8,254 matches
-
pentru prima oară în permisie, în 1916, abia rostește câteva vorbe. "Iritat, de cum a sosit și-a aruncat uniforma năpădită de purici, care devenise de un albastru spălăcit, în cada plină de apă clocotită. Mi s-a părut că ne urăște". Ceva mai târziu, tânărul infanterist îi mărturisește surorii sale că tranșeea unde lupta el era plină de șobolani și că avusese de ales între aceasta și una în care apa îți ajungea până la genunchi. La a doua permisie, din 1917
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
deloc proastă, știe că "nu e nimic acolo", dar se lasă împinsă în magazie, până în fundul ei, lipită de perete. Atunci Michel își trece mâinile peste rochia ei, peste șorț, apoi îi mângâie sânii, cărora, spune el, "sigur le e urât stând singurei în corsaj". Magali râde din nou, se ferește un pic "de formă", apoi se lasă în voia lui. "Era mai firească, mai puțin complexată decât eram eu, își amintește Michel astăzi. Era ca o pasăre care se lasă
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
scrie romancierul, [...] că le doream cu furie, când le vedeam trecând, călare pe motorete, de-a lungul zidurilor unde făceam de gardă și le auzeam vocile răgușite și râsetele ca perlele unui colier făcându-se țăndări, și simțeam că le urăsc, având în același timp poftă să le mângâi părul și gâtul". Se împleteau, încă odată, atrocitatea conflictului și "micul război dintre sexe". Și în metropolă încordarea și violența se amplifică, între 1954 și 1962. Țara trece prin una dintre cele
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
altele. Totuși, adesea, gîndurile nu sînt conștientizate. Să analizăm următorul exemplu: Peter are de îndeplinit o sarcină de serviciu și intră într-o clădire de birouri. Se apropie de lift și își spune în gînd: Din nou, încă un lift. Urăsc lifturile. Probabil că, dacă urc în el, voi deveni anxios și mă voi panica. Iar dacă m-ar vedea cineva, mi-ar fi foarte rușine, pentru că și-ar da seama ce om slab sînt. Dar dacă liftul s-ar prăbuși
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
activitatea con?tient? a fiin?elor umane. �ns? ar trebui s? ne �n?elegem �n privin?a sensului dat psihologiei. �n accep?iunea curent?, termenul folosea la distingerea activit??ilor cu preten?ie ?tiin?ific? sau pozitiv? care se desf??urau �n anii 1870 �n jurul lui Hippolyte Taine ?i Th�odule Ribot. Temele la mod? erau cele privind �nv??area limbajului ?i evolu?ia g�ndirii, f?r? a uita studiile cu o tonalitate medical? asupra bolilor nervoase ?i tratarea
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
au lucrat pămîntul, fiindcă barbarii nici măcar nu atingeau plugul. Cînd, mai tîrziu, obligați fiind să ducă o viață rătăcitoare în munți, au început să se ocupe de creșterea animalelor, atunci ei s-au numit ciobani sau păstori. Pe barbari îi urau, instinctul strămoșilor întreținîndu-le această ură. În aceste condiții, nici goții, nici gepizii și nici hunii nu i-au influențat. Doar bulgarii, care erau creștini, le-au împrumutat cîteva cuvinte uzuale. Limba română urma să adopte, după necesități, cuvinte din dialectele
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
îndepărtarea grupului Pauker. Conducătorul acestuia a fost la Moscova în iarna, apoi în primăvara lui 1952. Însoțit de Leonte Răutu și losif Chișinevschi, el a avut convorbiri secrete cu Stalin și Beria. Unii membri ai Biroului Politic, ca Pîrvulescu, îl urăsc, dar îi rămîn credincioși. Alții se află aici de mult timp, ca losif Chișinevski, Alexandru Moghioroș, Petre Borilă, care provin din Serviciile Secrete Sovietice, și, de asemenea, Bodnăraș. Dej este atras intelectual de persoana lui Miron Constantinescu, care în scurt
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
poziție exprimă net tendințele ideologiei celei mai reacționare, negarea rolului maselor în viața socială, în edificarea Istoriei; de aceea ea are drept scop demobilizarea forțelor revoluționare". Împotriva acestor pretenții estetice reacționare, Ceaușescu preamărește virtuțile creației științifice și tehnice. Occidentul este urît și invidiat pentru că este spațiul reacțiunii minate după cum se exprimă Ceaușescu și al tehnologiei avansate. Autoritățile române fac totul, deschis sau prin intermediul rețelei lor de spioni, pentru a avea acces la această tehnologie. Ion Pacepa povestește: "Noii agenți români au
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
ideologică este solidă. Scînteia insistă mult timp asupra procesului de evoluție a datoriilor țărilor africane, asupra manifestărilor pacifiste din Occident, asupra sumbrelor realități ale lumii capitaliste în care șomajul progresează. Și totuși, Ceaușescu nu mai este crezut. Opinia publică îl urăște acum, așa cum odinioară îl iubea. Soția lui este detestată. Cuplul este atacat prin formule lapidare, de genul: El este nebun, iar ea este rea". Fiul lor, Nicu, făcut de rușine public cu trăsnăile lui, este înlocuit în octombrie 1987 din
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Vlad, și la alții, ca să oprească masacrul, să determine trupele să intre în cazarme". Progresia este limpede: un prim gest dezvinovățește armata, un al doilea deschide calea spre recuperarea părții încă sănătoase a Securității... Figura inamicului se concentrează în jurul cuplului urît de toată lumea și al teroriștilor. Există o disociere între Securitate și teroriști. După cîteva zile, pe 26 decembrie, Securitatea trece sub controlul Ministerului Apărării Naționale. Va fi oare Ceaușescu eliberat de securiștii săi? El este arestat, dus la Tîrgoviște, judecat
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
de experți internaționali, sînt conduși de o voință de reformă tot așa de sincer voluntaristă ca și aceea a proiectului lui Gorbaciov. Cum să scoți din experiența și tehnologia occidentală, din finanțările occidentale, maximul compatibil cu starea unei societăți care urăște riscul și respinge amestecul extern, o societate a cărei conducere politică a anilor '90 este profund solidară în dispreț? Cum să legi discursul unei sincerități demagogice interne cu cel al unei sincerități occidentale externe? Exercițiul conduce la decizii prin sancțiuni
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
să o binecuvînteze, în schimb a absolvit-o de păcat și s-a culcat cu ea. Negrii se scufundă și mai adînc în noroi. Negrii încă se mai odihnesc, mai mănîncă și se mai c... Rădăcini tăiate, uitate și iertătoare Urînd multe, neprimind nimic, lipsindu-le multe Mă întreb cînd ne vom trezi, cînd ne vom gîndi serios Că negrii trebuie să facă mai mult. Negrii sînt prea leneși, prea confuzi și nebuni Au prea mulți copii, nu au nici un răspuns
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
nu mai poate hrăni entuziasmul și pasiunea. Lumea admirațiilor, a fidelităților este vacantă. Atunci se-nmulțesc semnele panicii. Să ne temem de întoarcerea la indiferența moartă a nisipurilor deșerturilor cu varianta ei modernă, Statul. Acolo nimeni nu iubește și nu urăște pe nimeni. Practic, frontierele grupurilor sau ale orașelor au dispărut. Un agregat amorf de indivizi țin loc de popor. Într-o societate de masă ca a noastră, "mizeria psihologică a maselor" are un singur remediu: liderul. Cu condiția ca el
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
sînt încă prea tinere, prea noi pentru a putea stîrni un ecou. Conducătorul și omul de Stat vor fi obligați să se străduiască să descopere cuvintele "vorbitoare", să boteze lucruri pe care masele fie că le-ndrăgesc, fie că le urăsc, și pe acestea să le condenseze în formule scurte. Așa le vor cristaliza imaginația, căci "anumitor cuvinte li se alătură, în mod trecător, anumite imagini: cuvîntul e doar soneria ce cheamă imaginea"151. O dată imaginea apărută, urmează acțiunea. Le Bon
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
de ea pe de cealaltă parte. Să adăugăm și următoarele: singurii conducători care își păstrează prestigiul intact și pe care mulțimile ajung să îi admire fără restricții sînt conducătorii morți. Vii, îi venerează și îi disprețuiesc, îi iubesc și îi urăsc. Îi venerează pe conducători pentru că au curajul să le dirijeze, îi disprețuiesc pentru că se lasă dirijate de ei. Dar o dată morți, le înalță un cult fără nici o limită, căci acum conducătorii fac corp comun cu credința și iluzia colectivă. Acum
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
lumina zilei cele mai neplăcute dintre subiecte, asta în ciuda pudorii de care dau dovadă majoritatea indivizilor care compun publicul. Flatează înclinația publicului de a se lăsa purtat de valul invidiei, al urii. La nivelul publicului, crede Tarde, nevoia de a urî pe cineva, de a se dezlănțui împotriva cuiva, găsirea unui țap ispășitor așadar, este similară nevoii de a acționa asupra acelei persoane ori obiect anume. Nu realizezi mare lucru, nu ajungi prea departe suscitînd entuziasmul, bunăvoința ori generozitatea unui public
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
ne lipsim de opinia celorlalți. Conducătorul nu trăiește cu teama de a pierde iubirea celorlalți, prieteni, colegi, concetățeni. Ca să reluăm o expresie a poetului Raymond Radiguet, conducătorii sînt "un fel de "narciși" care în același timp își iubesc și își urăsc propria imagine, dar pentru care orice alt chip este absolut indiferent". În schimb, teoretic cel puțin, mulțimea este alcătuită din indivizi pentru care capitală este afecțiunea semenilor lor, faptul de a se simți la fel de iubiți pe cît ei înșiși iubesc
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
și întrucît trebuie să știm a folosi orice material, nu ezit s-o abordez. Despre ce este vorba însă? Conform psihanalizei, copilul, mai precis băiețelul, își dorește mama și se opune tatălui. Pe acesta, rival în dragoste, ajunge să-l urască de moarte. Această rivalitate îi jalonează viața și determină evoluția personalității sale, căutarea unui deznodămînt în conflictul cu părinții marchează complexul familial sau al lui Oeudip și este hotărîtor pentru raporturile lor ulterioare. În același timp, copilul încearcă să scape
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
de oameni cumsecade, străină și adesea nobilă, imaginată de copil și căreia acesta i se asimilează. Prima este locul iubirii și urii pentru tată, mamă, frați și surori. Atmosfera ei a fost pictată de Gide în celebra apostrofare: "Familii, vă urăsc, cămine în care nu se intră, uși închise, cu fericirea posedată cu gelozie". În schimb, cealaltă este compusă în întregime din persoane pe care le admiri și le imiți. Cu acestea, relațiile sînt mai curînd distante și abstracte. Ea răspunde
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
atât de dragi SF-ului "vârstei de aur". Autorul arată acolo, într-adevăr, distrugerea orașelor magnifice și poetic descrise în care trăiau esteții marțieni. Bradbury a inventat și o distopie originală în Fahrenheit 451 (1953), unde înfățișează o societate care urăște cărțile, care ard la 451 de grade Fahrenheit. Acestea sunt înlocuite de sitcomuri ale căror personaje intră în interacțiune cu indivizii, care devin dependenți de ele. Emoțiile, apoi trezirea conștiinței unui pompier piroman îl fac pe acesta să renunțe la
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
cu figuri glaciale, am băut prima votcă. La a doua, am și ciocnit, simbolic. La a treia, aproape că ne simpatizam, deja (uitasem de ce ne-am întîlnit!). După încă o oră, eram amici. Pe la orele 18, devenisem prieteni. Chiar o uram pe Marga, amîndoi, fiindcă... era să strice o recentă și frumoasă prietenie! Dar nu doar această răsturnare de relație este acum importantă: ci și faptul (incredibil, azi!) că atunci cînd ospătarii ne-au anunțat că vor să plece acasă, i-
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
mai apărut prin el un legionar, dizident sau caz penal); tovarășii de la Secu te instruiau, înainte; cei de la partid te învățau ce să spui, dacă-ți dă vreunul (prin absurd) cuvîntul; cei de la Sanepid te injectau și "etuvizau"; colegii te urau și îți trimiteau anonime, în toate direcțiile; vecinii îți spărgeau cauciucurile la mașină; soția tremura toată, de frică să nu o faci de rîs, cînd votezi; singurul avantaj: în acea perioadă soacra te privea cu un aer blajin și ironic
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
capre o să găsesc eu pe cineva capabil, fii sigur că o să fie în siguranță. Giandomenico ar fi vrut să plece imediat, să dispară din ochii părinților, prietenilor, preotului, din ochii cumetrelor ce-și strângeau șalul pe umeri și înșiruiau rugăciuni, urându-i fericire și drum bun. Drumul până la Placanica nu era nici lung și nici anevoios, dar Caterina era îngrijorată, îi pusese două cepe dulci în traistă, o pâine coaptă la cuptor de cu noaptea, o bucată de brânză care putea
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
Beranardino Telesio din Cosenza. De ce vor ei să ma tundă ca pe o oaie și să mă facă să pasc în tot locul? În mânăstire iau naștere două facțiuni opuse: una e fascinată de tânărul dominican din Stilo, cealaltă îl urăște, îl spionează, îl dușmănește, încearcă să-l elimine. El își vede de treabă, ca de obicei, studiind cu multă tragere de inimă, și făcând lungi plimbări, în timpul cărora își notează tot felul de senzații și constatări. La Nicastro am văzut
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
păcatele sau relatau cum au stat de vorba cu Maica Precista. Tommaso asculta puțin, apoi închidea pe jumătate pleoapele și continua să-și scrie una din cărți, dezvoltând o idee, făcând o analiză, desfătându-se cu o descriere. "Oamenii se urăsc cu sălbăticie unii pe alții, adesea fără să știe de ce o fac". Rămânea țintit de această cugetare până la ora prânzului, moment în care șoaptele deveneau tot atâtea apeluri fenetice. Porția de mâncare era insuficientă, unii înjurau, alții reclamau, dar deja
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]