8,226 matches
-
așteptând ca circarii să-și termine numărul. Zurito era lângă el. Stăteau În Întuneric. Poarta Înaltă care dădea În arenă era Închisă. Auziră un strigăt deasupra și apoi hohote de râs. Apoi se lăsă tăcerea. Lui Manuel Îi plăcea cum miroseau grajdurile de lângă patio de caballos. Miroseau bine În Întuneric. Alte răgete se auziră dinspre arenă și apoi Începuseră niște aplauze prelungite, care nu se mai opreau. — I-ai văzut vreodată pe tipii ăștia? Întrebă Zurito, ivindu-se mare deasupra lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
numărul. Zurito era lângă el. Stăteau În Întuneric. Poarta Înaltă care dădea În arenă era Închisă. Auziră un strigăt deasupra și apoi hohote de râs. Apoi se lăsă tăcerea. Lui Manuel Îi plăcea cum miroseau grajdurile de lângă patio de caballos. Miroseau bine În Întuneric. Alte răgete se auziră dinspre arenă și apoi Începuseră niște aplauze prelungite, care nu se mai opreau. — I-ai văzut vreodată pe tipii ăștia? Întrebă Zurito, ivindu-se mare deasupra lui Manuel, În Întuneric. — Nu. — Sunt destul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
de osul din umăr. O Îndreptă pe genunchi și alergă spre taur, care se oprise lângă unul din caii morți. Jacheta Îi flutura acolo unde Îi fusese sfâșiată, sub braț. — Fă-l să plece de-acolo, strigă către țigan. Taurul mirosise sângele calului ucis și acum sfâșia pânza cu coarnele. A atacat capa lui Fuentes, trăgând după el pânza agățată de cornul ciobit, În hohotele mulțimii. Ajuns În mijlocul arenei, Începu să zvârle din cap ca să scape de pânză. Venit În fugă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
-se spre mine. — Hai să mergem. Afară era bine și era Întuneric. — Ce dracu’ de loc mai e și ăsta? spuse Tommy. — Nu știu. Hai să mergem la gară. Intraserăm În orașul ăla printr-o parte și ieșeam prin alta. Mirosea a piei și a scoarță pentru argăsit și a maldăre de rumeguș. Se-nnegura când am intrat În oraș și acum, că era deja Întuneric, se lăsase frigul și băltoacele de apă de pe stradă Înghețaseră pe la margini. La gară mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
doctor Wilcox. Învață să te folosești de această carte. Doctorul Wilcox nu-i răspunsese nimic, dar În aceeași zi Își cumpărase ghidul Îmbrăcat În piele. — Ia uite-l pe Horace, spuse Doc Fischer când intrai În camera de gardă, unde mirosea a fum de țigară, a idoform, a fenol și a ars de la un radiator supraâncălzit. — Domnilor. Ce vești mai circulă prin piațetă? Întrebă Doc Fischer. Vorbea afectat, cu un fel de extravaganță care-mi părea a fi culmea eleganței. — Păi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
două buzunare Întoarse pe dos și Înconjurați de hârtiile pe care le avuseseră În portofele, Împrăștiate prin iarbă. Căldura, muștele, relevantele poziții ale cadavrelor În iarbă și cantitatea hârtiilor Împrăștiate, acestea sunt impresiile pe care retina noastră le reține. Cum miroase un câmp de luptă pe vreme de vară, asta nu-ți mai poți aminti. Îți amintești că exista un astfel de miros, dar nimic nu te poate face să ți-l readuci În nări. Nu e ca și mirosul unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
savez! Il est nebun pour le vin! Il est comme ça. În nord, de unde vin eu, nu se bea vin. Toți beau bere. Aveam o fabrică mare de bere chiar lângă casa noastră. Când eram mică nu-mi plăcea cum mirosea hameiul adus cu căruțele. Nici cum mirosea cel de pe câmp nu-mi plăcea. Je n’aime pas les houblons. Nu, Doamne, nici un pic. Patronul fabricii mi-a zis mie și lu’ sora mea să mergem la fabrică, să bem bere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Il est comme ça. În nord, de unde vin eu, nu se bea vin. Toți beau bere. Aveam o fabrică mare de bere chiar lângă casa noastră. Când eram mică nu-mi plăcea cum mirosea hameiul adus cu căruțele. Nici cum mirosea cel de pe câmp nu-mi plăcea. Je n’aime pas les houblons. Nu, Doamne, nici un pic. Patronul fabricii mi-a zis mie și lu’ sora mea să mergem la fabrică, să bem bere și după aia o să ne placă hameiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ea, deși starea lui ajunsese să fie foarte rea. Avea peritonită și nu credeau c-o să supraviețuiască. Bietul Cayetano, spunea ea mereu. Are niște mâini atât de frumoase și așa un chip frumos și nu se plânge deloc. Ajunsese să miroasă Îngrozitor. Își ducea degetul la nas și zâmbea clătinând din cap, povestea sora. Îl jena faptul că miroase-n halul ăla. Îl făcea să se simtă prost, după cum spunea sora Cecilia. O, era un pacient atât de bun. Zâmbea Întruna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Cayetano, spunea ea mereu. Are niște mâini atât de frumoase și așa un chip frumos și nu se plânge deloc. Ajunsese să miroasă Îngrozitor. Își ducea degetul la nas și zâmbea clătinând din cap, povestea sora. Îl jena faptul că miroase-n halul ăla. Îl făcea să se simtă prost, după cum spunea sora Cecilia. O, era un pacient atât de bun. Zâmbea Întruna. Nu voia să meargă la părinte ca să se spovedească, dar promisese c-o să-și spună toate rugăciunile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
zis că le-a pierdut. Când taică-su Îl obligase să le poarte, Îi spusese care-i problema, dar taică-su i-a zis că tocmai au fost spălate. Și chiar așa era. Când Nick i-a zis să le miroasă, taică-su le-a mirosit indignat și a zis că-s curate și au un miros proaspăt. Când Nick s-a Întors fără ele de la pescuit, pretinzând că le-a pierdut, l-a biciuit pentru că mințea. După aia se dusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Când taică-su Îl obligase să le poarte, Îi spusese care-i problema, dar taică-su i-a zis că tocmai au fost spălate. Și chiar așa era. Când Nick i-a zis să le miroasă, taică-su le-a mirosit indignat și a zis că-s curate și au un miros proaspăt. Când Nick s-a Întors fără ele de la pescuit, pretinzând că le-a pierdut, l-a biciuit pentru că mințea. După aia se dusese În magazie și stătea acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
stânjenit de reacția lui, având În vedere că taică-su Îi dăduse pușca aia. Apoi se dusese până la indieni, mergând pe Întuneric, ca să scape de miros. În toată familia nu era decât o persoană de care să-i placă cum miroase - era vorba de una dintre surori. Cu ceilalți Încerca să n-aibă vreun contact. Sensibilitatea asta i s-a mai atenuat când s-a apucat de fumat. Era un lucru bun. Un nas sensibil e bun pentru un câine de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
faceți griji. Îi goală ca o căpățână de cal mort de zece ani. Să tragem nădejde că totul va merge după gândul nostru. Noroc, băieți! Grupul sergentului Cicoare s-a pus în mișcare. Doi cercetași au grăbit, pasul pentru a „mirosi” terenul. Au trecut pârâul printr-un loc potrivit cunoscut de prizonier, continuându-și drumul spre magazia cu „amuniție”. Se simțea vecinătatea gării. Unul din cercetașii trimiși înainte s-a întors. Domn’ sărjănt, am dat peste un gard de sârmă ghimpată
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
nu uiți să-ți iei cârja, că doar te-ai pălit la piciorul rănit. Bandajează-l și matale cât poți mai tare. Eu am plecat, că or trimite după mine. Uite aici o coajă de pâine și ceapă, să nu miroși a rachiu... Aproape de chindie, cu piciorul înfășurat în bandaje și cu cârja bocănind abitir, Toaibă șontâcăia pe ulița satului. Nu s-a oprit decât la primărie. A bătut în ușă. Intră! - a răspuns de dincolo de ușă un glas mânios. A
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
acesta a fost ales de legiunile din Hispania. Se mai spune că Flavius Valens a corupt doi dintre ofițerii săi ca să-l ucidă. Apoi Valens a încercat să-l acuze de omor pe regele batavilor, Julius Civilis. În bucătăria enormă, mirosind a mirodenii, bucătarii, paharnicul și sclavii se întorseseră la mese și la cratițele aburinde. Listarius termină de tăiat prazul și puse pe foc o cratiță de cupru în care așeză coastele de porc și picioarele de iepure pe care le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
și rămăsese închis în Ludi. Antonius se dusese la el împreună cu Errius, ca să-l consoleze. Manteus îi însoțise de-a lungul unei scări ce părea să coboare în infern. Valerius stătea ghemuit într-un colț, într-o încăpere îngustă ce mirosea a moarte. Trupul îi fusese chinuit, iar fața îi era umflată. Când Antonius se apropiase de el, îi aruncase o privire teribilă, fără să-i adreseze un cuvânt. Tăcut, își lăsase capul pe brațe. Antonius înălță capul, oftând. Contemplă umbrele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
uita, acum și tu ești sclav, ca toți ceilalți. Îi întoarse spatele, străbătu grădina, deschise o poartă și începu să urce încet, chinuit de gută, pe scara ce ducea la intrarea secundară a vilei. 27 Valerius intră în cantina unde mirosea a varză și merse de-a lungul meselor, în căutarea unui loc liber. Gladiatorii coborau glasul când trecea prin dreptul lor, iar mulți îl salutau. Îl priveau dezorientați: îl admirau pe bărbatul acela care avea faimă de medic priceput și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
printre trupurile putrezite, urmat de Caecina și Valens, care îi explicau momentele cele mai memorabile ale bătăliei. Porunci să se aducă vin. Unii începură să se plângă de duhoarea care îi îngrețoșa; Vitellius le răspunse că trupul unui dușman ucis mirosea întotdeauna foarte frumos, mai ales dacă respectivul îți era concetățean. Făcea aluzie la adepții lui Otho, fiindcă împăratul învins fusese îngropat. Bău și puse să li se dea vin și celorlalți. Se opri în fața unei lespezi pe care scria În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
continuau să bubuie, iar fulgerele brăzdau cerul plumburiu; Vitellius privea din palatul său în jos, spre poporul Romei care înțesa străduțele și piețele, sărbătorind Saturnaliile. Potrivit obiceiului, oamenii își dăruiau unul altuia lumânări aprinse și statuete de lut; peste tot mirosea a carne friptă, a vin și tămâie. Peste tot era zarvă mare, fiindcă în acele zile de sărbătoare totul era permis și rolurile se inversau: sclavii își insultau stăpânii, care îi serveau la masă, bărbații puteau avea orice femeie voiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
mult mai complicată decât lupta pentru pace, punerea și scoaterea din posesie. Ca atare, am invitat acasă un complet de înțelepți, în marea lor majoritate formatori privați de gazetari privați și consumatori declarați de țuică trasă de două ori, să miroase gur-a flori. Eu aș zice, a spart gheața un consumator inveterat de cognac cu gheață, eu aș zice ca cetățeanul respectiv să pregătească niște articole, note, reflecții și ce-o mai putea asupra muncii. Adică cum și ce se muncește
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
că cetățeanul proprietar al bancnotei descoperă lipsa bunului personal și face un atac de cord. Poate să moară ? De ce să moară ? De atac de cord ! Ucis indirect de dumneata. Iar arma crimei este tocmai bancnota de 10.000. Simt că miroase deja a sânge! Ia miroase aici, simți? Nu, că am gripă. Ce grupă ? De sânge ? Nu. De gripă. Be. Asta e o formă ușoară. Păcat. Dacă aveai o formă gravă, beneficiai de infirmeria închisorii. Domnule funcționar public, repet sub jurământ
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
descoperă lipsa bunului personal și face un atac de cord. Poate să moară ? De ce să moară ? De atac de cord ! Ucis indirect de dumneata. Iar arma crimei este tocmai bancnota de 10.000. Simt că miroase deja a sânge! Ia miroase aici, simți? Nu, că am gripă. Ce grupă ? De sânge ? Nu. De gripă. Be. Asta e o formă ușoară. Păcat. Dacă aveai o formă gravă, beneficiai de infirmeria închisorii. Domnule funcționar public, repet sub jurământ: Am găsit bancnota de 10
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
fără peșcheș sau, în varianta trei, vă oferim alte 33 de soluții la fel de atractive ca celelalte 777 de care dispunem. Ce ziceți? Eu zic că dumneata ăi fi Necuratul. Necurat nu, c-am făcut baie acum trei zile, dar de mirosit, miroase de la bucătărie. Ați uitat aragazul deschis. Am citit că undeva, exact ca-n cazul nostru, un cetățean distrat și-a distrus apartamentul cu un simplu băț de chibrit. L-a aprins, nenorocitul! Nu, că n-avea chibrite în casă
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
peșcheș sau, în varianta trei, vă oferim alte 33 de soluții la fel de atractive ca celelalte 777 de care dispunem. Ce ziceți? Eu zic că dumneata ăi fi Necuratul. Necurat nu, c-am făcut baie acum trei zile, dar de mirosit, miroase de la bucătărie. Ați uitat aragazul deschis. Am citit că undeva, exact ca-n cazul nostru, un cetățean distrat și-a distrus apartamentul cu un simplu băț de chibrit. L-a aprins, nenorocitul! Nu, că n-avea chibrite în casă și
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]