10,472 matches
-
conotații religioase, el meditează și la propria existență. Subordonând elementele structural plastice unei organizări compoziționale magistrale, el privește obiectele dezbrăcându-le de materi- alitate, în esența lor formală, geometrică. Înainte de toate, Stahi pune în relație și raporturi armonice, cercuri devenite elipse, forme prismatice, suprafețe dreptunghiulare frontale, fragmente de curbe ample care, împreună conjugate, formează un ansamblu bogat prin geometrismul structural. Lucrarea face parte din grupul de picturi donate la 26 aprilie 1907 de autor Pinacotecii Iași. Un alt tablou, asemănător
Natura moart? ?n opera lui C. D. STAHI by Liviu Suhar () [Corola-publishinghouse/Science/84079_a_85404]
-
1976) se concentrează pe relația om-natură, văzută în variate ipostaze, ca integrare a individului sau ca respingere a lui: „Mă latră pietrele și / Mă adulmecă din urmă. Ploile mă scurmă și / Mă albesc / De visul meu palid, ceresc.” Obsesia ploii, devenită laitmotiv al cărții, este vizualizată ca o revărsare fluidă care eliberează materia și dă viață corpului, binecuvântându-l; asociată în mod evident unei forțe vitalizante, ea ține de miracolul naturii și de harul reîntoarcerii la poveste. De veghe la moartea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287263_a_288592]
-
literară, Viața Românească, Vatra, Astra m-au recenzat, reprezintă pentru mine un succes, care este totodată și o mare surpriză"10. Oare să fi fost chiar așa, să fi fost Steinhardt un simplu diletant? Sau să fi fost modestia celui devenit călugăr cea care-l obliga la o astfel de afirmație. Pentru cei ce i-au citit volumele, a doua variantă pare mult mai plauzibilă. Este poate suficient să ofer un citat din Alchimia existenței a lui Alexandru Paleologu pentru a
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
vom râde chiar de-a binelea când procurorul, dezlănțuindu-se, va face, împotriva intelectualilor reacționări din boxă, elogiul unui Eminescu, unui Tolstoi, unui Ghiote"21. Interesante și edificatoare pentru "atmosferă" sunt și discuțiile dintre deținuții politici, din celulele închisorilor, unele devenite adevărate academii. Este suficient să amintim doar câteva nume de mari intelectuali cu care Steinhardt s-a întâlnit în închisorile comuniste și despre care relatează în Jurnal. Astfel îi amintim aici pe: "Voiculescu, Leu, Sandu, Streinu, legionarii de la Aiud", pe
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
o apologie a ortodoxiei și o mărturisire a "îndrăgostirii mele crescânde de neamul românesc, de ce se numește fenomenul românesc și de Biserica creștină", ceea ce-l determină pe Teșu Solomovici să constate "cât de mult a scandalizat" acest răspuns al celui devenit monah ortodox. Cu astfel de reacții la provocările ce veneau dinspre lumea iudaică, Steinhardt putea să se aștepte la orice. Din fericire pentru el, atacurile vin abia după trecerea sa la cele veșnice. Un astfel de atac, murdar și nedrept
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
femeia mondenă" și își asumă pe Hefaistos, "singurul muncitor din Olimp", ori o îndrăgește pe Atena, "căreia nu i se cunoștea nicio legătură". Pentru el adevărata religie era socialismul care, "ca orice religie la început, le excludea pe toate celelalte". Devenit adolescent, admiratorul lui Voltaire și Rousseau, André își va decepționa tatăl prin incapacitatea de a se adapta mediului liceal, idee refuzată cu îndârjire de mama sa, care va pune totul pe seama "lipsei de înțelegere a profesorilor" și a "climatului de la
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
sunt respectate. Astfel el relatează despre un sistem de "reeducare" care "se aplică nu prin manuale, ci prin măciucă". Dintre "pedagogii" acestui nou sistem sunt menționați Albon, Dulgheru, Turcanu, Levițchi, Formagiu, unii dintre ei victime la rândul lor ale "reeducării", deveniți "deținuți cu convingeri comuniste". Consecința extinderii sistemului inaugurat la Pitești va face ca "simpla violență" să fie întreruptă "de ședințe de o cruzime mai rafinată". A fost momentul în care "un val de nebunie a năpădit închisoarea"; "Bolnavii de tuberculoză
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
și literatura de idei ori despre Literatura Ardealului, alteori având în vedere curente, grupări și tendințe (Sămănătorismul, Tradiționalismul predicant, Romantismul românesc, Glose despre Marinetti și futurism, Specificitate etică și lirică); nu a neglijat suportul etic al operei lui Caragiale, idee devenită de mult un loc comun. Lui Vladimir Streinu, care, distant, izgonea din metodologia curentă categoriile psihologico-morale, îi amintea că „la originile criticei moderne analiza psihologică e fundamentală pentru reliefarea individului artistic”. Astfel spus: „criticul ajunge mai sigur la universul estetic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286378_a_287707]
-
care interpretau reluarea de către poet a unor teme și motive mai vechi drept un semn al sterilității și istovirii forței creatoare, D. afirmă că s-ar afla aici o manifestare pe deplin conștientă, premeditată și dirijată. Astfel, pastișarea romanțelor eminesciene, devenite „ecouri de romanță” (două dintre poemele volumului Comedii în fond poartă chiar acest titlu), nu reprezintă simple imitații, ci sunt „viziuni întoarse”, prelucrări făcute în conformitate cu propriul program estetic. Originalul și copia se confundă doar la suprafață, în realitate ele sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286782_a_288111]
-
spirit parodic, ludic, prin activarea unui întreg arsenal de documente, scriituri, strategii textuale, referințe livrești, atitudini auctoriale. Un roman al scrierii romanului însoțește ca o umbră istorisirea propriu-zisă. Între Banat și Chicago sau Viena se țese istoria Anei din Comloș, devenită Sage după emigrarea în SUA, unde, intrând în lumea interlopă a anilor ‘20-’30, ajunge să-l predea FBI-ului pe celebrul „inamic public nr. 1 al Americii”, gangsterul John Dillinger. Realizând o interferență ironică între realitatea istorică și ficțiune
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285516_a_286845]
-
democrate” (Jackson, Sørensen, 2003). O mare parte dintre subiectele care domină astăzi politica mondială sunt mult asemănătoare ideilor vehiculate în perioada interbelică de reprezentanți ai așa-numitei Școli idealiste în relațiile internaționale, justificând „interogații în legătură cu statutul liberalismului contemporan ca ideologie devenită hegemonică” (Richardson, 1997, p. 5). Astfel, perceperea renașterii paradigmei idealist-liberale derivă din constatarea unei paralele între anumite idei și instrumente de politica externă propuse de curentul de gândire liberal la începutul secolului XXI, și cele vehiculate la debutul disciplinei relațiilor
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
pregătească pentru a-și apăra/impune cu forța, împotriva altor actori, valorile sau interesele, mai ales a celor pe care le consideră de importanță cardinală, astfel încât, în mod tradițional, securitatea este gândită mai ales în termeni militari. În această perspectivă devenită clasică, statul ocupă prim-planul discutării securității tocmai datorită suveranității sale. Prin faptul că oferă cadrul în care se exercită ordinea și este, totodată, cea mai înaltă sursă a autorității de guvernare, statul devine principalul obiect de referință al securității
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
Problematica legată de război sau de posibilitatea ajungerii la el - fie că se concentrează asupra duratei, intensității, mizei, participanților sau asupra oricărui alt aspect al unui conflict violent, manifest sau nu, între două sau mai multe state - constituie, în perspectiva devenită clasică, principala legătură între securitatea națională și cea internațională. Securitatea unui stat se referă la modul în care un actor își protejează interesele și valorile, iar folosirea mijloacelor militare în acest scop reprezintă ultima ratio dintre instrumentele de care dispune
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
compus din mai multe etape de aplicare a violenței sau o serie de consecințe materiale (distrugeri, victime) și politice (reconfigurarea distribuției puterii în sistemul internațional) (Most și Starr, 1983, p. 139). Analizând esența războiului ca un concept abstract, în tratatul devenit clasic pentru politicieni și militari deopotrivă, Carl von Clausewitz definește războiul ca fiind un act de violență pentru a sili adversarul să ne îndeplinească voința (Clausewitz, 2002, p. 9). Cum însă nu orice act de violență poate fi considerat un
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
tradiție bogată în mari dezbateri sau așa-numitele „războaie paradigmatice” între realism și liberalism (Levy, 1998, p. 144), fiecare cu propria lui viziune asupra variabilelor cauzale ale războiului. Aici vom adopta ca punct de pornire pentru prezentarea cauzelor războiului schema devenită deja clasică în teoria relațiilor internaționale a lui Kenneth N. Waltz. În lucrarea sa omul, statul și războiul, el identifică trei seturi de explicații posibile care corespund în același timp celor trei imagini divergente. Prima imagine se concentrează pe individ
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
reprezentată în 1982), cultivând genul „pieselor de producție”, „de șantier” sau ficționalizând destinul unor activiști comuniști cărora li se conferă iluzorii sensibilități, profunzimi spirituale ș.a.m.d. Tentativele scriitorului de a-și adapta unele lucrări - de pildă, Milionarul sărac (1987), devenită Milionarul la minut - la noile condiții sociale și politice nu au dat rezultate. După cum nici piesele din anii postrevoluționari - Ajutor, salvați un dobitoc! sau Hoțul sentimental, Cinci clovni în fața trecutului, Casa blestemată ș.a. - nu au reușit să îi aducă succesul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288948_a_290277]
-
și s-a răspândit în Europa Occidentală în sec. XIX: o s-a datorat inventării mașinii cu aburi (James Watt) și folosirii ei în: industria textilă, minerit, transport, etc o a determinat creșterea productivității muncii; o a determinat ieftinirea produselor finite, devenite accesibile pentru o populație din ce în ce mai numeroasă. -a doua revoluție industrială a început după 1880 datorită: o descoperirii și folosirii unor noi surse de energie: electricitatea, petrolul, gazele naturale; o dezvoltării industriei siderurgice a fierului și oțelului. -la sfârșitul sec. XIX
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
a organizat “marșul asupra Romei”, determinându-l pe regele Victor Emanuel al III-lea să demită guvernul și să accepte numirea lui ca prim-ministru (29 octombrie 1922): Parlamentul i-a acordat lui Mussolini puteri depline (noiembrie 1922); Camera Deputaților, devenită majoritar fascistă, în urma alegerilor, i-a asigurat lui Mussolini toată puterea (6 aprilie 1924); Mussolini a organizat statul după principiile corporatismului: a redus la tăcere sindicatele; a suprimat libertatea presei; a interzis activitatea partidelor politice; a organizat milițiile fasciste -“Ovra
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
de un lider providențial, care să supună națiunea în numele binelui general; crearea unui imperiu (reich) care să-i cuprindă pe toți germanii; expansiunea germană pentru a crea ”spațiul vital“, necesar dezvoltării rasei ariene (superioară germană); folosirea rasismului și a antisemitismului, devenite componente esențiale ale programul său; eliminarea evreilor pe care-i considera vinovați de toate relele din societatea germană. -În ianuarie 1933, naziștii au preluat puterea, președintele Germaniei, Hindenburg, numindu-l pe Adolf Hitler (liderul Partidului Național Socialist al Muncitorilor din
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
Parlamentul de la Budapesta “Declarația de independență” a populației românești din Transilvania (4/17 octombrie 1918), care a fost primită cu ostilitate de deputații maghiari. la Viena Iuliu Maniu a preluat comanda trupelor române din armata austro-ungară (circa 60.000 militari), devenite singurile forțe de ordine din capitala imperiului; la 30 octombrie/12 noiembrie 1918 s-a constituit la Arad Consiliul Național Roman Central (CNRC), organ central al luptei românilor pentru unire, format din: 6 membri ai Partidului Național Român; 6 membri
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
au fost transformate în pașalâc otoman; nordul și vestul Ungariei au intrat sub stăpânire habsburgică; Transilvania a fost organizată ca principat autonom sub suzeranitate otomană. -prezența austriecilor în apropierea Țărilor Române a determinat apropierea treptată a acestora de monarhia habsburgică, devenită cea mai importantă putere antiotomană din regiune. -Țările Române s-au menținut în sfera intereselor economice ale Porții otomane, suzeranitatea acesteia devenind tot mai evidentă; -a doua jumătate a sec. XVI a reprezentat și afirmarea Poloniei, care a revenit în
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
2 Rorty, Richard, Pragmatism și filozofie post-nietzscheană, Eseuri filosofice, vol. 2, traducere de Mihaela Căbulea, Editura Univers, București, 2000, p. 205, nota 22, "...e posibil ca ironia fiecărei generații să devină metafizica generației următoare. Metafizica este, ca să spunem așa, ironie devenită publică și plata, lichefiere înghețată, ce furnizează un nou fundal pe care se înscriu noi figuri de stil. Din perspectiva mea, încercarea de a-l transforma pe Derrida într-un descoperitor al unor "adevăruri filosofice" este o banalizare prematură a
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
raportare a individului, la sine însuși și la realitatea înconjurătoare: a. atitudinea față de sine - care are la bază valoarea de sine a individului, valoarea sa personală. b. atitudinea față de lume - care are la bază anumite valori sociale interiorizate și devenite principii evaluative generale. Atitudinile durabile determinate de anumite valori, stabilizate în timp și structurate într- un sistem, care se manifestă constant în activitatea și comportamentul omului, devin trăsături ale personalității acestuia, determinând caracterul său. Caracterul - arată P. Popescu-Neveanu trebuie înțeles
MOTIVAŢIA ȘCOLARĂ ȘI ATITUDINEA ELEVULUI SUCCES SAU INSUCCES by ANDREEA MILENA LUPAŞCU () [Corola-publishinghouse/Science/1757_a_3172]
-
contează este mai mare ca niciodată. Legitimitatea politică este o funcție a performanței. Din acest punct de vedere, după Administrația Bush, era americană a lui "Fiți ca noi!" nu se va mai întoarce. Americanii înșiși se întreabă " Cine suntem?", întrebare devenită ti-tlul unei cărți a lui Samuel Huntington, cel cu Ciocnirea civilizațiilor, carte ce seamănă bine cu Mîndra lume nouă profețită de Aldous Huxley acum 70 de ani. Statele Unite se confruntă într-o competiție globală a ideilor, ale cărei reguli nu
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
nu cred că va fi greu de obținut. Cu un buget militar record, de 515 miliarde dolari, cît al tuturor celorlalte țări la un loc, S.U.A. își vor permite să staționeze în continuare în Irak. De ce, în ciuda promisiunilor anterioare, democrații deveniți majoritari în Congres nu au cerut retragerea e greu de spus. Probabil că așa își interpretează americanii interesul lor național. Sub presiune americană, Parlamentul irakian a votat o lege pentru privatizarea sectorului petrolier, naționalizat în 1972. Așa parcă mai înțelegem
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]