8,373 matches
-
prezentare a două mari teorii și abordări concurente care modelează și prezintă problematica de mai sus În mod diferit: teoria lui János Kornai și cea a lui Alex Inkeles, testând apoi pe parcursul analizei cele două abordări pe marginea exemplului chinez. Paradigma „consecințelor sistemice” sau a „influenței sistemului politic asupra vieții cotidiene” (Tang și Parish, 2000, 5) este reprezentată În cartea de față de economistul maghiar Kornai. Conform modelului teoretic elaborat de acesta (dar cu importante contribuții din partea lui Hayek, Hollander, Lindblom, Wiles
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
citi o monografie impresionantă a unei școli de gândire, până la urmă o cercetare și o analiză detaliată a punctelor de cotitură din evoluția sociologiei, fără de care nu putem Înțelege nici importanța Departamentului, nici cea a AJS. Autorul rămâne deci fidel paradigmei: faptele sociale (social things) merită să fie cercetate În context spațial și temporal. Apartenența la categoria social thing este una dintre ideile recurente ale analizei, marcând inclusiv stilul abordării: ,,Școala de la Chicago este un fapt social prin importantele lucrări În
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
produs ajustări la nivelul conceptelor și măsurătorilor (Stinchcombe, 2000, 1761). Fraza lui Stinchcombe surprinde inclusiv o altă preocupare a lui Abbott: problematica celei de-a doua Școli de la Chicago, dacă este vorba despre o continuare a tradiției interbelice, bazată pe paradigme definitorii, sau ceea ce a urmat după război este o inovație radicală, o construcție, În sensul autosau heteroidentificării culturale și/sau științifice a sociologiei de la Chicago. În analiza celor o sută de ani de sociologie, Abbott pornește de la revizuirea istoriografiei dedicate
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
este interacționalism simbolic, iar interacționalismul simbolic este reprezentat de Dewey-Thomas-Cooley-Blumer. În acest caz, Mead nu face parte din lanț! Între Matthews, respectiv Lewis și Smith, se situează Paul Rock, care, În The Making of Symbolic Interactionism (1979), consideră interacționismul simbolic paradigma centrală a Școlii, Îl reașază pe Mead În lanțul interacționalist și insistă asupra a două aspecte particulare: contribuția lui Park la modelarea interacționalismului, În urma căreia formalismul lui Simmel s-a integrat În studii asupra vieții sociale (Simmel a fost mentorul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
succesiune de figuri carismatice (Robert Park, Ernest Burgess, Ellsworth Faris, Louis Wirth, Herbert Blumer, George Herbert Mead și mulți alții). Dacă Școala de la Chicago a Însemnat doar perioada de mai sus sau a continuat - sub altă formă, dar bazată pe paradigme cunoscute - și după al doilea război mondial este subiectul unei analize critice În cadrul cărții lui Abbott, a cărei coautor este și Emanuel Gaziano („Transition and Tradition in the Second Chicago School”). La sfârșitul anilor ’50 structura Școlii nu mai este
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
a.m.d.), acest „egalitarianism diferențiat” e Întărit În societatea chineză și pe plan ideologic, aducându-se În repetate rânduri ofense la adresa imigranților rurali care Încercau să se stabilească În orașele mari. 3 Aici este vorba despre deschideri În ceea ce privește pătrunderea investigațiilor, paradigmelor tip Chicago În sociologia continentală. Scrierile istorice europene despre Chicago sunt mult mai vechi: de exemplu, Manuel Castells publică În Franța un studiu dedicat studiilor urbane de la Chicago Încă din anul 1968, precedând, practic, multe studii asemănătoare de peste ocean. Abbott
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
să și le Împărtășească, trebuie să aibă disponibilitatea de a se Întâlni, de a intra În relații, de a vorbi despre valorile și interesele lor. Rețelele sociale sunt mijloacele prin care membrii individuali ai comunităților interrelaționează și creează sentimentul comunității. Paradigma rețelei sociale evidențiază importanța altor elemente semnificative din sistemul social al unui individ, care asigură suport și resurse, așa cum sunt informațiile și banii (Barnes, 1972; Leinhart, 1977). Cu toate că sunt mai multe definiții ale rețelelor sociale, cea mai comună se referă
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
primii ani ai copilăriei, familia, școala și comunitatea influențează În mod simultan creșterea și dezvoltarea copiilor. Importanța continuă a acestor contexte În fiecare etapă a dezvoltării copilului este descrisă amănunțit de un număr de perspective teoretice aflate În legătură. Alături de paradigma rețelei sociale și conceptul de capital social, discutate mai Înainte, cea mai semnificativă este teoria intersectării sferelor de influență a lui J. Epstein (1990). Teoria integrează perspective educaționale, sociologice și psihologice despre organizațiile sociale, precum și cercetarea asupra efectelor mediului din
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
descrie un cadru epistemologic nou pentru sociologia românească posibilă, ci și din faptul că privește atât sociologia, cât și Întreaga cunoaștere socială pe care o poate produce tranziția ca pe o componentă indispensabilă a succesului tranziției În România. Iată o paradigmă nouă, pentru că ideologia dominantă În prezent afirmă mai degrabă că tranziția românească este simplul produs al acțiunii politice românești, Întemeiată pe cunoașterea științifică și pe ideologia produsă extern, În lumea dezvoltată. Sociologia și cunoașterea societății românești trebuie să producă atât
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
apartenenței tinerilor la structurile sociale dominante și funcționale pentru ei și pentru familiile lor. „Elemente În predefinirea modelului cultural”, al doilea capitol, ne dă definirea generală și conținutul conceptual al noțiunii de model. Tot În acest capitol autorul tratează problema paradigmelor În Înțelegerea modelelor culturale; potrivit opiniei autorului, paradigma este un alt element de care trebuie să ținem cont În orice Încercare de studiere și deci de definire a modelului cultural. Dimensiunea sociologică a modelului cultural ne propune perspectiva paradigmelor sociologice
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
pentru ei și pentru familiile lor. „Elemente În predefinirea modelului cultural”, al doilea capitol, ne dă definirea generală și conținutul conceptual al noțiunii de model. Tot În acest capitol autorul tratează problema paradigmelor În Înțelegerea modelelor culturale; potrivit opiniei autorului, paradigma este un alt element de care trebuie să ținem cont În orice Încercare de studiere și deci de definire a modelului cultural. Dimensiunea sociologică a modelului cultural ne propune perspectiva paradigmelor sociologice care ne atrag atenția atât asupra suportului empiric
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
problema paradigmelor În Înțelegerea modelelor culturale; potrivit opiniei autorului, paradigma este un alt element de care trebuie să ținem cont În orice Încercare de studiere și deci de definire a modelului cultural. Dimensiunea sociologică a modelului cultural ne propune perspectiva paradigmelor sociologice care ne atrag atenția atât asupra suportului empiric, cât și asupra conținutului teoretic al oricărui discurs sociologic cu pretenție de enunț științific. Capitolul al treilea este intitulat ,,Dimensiuni ale Înțelegerii modelului cultural”. Dezbateriile asupra problemei modelului cultural cunosc un
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
noastre fundamentale asupra Progresului, Rațiunii și Drepturilor Omului” (pp. 6-7). Catastrofa nucleară civilă de la 26 aprilie 1986, Între orele 1:16 și 1:23 dimineața, constituie, „dincolo de particularitatea istorică și geografică În care Încercăm să o Încadrăm”, un fel de „paradigmă” care „funcționează Într-o manieră asemănătoare unei oglinzi uriașe” și „plecând de la care este posibil să gândim « În afara acestei zoneă asupra chestiunii vieții umane aflate pradă amenințărilor și contaminărilor de tot felul” (pp. 6-7). Volumul reunește contribuțiile a aproape douăzeci
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
necesare pentru a le pune În practică, procedeele de asigurare a consensului sau a ordinii sociale. Procesul de socializare se Înscrie Într-un raționament de tip holist sau tributar unor interpretări În termenii individualismului instituțional. Socializarea este analizată potrivit unei paradigme funcționaliste - În termenii rupturii de conformism și apariției comportamentelor deviante - sau potrivit unei paradigme interacționiste, punând În evidență contextul multidimensional. Socializarea poate fi, de asemenea, percepută, conform lui Jean Remy, ca o tranzacție - aducând aminte de imaginea simmeliană a punții
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
ordinii sociale. Procesul de socializare se Înscrie Într-un raționament de tip holist sau tributar unor interpretări În termenii individualismului instituțional. Socializarea este analizată potrivit unei paradigme funcționaliste - În termenii rupturii de conformism și apariției comportamentelor deviante - sau potrivit unei paradigme interacționiste, punând În evidență contextul multidimensional. Socializarea poate fi, de asemenea, percepută, conform lui Jean Remy, ca o tranzacție - aducând aminte de imaginea simmeliană a punții și a porții - Între sistemele de reguli și valori, pe de o parte, și
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
intelectuale, artistice, spirituale sau de larg consum. Ca experiență comună, de fiecare zi, libertatea tîrziu modernă este mai ales libertate de alegere. Trăsăturile libertății moderne liberul arbitru și libertatea de decizie, responsabilitatea persoanei, autodeterminarea funcționează astăzi mai ales după o paradigmă comercială, ca opțiune între numeroase oferte, de unde o selectăm cu greu pe cea favorită, lăsînd la o parte cu regret o mulțime de altele, poate la fel de convenabile. Libertatea tîrziu modernă presupune și potențează multiplicitatea luxuriantă, ireductibilă, de unde ai din plin
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
studiu și de căutare vie, pe acea linie pe care se întîlneau în primele secole teologia și filozofia. în solidul și curajosul studiu care prefațează cartea lui Henri Crouzel, Ioan I. Ică merge mai departe. El expune convingător schimbarea de paradigmă teologică produsă chiar înainte ca, prin Constantin, creștinismul să se instaleze în cetate, să îi copieze ordinea și tipul de putere. în primele secole, cercetarea adevărului revelat, interpretarea, interogarea lui ardentă erau întreprinse de intelectuali laici, pe care numai darul
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
o definiție strict sociologică. Concep religia în termeni de putere, o reduc la performanțe colective cu impact politic, o definesc cantitativ prin predominanța ei în spațiul public, unde, într-adevăr, și-a pierdut hegemonia. Pe scurt, plasează religia într-o paradigmă secularizantă, care nu admite decît transcendențe secretate de umanul colectiv. Cu oricîte nuanțări, expresia ieșirea din religie definește o paradigmă condescendentă, de tolerare în modernitate a unui religios fragilizat. Pe de altă parte deși inadecvată în raport cu vitalitatea fenomenului religios contemporan
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
cantitativ prin predominanța ei în spațiul public, unde, într-adevăr, și-a pierdut hegemonia. Pe scurt, plasează religia într-o paradigmă secularizantă, care nu admite decît transcendențe secretate de umanul colectiv. Cu oricîte nuanțări, expresia ieșirea din religie definește o paradigmă condescendentă, de tolerare în modernitate a unui religios fragilizat. Pe de altă parte deși inadecvată în raport cu vitalitatea fenomenului religios contemporan , expresia are mai multă justețe, după părerea mea, în ce privește ieșirea societăților occidentale din doctrinele istoriei liniare, previzibile. Pînă în secolul
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
funcționare a colectivității în secol. Creștinismul însuși, dat fiind că și-a pierdut hegemonia în societățile moderne, e deseori tentat să-și pledeze cauza în fața noilor suverani, să considere istoria și socialul ca instanțe față de care să se justifice, ca paradigmă în care să se conceapă pe sine. S-a vorbit despre seducția exercitată asupra creștinismului de istoriolatria lui Hegel care l-a spus istoriei nu numai pe om, ci și pe Dumnezeu. S-a vorbit despre Marea Teamă a creștinismului
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
e asociată cu proiecte autoritariste, cu omogenizări periculoase (naționale, de clasă ori de rasă), la limită cu totalitarismul. Astăzi ne place mai mult paleta cu nesfîrșite nuanțe de culori decît lumina albă. Cognitiv vorbind, nu se mai poartă modelele atotcuprinzătoare, paradigmele unice de interpretare. Conceptele tind să-și piardă singularul, să se impună prin pluralul lor, să se legitimeze prin contextualizare. Cultural vorbind, triumfă cel puțin în discurs și în ideologie diversitatea, specificul, policromia comunităților și a subculturilor. Social vorbind, democrațiile
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
aceste teme pot căpăta un profil acut, expresiv, mobilizator în mediul simbolic constituit de societățile pluraliste. Diversitatea, între relativism și convergență Ca și democrația, științele sociale ale religiei au trecut în ultimele decenii de la polul unificator spre cel al diversității. Paradigma interpretativă, unică și unificatoare, a secularizării începe să fie pusă în chestiune de exegeze atente la dezvoltări neliniare, la modele culturale multiple. Acum cîțiva ani, într-un articol din Le Monde, Clifford Geertz declara, ca și Peter Berger 1, că
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
nu se mai înfățișază sub chipul monopolului confesional asupra societății. Prezența ei tenace e de presimțit/căutat/descoperit dincolo de suprafețele afirmative. Dar invocarea transcendenței în spațiul public și-a schimbat stilistica și față de modernitatea clasică. De la sfîrșitul secolului trecut, cînd paradigma secularizării inexorabile a început să fie chestionată, laicitatea europeană a devenit (mai) ospitalieră față de religie. Concepțiile religioase nu mai au statutul unor simple convingeri individuale. Se pot rosti pe piața publică a ideilor și a principiilor după care încearcă să
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
conștiința celeilalte Priviri și orientarea către ea pentru ca, din acest spectacol, să avem șanse să scoatem destul profit de sens. Pe deasupra, am devenit de o vreme conștienți că o bună parte din spectacolul modernității, din principiile și din regia lui paradigma istoriei, laicitatea, atenția față de demnitatea persoanei, accentul major pus pe libertatea ei, chiar tipul occidental de raționalitate coboară de-a lungul unui traseu complicat, dar coboară totuși dintr-o tematică religioasă. Nu e atunci pertinent să luăm în calcul posibilitatea
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
Journal des poètes”, „Phare de Neuilly”, „L’Éternelle revue”, ,,Nouvelles littéraires” și la ,,Cahiers jaunes” (cu cronică de film). A mai semnat Ernest Spirt, Ernest Cosma și Armând Lanson. În epoca debutului sau românesc S. pare atașat, cel putin formal, paradigmei clasice de poezie, atent la prozodie și muzicalitate, cu un lexic apropiat de al lui Ion Barbu din perioada lui parnasiana. ,,Geometria” versului deconspira că modele tutelare pe Gérard de Nerval și pe Stéphane Mallarmé. Dar, ca și la Tristan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289644_a_290973]