9,905 matches
-
și nu timpul cursiv al continuității imediate, percepute ca o curgere continuă, ci percepute pe „epoci“, în salturi epocale, dense, stratificate - în epoci interioare. În orice caz, în această experiență, am pierdut memoria imediată a realității, cea comună, pozitivă și cotidiană - și nu mai știam exact dacă am de făcut ceva real azi (să ies să cumpăr, că e Paște și că Silvia a ieșit și că se întoarce) sau dacă mi se pare că ceva real există, că am ceva
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
interioară), simt că nu mă mai gândesc la această experiență și că ea se produce din nou, „acuma“, sub o altă formă, în care nu mai știu dacă trecutul meu îmi aparține, adică dacă sunt prezent față de trecutul continuu și cotidian al experienței mele banale de existență spațială, sau dacă a apărut - și chiar a irumpt în mine - un alt timp de experiență, cu o altă formă de situare în timp, parcă nu în succesiunea regulată și alăturată a clipelor, ci
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Metecul, străinul adăpostit în cetate, nu avea drepturi cetățenești, pentru că nu avea cum să fie egalul celorlalți de vreme ce el nu prinsese încă rădăcină în gesturile și atitudinea de fiecare zi ale cetății; în ceea ce este de fapt politica pe plan cotidian, când obiceiurile care reglementează contactul zilnic între oameni alcătuiesc un fel de mediu ambiant, de atmosferă citadină pe care o respiră toți cei crescuți și educați natural în spiritul acesta. Barbarul, străinul, este încă prea fraged, n-a avut cum
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
păstra în propria lor excepție, sfârșesc prin a avea nevoie de odihnă și liniște - și ele, oricum le-am îmbogăți sensul, nu pot să nu plătească un tribut sensului banal al existenței. Heidegger a încercat să dea un statut banalității cotidiene, numai că acest statut nu e destul de amplu; el ia banalitatea ca atare și nu gândește decât suprafața acesteia, primul ei plan. Dar, aici, noi nu ne oprim la acest plan searbăd și unanim, ci căutăm să exprimăm banalitatea ca
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
individul se regăsește, în acest caz, singur, neînțeles și exclus din sfera de influență a actelor publice, care rămân doar „publice“, și nu trezesc ecoul corespunzător în viața noastră interioară. Toate actele publice repetate, cele pe care se fundamentează mersul cotidian al vieții colective, ajung destul de repede să se constituie în ritualuri; așa, de pildă, judecarea cazurilor de litigiu se transformă în ritual juridic (suita de operații convenționale care contribuie la efectuarea unei judecăți); jocurile și întrecerile devin discipline sportive, cu
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
pare să nu știe „pe ce lume trăiește“. Este considerat inconștient, mai precis, incapabil să se ocupe de lucruri care cer angajare și vocație în a rezolva probleme practice. Însă chiar această inconștiență, chiar această lipsă de angajare în împrejurări cotidiene, poate să fie semn că aici, în viața individului respectiv, un destin lucrează mai intens, prin săpături, ca să-i aleagă pe cei cu mers ușor (ca Ahile), cei care nu se împiedică de piedicile celor care merg cu capul în
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
pervertire a sensului. Dacă ne întrebăm însă: „Ce sens are hazardul?“, întrebarea capătă valoare și devine productivă. Cauza are acest efect de falsificare: ea lasă impresia că introduce sens, dar produce reversul, nonsensul travestit ca sens. Avem și expresia limbii cotidiene care spune cuiva să-și vadă de treaba lui, sub forma: „N-ai ce căuta aici!“ Așa și cauzalitatea, nu are ce căuta în gândire, pentru că nu e nimic important de găsit în conceptul de cauză; sau, spus mai curând
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
boala limbajului, își strecoară peste tot efectele nocive. Cine ascultă la stetoscop bătăile de inimă ale limbajului de astăzi, așa cum s-a generalizat el peste tot, în discursuri, dialoguri și chiar în schimbul zilnic de cuvinte, va observa că vorbele noastre cotidiene nu mai au valoarea concretă pe care o aveau la origine, atunci când fiecare cuvânt indica o realitate anume. Azi, cuvintele desemnează realități în general, abstracțiuni, forme atât de generale de existență încât adresa lor concretă dispare sau e lipsită de
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
care siguranța morții o face constant sub forma febrilă a nesiguranței vieții. Orice formă de ritual, dacă rămâne numai practică de ritual, este fatală pentru viața spiritului, semnul morții burgheze a acestuia. La mulți, practica ritualului se regăsește în elemente cotidiene de tot soiul: spălatul pe dinți, dezlegarea de cuvinte încrucișate, analiza formală a evenimentelor politice sau mersul regulat la slujbe bisericești. Ritualul se întreține astfel prin propria sa repetiție și ține locul, în chip nefast, evoluției spirituale. El este ca
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
am luat hotărârea să plec din țară? A fost tocmai faptul că pot să plec. Faptul că în sinea mea mi-am dat seama că sunt în stare să-mi mut viața în altă parte; să părăsesc cadrul familiar și cotidian în care viața pe care o duceam mi le oferea ca pe ceva având un suport stabil, cunoscut - cadru pe care eu hotărăsc dintr odată că pot să-l părăsesc și deci să-mi arunc viața în aer, ca pe
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
aspect al existenței noastre. Schimbările. Transformări radicale survenite la locul de muncă, în comunitate și la nivelul relațiilor vă vor constrânge să vă adaptați rapid la schimbările radicale. Neprevăzutul. Uneori pozitive, alteori dificil de imaginat, elementele-surpriză vor deveni o trăsătură cotidiană a existenței noastre, deseori fiind o provocare pentru sensibilitate și logică. Pe urmele viitorului Am învățat să prognozez viitorul identificând căile și tiparele care conduc spre schimbare. Dacă ați mărșăluit vreodată prin sălbăticie cu un ghid experimentat, v-ați entuziasmat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
să o prognozez. Valuri de schimbări sunt în fierbere, declanșate de un viitor competițional și restrictiv pentru energie. Obișnuința noastră de a dispune de petrolul ieftin și de abundența de energie, care sunt în mod esențial legate de existența noastră cotidiană sunt aproape pe sfârșite, numai dacă se vor ivi schimbări fundamentale în privința asigurării energiei. Chiar și președintele George Bush admitea: „Suntem dependenți de petrol.” Pentru început, să urmărim unele perspective. Statele Unite importă aproximativ douăsprezece milioane de barili de petrol zilnic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
cât și industrii noi, cum ar fi biotehnologia. Oricât de pline de succes ar putea părea aceste inovații, ele vor păli în comparație cu ceea urmează să apară în termenii produselor și serviciilor, ca să nu menționăm schimbările care vor fi aduse existenței cotidiene. LUMEA ÎN ANUL 2040 Nouăzeci la sută dintre națiuni sunt democratice și se bucură de avantajele comerțului liber și ale piețelor libere. Inovațiile sunt motorul-cheie al creșterii globale a PIB-ului, care însumează 7% anual. Foametea si sărăcia sunt în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
din populație este sub efectul medicamentelor. Interesant de remarcat, numai 50% din electoratul SUA votează. Mă întreb dacă aceștia sunt cei care se află sub influența produselor farmaceutice sau sunt cealaltă jumătate? Toate aceste aspecte sunt o parte a realității cotidiene. Care sunt factorii de risc de mâine cu care va fi confruntat individul? În momentul în care dezvăluirile legate de știința genomicii personalizate sunt destinate să devină opțiuni pentru a obține un job sau a călători. Când va trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
-o întrucât strica tot ce arătase atât de frumos înainte, iarăși dând pe față sărăcia și primitivismul ce ne stăpânesc. Starea mea psihică fiind labilă și înclinată spre melancolie, deodată am văzut spectacolul eroic de mai înainte descompus în scene cotidiene, unul scobindu se în nas, câțiva jucând barbut, altul ușurându-se aproape la vedere, un grup aruncând vorbe deșucheate generoaselor noastre doamne, altul tratând cu niște servitoare unguroaice... în continuare, bine cunoscuta năuceală de când compar spectacolul vieții și imaginea ei
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
unor datorii și responsabilități de rezonanță națională nu împietează asupra „felului exagerat de sever de a judeca oamenii... țara“. în cea de a doua narațiune, temele înalte ale vieții și, implicit, ale literaturii lipsesc, lor luându-le locul tema vieții cotidiene. În condițiile în care cele două femei vorbesc necontenit, ele nu rostesc cu voce tare gândurile de profunzime și observațiile necruțătoare pe care le fac. Narațiunea, în schimb, transcrie acest „altceva“, creând un spectacol al limbajului de o savoare rar
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
îi găsește zece defecte. Uneori, Anei îi repugnă să discute despre scenele de dragoste, oricît de bine ar fi fost realizate. Ceva de domnișoară bătrînă. Sau poate e de vină cantonarea ei zi de zi în nisipul mișcător al greutăților cotidiene, umilirea continuă, de la înghesuiala din autobuz, cozile lungi pentru o jumătate de pîine, pînă la frigul din dormitor. Și totuși, primul gînd al lui Mihai a fost regretul că n-a venit și ea cu el. Abia confruntîndu-te cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
în trenul pentru Transilvania? l-a întrebat acesta la despărțire. Schimb la Ploiești, a mințit Mihai. Și a făcut-o nu pentru că s-ar feri să dea de bănuit ceva regizorului. În discuțiile lor încap doar acele elemente din viața cotidiană cu implicare directă în faptul artistic. Nu e o suspectare reciprocă de incongruență cu anumite deprinderi, ci dorința de-a nu coborî întîlnirile lor. O dată, în toamnă, au băut o bere la un restaurant. Era pe la prînz, sala aproape goală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
unul de altul puteau să aibă copii mari, studenți! Se întinde îmbrăcat pe pat și recitește paginile scrise. Vinul băut îi dă senzația că plutește. Ar vrea s-o aibă alături pe Ana da, pe Ana! -, Ana neabrutizată de grijile cotidiene, cum era cînd a cunoscut-o, neîmpovărată cu-atîtea, mai ales cu asigurarea hranei, "cea dintîi dintre trebuințe", vorba lui Platon. Pe-atunci, Ana mai putea să caute și să se bucure de frumusețea vieții. Ori poate că asta era manifestarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
le va topi pe toate într-una singură! Va lua puțin și din Ana, de ce nu?! Poate chiar mai mult: Ana aceea fermecătoare, alergînd prin iarbă să fie prinsă de Cristina, care abia învață să meargă. Ana înglodată în grijile cotidiene, în întrebarea "ce dau mîine copiilor?", strivită de atmosfera celor opt ore de birou, unde nu se discută decît de necazurile zilnice. Ana care n-a uitat să-i pună lîngă roman cîteva ouă fierte și chiftele. "Să le topesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
dar înțelege că peste ani, cînd va îmbătrîni, la un asemenea moment, ar putea face o comoție cerebrală sau un infarct. O clipă se gîndește dacă merită atîta strădanie, cînd foarte bine ar trebui să-și vadă liniștit de grijile cotidiene, absent la ce se întîmplă în jur. Dar el are deja experiența unor zile goale și nu-și dorește altele, indiferent care-i va fi sfîrșitul. În fond, pe cînd tatăl lui stătea paralizat într-un spital, mai era acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
vorbă. Și nu întotdeauna avem timp să consultăm în amănunt programul teve... Am vrut s-o întreb de ce nu mi-a spus, dar... Cred că de-o vreme ne-am cam înstrăinat; așa, din cauza crizei de timp și a preocupărilor cotidiene. Cît era Liliana, reușea ea să ne adune măcar de sărbători... Soția mea... nu spun că n-ar tăia și ea frunze la cîini, pufnește el ironic, este mult prea ocupată... Cred că nici nu o are prea mult la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
să meargă, pentru că se teme să nu i se replice c-o face pe nebuna. Este un stadiu previzibil al degradării spirituale la care se ajunge din cauza lipsei de educație și de cultură la vremea școlii și sub presiunea grijilor cotidiene mai tîrziu. Iar dacă nu se intervine la timp, dînd sufletului cele necesare, așa cum țăranii știau că-n ziua de sărbătoare trebuiau să lase plugul și sapa pentru a merge la biserică spre-a se purifica, riscul abrutizării e mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
că e vina lor, a lui și-a Anei, că nu-s în stare să găsească mai des prilejul de-a fi cu adevărat împreună. Au ajuns să se comporte ca doi străini, mereu cu capsa pusă, tracasați de grijile cotidiene, fără să încerce depășirea sau ignorarea neajunsurilor măcar în clipele de sărbătoare. Neștiind să se mai bucure de viața împreună, au uitat pînă și să mai rîdă. Parcă s-ar dușmăni. Și dacă ea nu-și dă seama, el se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
capotului din mers. Mai gîndește-te! oftează, oprindu-se în ușă. Cred că m-am gîndit destul, răspunde Mihai. Dar ne-am avîntat prea departe. Mîine, sau peste un an, s-ar putea să nu ne mai confruntăm cu grijile astea cotidiene. Crezi că te vei putea bucura pe deplin de viață? Nu cumva noi doi nu avem aceeași optică despre mulțumire? Și chiar de-am avea-o, unele lentile se opacizează cu vremea... Cînd eram singură, și eu mă mulțumeam cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]