8,894 matches
-
indicații, creionul roșu și ștampila verde. Mergea articolul, bine. Nu mergea, îi puneam ștampila și gata. Sau îl mai țineam între cartoane până se mai dumireau alții ce și cum și p-ormă îi dădeam drumul sau, gata, definitiv, la coș. Ce text? Crezi că ne pierdeam noi timpul cu prostii de-alde astea? Textele e la guriști doar, dacă vrei să-ți spun adevărul“. Nici eu nu știam prea bine ce să-i spun, ce voiam. Târziu de tot am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
a fi departe de casă, de Judy sau de ceea ce a declanșat starea respectivă îmi e de mare ajutor, ca și cum mi-aș convinge mintea să se distanțeze la fel de ușor ca trupul. Magazinul era neplăcut de aglomerat, așa că am luat un coș în loc să încerc să-mi deschid drum pe culoarele pline cu un cărucior. Sunt extrem de organizat atunci când îmi fac cumpărăturile și, spre deosebire de Judy, eram sigur că voi pleca de la supermarket doar cu obiectele pe care aveam de gând să le cumpăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
deschid drum pe culoarele pline cu un cărucior. Sunt extrem de organizat atunci când îmi fac cumpărăturile și, spre deosebire de Judy, eram sigur că voi pleca de la supermarket doar cu obiectele pe care aveam de gând să le cumpăr, așa că era de-ajuns coșul. Mi-am pus repejor la punct o strategie - am venit destul de des aici încât să știu cam pe unde găsesc cele cinci articole de care am nevoie - și m-am avântat spre mijlocul magazinului, știind că-mi pot croi drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
molfăi câtă vreme așteptam să-mi vină rândul. Erau trei persoane în fața mea. Tânărul care tocmai își punea bunurile pe banda rulantă avea un păr lung, care-i ieșea de sub hanoracul cu glugă, și-și trăgea întruna nasul în timp ce golea coșul. Avea o conservă de fasole, două pachete de pâine feliată, patru iaurturi, puse laolaltă într-o folie vesel colorată, și două sticle mari de Cola. Ajunse în apropierea casei de marcat, au fost apucate de brațul deosebit de dolofan al fetei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
de T - aparent deosebit de compatibilă cu împrejurimile. Mi s-a părut că m-aș putea întinde și apleca să le strâng, să-mi umplu mâinile cu ele, așa moi și lunecoase cum erau, și să le arunc la mine în coș, ca să le folosească Judy când prepară cârnăciori în aluat. M-am mișcat alene înainte, în vreme ce tânărul termina de vârât cumpărăturile într-o plasă și se căuta prin buzunare să plătească, dar cea de-a doua femeie în vârstă din fața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
exces. Kilogramele de grăsime, mă rog. Mi-am făcut rapid cumpărăturile și m-am așezat și eu la coadă, conștient în mod neplăcut că părea a fi neschimbată de când intrasem în magazin: aceiași cinci oameni erau aliniați cu cărucioarele și coșurile, deși cumpărătoarea de la casă tocmai își aranja restul și bonul în poșetă, pregătindu-se să se aplece să-și ridice sacoșele și să pornească. Coada s-a mișcat puțin înainte și mi-am privit sugestiv fata-gogoașă. Stătea impasibilă, cu mâinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
ochii drăgălași, iar carnalitatea fetei era de data aceasta mai puțin grotescă și mai mult plăcută, într-un mod rubensian. Privea în continuare fără țintă, dar măcar avea capul îndreptat în direcția bună. Am luat un pachet de unt din coș și, înainte de a-l pune pe bandă, l-am agitat în fața ei, obligând-o să-i dea atenție. —E „cupug“? am zâmbit eu. O încruntare ușoară brăzdă cutele grele dintre sprâncenele ei. Încetă să îmi mai mute cumpărăturile și privi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
ca să mă scape de el, dar nu aveam nimic să-i pot spune clar, doar sentimentu’ că nu vine de fiecare dată la casa mea din întâmplare. Ajunsesem chiar să-l urăsc, când am văzut că se apropie cu un coș cu vreo patru sau cinci lucruri în el. De ce nu face mai multe cumpărături cu cărucioru’, o dată pe săptămână? Nu era vorba că nu prea are bani, îți dădeai seama dacă te uitai la el. Nu, voiam să știu dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
nu prea are bani, îți dădeai seama dacă te uitai la el. Nu, voiam să știu dacă te pot ajuta cumva, Stacey? Adică, dacă domnul Chipstead te-a supărat... în legătură cu viteza ta. Poate am fost eu prea lent când descărcam coșul sau așa ceva. Mereu mi se pare că ești foarte eficientă - vrei să-ți pun o vorbă bună? Îmi venea să-i zic să-și vadă de treaba lui, da’ știam că-i genu’ ăla care face reclamații și-o să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
o murmuram, m-am concentrat asupra posibilelor explicații. Întotdeauna, absolut întotdeauna, mă dezbrac la dulapul mare de lângă dormitorul nostru, pe care îl numim eufemistic „garderoba mea“, îmi mototolesc perechea de șosete - una vârâtă în cealaltă- și o arunc astfel în coșul de rufe din colț. Nu era nici o posibilitate să-mi fi lăsat una în picior, chiar beat fiind, și nu am sărit niciodată peste obiceiul cu aruncatul- poate să fi ratat ținta și șosetele să fie împrăștiate dincolo de marginile coșului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
coșul de rufe din colț. Nu era nici o posibilitate să-mi fi lăsat una în picior, chiar beat fiind, și nu am sărit niciodată peste obiceiul cu aruncatul- poate să fi ratat ținta și șosetele să fie împrăștiate dincolo de marginile coșului împletit, dar picioarele fuseseră dezgolite de fiecare dată, fără excepție. Apoi mi-am zărit pantofii. Zăceau la câțiva centimetri de marginea patului, abandonați întâmplător, cel drept pe o parte, iar celălalt cu o singură șosetă neagră îndesată în el. Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
masă pe care plănuiam să i-l dau lui Judy de Crăciun. Rămăsesem cu imagini care-mi dansau în fața ochilor când am intrat în magazin și mi-a fost greu la început să văd în penumbra dinăuntru. Am luat un coș și m-am îndreptat spre raionul de medicamente, pe culoarul cu pâine, privind în spate spre casele de marcat, și a fost nevoie doar de unul sau două momente ca să-nțeleg ce văzusem. E de-a dreptul extraordinar că absența
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
și-am inspirat adânc de vreo două ori, încercând să-mi revin, apoi, îndreptându-mi umerii și adoptând ce credeam eu c-ar fi o expresie normală, am luat-o mai departe pe culoar, punând fără să mă gândesc în coș două pachete de fursecuri, în vreme ce mergeam. Doar atât puteam face ca să mă țin să nu dau fuga înapoi la casele de marcat, s-o apuc de umeri pe vreuna din fetele cu aer plictistit și să-i cer să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
pe lângă magazin și ar putea să apară în orice clipă ca să intre-n tură. Am ales casa unde se instalase fata a cărei înfățișare părea cel mai puțin neprietenoasă și mi-am descărcat pe bandă conținutul mai degrabă jalnic al coșului meu, dregându-mi glasul. Și eu, și fata am privit letargici cele două pachete de fursecuri cu fructe îndreptându-se încet spre ea și mi-am dat brusc seama că probabil nu vor fi niciodată mâncate. Judy face niște fursecuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
uitat în altă parte când s-a-ntors și s-a unduit prin magazin spre raionul cu delicatese. Am rătăcit o vreme prin magazin, zâmbindu-i domnului Chipstead de fiecare dată când îl zăream pe vreun culoar, punând câte un obiect în coș, suficient de regulat încât comportamentul meu să pară inofensiv. Nu o pierdeam din ochi pe Brenda: încă se apleca și se ridica din zona frigorifică, aranjând teancurile de crochete de pește și burgeri de vită și adăugând alte pachete din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Băgase felicitarea mea în buzunarul halatului SavaMart și mă enerva să văd cum marginea plicului se-ndoia de fiecare dată când se apleca. M-am plimbat ca din întâmplare într-acolo și m-am poziționat chiar lângă ea, punându-mi coșul pe container și privind în jos spre pungile aburinde. M-am aplecat și am luat un pachet de clătite congelate, apoi i-am zâmbit fetei întinzându-i-l: — Aveți unele cu pui - oh! m-am întrerupt aparent surprins. Văd că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
bandă, da’ nu poate. Acuma chiar aș râde dac-ar mai aduce vorba de chestiile alea cupug de care vorbea, doar ca să se relaxeze un pic, da’ nu face-așa ceva. —Bună dimineața, mi-a zis, scoțându-și lucrurile din coș. Și totuși nu se uita la mine niciodată, ci doar în jos la mâncare. Am așteptat să mai spună ceva - eram sigură c-o să mă-ntrebe dac-am primit felicitarea, da’ nu m-a-ntrebat. Cre’ c-ar fi trebuit să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
dat seama că probabil Ben ieșise, fără-ndoială speriat de țipete - n-a suportat niciodată certurile, bietul de el. Am încercat să mă adun, dar nu reușeam să-mi fac proasta de inimă să înceteze să mai bată nebunește în coșul pieptului, așa că am respirat adânc de câteva ori și m-am hotărât să aștept câteva momente până se potolește. Așezată fiind pe pat, m-am zărit în oglinda cea lungă din spatele ușii. Chestia ciudată și oribilă e că m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
făceam. Îți cam pierzi mințile când se uită cineva așa la tine: verificam chestiile cele mai plicticoase pe vremea-n care eram sub un senior. Clienții aduceau fructe și chestii din astea în pungi de plastic și le scoteau din coș și le puneau pe bandă și arătau nerăbdători și să mă ia dracu’ dacă-mi amintesc ce erau jumate din ele. Mă iertați, doamnă Peters, da’ cum se cheamă fructu’ ăsta galben curbat, care stă-n ciorchine? No, glumesc la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Sau cel puțin așa am crezut la început. După câteva secunde, mi s-a părut că aud ceva. E greu de descris cum era: îmi amintea de cum coborâsem odată la bucătărie, cu mulți ani înainte, și era un șoarece în coșul cu legume. Îmi aduc aminte de micile zgomote ca de zgrepțănat pe care le făcea (probabil că eram desculță, pentru că zgomotul durase o veșnicie cât stătusem acolo și-l ascultasem) și la început nu mi-am dat seama ce e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
sunt atât de greu de înfruntat - sunt sigură că de așa ceva e vorba. Asta se petrece. Dar trebuie să le-arunci pe toate și să uiți de ele - gata, mamă, absolut gata, înțelegi? S-a aplecat și a ridicat micul coș de gunoi de sub masa de toaletă, iar cu mâna cealaltă a măturat ușor micul teanc de resturi cenușii în el în vreme ce vorbea. Nu, nu, Sally - asta e chiar imposibil. N-aș putea în nici un caz să nu-mi mai cumpăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
jur și m-am dus direct la culoarul pentru bebeluși - voiam să-l iau, chiar voiam. Voiam, Doamne - voiam. Dar dispăruse. M-am dus la case, sperând într-un fel nebunesc c-aș putea să-l văd într-unul din coșuri sau pus pe vreo bandă transportoare, dar se foloseau doar două și am văzut repede că nu era acolo. Am ieșit din nou și m-am agitat în sus și-n jos pe stradă cuprins de frenezie- știam că oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
în oglindă ca să știe cum arată. Diminețile, în special, erau monstruoase. Diminețile cu ochi urduroși, când somnul nu se desprinde de genele rare și țepene, cu cearcăne și pleoape umflate, cu fața verzuie ca o pungă de venin și surpriza coșurilor ivite peste noapte. Se răsti incapabilă să-și stăpânească iritarea: ― Eu nu beau! Nu vă deranjați. Bătrânica își încleștă degetele fragile. Părea sincer îngrijorată. ― De ce, draga mea? O să te învioreze. Încearcă, te rog! Dispăru vioaie în bucătărie. Matei ridică două
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
vale, Dar morarul priceput Luă cojocul cel mițos Și mi-l întinse pe jos, Și mai luă și un frâu, Și-o legă de căpătîiu, Și-i dete una-n șele Și o așeză pe măsele. Sacii descărca Și-n coș îi băga Din coș până-n covată, Din covată până sub piatră, De sub piatră Curgea făină curată - Traian se bucura Și pe morar îl dăruia. {EminescuOpVI 301} COLIND Sculați, sculați, boieri mari, Că vă vin colindători, Nu vă vin cu nici un
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
Luă cojocul cel mițos Și mi-l întinse pe jos, Și mai luă și un frâu, Și-o legă de căpătîiu, Și-i dete una-n șele Și o așeză pe măsele. Sacii descărca Și-n coș îi băga Din coș până-n covată, Din covată până sub piatră, De sub piatră Curgea făină curată - Traian se bucura Și pe morar îl dăruia. {EminescuOpVI 301} COLIND Sculați, sculați, boieri mari, Că vă vin colindători, Nu vă vin cu nici un rău Ci v-aduc
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]