândindu-se la el, să nu înnebunească definitiv sau, dimpotrivă, să viețuiască în pace până în vecii vecilor? Neexistând vreun alt adevăr decât acesta - ultimul și singurul -, nimeni nu poate spune că a înțeles însemnătatea fie și celui mai mărunt lucru până nu a meditat suficient, o viață adică, asupra acestuia dintâi. Fiind singura realitate demnă de luat în seamă și totodată la fel de cumplită precum însăși unicitatea ei, această poartă cosmică prin care ne întoarcem acolo de unde venim este principalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
Această mâncare îl va vindeca pe cel bolnav dinspre înăuntru, întocmai ca o pomadă bună și vindecătoare”. Quinoa Quinoa nu este de fapt o cereală, este o pseudocereală, situată la interferența între cereale și ierburi. Boabele acestei plante sunt extrem de mărunte, rotunde și puțin turtite, de culoare gălbuie. Ceea ce este extraordinar și deosebit la această plantă e faptul că proteinele conținute sunt cele mai bune posibile, mai bune decât proteinele din orice altă plantă și evident mai bune și decât cele
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
proteine. Ele se pot mânca cu legume în salată sau legume fierte sau făcute la abur; o altă combinație bună este brânza de vaci cu smântână și mămăligă. Se combină bine cu salată (poți face salată și brânza o tai mărunt sau o dai prin răzătoare și o integrezi în salată) dar fără pâine! am văzut în străinătate la restaurant salate în care erau puse crutoane. Brânzeturile colorate în galben cel mai probabil au chimicale în ele. Cu cât sunt mai
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
mi-a spus să-i dau haina, să facem și ceva de trebuință, a rupt cu dinții un fir de ață, l-a umezit cu limba la un capăt, l-a băgat în ac, apoi, cu mișcări repezi și cusături mărunte, a început să-mi coasă haina. I se vedea pe față că se concentrează puternic, pielea-i era întinsă, semnele de pe obraz păreau și mai adânci, sprâncenele-i groase, de culoarea laptelui, erau ciufulite, lucra aplecat peste haină, mâna i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
de pantaloni de tenis, lua-i-ar dracu: erau niște bermude strâmte, în carouri), șosete negre, tenișii mei plesniți și copți... New York-ul, așa cum cred că am mai spus-o, reprezintă o breșă în rușinoasa mea existență socială de funcționar mărunt. Dar am avut o presimțire rea - intensă, adolescentină. M-am dus la closet în vârful picioarelor. Pantofii mă strângeau de-mi venea rău: pesemne că picioarele îmi erau încă umflate de atâta stat în avion. Am tras fermoarul și mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Muaa, am exclamat eu, făcând un pas în direcția lui. Știu eu ce fel de afaceri faceți. Cumpărați cecuri refuzate la jumătate de preț, după care începeți să stoarceți bani. Tipul nu era vreun rupe-oase sau sfarmă-fețe. Era doar un mărunt oștean din armata banilor, un mercenar, un aventurier. Unul ca el nu te zvânta în bătaie. Te ciuruia. Te ciuruia pentru bani. Sunteți nițel cam în afara legii, i-am spus eu. Nu ești decât un mardeiaș. Roiu’. Grăsanul își înfipse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
în colțul de nord al bucătăriei, îi urmăresc pe practicanții de jogging cu picioarele lor subțiri, care se îndreaptă spre Parc, undeva în sud. E aproape la fel de rău ca în New York. O parte din grăsanii ăștia gâfâitori, unii dintre acești mărunți și tardivi pasionați, aleargă ca și cum ar urca un deal, un munte. Generația mea, noi am declanșat toată povestea asta. Acum vor să se păstreze în formă pentru totdeauna. Anii ’60 ne-au învățat că lucrul cel mai oribil e să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
luă o țigară din pachetul meu desfăcut. Aia e școala superioară a vieții. În fiecare zi mai înveți câte ceva. De exemplu, că e cineva care-ți vrea viața. — A, da, am răspuns eu rece. Da, am auzit. — Unul dintre infractorii mărunți de aici mi-a șoptit-o. Și pentru puțini bani. E vorba de vreo cincizeci de lire sau cam pe aici. — Pe asta cine a mai scos-o? — Nu mai știa sau nu mai putea să-și amintească Dar își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
chiar mai mult. Eroul e un zeu, sau are puteri și virtuți de zeu. În cele tragice... Ai pățit ceva? — Hă? am repetat eu. Tocmai îmi înfipsesem un covrigel în măseaua mea suspectă de sus. Revăzând cu ochii minții acest mărunt ghinion, cred că mai întâi am tresărit cât se poate de elocvent, după care a urmat un spasm mic și obosit. Mi-am consultat măseaua cu vârful limbii. Martin îi dădea înainte cât se poate de încântat. Stomatologii sunt exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
fi mers la gară să-l aștepte, dar nu se încumeta. Uneori i se înmuiau genunchii. În capătul târgului se așeza pe trunchiul unui copac răsturnat. Pe iarba deasă și moale, când nu ploua. De zile în șir, cernea iarăși mărunt, ca toamna. Umezeala făcea frigul și mai pătrunzător. Pelerina Donnei Iulia avea poalele mereu ude și nici de cald nu prea ținea. Sub umbrelă era, parcă, și mai rece. Dar vremea s-a îndreptat brusc. Soarele s-a ivit iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
Și animalele respirau anevoie. Dar lăcustele nu cunoșteau opreliște. Oamenii, câinii, fiarele, păsările se mai sperie de ceva; gângăniile acelea nu. Aveau, se pare, dezvoltat doar un singur simț: gustul. Tot ce era verde le era pe plac și, mestecând mărunt, devorau și cel mai mic lăstar, încercând să-și astâmpere o foame fără de margini. Locuitorii le zdrobeau prin curți și pe străzi, călcându-le sau izbindu-le cu târnurile, cu ce găseau, neîndurători. Parcă oarbe, insectele pătrundeau și în case
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
parcă stresul, sângele începu să-și facă simțită prezența, croindu-și drum prin degetele vlăguite de trecerea timpului, încleștate până atunci de jilț. Migrena sâcâitoare, ecou dureros al oboselii acumulate, se disipă rapid până aproape de dispariție în timp ce mii de furnicături mărunte începură să-i mărșăluiască prin tot corpul. Un alt oftat, dar nu de ușurare, luă locul celui dintâi - spectrul bătrâneții începuse să devină tot mai amenințător. Cu toate acestea se simțea relaxat. Mai mult chiar, odată cu revenirea la o viteză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
eu una albastră, replică el întorcând cutiuța pe cealaltă parte. Vezi, fiecare poate să vadă doar o anumită parte, niciodată întregul chiar dacă pretinde acest lucru. Așa e și istoria. O cunoaștem doar parțial și subiectiv. Suntem subiectivi până în cele mai mărunte afirmații. Chiar și cei care o mai studiază, spun ei la modul obiectiv, sunt asemenea nouă. Istoria însă este dincolo de subiectivism sau obiectivism, ea pur și simplu este. La urma urmei ea este cea care ne studiază pe noi. Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
fost programa încărcată a școlii sanitare, practica în clinici și spitale, cei doi ani ar fi putut fi asemuiți cu o plimbare nocturnă pe un bulevard plin de castani înfloriți. Timpul însă trecea, depănându-și zilele fără întrerupere, ignorând grijile mărunte ale muritorilor de rând. Ina și Olga știau un singur lucru: trebuia să dovedească părinților, dar în primul lor înseși, că nu greșiseră atunci când hotărâseră să facă acest pas, că sunt În stare să escaladeze toate obstacolele ce se puteau
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]