8,894 matches
-
jos se mătură, iar nu de jos în sus. 344Tot un cuc nu ne cântă în toată vremea. 345Dracu nu face biserici. 346Șapte frați pe un cojoc. 347Și cu vârf și îndesată. 348Știe moșul ce are în traistă. 349Și din coș grăunțe, și din postavă tărâțe, și din făină parte și din traistă merinde. 350Tot cânele iese din iarnă, dar numai pielea lui știe cum. 351Din pumni străini nu te saturi când bei apă. 352Acul este mic dar scumpe haine coase
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
de-a face cu altă țară și alt secol, nu cu această capitală în stare de asediu, abandonată de propriul său guvern, încercuită de propria sa armată. Dacă le-ar rupe, dacă le-ar arde, dacă le-ar arunca la coșul de hârtii, nimeni n-ar veni să-i ceară socoteală pentru ceea ce făcuse, oamenii au acum lucruri mult mai importante la care să se gândească, orașul, dacă ne gândim bine, nu mai face parte din lumea cunoscută, s-a transformat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
aibă o pătură de 20000$, făcută din păr de pui de lamă. Lauren și Tinsley luară fiecare câte o sticlă de apă pentru copii și se Înghesuiră pe canapeua din fața mea. Tinsley goli cu nonșalanță o farfurioară cu migdale În coșul de gunoi și Își stinse țigara În ea, așa curată și de argint cum era. Băgă de seamă că o observasem. —Lui Pheobe Îi place să fiu rea. Sunt singura ei supapă de descărcare. Ea este atât de ... manierată. N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
se evapore în fața fricilor personale, dar inconștiente, ale prezentului... Despre oameni și cîini Piața vechiului sat înghițit de București, cu crucea ei de piatră din colțul străzii, s-a transformat recent într-un mic parc cu zece bănci și zece coșuri de gunoi. Plimb cîinele și dau să trec prin părculeț. O voce din vecini mă avertizează : „Nu-i pentru cîini !”. Omu’ stă pe un scăunel în fața porții. Îl aud bombănind mai departe printre dinți și semințe : „Fir-ați ai dracului
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
majori tatea. Avem și noi un maidanez care trăiește la intrarea în bloc, e așa de blînd, are un aer așa de melancolic !... Nu a mușcat niciodată pe nimeni, are casa lui - i-au pus niște vecine de la parter un coș în care doarme. Cîinele e și după sufletu’ omului... — Da’ pe mine tocmai a vrut să mă muște ! - îi arăt eu o gaură zdravănă în cracul pantalonului. — Păi dacă nu sînteți din bloc... - îmi explică omul, regretînd parcă faptul că
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
doar pentru cunoscători. Iar cînd le văd legănîndu-și măsurat șoldul pe cîte o potecă îmi vine să le iau în brațe și să le sărut ! (Odată, niște studenți, știindu-mi pasiunea pentru rațe, mi-au adus de ziua mea un coș frumos aranjat și acoperit cu un prosop de sub care a scos capul... o gîscă. „Hait, e gîscă !”, nu mi-am putut eu stăpîni dezamăgirea. Am primit cadoul, am mulțumit, dar a doua zi am trimis orătania la țară la Nelu
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
Luigi, un italian care ducea dorul vocilor frumoase din țara lui -, Pavel Mirto fuma mult și vorbea foarte încet, trebuia să cam ciulești urechea ca să-l înțelegi: — Ce-o să citim? șopti el. Lucruri obișnuite, un mic incendiu în Calea Victoriei, de la coșul casei unuia, Ciuflea... — Cum? — Ciuflea. Ciu-flea. A fost stins repede de pompierii de la postul din strada Cometa. Apoi un portmoneu pierdut, al cărui conținut pare foarte, foarte prețios, fiindcă recompensa e de trei ori mai mare decât de-obicei - nu
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Vocea lui Petre, aspră, dar nu ostilă, m-a readus la realitate. La noua realitate. M-am recufundat în orașul dezordonat. Pe stânga, pe zidul lateral, orb, al unei case splendide, sub conturul ciudat de turtit al acoperișului, cu câteva coșuri din care ieșea fum, am văzut scris cu majuscule o reclamă, L’INDÉPENDANCE ROUMAINE. Pe literele U și M, care se aflau exact sub coș, erau niște urme negre. Au bătut clopotele, de undeva, din apropiere. Apoi am auzit, ca
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
lateral, orb, al unei case splendide, sub conturul ciudat de turtit al acoperișului, cu câteva coșuri din care ieșea fum, am văzut scris cu majuscule o reclamă, L’INDÉPENDANCE ROUMAINE. Pe literele U și M, care se aflau exact sub coș, erau niște urme negre. Au bătut clopotele, de undeva, din apropiere. Apoi am auzit, ca un ecou, un ceas cu clopoței, din cele care sunt, de-obicei, distracția străinilor de oraș. — Încă n-au ales alt director la Endebandans, în locul
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
mica ei Maria făcea să surâdă parcă toată strada și tot orașul și toată lumea, când o scotea la plimbare. Se sculă și văzu pe noptieră Planeta de damă pe care, la Giurgiu, papagalul unui flașnetar sașiu i-o trăsese din coș. Abia acum o citi, punându-și ochelarii: „Îți place a glumi, a petrece cu prietenii, din care cauză multe dame te invidiază, dar inima ta este numai a aceluia cu care ești căsătorită. Vei trăi 80 de ani. În bună
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Băiatul nu știa cum aranjase portarul treaba asta, fiindcă birja era folosită la ziar pentru oameni mai importanți ca ei, dar era foarte mândru să stea alături de prietenul lui și să se uite la lume de sus. Putem să dăm coșul, ca să ne vedem mai bine? Erau gând la gând, pentru că portarul împinse chiar în clipa aia coviltirul deoparte. Era o zi blândă, de mult nu mai fusese așa de bine în preajma Crăciunului. — Câte zile mai sunt până când se anunță rezultatul
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
evidență. Câțiva redactori și redactorițe, corectoare și oameni din tipografie se adunaseră cam în silă, ca la orice solicitare de serviciu. N-aveau nici măcar brad, se făcea economie. Pahare și farfurii transparente și moi, care urmau să fie aruncate la coș, după folosire. Dan văzu un ziar îngălbenit, dintr-o veche colecție Universul, cumpărat de la vreun anticar, pe care Pavel îl adusese ca să-l arate colegilor. Își aruncă ochii pe prima pagină, unde era o anchetă pe tema De ce postiți? și
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
desființat de comuniști, ca toate simbolurile vechii lumi. Romanul lui Pavel Mirto, Viitorul începe luni, n-a apărut. Pe domnul editor Socec-fiul l-a iritat descrierea vestimentației doamnelor, imposibil de închipuit, precum și ideea unor farfurii și pahare moi, aruncate la coș după folosire. Și tot restul. ANEXE - 1897 (din revistele vremii) CALENDAR ORTODOX PENTRU ANUL 1897 Sfântul Vasile cel Mare 1 Ianuarie Boboteaza 6 Ianuarie Sfântul Ioan 7 Ianuarie Triodul începe 2 Februarie Lăsatul secului de carne 16 Februarie Lăsatul secului
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
pare tare încrezut! Iar tu, pară, ești galbenă de atâta invidie! -Eu, spuse un măr rotofei, săltând pe creanga pe care stătea, sunt bucuria bunicului și mândria toamnei. Uite, mâine-poimâine vor veni stăpânii livezii și, împreună cu suratele mele, vom umple coșurile grele! Te lauzi în zadar, rosti para, de pe o creangă a părului vecin. Noi, perele, suntem mari, zemoase și parfumate. Vom umple coșuri și mai multe decât voi, merele cu obrajii bucălați. Bunicul ne va culege cu mâna, ne va
ÎNTÂMPLĂRI ÎN LIVADA BUNICULUI by ECATERINA VICOL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1228_a_1878]
-
bucuria bunicului și mândria toamnei. Uite, mâine-poimâine vor veni stăpânii livezii și, împreună cu suratele mele, vom umple coșurile grele! Te lauzi în zadar, rosti para, de pe o creangă a părului vecin. Noi, perele, suntem mari, zemoase și parfumate. Vom umple coșuri și mai multe decât voi, merele cu obrajii bucălați. Bunicul ne va culege cu mâna, ne va ordona în cămară pentru iarnă, iar din celelalte surate ale mele va face compot, gem și chiar va pune feliuțe la uscat pentru
ÎNTÂMPLĂRI ÎN LIVADA BUNICULUI by ECATERINA VICOL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1228_a_1878]
-
toate roadele! Și graurii au înțeles spusele bunicului și au venit mai târziu la ospățul mult așteptat. CIREȘUL Am visat cum astă-noapte Eu mâncam cireșe coapte! Și când s-a făcut lumină, Bunul, iute, din grădină, Mi-a adus un coș întreg! Voiam eu să le culeg! Pe furiș deci m-am urcat În cireșul încărcat. Și gustând din rodul care Stătea-mbujorat la soare, Cea mai dulce aventură S-a sfârșit la mine-n gură! S-a-ntâmplat să n-am
ÎNTÂMPLĂRI ÎN LIVADA BUNICULUI by ECATERINA VICOL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1228_a_1878]
-
iar barbarii chefuiau. Compromisul diplomatic poate fi mai rău, uneori, decât războiul. Războaiele sunt niște purgații ale indigestiilor politice. Războaiele continuă să fie generate de orgolii paranoice ori de imbecilități strălucitoare. Din lagărele naziste nu se putea ieși decât pe coș. Violența acoperă deficitul de inteligență. Întotdeauna armele au avut vad mai bun decât arta. Inchiziția ne dorea prăjiți. Epoca noastră ne vrea mai mult în sânge. Fără aportul rafinat al inteligenței, războiul nu ar fi putut provoca decât cucuie. Tot
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
își dau singuri de pomană. Xenofobia este un naționalism ajuns în stadiul de vomă. Nici geniile nu-și pot ameliora prea ușor caracterul. Ne invadează "intelectualii" de tip obor. Presa exploatează în scopuri comerciale toate miasmele purulente ale vieții. In coșul zilnic, agitat mereu de politicieni, nimeni nu s-a gândit să strecoare și o carte. Mama iți iartă greșelile, unele soacre iți insultă și meritele. Medicii i-au dat două luni de viață. Și el, nesimțitul trăiește și acum. Pentru
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
pentru a-i avertiza pe muritori că vor urma vremuri grele. Își aminti de nucul uriaș din spatele casei, care-și mișca crengile într-un ritm alert, ca și cum ar fi fost lovite de un vânt foarte puternic, stârnit pe neașteptate, în timp ce coșul înalt, din cărămidă zdrențuită de intemperii, se disloca aruncând părțile desprinse pe creasta acoperișului și de acolo jos pe pământ. Părinții, frații mai mari, surorile și vecinii, precum și alți trecători speriați de eveniment, vorbeau mai tare și mai precipitat ca
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
s-a și întâmplat. Când i-a dat primele semnale fragile de prietenie, nu prea era curtată nici de colegi, nici de alți studenți, în general, și trecea aproape neobservată pe lângă ei, mai mult ca sigur, din cauza unor nenorocite de coșuri. Coșurile, ce-i drept, erau cam multe și-o năpădise cam peste tot. În numeroasele momente de duioșie când dorea din tot sufletul să o sărute, risca să nu găsească loc liber pe obrazul ei plăpând și chinuit de dorințe
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
a și întâmplat. Când i-a dat primele semnale fragile de prietenie, nu prea era curtată nici de colegi, nici de alți studenți, în general, și trecea aproape neobservată pe lângă ei, mai mult ca sigur, din cauza unor nenorocite de coșuri. Coșurile, ce-i drept, erau cam multe și-o năpădise cam peste tot. În numeroasele momente de duioșie când dorea din tot sufletul să o sărute, risca să nu găsească loc liber pe obrazul ei plăpând și chinuit de dorințe, însă
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cont de aceste mici neajunsuri. O săruta așa, o săruta cu pasiune; risca dar merita. Ea era conștientă de aceste vitregii ale naturii, însă se supunea sorții, consumându-se, probabil, în interiorul ei. Nu orice teluric era convins că sub aceste coșuri avea ascunsă o piele de catifea, o inimă de aur, o voință proprie persoanelor foarte puternice și ceea ce era mai important decât toate celelalte motive luate la un loc era faptul că Bidaru vedea în ea pe viitoarea soție și
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
îndrăznea să se uite la o fată, deoarece îi era rușine cu obrajii și mâinile sale. Mai mult decât atât, ca să-și mascheze defectele devenise mofluz, butucănos și uricios. Acum, slavă Domnului, era curat, sănătos și optimist. Și la ea, coșurile, se vor vindeca cât de curând și va rămâne numai ființa pură, curată și mai frumoasă ca toate celelalte. De multe ori închidea ochii și se gândea la viitor: azi prietenă adevărată, mâine mamă iubitoare, apoi bunică duioasă... Acest silogism
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
aruncată în vânt. Se putea considera cel mai norocos dintre toți colegii și prietenii lui. Era iubit de o fată care avea ceva în plus față de toate celelalte. Găsise ce căuta dintotdeauna: fericirea. Peste aproximativ un an, nici urmă de coșuri. Un corp curat, croit perfect, dornic de viață. Doi ochi negri, mari și zglobii, încadrați în niște gene lungi, ce nu vor avea niciodată nevoie să fie date cu rimel, deoarece frumusețea lor naturală întrecea orice încercare de înfrumusețare artificială
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
i-a pus să invadeze Cuba fără declarație de război?" A făcut rost de o jumătate de cărămidă murdară de funingine. Aceasta căzuse de pe o vilă din vecinătate, pe acoperișul căreia un grup de tineri "revoluționari" ca și el demontau coșul cărămidă cu cărămidă. Când, dus de val, s-a apropiat de gardul de fier cu arma proletariatului în mână, jap cu ea în curtea imperialistă! Nu a nimerit unde a vrut. Era să-l lovească chiar pe unul din cei
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]