9,905 matches
-
iei cu Împrumut banii ordinului fără autorizație, să-ți arunci haina pe jos la mânie.” „Dintr-un sistem de interdicții se poate Înțelege ce fapte săvârșesc oamenii de obicei”, zise Belbo, „și poți extrage de acolo adevărate scene de viață cotidiană”. „Ia să vedem”, zise Diotallevi, „un templier, iritat de cine știe ce i-au făcut sau i-au zis frații În seara aceea, iese și pleacă noaptea fără permisiune, călare, cu un pui de sarazin drept escortă și cu trei claponi atârnați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
oportunități în ocuparea unui loc de muncă în viitorul apropiat. Explicarea la fața locului a unor concepte de geografie fizică și regională, de geografie umană și economică, determină apariția unor noțiuni noi care pot avea o largă aplicativitate în viața cotidiană. De asemenea, prin tematica deosebit de atractivă și de larg interes în prezent, se urmărește și respectarea valorilor și drepturilor fiecărui grup etnic de pe teritoriul județului, creșterea gradului de toleranță și cooperare pe toate planurile între etniile prezente. Activitățile de învățare
Ruşii-lipoveni din judeţul Iaşi : dinamici socio-demograficoeconomice by Iacob Pavel () [Corola-publishinghouse/Administrative/91763_a_93067]
-
tăcerea o făceau pe Helen să se simtă mai rău ca niciodată. Nu avea decît să Întindă mîna spre butonul lămpii sau scala radioului să schimbe atmosfera locului, dar nu o putea face; se simțea izolată de obiceiurile și obiectele cotidiene. Mai stătu o vreme, apoi se ridică În picioare și Începu să meargă cu pași rari. Gestul semăna cu acela al unei actrițe Într-o piesă, cu felul În care aceasta ar putea comunica starea de disperare sau demență, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
cu paturi, scaune, mese și șemineuri intacte. — Spune-le să stingă luminile! zicea fata În continuare, dar și ea se uita În jur, ca și Kay - de parcă Înțelegea pentru prima oară natura haosului În care fusese blocată, văzînd poate fragmente cotidiene ale propriei existențe. O! exclamă ea. Oamenii Începură să bată cu ciocanul. La fiecare pocnitură se cutremura. Ce fac? Trebuie să lucreze rapid, zise Kay. Ar putea să fie benzină sau apă În subsol. — Benzină sau apă? Întrebă fata, de parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
mi-a permis să-i folosesc numele abreviat. Mi-am luat ideile și m-am inspirat pentru romanul Veghea de noapte din multe surse, inclusiv romane și filme ale anilor 1940, fotografii, hărți, jurnale, corespondență, și relatări moderne ale vieții cotidiene din timpul celui de-al Doilea Război Mondial. Printre operele non-ficționale pe care le-am considerat extrem de utile se numără: Verily Anderson, Spam Tomorrow (Londra, 1956); Peter Baker, Time Out of Life (Londra, 1961); George Beardmore, Civilians at War: Journals
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ce-o privește, Tom nu e decît unul dintre băieții ei. Dar eu n-o să permit ca asta să devină realitate. Linda sună și, cînd nu ridic receptorul, dă pe la noi neanunțată, iar asta s-a transformat Într-un obicei cotidian. Am Încercat să mă prefac că nu sînt acasă, dar știe după ce mașină să se uite pe stradă, iar eu n-am fost niciodată o mincinoasă prea convingătoare, așa că, fără prea multă tragere de inimă, o invit Înăuntru. — Dar am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
timpului și faptului prezent. Este o meserie care contează pe acum și doar se sprijină pe atunci. Știu că este, adeseori, frustrant și, de multe ori, nedrept, dar atât de multe s-au schimbat în viteza de curgere a vieții cotidiene, încât scuza lipsei de timp pentru a căuta prea mult și prea des în arhiva istoriei evenimentelor recente a devenit aproape banală. Se lucrează la foc automat, televiziunea impune un ritm sufocant, iar jurnalismul online capătă, pe zi ce trece
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
ele au o altă dimensiune și se desfășoară pe un alt palier, diferit de ceea ce am făcut până acum. Aș zice chiar că, dacă privim la o scară ce depășește conjuncturalul și evenimențialul ce ne captivează atât de mult atenția cotidiană, ele sunt mult mai importante decât ceea ce ați văzut până acum. Sunt proiecte de construcție pe termen lung ce presupun un efort sistematic și o investiție în oameni și instituții cu efecte în timp, nu imediat. Sunt cunoscut în politica
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
printre care „Kilocruciada“ și „Analiza finală“. Activitate publicistică: Dincolo (roman, Editura Seviris, Brașov, 2000); Dans de Bragadiru. Cum se vede România în direct (publicistică, Editura Polirom, Iași, 2004; ediția a doua, cu audiobook în lectura autorului, 2006); Fiare vechi. Dileme cotidiene (publicistică, Editura Polirom, Iași, 2005). VALERIU STOICA (n. 1953, București) este doctor în drept (1997). Asistent, apoi profesor de drept civil la Facultatea de Drept, Universitatea din București. Inițiator (1990) al Programului de Drepturi ale Omului la Universitatea din București
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
pot părăsi respectivele poziții; (3) stipularea acțiunilor care le sunt cerute, permise sau interzise participanților; (4) stipularea rezultatelor care le sunt cerute, permise sau interzise participanților” (Ostrom, 1986, pp. 5-6). De pildă, regulile pe care indivizii le respectă în viața cotidiană includ legile și codurile juridice, hotărârile de guvern, regulamentele interne din cadrul unor organizații private, precum și orice alte tipuri de acte normative emise de stat sau în cadrul unor organizații legal constituite. Atât regulile, cât și normele produc predictabilitate, cooperare socială și
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Iris-Patricia Golopenţa, Alexandru Volacu () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1760]
-
mai adecvate conținutului povestirii; e) redactarea în scris a compoziției; f) autocontrolul; g) discutarea și evaluarea compozițiilor. Iată, spre exemplificare, compoziția unei eleve după proverbul: ,,Omul cinstește locul” Toate drumurile vacanței luaseră sfârșit. Începuse școala și totul reintrase în ritmul cotidian. Orașul era același: cu străzi largi și drepte pe care se revarsă tinerețea. Și cum toamnele-s mereu aceleași, nici aceasta nu putea fi altfel. Vântul desprinsese întruna frunze din castani și tei, încercând zadarnic să știrbească frumusețea bătrânului parc
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
etic la provocările acestei noi lumi. La finalul studiului, ea propune clar atitudinea unui post-umanism critic temperat: recunoaștem că spațiul virtual a „reformatat“ percepția și identitatea, dar nu a înlocuit corpul, ci, în mod simbolic, prin el se redefinesc practicile cotidiene și reprezentările. Există o etică a responsabilității pentru celălalt în acest spațiu virtual nu al transcendenței, ci al alterității. Vital și viral (o pereche pe care o folosește implicit de multe ori) se petrece întâlnirea dintre tehnologie și individul încă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
și în politică, acolo unde este puterea. Ceea ce am scris arată că e dificil să fii femeie. De ce e și provocator? Eu cred că provocarea vine mai ales din faptul că s-a ajuns la un prag critic al patriarhatului cotidian românesc. Tot mai multe femei vor învăța curând că nu e o fatalitate să fie anexe culinare, de menaj, decorațiuni atașate ca status simbol, note de subsol la interesele bărbaților. Se vor uita lung la ele însele, și s-ar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
cea a semenilor de sex diferit. S-au măritat. Și-au urmat soții. Au acceptat chiar o doză de zidire ritualică în operele de diverse naturi ale perechii bărbătești. Au alergat după tramvaie cu sacoșe în mâini. Au inventat traiul cotidian și l-au reprodus. Au făcut copii, mai mult sau mai puțin dependent de politica pronatalistă. Și-au făcut temele de acasă și sarcinile de serviciu. Au alergat după fuste și cosmetice. Le-au obsedat îngrășatul și slăbitul. Gătitul și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
în restaurant! Nu te juca cu puști și pistoale! Pune-ți în valoare farmecele! Așteaptă-ți soțul și tremură pentru copil! Caută-ți sensul vieții în viața celorlalți! Stai la locul tău! Am acceptat privații în educație: subiectele despre viața cotidiană și cea privată sunt neinteresante la nivelul educației oficiale. Tot ceea ce este „serios” în educație este cu totul altceva decât moduri de coexistență și trai cotidian. Nu e cazul ca fetele să învețe sporturi bărbătești nici măcar pentru autoapărare; nu e
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
viața celorlalți! Stai la locul tău! Am acceptat privații în educație: subiectele despre viața cotidiană și cea privată sunt neinteresante la nivelul educației oficiale. Tot ceea ce este „serios” în educație este cu totul altceva decât moduri de coexistență și trai cotidian. Nu e cazul ca fetele să învețe sporturi bărbătești nici măcar pentru autoapărare; nu e nevoie să învețe să se descurce cu mici operațiuni tehnice, altfel, cine știe, poate n-ar mai avea nevoie de bărbați protectori. Am acceptat că pentru
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
la cea a casei. Drama nelibertății devine la aceasta din urmă granița monopolului sexului care păstrează o moștenire totalitară: libertatea înseamnă muncă. Anele au simțit gustul amar al acestei forme de „libertate”, au avut sentimentul minții împrăștiate între profesie, foamea cotidiană a familiei, caracterul etern al murdăriei rufelor și podelelor, viața scurtă a rezultatului muncii domestice. Au simțit cum li se scurge istoria printre degetele mâncate de vechiul săpun Cheia ori de mai noul detergent Ariel, cum nu rămâne nici o dovadă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
în afară de aceea că au născut și îngrijit făcători de istorie. Poate că nici nu li s-ar potrivi să facă un tip de „istorie” din care rămâne o statistică despre învingători și învinși după un măcel-revoluție sau un măcel-război. Bătălia cotidiană pentru viața celorlalți nu are sfârșit, deci nu are nici glorie. Anele nici măcar nu aspiră să facă istorii dacă aportul lor se numără în moartea celor cărora semenele lor le-au dat viață. Mai degrabă și-ar dori să schimbe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
multă inhibiție celorlalte femei, le aruncă iarăși la „locul lor”, să se afirme în bucătăria casei, în bucătăria profesiilor sau în cea a politicii. Dacă unii și unele dintre noi nu observă cât de departe suntem de parteneriat în viața cotidiană, în cultură, în profesii și în politică, este și pentru că nu au nici măcar curiozitatea intelectuală minimă să înțeleagă semnificațiile conceptelor feministe, necum să acționeze profeminist. De câștigat pe termen scurt, câștigă cei care se simt bine că cineva este, în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
influență culturală al modului femeiesc de gândire. Iar civilizația noastră înapoiată este, în mare măsură, o consecință a faptului că mai nimeni nu se uită la felul în care vorbesc cele care administrează în cea mai mare măsură viața noastră cotidiană. La noi, cultura este misogină nu numai pentru că vorbește destul de disprețuitor despre femei, ci și pentru că nu le ascultă. Femeile nu sunt ascultate public, nu au autoritate epistemică, nu au autoritate culturală recunoscută. Sau, ca să aibă autoritate culturală, trebuie musai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
pasă de această problematică sau sunt năucitor de conservatoare. Televiziunile nu au nici un fel de politică feministă. Emisiunile sunt pentru doamne, despre vedete, pentru „fâțe”. Accidental mai nimerește câte o invitată sau câte un invitat care sunt feminiști. Presa scrisă cotidiană ignoră tot ce se află în zonă. Nici măcar proteste trimise de către ONG-uri feministe nu publică. Feminismul cultural românesc are, mulțumită mai ales Laurei Grünberg, o singură „tribună” dedicată: revista AnALize. Cred că ar fi interesant să afle publicul cât
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
pot să creeze disfuncții instituționale: fac greu alegeri tranșante, se implică prea mult afectiv în ceea ce fac, stau mai mult cu ochii pe persoane și consecințele pe durată lungă decât pe principii și consecințe imediate, țin prea mult la detalii cotidiene în raport cu proiectele strategice de anvergură, nu știu să fie suficient de autoritare, nu au apetit pentru lupte politice, se simt mai repede lezate subiectiv și, de ce nu, sunt mai puțin orgolioase, cedează mai ușor și preferă compromisul și pacifismul. Dacă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
goliciunea noastră, chiar dacă nu am fost parte a nomenclaturii și a aparatului represiv. Ne arată cum am încercat să rezistăm prin minciuni la minciună, cum am înșelat înșelătoria generală, cum am păcălit marea cacealma socială. Kligman ne arată aceste practici cotidiene dincolo de ședințele de partid. Femei tăceau vinovat despre propriile practici de subminare a politicii pronataliste, aplaudând cuvântările lui Ceaușescu despre „datoria patriotică a femeii române”. Femei care foloseau andrele, rădăcini de plante, garouri, apă oxigenată, masaje în forță ca să păcălească
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
ascunsă, împotriva „normării științifice a propriilor noastre nevoi”, inclusiv a celor legate de comportamentul reproductiv-sexual. Ar fi foarte importantă o altă lucrare care să descrie la fel de viu și să analizeze la fel de științific rețelele rezistenței private: redistribuirea hranei, hainelor, mobilierului, „trișarea” cotidiană a rației alimentare, sistemele improvizate de iluminat și căldură, dizidențele față de educația oficială. Pentru cei care sunt educați în mituri intelectualist-elitiste și nu suportă „coborârea” în tărâmul celui mai concret dintre faptele brute: intervenția statului în propriile noastre utere, cartea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
a cercetării asupra unui fenomen care se multiplica pe măsura împuținării vieților noastre: cel al propagandei. Propaganda a devenit singura ofertă care a excedat cererea. Nici o resursă nu a fost folosită cu zgârcenie. Doar ea hrănea până la greață viața noastră cotidiană sleită și frustrantă. Specia de propagandă analizată de către Gail Kligman este cea reproductivă. Ea a început să curgă imediat după Decretul 770 din 1966. Ce este curios este faptul că seamănă ca două picături de apă cu discursurile actuale ale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]