8,653 matches
-
n-aduc fericirea'' nu sunt acceptabile, deoarece omul poate fi mulțumit în condițiile X, Y, Z (iar dacă acestea lipsesc nu e de vină codul genetic) și fiecare are nevoie sau nu de X amount of money pentru a fi fericit. Și oricâte ar suferi omul, nu există nimic mai rău ca moartea, pentru că atât cât există viață, există posibilitatea unui prezent fericit care să șteargă trecutul. Iar eu am simțit din plin viața în fiecare părticică din mine, mirosind nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
readucă la viață. Toate trebuie să trăiască, și cum toate alcătuiesc absolutul, presupun că lucrurile incomplete se termină. Noi, materia vie, având acces la perfecțiune, de ce murim și noi? Ne-am putea regenera la nesfârșit si, visând veșnic , am fi fericiți. Conștiința de sine, conștiința unicității noastre (și mai ales ea) ne face să tânjim după nemurire. Și de ce soarele tocmai pentru ca nu e viu există mai mult? Poate pentru ca asta sunt ele. Din întuneric, din pântecul rece al femeii, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
clar: acel infinit e singurul adevărat(toate lucrurile merg conform unei Mari Înțelepciuni ). Restul e o aparență. Însă noi ne încadram până la urmă intr-o natură superbă și exactă, cu un timp exact și o viață de trăit. Să fim fericiți, iar dacă nemurirea există, o vom găsi. Iar de nu, poate că cineva își va închipui infinitul, și, simțindu-l (lucru ce va ține la nesfârșit) ne va da viață în închipuirea sa. Și poate că Dumnezeu ne-a gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
responsabili și in control, pentru a exista cat mai mult. Să iubim, pentru că ne-am născut. Și să ne iubim, căci oricum vom muri. După moarte nu mai e nimic. Așa că oricum nu contează când murim atâta vreme cat suntem fericiți. Într-adevăr, un om se cunoaște după plăceri, căci doar ele au la baza valori morale adevărate. De ce să nu fim nobili, independenți de circumstanțe care nu contează, de ce să nu oferim plăcere sufletului nostru? Realitate e atât de înșelătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
face când ești prinsă între doi bărbați? Între iubitul meu, alesul inimii mele și el? Iată: El face totul pentru a fi cu mine. Trece prin orice foc și tăiș pentru a mă putea iubi. El crede că pot fi fericită cu el. El este puternic, dinamic, practic. El este acțiunea. Spre deosebire de mine, care mă gândesc mereu la a cuceri spiritualul și a fi independentă, el știe ce vrea, și cum să pună mâna pe ce vrea acum. Nu contează ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
nu știu este că mi-a pus în păr un emițător. Astfel încât să mă găsească oriunde, și să o luăm de la început. Când mă trezesc din vis, sunt deja în avion spre casă. Toată lumea se bucură când sosesc. Toți sunt fericiți, și eu sunt fericită, căci știu ce vreau să fac. Și se face că întâlnesc un tip super fain care are din prima grijă de mine, și de care am și eu, din prima, grijă de el. · Să punem sare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
mi-a pus în păr un emițător. Astfel încât să mă găsească oriunde, și să o luăm de la început. Când mă trezesc din vis, sunt deja în avion spre casă. Toată lumea se bucură când sosesc. Toți sunt fericiți, și eu sunt fericită, căci știu ce vreau să fac. Și se face că întâlnesc un tip super fain care are din prima grijă de mine, și de care am și eu, din prima, grijă de el. · Să punem sare și piper cu mătușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
mătușa mea cea rea. Ea stă tot timpul cu gura pe mine, răutăcios însă eu o la să vorbească, fiindu-mi dragă. Când mă trezesc din vis, sunt deja în avion spre casă. Toată lumea se bucură când sosesc. Toți sunt fericiți și eu sunt fericită, căci știu ce vreau să fac, sunt satisfăcută. Și se face că întâlnesc un tip super fain care are din prima grijă de mine, și de care am și eu, din prima, grijă de el. · · · · Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Ea stă tot timpul cu gura pe mine, răutăcios însă eu o la să vorbească, fiindu-mi dragă. Când mă trezesc din vis, sunt deja în avion spre casă. Toată lumea se bucură când sosesc. Toți sunt fericiți și eu sunt fericită, căci știu ce vreau să fac, sunt satisfăcută. Și se face că întâlnesc un tip super fain care are din prima grijă de mine, și de care am și eu, din prima, grijă de el. · · · · Să punem sare și piper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
dat. Cum să nu! · Ce am cu ea? Uite, ea crede că un anumit gen de oameni sunt într-un fel destin închipuită. Eu sunt dovada vie că nu-i așa! Și fie nu mă crede chestie ce ar fi fericită, fie și așa este vrea să le spele ălora creierul! Pink, majoritatea rapperilor și francmasonii sunt niște măcelari! · · · · Ar fi fost frumos să picure cu ceară. Fie ca ceara să picure pe noi, fierbinți picăturile-i mici și finuțe, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
îmi spun: E adevărat ce mi-a zis? Și așa va fi de-acum încolo? Vei fi la fel de fiecare dată când cineva îți va spune ceva? (spun cu resemnare, mândrie și tristețe) Nu ți-am dat totul pentru a fi fericit? Ți-am dat vreodată de înțeles altceva decât că te iubesc? (Cu mami) Și știi ceva? Sunt sentimentele mele! Mă privesc și pot simți ce-mi trece prin cap! Pricepi? Și plec, fără a mai aștepta răspuns. · Ești un laș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
am și pe mine trebuie să mă plac. · · · · "Pentru toți" Extremele se ating. Când nimic nu e cum ar trebui fie, atunci spui cu regret: "I'm loving angels instead". Atunci când știi că numai tu poți simți iubire, când ești fericit cu tine, spui: "It's alive in my heart and my heart will go on." Însă când ești singur cu tine, ce îți spui? Îți spui: "Nothing compares to you". Și îți e suficient. Între focul roșu, ce mistuie tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Faptul că a citit pe puțin douăj' de rânduri din ultima mea povestire, faptul că a și zâmbit amuzată, toate astea mi-au apropiat- o, mi-au făcut-o la fel de dragă cât patria. Am bănuit că, în curând, o să fim fericiți. - Nu sânt de-adevăratelea bolnavă, m-a lămurit. Am o bunică ce susține că n-am fost niciodată bolnavă. Totul mi s-ar trage dintr-o seară, pe când nu împlinisem încă trei ani, când m-a găsit în grădină, cocoțată
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
hotărai să te așezi la picioarele ei și să asculți. Ascultai. - ...Știți, domnule drag, să fiți, peste marginile putiinței, bun cu Patricia... Ea este sora mai mare. N-o contraziceți. Este bolnavă. Este aproape pierdută... Din copilărie n-a fost fericită. Eu însumi n-o mai contrazic, deși uneori îmi vine să-i strig adevărul... Lăsați-o să vorbească, chiar dacă v-ați dat seama că dragostea lui Robin numai mie, cu adevărat, îmi era rezervată. - Cum, doamnă, frivolitatea lui Robin mergea
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
zi, ceas de ceas, și-n proporție înmărmuritoare de masă. Oameni de toată mâna, ce înainte poate l-ar fi scuipat cu plăcere, acum își lepădau jalbele, la capătul unor pelerinaje de zeci de kilometri, în dreptul patului său, simțindu-se fericiți să-și știe slovele în coastele unui băiat croit, după toate semnele, să devină ceva însemnat, dacă nu chiar un sfânt. Dacă aceasta, plus îndatorirea de a deveni poet erau specialitățile sale, Doru fu întrerupt din ambele, vineri după-amiaza, de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
avea să-și părăsească niciodată nevasta. Dar întrebarea arzătoare rămânea: cum să dai de bărbatul însurat care e dispus să facă pasul? —Urmându-ți instinctul, îi răspunsese prietena ei, Dee, care se căsătorise de curând cu Chris, bărbatul care fusese fericit să-și părăsească nevasta după numai câteva week-end-uri obraznice în compania ei. — Da, numai că tu ai avut și avantajul că știai că-și mai părăsise încă două soții înainte, îi replicase Julia. Eu întâlnesc întotdeauna bărbați care s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
cu ceilalți băieți din grupă. „Relația“ n-a durat decât patru săptămâni, adică până în vară, când fiecare s-a lăsat dus în vacanțe familiale, dar spre deosebire de majoritatea relațiilor adolescentine, ei doi au reușit ulterior să mențină o prietenie solidă. —Ești fericit? l-a întrebat Susan ducându-se către pat și mângâindu-l pe cap. —Îmmmm, a murmurat el neatent, dând pagina. Tu? —Foarte, a răspuns Susan cu un zâmbet larg. Numai că Nick nu se uita la ea. M-am gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
superb conturate și ochii ăia care atrăgeau privirile... nu erau de același verde pal ca ai surorii, dar erau neobișnuit de fascinanți. Da, s-a gândit Julia, aș face-o în mod clar... desigur, dacă n-aș avea o căsnicie fericită cu James cel minunat. — Deci, sper că nu te deranjează c-am apărut și eu aici? a spus Paul cu priviri întrebătoare. Atâta doar că pe invitația lui Jade scria „plus însoțitor“ și cum ea e tânără, liberă și momentan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
cât de important era să-și aleagă cuvintele cu grijă, câtă vreme miza o reprezenta viața lui Susan. Cât ai stat cu ea era fericită? Nick părea să fie în chinuri groaznice. Dacă moare, trebuie să știu c-a fost fericită. Fiona i-a zâmbit cu căldură. —Era foarte fericită. Vă adoră și pe tine, și pe Milly și tocmai din cauza asta sunt convinsă c-o să-și revină. Doamne, sper să ai dreptate! Nick și-a așezat fruntea pe cearceaf, chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Fiona spera ca, în ciuda aparențelor, prietena ei să audă, de fapt, fiecare cuvânt din ceea ce-și dorise, cu disperare, să fie spus de Nick. Nu te judeca prea aspru, a murmurat Fiona. Ți-am mai zis, Susan era foarte fericită cu tine. —Hmmm, e foarte drăguț din partea ta să-mi spui asta, dar bănuiesc că nu e cu totul adevărat sau poate că nici tu nu știi care-i adevărul. — Ce te face să spui asta? A, nu știu, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
că tabloul din care Caitlin o privise până atunci nu mai era la locul lui. A dispărut, a murmurat Susan privind zidul gol, pe care nu mai rămăsese decât cuiul. — Da. M-am gândit că Bill și Jenny ar fi fericiți să-l aibă, i-a răspuns Nick ca și cum n-ar fi fost mare lucru. Acum e așezat la loc de mare cinste la ei în sufragerie. Lacrimi de recunoștință începuseră să-i umple ochii, dar Susan n-a spus nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
fost de-a dreptul minunați. Și, sincer, niciodată n-am crezut c-o să ajung să spun asta despre ei. Milly stă la ei destul de mult, iar Jenny chiar mi-a zis că, după ce băiețelul o să mai crească puțin, ar fi fericiți să meargă și el să stea acolo. Ca să-mi mai trag și eu sufletul. Susan a sesizat surpriza de pe chipul Juliei. Știu, e o schimbare de proporții! Dar, în ultima vreme, eu și Jenny am purtat mai multe discuții de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
cu acea profesie. Pentru un timp, răspunse domnul Jones. Pentru un timp. înainte ca evenimentele să conspire pentru a mă aduce aici. Era o muncă destul de plăcută, cel mai plăcut aspect al ei fiind acela că toți cei întâlniți erau fericiți. Cadavrele erau destul de mulțumite și tot așa erau și cei în doliu. Vederea atâtor lacrimi de bucurie, atât de generos vărsate, reprezenta pentru mine o sursă de permanentă alinare. E o remarcă foarte cinică, spuse Vultur-în-Zbor. — Vai, sărmane Yorick! zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
cu flori de crin și pălăria cu boruri la fel de largi ca și ochii ei mari și verzi, boruri care-i cădeau peste față ca niște gene lungi și tăcute. Adesea purta văl. în cea mai mare parte a timpului era fericită și molipsea totul în jur de buna ei dispoziție. Iar atunci când era tristă, nu o spunea nimănui. Ceilalți oameni au propriile griji și nu mai au nevoie de ale altora, își spunea ea cu stoicism. Elfrida le putea îndura liniștită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Aici oricine se poate dedica domeniului său de interes și plăcerilor sale, fără să dea nimic în schimb. Oricine are parte de casă, masă și companie. Având toate acestea și jocul etern al tezei și antitezei, omul trebuie să fie fericit. Eu sunt un om fericit, domnule Vultur. Și știi de ce? Permite-mi să ți-o spun într-un mod mai ocolită Și noi am sosit relativ de curând, înțelegi, domnule Vultur. Spun „relativ“, pentru că e deja vorba de câteva secole
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]