8,653 matches
-
În sfârșit, ați fi putut-o lua drept o glumă foarte proastă. Maiorul o examină cu un zâmbet. Îi făcea din nou plăcere s-o urmărească captivat. O personalitate fascinantă, plină de farmec, cu o rară capacitate de a fi fericită, de a găsi bucurie în orice mărunțiș." Da, recapitulă un gând mai vechi, apetituri și grații de fetiță altoite pe o minte de gangster." ― Îi așteptați și pe soții Miga? ― Nu. Ei înțeleg cel mai puțin prietenia mea cu Mirciulică
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
Știa că e absurd, dar nu mai avea încredere nici în apa de la robinet. Rezista bine, își cunoștea puterile. În tinerețe, făcuse exerciții de voință. Era o modă, circulau tot felul de cărțulii despre personalitate și arta de a fi fericit. Trecea cu succes testele ("hm, alt termen inventat după război") întocmite de autori și asta-i umplea de satisfacție. Se simțea bine, puternic, deasupra celorlalți. Se uită cu dispreț la sculptor, neras, jigărit, cu fața trasă și cu ochii ca
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
se pornește-n jos. Cu fața tristă le privi în urmă Și-ntinde mâna ca dup-or ce-i dus. În fundul lumei, unde apa scurmă Al mărei sân - acolo-o ar fi dus Dacă-l iubea... Acuma plînsu-și curmă: Fiți fericiți" - cu glasu-i stins a spus - "Atît de fericiți cât viața toată Un chin s-aveți: de-a nu muri de-odată. " {EminescuOpVI 63} {EminescuOpVI 64} {EminescuOpVI 65} MIRON ȘI FRUMOASA FĂRĂ CORP Ce lumină-i și ce vorbe Jos sub
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
te-aș blăstema, Numai să-ți pice - aripa Ca să nu mai poți sbura De ce mi-ai cântat așa. 41 Mândră, mândrulița mea, Că tu ești viața mea - O lungești și o - ndulcești 150 {EminescuOpVI 151} Ș-o mângâi și-o fericești. Uite drept la mine-n față Și mă împle de dulceață, Că de dorul ei mai mor Și nu pot, doamne, să sbor Că eu de-aș pute sbura Pân-la sfânta Vinerea, Eu m-aș ruga de mi-ar da
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
Frunză verde lemn uscat, S-a dus Iancu la vânat Să vâneze - o căprioară, Căprioară roșioară Și pe la bot gălbioară. Căprioară n-a vânat, Iancu singur s-a - mpușcat. Bucură-te mănăstire Că Iancu vine la tine, Nu vine să fericească Ci vine să putrezească. Creșteți flori și - mbobociți Că mie nu-mi trebuiți, Creșteți flori mari cât și gardul Că eu mi-am trăit veleatul. 172 Cântă cucul între brazi, Albă-i puica la obraz; Cântă cucul la desiș, Puica
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
mă vor plânge, Dar nu tu că te-am iubit. Nu vreu altă răsplătire Sau vr-o jertfă să-mi aduci Decât numai o iubire - Ah, aceasta să n-o uiți. 24 În lume născut Nime n-au stătut A fi fericit Cu desăvârșit. Tot patimi cercăm Necazuri răbdăm, Nu ne mulțumim Ș-alte le dorim. Ah, lumina mea, Iată plec, mă duc, Pre tine te las Și-n mormânt m-arunc. Adio slăvito, Ah, nu te mai văz, 400 {EminescuOpVI 401
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
desăvârșit. No. 12 Nădejdea mi s-au stins toată Și mă vântur rătăcind Căutând cumplita-mi soartă, Care m-au nenorocit, Să o-ntreb pe ea de poate Nădejdea a-mi străluci Și de poate întru toate Iarăși a mă ferici. Dar virtutea îmi slăbește Și-n zadar mă ostenesc. Nu mi-ajută ci-mi grăbește Cu pământ să mă-nvălesc. Iată dar că și norocul Și nădejdea mi-au pierit, Iată mi-au venit sorocu Să mor desnădăjduit. Auz lumea strigând
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
cutare); Numai dragoste curată Pentru mine - această fată Aibă dupre cum gândesc; Și să fie în credință, Cât oi fi, nu-i prin putință Alta-n lume să-ndrăgesc. No. 55 În lume născut Nimeni n-au putut A fi fericit Cu desăvârșit; Tot patimi cercând Necazuri răbdând Nu ne mulțumim Ș-altele voim; La moarte alerg Mă sălășluesc Viața nu-mi voiesc Ca să mai trăiesc; Că destul am fost În lume trăind, Valuri multe - am strâns Nimic folosind; 451 {EminescuOpVI
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
mod stupefiant greșită, împestrițată de bucuriile superstiției, sporită de mirajul rătăcirii și întunecată de grozăviile moralei. Pentru că nu cred în scrisul meu, oamenii mă fac mai fericit decât dacă m-ar adopta - asta nu înseamnă că pentru mine a fi fericit este altceva decât o stare de nepăsare față de a fi om. * Despre un idiot nu spui că și-a ratat viața, idiotul nu participă la agonia generală, triumful nu este pentru el ideal de căpătâi. Incapacitatea lui de a percepe
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
din Samo sata, Viața lui Demonax.) * De ce ne este atât de greu să credem că neantul e chiar sentimentul eliberator pe care îl trăim atunci când ne prăbușim obosiți în fotoliul din sufragerie după o zi infernală? * Un individ fericit e fericit pentru că se vede confirmat în micul lui neant personal (de iubire, de succes, de destin...). Neantul nu suferă de logoree și uneori ascunde îngeri... Atâta doar că nu oricui îi este dat să își înfigă dinții în averea neantului: cine
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
apropii dacă fugi de moarte? De ce suferi dacă nu te mulțumești cu suferința? De ce nu vrei adevărul, dacă tot crezi în Dumnezeu? De ce vrei adevărul, dacă nu crezi în Dumnezeu? * Fericirile biblice se împlinesc după moarte. Voința de a fi fericit pe pământ înainte de moarte ar nega, poate, Fericirile. A-i cere Divinului fericirea în viața asta e ca și cum i-ai cere să ți interzică Fericirile, ba chiar, dacă am fi cu toții fericiți pe pământ, să renunțe la Fericirile sale. Nu
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
se împlinesc după moarte. Voința de a fi fericit pe pământ înainte de moarte ar nega, poate, Fericirile. A-i cere Divinului fericirea în viața asta e ca și cum i-ai cere să ți interzică Fericirile, ba chiar, dacă am fi cu toții fericiți pe pământ, să renunțe la Fericirile sale. Nu e cu neputință să fii fericit o viață întreagă aici, dar... niciodată o a doua moarte. * În Grădina parfumată a șeicului Nefzani (sau Cartea legilor ascunse ale iubirii), hogea Omar Halebi abu
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
nega, poate, Fericirile. A-i cere Divinului fericirea în viața asta e ca și cum i-ai cere să ți interzică Fericirile, ba chiar, dacă am fi cu toții fericiți pe pământ, să renunțe la Fericirile sale. Nu e cu neputință să fii fericit o viață întreagă aici, dar... niciodată o a doua moarte. * În Grădina parfumată a șeicului Nefzani (sau Cartea legilor ascunse ale iubirii), hogea Omar Halebi abu Osman ne spune: „Umectată de dorință, [femeia] este în sfârșit gata să primească sămânța
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
dacă nu scrii pentru făpturile mai puțin instruite din acest punct de vedere. * „Scriitor!? Nici din punct de vedere biologic lucrul acesta nu are vreun sens. Este o obscenitate romantică a cărei explicație nu poate fi decât superficială.“ Céline. * Sunt fericit numai în momentele în care simt că nu am pentru ce să trăiesc. * Nimic nu-ți prezice sau măcar prevestește întunecarea minții, și cu toate acestea deznodământul va fi inevitabil. Numai că întunericul va purta mantia seninătății; asta nu înseamnă
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
trecu pe acolo o bătrânică, îl văzu și, dorind să-l facă fericit, intră în vorbă cu el: - Bună! Mă numesc Marta. De ce ești așa de trist? Este seara de Crăciun și în această seară toți ar trebui să fim fericiți! Copilul o privi cu ochii înlăcrimați, suspină adânc și răspunse: - Cum aș putea să fiu fericit, când toată lumea stă lângă bradul împodobit, cu mesele pline de bucate alese, iar eu... eu nu am nici măcar unde să dorm? La mine nu
Poveste de Crăciun by Violeta Sabina Lazar () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91531_a_92903]
-
cu el: - Bună! Mă numesc Marta. De ce ești așa de trist? Este seara de Crăciun și în această seară toți ar trebui să fim fericiți! Copilul o privi cu ochii înlăcrimați, suspină adânc și răspunse: - Cum aș putea să fiu fericit, când toată lumea stă lângă bradul împodobit, cu mesele pline de bucate alese, iar eu... eu nu am nici măcar unde să dorm? La mine nu a venit Moșul niciodată, deși am fost copil cuminte. Cum putea el să mă găsească, dacă
Poveste de Crăciun by Violeta Sabina Lazar () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91531_a_92903]
-
ridicându-se de pe scaun și îndreptându-se spre una dintre ferestre. Zgomotul deschiderii ei îl acoperi pe cel al închiderii ușii. De acolo nu se vedea mult mai mult decât o succesiune de acoperișuri joase. Simți nostalgia capitalei, a vremurilor fericite în care voturile ascultau de indicații, a trecerii monotone a ceasurilor și zilelor între reședința oficială mic-burgheză a șefilor de guvern și parlamentul națiunii, a crizelor politice agitate și nu rareori joviale și amuzante care erau ca niște licăriri cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
felul de a fi nu înșală niciodată, continuați, Mai era un bătrân care era chior de un ochi și purta o legătură neagră și care, după aceea, s-a mutat cu ea, Cu care ea, Cu prostituata, Și au fost fericiți, Despre asta nu știu nimic, Ceva trebuie să știți, Pe durata anului în care am fost în relații mi s-a părut că da. Comisarul numără pe degete, Mai lipsește unul, spuse el, Sigur, era un puști cu strabism, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
o simțea, că nu o percepea prin simțire. Bărbatul acela și femeia aceea care merg pe acolo, de exemplu, se vede că se plac unul pe altul, că își sunt dragi unul altuia, că se iubesc, se vede că sunt fericiți, chiar acum au zâmbit și, cu toate acestea, nu numai că sunt preocupați, dar au și, îți vine s-o spui așa, conștiința calmă și limpede a acestui fapt. Se vede că și comisarul e preocupat, poate că acest motiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
vedea că era amuzat. Nemaipomenita prietenă nouă, presupun, spuse el, sărutând obrazul lui Lauren. —O, ești atât de șarmant, că-mi vine să leșin. Doamne, Sylvie, trebuie că ești atât de Încântată de această... ființă. Am zâmbit. Lauren părea sincer fericită pentru noi. S-a tras Înapoi ca și cum ar fi vrut să ne vadă mai bine. —O! Frida 1 și Diego 2! Ce romantic! gânguri ea. Pentru că tocmai fusesem În Mexic, nu fusese dificil să Îmi pun la punct rochia flamenco
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
care-și dorea să-i facă o surpriză lui Hunter, oferindu-i imaginea de fată de modă veche, deloc preocupată de carieră, În stilul „proaspăt căsătorită“ care se ocupă de casă. Știam și că un cămin confortabil l-ar face fericit pe Hunter, mai ales că nu se aștepta la asta, și mai știam că eu nu aveam timpul necesar să duc la bun sfârșit o astfel de treabă. Trebuia să recunosc În sinea mea că ideea cu tapetul chinezesc chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Asta era ciudat. Nu-mi plăcea defel. Nici măcar eu nu aveam o poreclă pentru Hunter. (Cine are nevoie de așa ceva, când are un nume așa de grozav ca ăla?) Totuși, nu Îmi rămânea nimic de făcut decât să le fac fericită cu mâna lui Hunter și Sophiei, pe când se Îndreptau către mașina lor. Exact Înainte să dispară În interiorul ei, am văzut-o pe Sophia uitându-se la Hunter cu o privire pofticioasă, care zăbovi asupra lui. Tipa arăta de parcă nu mâncase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
ei, Lauren lăsase neonorate toate cele trei invitații de Crăciun pe care le acceptase. În ultimul moment, se hotărâse să petreacă săptămâna cu Camille, o frumoasă contesă franceză În vârstă de treizeci și șapte de ani. Camille avea o căsătorie fericită alături de Davide de Dordogne, un bancher, căruia Îi dăruise virginitatea când avea șaptesprezece ani la Palace Hotel din Gstaad. („Nu aș avea nici un alt loc În vedere pentru a pierde așa ceva“, spune ea Întotdeauna). S-a măritat cu el șase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
acelea ca pe perioada cea mai amețitoare și mai chinuitoare din viața lui. Era prins într-o stare de teamă permanentă, după spusele lui, și totuși, ignorând groaza, ignorând convingerea că avea să fie prins în cele din urmă, era fericit, mai fericit ca niciodată. De fiecare dată când reușea să mai vândă un Smith fals unui director japonez de corporație sau unui proprietar argentinian de firmă de construcții, inima lui suprasolicitată sărea, bătând cu putere, de patruzeci și șapte coți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
creștinii ăia ambulanți, renăscuți, dar eu nu sunt făcută pentru așa ceva. David a continuat să mă îndoctrineze, dar mă prefăceam doar că sunt de acord. Dacă vrea să creadă tâmpeniile alea, n-are decât, mie nu-mi pasă. El e fericit și eu n-o să mă opun niciodată la ce-l face pe om fericit. V-am auzit vorbind mai devreme, acasă, și să știi că ce ți-a spus e adevărat. Nu se ocupă cu toate aiurelile și nebuniile alea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]