9,905 matches
-
de a nu deveni subiect de scandal; lipsa educației pentru solidaritate de gen; educația patriarhală tradițională și cea comunistă pentru autosacrificiu; - Politica românească este încă extraterestră. Ea pune probleme cât mai abstracte și mai destrupate. Are obsesii depărtate de viața cotidiană, anume de aceea care rămâne frecvent regatul femeilor: hrănirea, igiena, managementul domestic, educația, supraviețuirea, civilizația vieții de zi cu zi. Toate acestea sunt prea jos pentru „marea politică”. Ea țintește doar sus, la Uniunea Europeană și NATO. Interesele politice ale femeilor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
a copiilor și a celor aflați în neputință, igiena persoanei și a casei, planningul familial, relațiile de cooperare în familie, prietenie și vecinătate, cultura loisir-ului, participarea comunitară. Pe scurt, ea are în centru educația reproductivă (de întreținere a vieții cotidiene) și pe cea comunitară (de formare, dezvoltare și afirmare în comunitatea proximă sau locală). Lipsa, trecerea în derizoriu sau demixtarea acestei educații au următoarele consecințe: a) întăresc conservatorismul de gen și ideea că viața privată e apanajul femeilor; b) constituie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
ele nu era un bărbat anume, ci eternul masculin. Îl sărută matern pe frunte, ca pe o ființă trecătoare ce se afla. Dacă se gândea bine, îi era chiar recunoscătoare. Nu doar fiindcă avea grijă să o elibereze de stresurile cotidiene mărunte și triviale, ci și fiindcă nu-i trecea prin cap să-i zdruncine autoritatea. Nu avea, ca să zic așa, gărgăuni de emancipare. Își vedea de treaba lui. Era un bărbat de casă, domestic, care va să zică. De nu s-ar lua
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
Bărbații nu au relații politice cu femeile, nici ca alese, nici ca alegătoare. Ele apar însă uneori în clipuri de campanie zâmbind candidatului protector, pline de speranță; - Ziarelor le pasă puțin de sănătatea fizică și psihică, de educație, de administrația cotidiană, justiția de zi cu zi, căci nu sunt „scandaluri”. De aceea, profesiile feminizate sunt „nespectaculoase” și aproape invizibile public. Poate și de aceea, politicienii se simt mult mai puțin presați să trateze aceste domenii ca priorități ale agendei politice și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
Ș.: Există, după cum ai spus, și oameni care sunt privilegiați de societatea comunistă. A.B.: Sigur, dar eu mă refer la măcelarii care și-ar pierde imediat câștigurile. Aceștia nu contează într-o societate. Oricum, dacă dispar factorii stresanți, terorile cotidiene, în om rămâne spațiu pentru altceva. În clipa în care un om știe că poate câștiga atât cât are nevoie pentru proiectele lui de viață, nu mai este obligat să fure, nu mai este obligat să înșele și să mintă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
ne-am obișnuit. C.Ș.: Adevărul este că nu reții aproape nici un nume de gazetar. Omul obișnuit citește, dacă citește, articolul, fără să se mai ostenească să vadă și cine e autorul. A.B.: Da, pe când în străinătate fiecare mare cotidian își are editorialistul lui. Însă cel mai tare vor suferi cei care au călărit pe linia dintre adevăr și minciună. Da, puțin adevăr, puțină minciună, până n-au mai știut nici ei care sunt cei adevărați. C.Ș.: Am un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
în staza hipersomnului. Amintirea tatălui ei, era încă și mai îndepărtată. O felie de viață totuși atât de importantă, pierdută și uitată. O iubire din tinerețe, victimă a lipsei de maturitate, o scurtă explozie de fericire înăbușită de asprele realități cotidiene. Hipersomnul. Timpul. Se răsuci și se aplecă pentru a lua un calorifer portabil. Nu era frig în interiorul blocului operator, dar, oricum, va fi mai plăcut cu puțină încălzire. Aparatul aducea cu o placă de plastic, dar când apăsă întrerupătorul emise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
răspunsul, apoi am plecat în America. S.A.: Dar ce ți se reproșa? M.I.: Ei, treaba era complicată: și personală, și metodologică, și generațională. Iar recenzia devenea publică într-un moment în care începeau să apară în presă... S.A.: ...ân presa cotidiană? M.I.: Da. Începeau să apară în presa cotidiană articole în care eram acuzat de paricid, mă rog, tot felul de lucruri umflate. S.A.: În care tu erai prezentat drept fiul simbolic monstruos, care distruge statuia lui Scholem XE "Scholem, Gershom
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
ce ți se reproșa? M.I.: Ei, treaba era complicată: și personală, și metodologică, și generațională. Iar recenzia devenea publică într-un moment în care începeau să apară în presă... S.A.: ...ân presa cotidiană? M.I.: Da. Începeau să apară în presa cotidiană articole în care eram acuzat de paricid, mă rog, tot felul de lucruri umflate. S.A.: În care tu erai prezentat drept fiul simbolic monstruos, care distruge statuia lui Scholem XE "Scholem, Gershom" ? M.I.: Da. Și asta era exagerat, totul era
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
minunată. E suficient să stai jumătate de oră, undeva în centrul Bucureștiului, la o cafea băută cu atenție distributivă, pentru a-i observa pe conaționalii noștri. Ai zice, parcurgând ziarele centrale și urmărind talk-show-urile de seară, că trăim într-o cotidiană Apocalipsă politico-socială. De ce nimeni, absolut nimeni din cei contemplați de mine astăzi nu dădea vreun semn de panică? SECRETUL ADRIANEI Un înger Adriana BABEȚI Aproape că mi-e frică. De câte ori a trebuit să fac (pentru „Supliment“Ă un bilanț pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
care au căutat să dea un contur căutărilor proprii. Nu mai vrem să salvăm România; suntem mulțumiți că am putut, alături de alți oameni, să salvăm Roșia Montană. Suntem fericiți că ne putem salva zilele și nopțile de rutina și disperarea cotidiană, prin muzică și prin cei ce ne sunt alături. Să nu fim înțeleși greșit: avem și acum opinii politice și avem, în continuare, dorința de a le exprima. Însă muzica, pentru LUNA AMAR|, a fost și este o minune pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
supune celor mai poetice descărnări posibile, celor mai microscopice sfredeliri. Un anarhist al excesului de mișcare, adulat de unii, urât de foarte mulți. Concepția coregrafului francez nu e deloc complicată: corpul vorbește despre saturația virtuozității și artificialității, despre codul reprezentărilor cotidiene, despre limbajul pe care îl scrie, mișcându-se cât mai puțin posibil pentru a te face să-ți gândești propriile surse și resurse de corporealitate. Cu alte cuvinte, ai un corp, folosește-l din plin și întreabă-te cum și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
penumbră, ăia despre care se vorbește ca fiind „grupurile de interese“; specimene cu care ne e foarte greu să interacționăm, deoarece nu le purtăm Încrederea nici o secundă, fiindcă se aseamănă atât de bine cu noi, În situații discrete de viață cotidiană. Cu, În definitiv, toate creaturile din Calea Lactee, pestriță până la Dumnezeu și zgomotoasă până la ultima planetă de clasă M, „locuibilă“. În serialul ăsta există un personaj dintr-o specie capabilă să simtă reacțiile și sentimentele celorlalți. Personajul În cauză e consilierul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
greșelile reale... inevitabile cumva... le iartă, le uită, aduce mereu În cearceafuri ființa visată, fierbinte, inocent de sălbatecă În gesturi intime, grațioase... Dragostea, patima, uită de trecut, totul e Într-un mustos prezent copilin, fraudulos confiscat de inimile noastre vieții cotidiene, ticăite, uscate de facturi pentru lumină, gaze, apă... smochinite de chitanțe incredibile de Întreținere etc. Dacă există o plăcere adevărată, ea se revarsă asupra celuilalt, o Împlinește În altul... Iubirea molipsește! Uneori chiar puritatea alcătuirii făpturii de carne a iubitei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
sub aspectul structurii, cât și al semnificației acestora. Analiza conversațională a influențat și ea cercetările asupra discursivității. Această perspectivă s-a dezvoltat, în Statele Unite, la sfârșitul anilor '70, ca un curent în cadrul etnometodologiei 5, preocupat de studiul schimburilor verbale reale, cotidiene. Discursul este definit ca "tot ceea ce este produs al unei interacțiuni predominant lingvistice, care poate fi dialogal sau monologal, oral sau scris, spontan sau fabricat, în anumite dimensiuni lingvistice, textuale și situaționale"6. Astfel, termenul de discurs este utilizat, în
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
public mai restrâns, mai uniform, oarecum specializat, în timp ce audiovizualul se adresează unui public foarte larg, cu un bagaj cultural eterogen, dispunând de capacități de înțelegere diferite. De aici rezultă cel puțin câteva caracteristici de bază ale jurnalismului audio-vizual: simplitate, limbaj cotidian, accesibilitate. Astfel, organizarea informației este mai ușor de urmărit. Ziarele sunt periodice tipărite pe hârtie de calitate medie. Pot fi locale, regionale sau naționale. Ele își propun să ofere o perspectivă de ansamblu asupra actualității, cu excepția celor strict specializate asupra
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
Donald, ATWAN, Robert, Popular writing in America: the interaction of style and audience, Oxford University Press, New York, 1993. 77. MORRIS, Charles, Writtings on the General Theory of Sign, Mounton The Hague, Paris, 1971. 78. MOUILLAUD, Maurice, TÉTU, Jean François, Presa cotidiană, Editura Tritonic, București, 2003. 79. MOURIQUAND, Jacques, L'écriture journalistique, Presses Universitaires de France, Paris, 1997. 80. MOURIQUAND, Jacques, L'Enquête, CFPJ, Paris, 1994. 81. MUCHIELLI, Alex, Arta de a influența. Analiza tehnicilor de manipulare, Editura Polirom, Iași, 2002. 82
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
Iași, 2002, p. 70. 67 Johann GALTUNG, Mari RUGE, Structuring and selecting news, în Cohen&Young (eds), The manufacture of News: Social Problems, Deviance and the Mass Media, Constamble, Londra, 1973, pp. 62-72. 68 Maurice MOUILLAUD, Jean François TÉTU, Presa cotidiană, Editura Tritonic, București, 2003, p. 15. 69 Roger Fowler, Language in the News, Routledge, Londra, 1994, p. 10. 70 Luminița ROȘCA, Reportajul, în Mihai COMAN, Manual de jurnalism, volumul II, Editura Polirom, Iași, 1999, p. 99. 71 Luminița ROȘCA, Reportajul
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
loc de muncă, momentele de respiro sunt rare, foarte rare, de regulă. Sunt așteptate și mult dorite pentru că numai în astfel de situații, personalul medical, medici sau asistente, își pot permite scurte întrevederi prin care să se elibereze de stresul cotidian și săși mai încarce câte puțin bateriile. De un astfel de moment profită și doctorul Emilian Grigore care, printr-un semn anume, își invită prietenul la un ,,taifas de taină”, cum îi plăcea lui să spună... - Eugene, nu ai idee
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
tace și se scurge liniștit în infinita-i dimensiune, viața își urmează cursul ei firesc, antrenând oamenii într-o diversitate de evenimente de tot felul. Cu două zile înainte de sfârșitul săptămânii, după multe și atente Marian Malciu observații asupra manifestărilor cotidiene ale pacientului, doctorul Eugen Tomescu, secondat de colegii care se implicaseră în cazul lui Iustin, hotărâră că ar fi momentul externării, cu condiția ca pacientul să urmeze îndeaproape indicațiile medicale. A urmat apoi seara aceea de vineri, în care Iustin
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
editarea, stabilește liniile generale, coordonează activitatea departamentului, face legătura între redacția de știri și administrația televiziunii etc. Redactorul-șef este autoritatea supremă într-o redacție, dar de cele mai multe ori se ocupă de problemele majore ale echipei de știri. De problemele cotidiene se ocupă editorii zilei, numiți și editori cordonatori sau editori generali. Am precizat toate cele trei denumiri întâlnite frecvent, deși cea mai uzitată este cea de editor 19O REDACȚIE, O ECHIPĂ al zilei sau EOD (editor-of-the-day) pe scurt. Vei vedea
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
reducem totul la esențial. Și ce este mai esențial decât enervarea de-o clipă? Mi-ar plăcea ca peste 100 de ani, un sociolog sau un istoric care ar dori să înțeleagă mai bine România anilor 2000 și „enervările“ sale cotidiene să găsească, din întâmplare, această carte în informatizatele biblioteci de atunci și să nu regrete alegerea făcută. Mirel Bănică Noiembrie 2005 17 noiembrie 2005 Cine mai scrie astăzi pe dosul unor cărți poștale de 1.500 de lei? Numai „fraierii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
timpul de sub control. Am urmărit fără să vreau poluarea vizuală, care este mai puternică decât dorința mea de a mă ascunde de așa-zisele Revelioane de pe televiziunile private. Este uluitor să constați cum s-au combinat prostul gust și mitocănia cotidiană cu lemnoasa hotărâre comunistă de altă dată de a dansa cu toții hora la miezul nopții ,,dintre ani“. Codruț, dacă postul TV nu ar fi fost cumpărat de părinții mei chiar l-aș fi aruncat pe geam, pe cuvânt (bine, sub
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
nedemn a păși pe acele marmuri și covoare scumpe. Insignifiant cu cei 20 de lei din buzunar. Îți trebuie un moral foarte bun în România asta, dacă vrei să-i reziști. Codruț 23 mai 2006 Câteva mici, dar dese, enervări cotidiene (sau bolile orașului București): - Parcarea imenselor jeep-uri 4x4, 16x16 etc. de-a latul trotuarului, astfel încât amărâții care se încăpățânează să rămână pietoni se amestecă cu autobuzele, asfaltul și mașinile. - Etichetele cu „vând apartament“ sau eternul „sap puțuri de mică
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
nimic în comun. Poate niște amintiri disparate, care încep să pălească. Când ajungem la termenul de generație dăm imediat peste clasamentele generației. Cum mă simt străin de această preocupare, prefer să nu fiu luat în calcul. Uitat. În enervările mele cotidiene. Codruț 15 iunie 2006 Din nou în maxi-taxi, către locul meu de muncă. De data aceasta s-au urcat și patru tineri (trei băieți și o fată). Tipul adolescenților de mahala. Am stat foarte aproape de ei, la nici un metru și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]