9,734 matches
-
2002), și o a doua direcție care vizează politici publice de gen adecvate echității sociale (Miroiu, 2005). În societatea contemporană se menține o constatare care revine ca un laitmotiv, indiferent de problema la care ne referim: aceea a schimbărilor de mentalitate. Se adoptă noi legi, se construiesc instituții, oamenii acumulează experiență occidentală și, în pofida acestor lucruri, parcă nu merg toate cum ar trebui, ceva stă pe loc. La nivelul simțului comun se așteaptă o schimbare de mentalitate... În contextul subiectului de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
aceea a schimbărilor de mentalitate. Se adoptă noi legi, se construiesc instituții, oamenii acumulează experiență occidentală și, în pofida acestor lucruri, parcă nu merg toate cum ar trebui, ceva stă pe loc. La nivelul simțului comun se așteaptă o schimbare de mentalitate... În contextul subiectului de față, această schimbare ar fi posibilă dacă stereotipurile, prejudecățile și reprezentările de gen vor fi conștientizate, iar aspectele nedrepte pentru o parte dintre oameni corijate, reconstruite dincolo de ordinea de tip patriarhal. Probabil că femeile nu se
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
variabile nu pot lipsi din cadrul nici unui demers de acest tip: separarea spațiului public de cel privat și asocierea repetitivă a muncilor femeilor cu sfera naturală. Acești doi factori sunt prezenți atât la nivelul teoriei politice, cât și la cel al mentalității tradiționale românești, așa cum reiese ea din diferite studii și statistici. În cadrul primei părți a lucrării de față am urmărit clarificarea cadrului conceptual și teoretic, expunând concis problematica celor două dihotomii: spațiu public/spațiu privat și natură/cultură. Dihotomia public/privat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
culturală o reprezintă aureola mitică a „eroilor neamului”, existența providențială a unui erou salvator și ideile preconcepute despre realitățile geopolitice nu va putea niciodată să iasă din școală cu o cultură politică modernă, cu conștiința propriei valori și cu o mentalitate tolerantă, democratică și nediscriminatorie. Accesul la resurse și la organizațiile care pot influența rezultatele negocierilor sociale sunt principalele elemente necesare pentru eliminarea diferențelor care produc discriminarea de gen în politicile sociale. Lipsa acestor elemente face ca politicile sociale din România
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
anul 2000. Dezbaterile publice asupra acestui subiect sunt virtual inexistente sau tratate cu frivolitate. Marea majoritate a cetățenilor și cetățenelor sunt preocupați/preocupate de problemele cu care trebuie să se confrunte zilnic și nu au conștiința unei schimbări necesare de mentalitate. Mass-media preferă subiectele de scandal, cele care cresc tirajul și audiența. Mediul academic este într-o oarecare măsură preocupat de evoluția relațiilor de gen din România, dar aceste zbuciumuri nu ajung la nivelul cetățeanului sau al cetățenei muncitoare în fabrică
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
fi eliminată, ci doar că a fost făcut un pas în această direcție. Însă prin conjugarea eforturilor la nivel legislativ cu cele din interiorul partidelor și cu mediul academic și societatea civilă poate fi creată o masă critică împotriva unor mentalități și atitudini conservatoare cu privire la statutul femeilor, al rolului politic al acestora, care se perpetuează și nu fac altceva decât să stopeze procesul de modernizare al României. Bibliografietc "Bibliografie" Bock, Gisela, Femeia în istoria Europei. Din Evul Mediu până în zilele noastre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
producătorilor de televiziune în a invita politiciene. Acest fenomen nu reprezintă totuși singura explicație pentru participarea scăzută a femeilor în viața politică; avem de-a face, la urma urmei, cu o serie de factori ce-și au originea atât în mentalitatea patriarhală a societății românești, cât și în stereotipurile de gen promovate de mass-media. Studiul de față propune un demers nou pentru cercetarea feministă a reprezentării femeilor în mass-media, aducând în discuție imaginea politicienelor așa cum este ea proiectată de talk-show-urile politice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
să ne dea un acord? ș...ț Problemele femeilor în România pot fi rezolvate tot de către femei. ș...ț Ideea este să fie mai multe femei în politică, în general, din toate formațiunile politice. Anca Boagiu: Din nefericire, schimbările de mentalitate se produc greu. ș...ț Organizația de Femei a PD este puternică, este valoroasă, este capabilă să ducă la capăt un proiect politic ș...ț Soluția este să te promovezi prin tine. Penetrarea sistemului prin propriile tale competențe. Discuția ocolește
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
dacă discutăm de susținerea familiei. Atitudinea politică a celor două invitate favorizează ideea că femeile au nevoie de „reparații”, de „ajutoare” pentru supraviețuire, și nu de măsuri care ar încuraja dezvoltarea lor durabilă. Cele două politiciene se fac astfel ecoul mentalităților existente în interiorul formațiunilor politice din care provin, tratând problemele femeilor într-o „grilă conservator-protecționistă” (Miroiu, 2004, p. 226). Totuși, în condițiile în care astfel de întâlniri televizate sunt rare în peisajul mediatic din România, trebuie apreciat modul în care două
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
fi caracterizat drept ambiguu, incoerent, lacunar și conservator. În triada reformei: stabilizare macroeconomică schimbare instituțională restructurare microeconomică, veriga cea mai slabă o reprezintă, totuși, schimbarea instituțională. Simpla schimbare a denumirii unor instituții, nu a dus și la necesara schimbare de mentalitate, aceasta fiind, în bună măsură, o chestiune de generații. Alți autori împart serviciile publice în: Servicii administrative generale (apărarea, ordinea publică, siguranța națională, justiția, protecția mediului ș.a.); Servicii sociale (asistența socială, asigurările sociale, locuințe ș.a.); Servicii intelectuale (învățământul, cultura și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
dominația iluziilor egalitariste, încercînd să-și construiască singure și direct accesul la prosperitate, printr-o organizare economico-socială și politico-administrativă cît mai apropiată de individ și de nevoile sale. Noua filosofie s-a impus mai cu seamă în spațiul protestant, datorită mentalității specifice. Avuția personală a început să fie considerată, în primul rînd, rezultatul acțiunii personale, al întreprinderii eficiente, al inovației și alegerii optime a fiecăruia și mai puțin rodul redistribuirilor forțate, operate grație voinței și autorității Statului. Sistemului piețelor libere s-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
este de urmărit consolidarea stimulentelor economice reale și mai puțin a redistribuirilor de venituri cu caracter discriminatoriu. Subvențiile selective, sau categoriale, dau aplomb mai curînd disputelor de natură politică, decît dezvoltărilor economice. "Grantomania" introduce puternice distorsiuni în sistem și afectează mentalitățile, stimulînd consumul fără plată a bunurilor și serviciilor publice. În ultimă instanță, rezultatul va fi o regiune aglomerată, dar subdezvoltată. Potrivit lui W.Oates, fiecare bun public ar trebui produs, gestionat și fiecare serviciu public administrat la nivelul de guvernare care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
Cu toate acestea, un anumit grad de ineficiență rămîne una din trăsăturile standard ale administrației guvernamentale. În economiile aflate în tranziție, există solicitări (necesități) suplimentare pentru intervenții guvernamentale, printre care: organizarea privatizării; pregătirea-adaptarea-revizuirea noului sistem legislativ; educația, formarea unor noi mentalități; controlul (parțial și tranzitoriu) al prețurilor; furnizarea unei cantități mai mari de servicii publice decît standardele occidentale; acordarea de subvenții pentru restructurare, inclusiv sectorului privat ș.a. În timpul procesului de tranziție, o serie de activități guvernamentale care, în mod normal, nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
chiar privatizării acestora. Astfel, întreprinderile publice au intrat într-o nouă epocă, marcată de viziunea neoliberală, dominantă în parte și astăzi, inclusiv în ma-joritatea țărilor foste comuniste, unde procesul dezetatizării și dere-glementării este însă mult mai lent, datorită inerției, remanenței mentalităților specifice. 2.2. Costuri sociale și costuri private Logica comercială are avantajul de a constrînge actorii să-și dezvăluie preferințele, adică disponibilitatea lor de a plăti. Dar se știe că ea comportă și neajunsuri, mai ales datorită efectelor externe. Producția
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
interesați, în primul rînd, să-și mențină puterea, iar dacă aceasta costă mai mult sau mai puțin nu are atîta importanță, importantă este menținerea structurilor necesare slujirii puterii. Pe de altă parte, în timp, s-a format și o anumită mentalitate a consumatorilor. Populația, pur și simplu, s-a obișnuit ca serviciile publi-ce să le fie oferite de întreprinderi de stat, considerate a priori mai grijulii față de interesul comun, fără mare băgare de seamă la prețurile practicate sau la calitatea serviciilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
vina. Neîncrederea în sectorul privat a fost alimentată și de eșecul multor întreprinderi private puse să funcționeze în regim de prețuri administrate și să practice protecție socială. Fenomenul este cu atît mai marcant în țările ex-comuniste, unde încă predomină o mentalitate etatistă amăgitoare, dar pronunțată, pătrunsă pînă foarte adînc în subconștientul colectiv. La fel de periculos, dacă nu chiar mai mult, este monopolul privat în domeniu. Menținerea subvențiilor după privatizare poate contribui la perpetuarea unui anumit tip de comportament, antieconomic, al furnizorilor. De
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
țările în tranziție, privatizarea serviciilor publice este de mare actualitate și prezintă o miză majoră a reușitei întregului program de reformă. Dificultățile sunt mult mai mari decît în țările dezvoltate da-torită piețelor incomplete și nonconcurențiale, rigide, culturii antreprenoriale subdezvoltate, remanenței mentalităților, cadrului legislativ precar, managementului deficitar, instituțiilor viciate, lipsei de voință politică etc. Am mai spus-o și accentuăm: privatizarea nu este un obiectiv în sine. Ea poate fi dezirabilă în măsura în care conduce la rezultate superioare, vizibile într-o reechilibrare a bugetului
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
gestiune pur privată și una pur etatistă, formule de parteneriat care, adaptate la situații specifice, se pot dovedi de succes. Parteneriatul public-privat are avantajul că nu implică costuri prea ridicate pentru buget. Este o formulă care poate crea piața, adapta mentalitățile și mercantiliza comportamentele. Legislația, reglementările trebuie să fie permisive, iar managementul calificat. Parteneriatul poate consta în subcontractarea de lucrări publice, concesionarea de terenuri și capacități, franșizare și crearea de între-prinderi mixte. Subcontractarea este recomandată atunci cînd există mai mulți furnizori
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
Trotman-Dickenson reține mai mulți factori 26 ce contribuie la creșterea cheltuielilor publice, cum ar fi: abandonarea doctrinei laissez faire; apariția și răspîndirea doctrinei intervenționiste a lui J.M. Keynes; războaiele și crizele sociale; creșterea gamei de activități economice ale Statului; schimbarea mentalității populației; reconstrucția postbelică, ce a implicat planificarea alocarea publică a resurselor și finanțarea publică a unor proiecte; dezvoltarea economică ce generează cheltuieli mai mari; creșterea venitului național; creșterea așteptărilor populației; extinderea dreptului de vot la categorii de populație ce solicită
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
descentralizare administrativă, fiscală, sunt legate în mod intim. Mai mult, acolo unde a existat voința politică necesară, aceste procese au reușit, iar tranziția s-a sfârșit. Aceasta este, pe de altă parte, una din explicațiile întârzierilor noastre: remanența structurilor și mentalităților politice. Astăzi, exemplele unor țări ca Polonia, sau Ungaria, ne demonstrează că se poate. Cerințele de descentralizare a autorității și răspunderii fiscale s-au impus prin conferirea de autoritate directă consiliilor locale și eliberarea lor de sub dominația centrului, consfințirea drepturilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
Aceste probleme au fost puse de psihologi pe seama lipsei informațiilor despre propriile origini ca rezultat al practicii adopțiilor închise, confidențiale, care limitau accesul părinților biologici, dar și al copiilor adoptați la informație 20. La toate acestea se adaugă și schimbarea mentalității cu privire la actul procreerii și acceptarea socială a femeilor care dădeau naștere unui copil în afara căsătoriei. Iată de ce se conturează o nouă practică în domeniul adopției și anume, adopția deschisă 21. În contrast cu adopția închisă, această nouă formă presupune întâlnirea și adeseori
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
aibă copii, vina principală este a femeii 2,7 0,7 25,2 71,4 Într-o lume în care vorbim de emancipare femeii și de independența economică a acesteia față de partenerul său de viață, în care s-a schimbat mentalitatea cu privire la divorț, și a crește un copil în absența unuia dintre părinți, în speță a tatălui, a devenit un aspect comun al vieții de zi cu zi, prezența unui copil nu mai justifică menținerea unei relații de cuplu disfuncționale 382
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
Vizitarea lumii din afară, educarea într-un mediu superior ca orizont moral și ca înălțare sufletească, complectează personalitatea aceluia care este destinat a fi conducător. A rămâne în țară - a însemnat aci, în România - o cauză de inferioritate. Atingerea cu mentalitatea și cu sufletul superior al omenirii mai desăvârșite ca moral, educațiune și cultură, dacă nu desăvârșește întotdeauna, dar purifică și înalță. Dar mai este un motiv, hotărâtor motiv acesta: aproape toți studenții cari au stat în fruntea mișcării de la 1884
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
a-ți asuma responsabilitatea unei slujiri istorice în cadrul voinței lui Dumnezeu; este încrederea pe care Dumnezeu o acordă pentru a ne asuma o slujire pe parcursul istoriei. Cum recunosc o astfel de slujire divină? Cum cunosc responsabilitatea mea în funcție de cultură, de mentalitate, de viața lumii, în cadrul voinței lui Dumnezeu? Voi indica câteva mijloace mai concrete pentru a recunoaște slujirea ce mi-a fost încredințată, „încredințată” în sensul că sunt chemat să o descopăr. Într-adevăr, vocația nu este o etichetă care ne
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
convingerea că alții-ca-ei-nu-mai-există, ceea ce, evident, reprezintă o stupizenie și un sentiment negativ, e de fapt o infirmitate sufletească. Despre mine îmi place să cred că nu sunt un oltean tipic, oricum nu relaționez după criterii de zonalitate, nu sunt ca mentalitate un regional și nu mă poziționez în acest sistem de referință regional, cu priorități ori cu ierarhii, cu însușiri repartizate pe provincii. Eu nu mă consider deasupra nimănui (maximum, în cazul unor oameni pe care-i admir, mi-aș dori
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]