8,188 matches
-
Cernăuți, lunar, din iulie 1935 până în ianuarie 1938. A fost suprimată de cenzura regală din pricina apartenenței la extrema dreaptă politică. Alături de titlul tipărit simbolic cu verde, pe fiecare număr apare motoul „Cine renunță la mormânt, renunță la înviere. Pentru că, condiția învierii stă în acceptarea prealabilă, neșovăitoare, senină, a durerilor și apăsării mormântului”. Directorii revistei - trecuți în antet începând cu cel de-al doilea an de apariție - sunt Liviu Rusu (pe a cărui adresă figurează și redacția) și Mircea Streinul. Secretari de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287500_a_288829]
-
Eu sunt slab, tu fă-mă tare, În tot locul mă-nsoțește Și de rele mă păzește. Amin! 103 În ziua de paste de Elenă Farago Toți copii, azi, se-mbracă, Cu ce au ei mai frumos, Și părinților le cântă: Învierea lui Cristos. Și la masă, ciocnesc, astăzi, Toți copiii cei cuminți, Ouă roșii și pestrițe, Cu iubiții lor părinți. Toți copiii azi sunt darnici, Căci ei știu că lui Hristos, Îi sunt dragi numai copiii Cei cu sufletul milos. Și
Copilul cu dificultăţi de învăţare - Comportamentul lexic şi grafic by Raus Gabriela () [Corola-publishinghouse/Science/742_a_1231]
-
Dumnezeu - Tatăl" îi pare a fi psihoterapeutului francez o expresie confuză, maculată de dogmatizarea excesivă și de metafizica speculativă care-l statuează drept personaj real, prin urmare, el propune formula ,,Esență - Tată", mult mai permisivă interpretării psihologiste. La fel, motivul învierii sufletului după moartea trupului este taxat drept ,,pură ficțiune metafizică". El este înlocuit cu ,,învierea etică în timpul vieții" sau cu tema ,,redresării" omului. Renașterea din această viață la sensul ascuns al vieții ar fi, în opinia lui Paul Diel, mesajul
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
și de metafizica speculativă care-l statuează drept personaj real, prin urmare, el propune formula ,,Esență - Tată", mult mai permisivă interpretării psihologiste. La fel, motivul învierii sufletului după moartea trupului este taxat drept ,,pură ficțiune metafizică". El este înlocuit cu ,,învierea etică în timpul vieții" sau cu tema ,,redresării" omului. Renașterea din această viață la sensul ascuns al vieții ar fi, în opinia lui Paul Diel, mesajul central al Noului Testament. Personajul principal al acestei complexe transformări este, bineînțeles, Iisus Hristos. În
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
un picior în fălcile morții și-l obosește rău pe celălalt, ba mai și tocește picioarele de os, cu nemiluita! Hei, moș Funingine! dă-mi o mînă de ajutor cu șuruburile alea și hai să isprăvim odată, înainte ca îngerul învierii să sune din trîmbiță apelul tuturor picioarelor, adevărate sau calpe, așa cum berarii strîng butoaiele vechi, pentru a le umple din nou. Halal picior! Arată ca unul viu, pilit pîn-la os: pe piciorul ăsta o să stea mîine, o să se-nalțe cu
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Al. Raicu, Mircea Pavelescu, Const. Salcia, Coca Farago, Theodor Scarlat, Ovid Caledoniu, Virgil Carianopol, Al. T. Stamatiad - o constelație destul de diversă ca proveniență și exprimare estetică. Proză (fragmente de roman îndeosebi) oferă Ștefan Anton Cosma, Isaiia Răcăciuni (Mâl), Scarlat Callimachi (Învierea lui Iuda), Anton Holban (Ioana), Anișoara Odeanu, G.M. Vlădescu, Matei Alexandrescu. Interesantă este preocuparea revistei pentru soarta poeziei. După ce Mihail Ilovici anunță Falimentul trecutei generații, revista deschide în numărul 12-13/1934 o anchetă asupra poeziei actuale, la care răspund Sandu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287835_a_289164]
-
și botez. Misiunea, sau mai precis misionarismul, este un act de trimitere către lume: „precum M-a trimis pe Mine Tatăl, așa vă trimit și Eu” (Ioan 20, 21), dar în același timp este și un act de mărturisire a Învierii lui Hristos (Luca 24, 48) și de evocare a evenimentelor care constituie istoria mântuirii (Fapte 14, 27). Misionarismul este o caracteristică fundamentală a Bisericii. Biserica este nu numai instrumentul misiunii ci și scopul și realizarea acesteia. Încă de la începuturile creștinismului
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
exemple de răbdare și spre a face cunoscută adevărata Sa întrupare. Dar, alături de aceste afecte omenești, sunt anumite fapte ca săturarea celor cinci mii de bărbați, în afară de femei și copii, cu cinci pâini și doi pești, potolirea furtunii pe mare, învierea lui Lazăr și slăvita Sa înviere, care atestă strălucirea puterii Sale dumnezeiești. Niceta subliniază că Iisus Hristos este învățător și îndrumător, atât prin cuvinte cât și prin fapte. El conduce și desăvârșește lumea pe care a creat-o. Pentru a
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
face cunoscută adevărata Sa întrupare. Dar, alături de aceste afecte omenești, sunt anumite fapte ca săturarea celor cinci mii de bărbați, în afară de femei și copii, cu cinci pâini și doi pești, potolirea furtunii pe mare, învierea lui Lazăr și slăvita Sa înviere, care atestă strălucirea puterii Sale dumnezeiești. Niceta subliniază că Iisus Hristos este învățător și îndrumător, atât prin cuvinte cât și prin fapte. El conduce și desăvârșește lumea pe care a creat-o. Pentru a demonstra prezența Mântuitorului în lume, într-
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
presus decât toate acestea, sunt cântate tainele lui Hristos”. În viziunea nicetană, psalmodierea are un bogat conținut teologic. Prin cântarea psalmilor se repetă doctrina cu privire la Nașterea Mântuitorului și lucrarea Sa în lume. Sunt arătate apoi Patimile Mântuitorului și slăvita Sa Înviere, precum și șederea de-a dreapta Tatălui. Se descrie cea de-a doua venire a Domnului, ca să judece viii și morții. Se descoperă trimiterea Duhului Sfânt creator și reînnoirea pământului, după care va fi împărăția veșnică a drepților în slava Domnului și
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
fost pentru o cauză accidentală. Pe lângă celelalte rânduieli, duminica se săvârșește o singură slujbă dumnezeiască înainte de prânz și în ea sunt cuprinse și slujbele de la al treilea și al șaselea ceas. Totul este săvârșit în mare solemnitate din pricina sărbătorii Învierii Domnului. Postul săptămânii următoare devine mult mai ușor de așteptat pentru că la mesele de prânz și de seară, sâmbăta și duminica ori de sărbători, nu se mai rostește decât o singură rugăciune. Pentru că masa de seară la monahi nu se
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
concepții, scopul venirii Mântuitorului nu a fost să mântuiască lumea, ci doar de a oferi oamenilor exemplul faptelor bune. Ei susțin că oamenii pot obține mântuirea prin ei înșiși și că Domnul a devenit Hristos după Botez și Dumnezeu după Înviere. Mai apoi, tratează pe larg erezia lui Leporius, care a răspândit erezia pelagiană întâi în Africa, apoi în Galia, iar la insistențele lui Cassian a abjurat, făcând o mărturisire de credință în acest sens. Cartea a II-a, în 7
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
al nemuririi, după Ioan Cassian. Urmând ideilor enunțate de însuși Sfântul Apostol Pavel, Cassian compară pe Adam cu Hristos: ,,Și din această cauză, atât primul e numit Adam, cât și ultimul. Unul este pentru decădere și moarte și celălalt pentru învierea la viață. Prin cel dintâi întreaga omenire este osândită, prin ultimul întreaga omenire este eliberată”. Omenirea are o înclinație mai mult spre rău decât spre bine după cădere și deci, natura umană nu mai poate alege voința Domnului fără ajutorul
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
bisericești. În primele veacuri creștine, a existat ca preocupare de bază întocmirea tabelelor pascale..0 Sărbătoarea cea mare a creștinătății era retrăită anual de către credincioșii de atunci, ca și în zilele noastre, cu sentimentul evidenței divinității Mântuitorului și al așteptării învierii din morți a celor răposați. În secolul I însă, ca punct de orientare sigură în această privință, ei nu aveau decât data comemorării Pashăi iudaice. Legați puternic de mediul în care se născuseră și educați în spiritul semnificației evenimentelor Vechiului
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
faptului istoric. Numai că ei nu socoteau că Paștile au coincis cu Pasha. De aceea nu se orientau după data apariției lunii iudaice, ci după ziua săptămânii creștine: vineri și duminică, zile în care au avut loc răstignirea și, respectiv, Învierea Domnului nostru Iisus Hristos. „Numai în vorbire figurată, și anume în mediul iudeo-creștin, se putea face o apropiere de înțeles între faptul istoric iudaic și faptul istorico-creștin”. Consecințele religioase și istorice ale celui din urmă își dovedeau însă net superioritatea
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
o apropiere de înțeles între faptul istoric iudaic și faptul istorico-creștin”. Consecințele religioase și istorice ale celui din urmă își dovedeau însă net superioritatea și bogăția. „O deosebire era totuși între cvartodecimani și ceilalți creștini: pe când aceștia serbau ca Paști învierea Mântuitorului, cvartodecimanii serbau la 14 nisan ospățul pascal al Mântuitorului cu ucenicii Săi, ca zi de început al patimilor Domnului, a cărui moarte era socotită la 15 nisan. Era o chestiune de interpretare a cronologiei evanghelice a Patimilor, cvartodecimanii bazându
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Patimilor, cvartodecimanii bazându-se pe cea a Sfântului Matei, respectiv a sinopticilor, iar adversarii lor pe cea a Sfântului Ioan, ceea ce a încercat să lămurească Claudius Apolinaris”. La acest dezacord privind data sărbătoririi Paștilor, se adăuga durata postului premergător praznicului Învierii. Acesta avea o anumită durată într-o parte a creștinătății și alta mai lungă în restul lumii creștine. În secolele al II-lea și al III-lea viața Bisericii era umbrită de controverse și divergențe pascale creștine avându-i în
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
au îndepărtat și de rolul ciclului de 532, încetățenit în Apus de către Victoriu de Aquitania. Dionisie Exiguul încheie frământările și inițiativele timide de până atunci prin introducerea la Roma a manierei alexandrine de stabilire a zilei de prăznuire a Învierii. Preocupările mai vechi ale învățatului monah au fost silite să se concretizeze datorită apropierii încheierii ciclului Sfântului Chiril cel Mare (153 - 247) respectiv, a erei dioclețiene, numită și „era martirilor”, sau 437 - 531 de la nașterea lui Hristos. Cu strădania cu
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
mai adesea indicați. 3. Generalizarea întrebuințării erei creștine Răspândirea în Europa a ciclului pascal al lui Dionisie Exiguul a început cu Roma, cu Italia în general. Este cunoscut cazul papei Vigiliu, aflat în Spania, și, întrebat fiind despre data praznicului Învierii din 539, acesta a indicat ziua de 24 aprilie. Aceeași situație este întâlnită și anul 550. Episcopul Victor de Capua acceptă data de mai sus, sub influența calculului pe care l-a lăsat părintele erei creștine. Cât privește învățatul Cassiodorus
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
concepții. Modificarea începutului acestei ere este de neconceput astăzi, pentru marile nedumeriri și confuzii pe care le-ar provoca. 4. Împortanța erei creștine dionisiene Dionisie Exiguul a pornit în strădaniile sale generale de la preocupări computiste în scopul determinării datei praznicului Învierii și a celorlalte sărbători în legătură cu el. Așezând Nașterea lui Iisus Hristos la începutul cronologiei creștine, învățatul monah a refuzat să mai perpetueze amintirea unui împărat prigonitor al ucenicilor Lui, punând în lumină în schimb întruparea Domnului și nădejdea
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
sensul universal al elementelor cărora la era destinată. Regula computistă alexandrină, ca Paștele să nu se serbeze odată cu Pasha, evoca repetarea spirituală a unui fapt istoric. În anul răstignirii Domnului nostru Iisus Hristos, marea sărbătoare iudaică s-a prăznuit înainte de Învierea Mântuitorului. În al doilea rând, regula amintită se baza pe o realitate profetică și simbolică. Prin jertfa pe cruce, Fiul lui Dumnezeu întrupat S-a dovedit cu adevărat Mielul ispășitor universal, cum a fost preînchipuit prin mielul pascal anual al
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Fiul lui Dumnezeu întrupat S-a dovedit cu adevărat Mielul ispășitor universal, cum a fost preînchipuit prin mielul pascal anual al evreilor. Trebuia să fie mai întâi închipuirea și apoi să se realizeze ce se prefigura prin ea. Moartea și Învierea Mântuitorului sunt o împlinire a Pashăi veterotestamentare, o desăvârșire a ei. Prescripțiile canonice niceene, pe fundalul realităților astronomice juste de atunci pe care la aveau în vedere, evidențiau rădăcina credinței creștine, în revelația dată poporului evreu. Începută prin reglementarea pascaliei
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
lumii civilizate, fiind o cucerire a întregii omeniri până în vremea noastră. Chiar dacă de-a lungul veacurilor calendarul creștin a suferit ameliorări, creștinii și necreștinii au rămas uniți de un sistem care poartă ca efigie Nașterea Mântuitorului lumii. Păstrând ferm criteriul Învierii și al Nașterii Domnului, statornicit de către Sfinții Părinți, Dionisie Exiguul a contribuit la încetarea dezbinărilor dintre cele două părți ale creștinătății pe care le provocase schisma acachiană. De asemenea, el a făcut ca Olimpiadele, anii activității consulilor, ca însăși data
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
pentru care "Berlinul occidental" era o sursă "pentru promovarea politicii agresive împotriva Republicii Democrate Germane, împotriva Uniunii Sovietice și celorlalte țări ale lagărului socialist" și un loc de unde Vestul "ațâță starea de spirit revanșardă în Germania occidentală și contribuie la învierea în această parte a Germaniei a organizațiilor și forțelor fasciste, reacționare" se pronunța pentru "o intervenție chirurgicală, adică să lichidăm statutul de ocupație al Berlinului", care între timp "s-a transformat într-un fel de tumoare canceroasă" (Hrușciov: 1959, 828-829
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
prin: ... - rostirea uneia din rugăciunile: împărate ceresc, Preasfântă Treime, Tatăl nostru, Psalmul 50, Crezul, Cuvine-se cu adevărat, Apărătoare Doamnă; b) verificarea aptitudinilor muzicale prin: ... - intonarea uneia dintre următoarele cântări bisericești: Sfinte Dumnezeule; Cu noi este Dumnezeu; Doamne al puterilor; Troparul învierii; Tatăl nostru; Troparul Rusaliilor; Fie numele Domnului binecuvântat; Binecuvântat ești Hristoase Dumnezeul nostru; Colinde cu conținut religios; - intonarea unui cântec patriotic (Deșteaptă-te române; Limba noastră - Al. Cristea; Țara Mea - D.G. Chiriac; Imnul eroilor -I. Brătianu; Pui de lei -I. Brătianu
EUR-Lex () [Corola-website/Law/156737_a_158066]