9,482 matches
-
al bucătăriei. Iartă-l, dragă, te-ai adresat lui ghebușilă, metamorfozat din ogar în cățeluș, cu coada, cât o mai fi fost, făcută covrig, îl știi doar - mă înfierai cu degetul arătător tremurând, ca de obicei sub efectul alcoolului -, e imposibil și dur.“ Plecarea furtunoasă din casă, în semn de protest, a soției și a vecinului simpatizat de ea este istorisită în aceeași manieră: „V-ați ridicat telepatic, el tot nedumerit și derutat, ca o vietate bătută cu nuielușa, tu scoțând
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
legat la gură, el nu reușește decât să bâiguie ceva de neînțeles. Culmea este că, după cum afirmă prefațatoarea, Adrian Georgescu deplânge în cartea sa, printre altele, imposibilitatea comunicării între oameni. Dar tocmai el se numără printre cei care fac comunicarea imposibilă. O problema de selectie Vasile Ghica a publicat o carte uriașă, de aproape 500 de pagini format mare, cuprinzând aforisme, în jur de 18 pe fiecare pagină. În total ar fi vorba de aproximativ 9 000 de aforisme, în condițiile
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
mod similar, bătăiosul publicist de la Cluj ar trebui să poarte agățată de gât o pancartă cu inscripția „Atenție, Laszlo Alexandru izbește roată!“. Liftiera fatala Romanul Să crezi în imposibil (Crigarux, Piatra Neamț, 2008) de Violeta Lăcătușu are, înainte de toate, un titlu imposibil. Rămâne de neînțeles ce anume ne îndeamnă autoarea să facem. Să credem în imposibil, adică să admitem că anumite lucruri nu sunt posibile? Sau să credem în imposibil, adică să fim de acord că și ceea e considerat imposibil poate
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
labe, ai mai multă stabilitate, dar nici o perspectivă - iată o descoperire senzațională, pe care nu o putea face oricine. Cartea este plină de asemenea idei, care probabil dau mari satisfacții intelectuale americanilor, cunoscuți pentru setea lor de cultură. Situat ´ ii imposibile Știm, încă din primii ani de școală, că poezia are altă logică decât acțiunea practică. Pe mările nesfârșite, luceafărul lui Eminescu „corăbii negre duce“. În realitate nu le duce. Corăbiile sunt cele care îl urmează, creând doar impresia că sunt
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
De lacrimile / Primei copilării.“ Când se întâmplă însă așa, avem, din nefericire, prilejul să constatăm că el este adeptul unei poezii romanțioase, căzute de multă vreme în desuetudine. Poate tocmai de aceea se chinuiește să imagineze tot felul de situații imposibile. Speră că astfel își modernizează stilul. Nu și l modernizează. Reușește doar să ne amuze și, uneori, să ne sperie cu câte o imagine lugubră, de genul: „Ceas de seară, / castanele ochilor / pe nimic nu mai lunecă.“ Ne închipuim, cu
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
ei, dar întâlnirea era, probabil, destinală. Gabriel Plesea loveste din nou Gabriel Pleșea, autor român stabilit la New York, unde se consideră exilat (deși vine frecvent în România), a publicat trei romane fără valoare literară: Aruncă pâinea ta pe ape, 1994, Imposibila reîntoarcere, 1996, Dosarul cu bârfe, 2000. Toate sunt de o locvacitate plictisitoare și de un aplomb al banalității care divulgă amatorismul. Simțind, probabil, că prea puțini cititori se pasionează de cărțile lui, Gabriel Pleșea își încearcă din nou norocul, de
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
dar întâi să rezolv cu grijulica trotuarului, / că nu vreau s-o am pe conștiință“. În mod special, diminutivul de la „grijă“, „grijulica“, sună, vorba lui Petre Roman, ca naiba. Dacă ar fi acceptat în limba română curentă, ar genera enunțuri imposibile, de genul: „N-ai nici o grijulică, îți aduc banii mâine!“ Sau: „Bietul de el, e copleșit de grijulici!“ Într-un fel, se poate spune că Marian Ruscu e creator de limbă... Nu este clar însă pe cine nu vrea poetul
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
cerând doamnelor să plece) și ceruse să i se spună dacă nu se putea avea Încredere Într-un om atât de bine Înzestrat că e În stare să conducă țara. Povestea era apocrifă, firește, dar nu era pe de-a-ntregul imposibilă, știindu-l pe președinte și ce conta era faptul că apăruse și circulase atât de mult Încât să ajungă și la cei ca Sammler În dormitoarele lor din West Side. Iată și alt exemplu, ultima expoziție a lui Picasso. Angela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
de apă. Nici nu e de mirare, spunea Govinda, că ființele umane pun atâta accent pe următoarele posibilități realizabile și sunt atât de nerăbdătoare să salte de pe suprafața pământului. Imaginația este Înnăscut o putere biologică ce caută să Înfrângă condiții imposibile. Domnul Sammler Își ridică chipul, conștient că cineva se iuțea spre el. Îl văzu pe Feffer. Mereu grăbit. Feffer era grăsun, ar fi trebuit să mai slăbească. Avea probleme cu spatele și purta din când În când un brâu elastic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Întru individualitate n-a fost un mare succes. Pentru un istoric, de mare interes, dar pentru cineva conștient de suferință este Îngrozitor. Inimi ce nu primesc adevărata simbrie, suflete ce nu găsesc hrană. Falsități, nelimitat. Dorință, nelimitat. Posibilitate, nelimitat. Cerințe imposibile impuse realităților complexe, nelimitat. Resuscitarea În forme copilărești și vulgare a unor idei, mistere religioase antice, complet inconștient, desigur - uimitor. Orfism, mitraism, maniheism, gnosticism. Când ochiul mi-e zdravăn, câteodată citesc Enciclopedia Hastings a Religiilor și Eticii. Apar multe asemănări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
la Vaslui”. Dimineața de 10 ianuarie 1475, Vaslui Ceața acoperea totul. Oștile Moldovei intraseră În dispozitiv din după-amiaza zilei precedente și dormiseră În locurile din care aveau să declanșeze atacul. Altminteri, pregătirile strategice În zorii acelei zile ar fi fost imposibile. Nu se vedea nici la doi pași. Fiecare luptător putea vedea doar până la omul de lângă el. Comenzile se auzeau șoptit, propagate parcă printr-o perdea de pâslă. Se auzea, vag, câte un nechezat de cal. Clinchetele de arme se pierdeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Garda măriei sale Ștefan, atac asupra gărzii lui Soliman!. Era o totală rupere de ritm În mersul bătăliei. Flancul drept al Semilunei ceda sub forța de atac a Întregii oștiri moldovene. Avangada se afunda În mlaștinile de la Trei Ape. Retragerea era imposibilă. Și atunci, Într-un moment În care nimeni nu se mai aștepta, izbucni artileria. Tunurile moldovene de pe dealuri, ascunse până atunci În păduri, bubuiră unul după altul. Ghiulelele căzură asupra regimentelor de ieniceri și spahii. În avangarda turcească se iscă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
chiar și de merkiți, vechii lor dușmani. Tengri se dovedea senin. Și totuși, la mijlocul acelei veri toride care transforma stepele În imagini Înșelătoare ale unei lumi ce tremura ireal În aburii depărtărilor, un călăreț se ivise, ca o apariție firavă, imposibilă, la linia orizontului. Ajunsese la iurta lui Amir după Încă două ore de galop, asudat, prăfuit și extrem de agitat. Purta semnul șarpelui și săgeții și fusese trimis de grupul celor patru Cuceritori. Nu avea nici un mesaj scris, căci reținuse exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
vale a sângelui, pe care o ocolesc cu groază toți călătorii. Cuvintele Cuceritorului se opriră, dar murmurul lor nu Încetă În mintea lui Amir. Totul se Învălmășea. Luptătorul necunoscut, Înfruntarea din deșert, uciderea Cuceritorilor, toate erau fragmente dintr-o derulare imposibilă a evenimentelor. Așa ceva nu putea exista. Deși privirile Celor Patru spuneau că totul e real. Târziu Își dădu seama că se aștepta un răspuns de la el. Se Înclină cu fruntea la pământ, se ridică și spuse: - Voi pleca În căutarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
viață. - Au trecut Dunărea! strigă Pietro, privind, prin perdelele de ceață, siluetele unor călăreți grăbind spre adâncurile pădurilor de pe malul celălalt. Apărătorii se Înșiruiră de-a lungul malului, Încercând să-și dea seama ce se petrecea dincolo. Trecerea fluviului devenise imposibilă, căci gheața nu mai rezista. Firește, fluviul avea să fie trecut peste câteva ore, cu ajutorul ambarcațiunilor. Dar Pietro simțea că era prea târziu. Mult prea târziu. Aceeași zi, ora 17.30, Murgești, În lunca Bârladului - Te-ai hărnicit deodată, Erina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pe străzi, răstoarnă tarabe... intră În piață... Sunt tătari! - Câți? Întrebă Gabriel, care urcase iute pe punte la auzul strigătelor. - În jur de o sută... comandantul descalecă... tătarii iau poziție de luptă, cu iataganele scoase, În fața intrării... comandantul deschide poarta... imposibil! - Spune! strigă, nerăbdător, Gabriel. - Dincolo de poartă sunt cadavrele gărzilor! Cineva a intrat și a ucis toate gărzile de la Ak Saray! Tătarii le scot acum la intrare... trei... cinci... opt ieniceri omorâți! Alexandru sări de pe scară și fugi la Gabriel. - Întoarce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Mahomed. Dunărea nu se putea trece nici pe la Vidin, nici pe la Giurgiu, nici pe la Brăila. Și În nici un caz nu se putea ajunge la Cetatea Albă sau la Cetatea Chiliei, pe teritoriul Moldovei. Rămânea o singură soluție, și aceea aproape imposibilă. Trecerea Dunării prin dreptul primei garnizoane a Banatului liber. Orșova. Și, de acolo, drumul legiunilor romane ale lui Traian, prin munții Hațegului și pe la cetatea Sarmizegetusei. Dacă fusese cu putință mai bine de o mie trei sute de ani În urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
viitor. Făcuse doar câțiva pași când un murmur venit de pretutindeni Îl făcu să ridice privirile. Cerul greu și cenușiu care apăsase capitala imperiului se ridicase În doar câteva clipe, iar prin faldurile străvezii ale norilor străbătea, stingheră, singuratică, aproape imposibilă, o rază de soare. 13. Înfrângerea 21 martie 1476, Cetatea de Scaun a Sucevei De pe meterezele cetății, coloana Apărătorilor care se apropiau Învăluiți de mantiile lor albe cu semnul scutului și spadei părea o reamintire a zăpezilor proaspăt topite, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Costea să se apropie. - O mie de călăreți din corpul de oaste al Neamțului intră sub comanda lui Alexandru Oană. Îi trimiți pe flancul stâng, gata de atac la porunca mea. - Am Înțeles, măria ta! Retragerea era grea, dar nu imposibilă. Voievodul păstrase pe flancuri trupele pedestre, care se strecurau ușor prin pădure și reușeau să atace ienicerii În locuri În care aceștia se apărau cu mare greutate. În primele rânduri pusese oameni ai locului, care cunoșteau toate cărările și care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
s-a confruntat cu lipsa sălilor mari de spectacole în 2007, municipalitatea promisese că în 2008 se va construi un sediu nou pentru teatru. Din păcate, acest lucru nu se va realiza. Primarul Klaus Johannis a declarat că va fi imposibilă construirea unui nou teatru și că acest lucru, odată încheiat anul 2007, nu mai reprezintă o urgență. Se vor organiza dezbateri publice și concursuri pentru arhitecți, însă „timpul nu ne mai presează“. În acest moment, teatrul funcționează într-un vechi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
Adam Îl privește. Nu-i decât o poezioară stupidă pe care-o țin minte de-un car de vreme, zicea. Nu conta ce spune, pentru că Adam nu-i lua În seamă bombănitul, dar de Îndată ce o lua de la capăt cu acele imposibile șoapte nearticulate, simțea o Înțepătură curioasă, o durere care sporea grabnic, o sen zație de arsură care devenea tot mai fierbinte, Îi umplea capul și-i strângea stăruitor ochii În căușul orbitelor. Nu mai era În stare să citească ori
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
o vară totul fusese aproape gata. Decorarea vestibulului, pe care nevastă-sa o dorise după gustul ei propriu, încetinise puțin lucrul. La jumătatea lucrărei artistice însă, pentru care chemase specialiști, o boală nervoasă, o sarcină mai anevoioasă a Lenorei, făcuse imposibilă continuarea. Oboseala, pe care o dă un astfel de deranj, zgomotul meșterilor, dezordinea o nemulțumiseră într-atîta, încît nu mai fusese cu putință ani de-a rândul să o convingă să primească un dulgher, un meșter de orice fel. Vestibulul neisprăvit
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
trecutul, pe care o rupsese. Prin scena asta liminară lichidase romanul căsniciei ei. Cu care scop? O ajutaseră, e drept, și împrejurările. Destinul își avea partea lui de fatalitate. Acum vindecarea Lenorei părea lui Mini ceva tot atât de firesc, cât de imposibilă îi părea mai deunăzi. Aceea ce o uimea era câtă anevoință, câtă trudă, cât zbucium pune o ființă ca să se poată rupe din rădăcinile pe care le-a prins, ca să poată libera existența ei din țarcul unde și-a îngrădit
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
Chipul ei - pentru totdeauna în oglinda unei fântâni cu trupuri sonore ce adulmecă urma spărgătorului de stele. Cineva te-a blestemat și ai putut luneca pe șoapte de fum... Gândurile toate ți se împotmoliseră, Era firesc prin brațele unei iubiri imposibile. Nu mai poți împiedica această irosire-n viață, pe jumătate lumină, emoție, sfială și dezrobire. Nu mai poți tălmăci fragila-ți durere de pe încheietura mâinii. Un rug de cuvinte aprinse între iubire și indiferență. Nimic nu mă mai pândește de parcă
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
înapoi și îți dăruiesc toată iubirea de noapte, prin această idilă de secol înzăpezită pe visurile mele unde numai sufletul meu, știe de ce nu îngheț în toate spulberările ispitei. VÂNTUL SUBSTANȚELOR ALBE În sălbăticia aerului am parcurs distanțele gerului prin imposibila baricadă a visului. La capăt de vieți am sângerat în acea durere a hăului unde toate înnoptările au devenit clipe de trecere dintr-un tărâm în celălalt. Oricâtă putere de dragoste în grabnica privire a umbrei nu pot să retrăiesc
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]