9,482 matches
-
îmi va plăti s-o țin într-un garaj în oraș. Deci, ai vreo preferință? — Nu prea. — Haide, Leigh, zău așa. O s-o folosim foarte mult împreună. Chiar nu ai nicio preferință? — Nu știu...cele albastre, cred. Știa că e imposibilă, dar pe bune, ce-i păsa ei? Oricum Russell avea să vorbească întruna despre mașini indiferent ce-i plăcea ei, așa că nici nu vroia să se implice. — ‘Cele albastre’? Ești o răutate. Ușurată că el bătuse în retragere — lucru care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
să hiberneze în loc să înflorească. — Să înflorească? Tocmai ai spus așa ceva? Leigh aruncă o privire la coperta unui catalog Sharper Image de aparatură electronică și îl aruncă și pe acesta. — Aș! Adriana ridică mâinile în semn de frustrare. Fata asta era imposibilă. Și ce păcat că degeaba are un prieten nemaipomenit. Bietul Russell, probabil că vroia să iasă, să se relaxeze puțin, să se distreze nițel, iar prietena lui nici măcar nu cunoștea sensul acestui cuvânt. — Tu ar trebui să te duci în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
am stat pe loc. Băi, băieți, nu știu cât am ațipit Înainte să mă ia gândurile negre de la ora trei, da’ a fost ca-n filme. Și nu cu una. Cu toate! Fetele alea m-au utilizat În toate felurile posibile și imposibile, da’ mi-a plăcut... Pe urmă au plecat, nu știu unde, că visu’ n-a avut explicații, iar eu am rămas sub un palmier și mi-a venit ideea asta din seninul cerului, cât am degete și limbă, legea țării nu se
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
ÎNCĂ O IDEE GOALĂ, ÎNCEPÂND DIN MOMENTUL ÎN CARE RENUNȚĂ LA IUBIRE. ȘI TOCMAI ASTA E, CĂ NU MAI SUNTEM CAPABILI DE IUBIRE. SĂ NE RESEMNĂM, DOCTORE! SĂ AȘTEPTĂM PÂNĂ CE DEVENIM ÎN STARE SĂ IUBIM ȘI DACĂ ESTE ÎNTR-ADEVĂR IMPOSIBIL, SĂ AȘTEPTĂM IZBĂVIREA GENERALĂ FĂRĂ A FACE PE EROII. EU NU MERG MAI DEPARTE. Rieux se ridică, cu o expresie subită de oboseală. \ Dumneata ai dreptate, Rambert, ai întrutotul dreptate, și pentru nimic în lume n-aș vrea să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
La prânz febra atinse culmea. Un soi de tuse viscerală scutura corpul bolnavului care începuse să scuipe sânge. Ganglionii încetaseră să se mai umfle. Erau mereu la locul lor, tari ca niște piulițe înșurubate în scobitura articulațiilor și Rieux socotea imposibilă deschiderea lor. În intervalele febrei și tusei, Tarrou se uita încă din când în când la prietenii săi. Dar, curând, ochii lui se deschiseră din ce în ce mai rar și lumina care se reflecta atunci pe chipul său devastat, se stingea tot mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
această căldură umană care te face să uiți totul. Din toate colțurile orașului și, în grade diferite, acești bărbați și aceste femei aspiraseră la o revedere care nu era pentru toți de aceeași natură, dar care pentru toți era la fel de imposibilă. Cea mai mare parte strigaseră din toate puterile spre cineva care lipsea, dorind căldura unui trup, duioșia și obișnuința. Unii, adesea fără s-o știe, sufereau de a fi puși în afara prieteniei oamenilor, de a nu mai putea ajunge la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
macedoneană, secolele IX-XI, unde chipurile redau echilibru, spiritualitate și frumusețe fizică. A doua perioadă este epoca comneană din secolul al XII-lea. Avem grafism, mișcarea vie a personajelor, personajele sunt ființe capabile de a avea sentimente, emoții, nu mai sunt imposibile. Acum apare iconostasul care delimitează altarul de restul bisericii. A treia periodă este cea paleologă din secolele XIII-XV. Apar modelele antice și ideile renascentiste. Conturul este înlocuit de modeleu, personajele capătă volum, apar figuri monumentale și puternice, frumoase și cu
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
foarte bine! Tenul tău o să fie imaculat când o să pleci de-aici. Fiecare celulă va fi perfectă. Nu vei mai lăsa pe nimeni să te rănească vreodată. O să te întrebi de ce-ai stat atât de mult cu o persoană imposibilă. Am dat din cap. Nu puteam vorbi pentru că aburii de la chimicale erau foarte puternici. Știi de ce-ai acceptat să stai atâta timp cu un ticălos? Am clătinat din cap. Încă nu mă dumirisem de ce m-am lăsat atrasă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
peste suferințele unei guri care încetase să mai producă salivă. Limba se întărește până ajunge, după cum scria McGee, „o greutate fără simț, ce se mișcă prinsă de rădăcina încă moale și se lovește de dinții de-acuma străini“. Vorbirea devine imposibilă, deși cei cuprinși de suferință gem și urlă. Apoi urmează etapa „sudorii de sânge“, care presupune „o mumificare progresivă a corpului inițial viu“. Limba se umflă în așa hal încât se strecoară dincolo de maxilare. Pleoapele se crapă și globurile oculare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
cu o introducere despre influența literaturii indiene în Evul Mediu spaniol, și bine ar fi fost de-ar fi ajuns s-o publice, pentru că lectura ei ar fi îndepărtat, în mod sigur, poporul de tavernă și de pernicioasele doctrine ale imposibilelor salvări economice. Dar cele două mari opere pe care le proiecta Paparrigópulos erau o istorie a scriitorilor spanioli obscuri, adică a acelora care nu figurează în istoriile literare curente sau figurează doar sub o mențiune fugară datorită presupusei lipse de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
al viitorului meu, pentru că în copiii aceia trebuie să mă înveșnicesc, am pus-o și eu anume într-unul din ultimele mele sonete și, în chip tacit, în toate. Și m-am pus pe mine în ele.< Mi-ar fi imposibil să scriu un roman care să nu fie autobiografic.> Și apoi, repet, oare nu sunt, riguros vorbind, autobiografice toate romanele care se nasc vii și oare nu tocmai prin asta se eternizează? Și să nu șocheze formularea mea că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
cu bine peste grelele încercări. Pe scurt, aveau mereu talentul să ne facă să ne simțim contrabandiști norocoși ai unei rețele mafiote. Ei vegheau la norocul nostru. Erau cu atât mai indispensabili, cu cât supraviețuirea cu mijloace legale devenea mai imposibilă. Tovarășa T. știa însă că de astă dată o să aibă probleme pe traseu. Încă din Gara de Nord mi-a scanat sacoșa subțirică și m-a privit strâmb: - Ascultă, Mihaela, să nu-mi faci probleme. Tu știi că eu țin la tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
natura umană e atât de păcătoasă, că pentru ca să fii crezut nu-i suficient să mori, trebuie să și învii! Înțelegi, domnule coleg? Asta e povestea, profesore. Dă-mi o singură propoziție din Scriptură care să o contrazică, să o facă imposibilă. Adevărul, profesore, ca să-l citez pe Holmes, «e ceea ce rămâne după ce eliminăm imposibilul, indiferent cât de improbabil este acest rest»”. Mircea Breaz ot Turda, profesor de română, stătea nemișcat în fața mea, încruntat, scormonindu-și memoria pentru un citat zdrobitor. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
înseninez puțin, am conștiința clară a faptului că sunt ca un călător disperat care vede mirajul prin aburul închipuirii. Compania de asigurări nu acoperă niciodată suma integrală. Uneori nu oferă absolut nimic. Alteori plătește, dar își ridică taxele la niveluri imposibile. Ce au zis cei de la asigurări ? spun, cu un nod în gât. O să... Încă n-au zis nimic. — Aha. Îmi șterg sudoarea de pe față, chinuindu-mă să-mi găsesc curajul necesar pentru a pune următoarea întrebare. Și... cu mine cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
de care ar fi de ajuns să tragem și să tot tragem până ajungem la capătul celălalt, de parcă între unul și altul am fi avut în mâini o ață dreaptă și continuă care n-a trebuit descurcată nici deznodată, lucru imposibil în viața mosoarelor și, dacă altă frază de efect ne e permisă, în ghemele vieții. Marta îi spuse tatălui, Să începem cu începutul, și părea că amândoi se vor așeza pe banca de lucru să modeleze păpuși cu degetele deodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
expresie cam grosolană care contrazicea solemna declarație făcută numai cu câteva zile în urmă, când le promisese fiicei și ginerelui că va merge să stea cu ei în Centru dacă Marçal va fi promovat, dat fiind că mutarea va face imposibilă menținerea în funcțiune a olăriei. Cipriano Algor era mâniat pe sine însuși pentru că a promis ceea ce onoarea nu-i va permite niciodată să facă, dar o nouă umbră se ivi pe peretele din fund. În lumina slabă care reușește să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
Știu, mi-a spus Marçal. Cu aceste cuvinte sau cu altele s-a amintit aici că toate zilele trecute au fost ajunuri și așa vor fi și toate zilele viitoare. A fi din nou ajun, barem pentru un ceas, e imposibila dorință a fiecărui ieri care a trecut și a fiecărui azi care trece. Nici o zi n-a reușit să fie ajun atât cât și-ar fi dorit. Mai ieri Cipriano Algor și Marçal Gacho băgau lemne în cuptor, cine ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
deducții, sau, și mai rău, prin iresponsabile ghiceli, ce-or fi gândit, n-ar fi, în principiu, dacă vom considera rapiditatea și obrăznicia cu care în relatări de asemenea natură se încalcă secretul inimii, n-ar fi, spuneam, o sarcină imposibilă, dar, odată ce aceste gânduri, mai devreme sau mai târziu, vor ajunge să se exprime prin acte, sau prin cuvinte care duc la acte, ni s-a părut preferabil să trecem mai departe și să așteptăm în liniște să fie actele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
ca să-și pregătească, În fortăreață de la Alamut, un mic adăpost liniștit.“ De cum a pus mâna pe fortăreață, Hasan Sabbah a Început lucrări care să-i asigure o totală izolare față de lumea din afară. Avea nevoie, În primul rând, să facă imposibilă orice pătrundere inamică. Îmbunătăți, așadar, datorită unor construcții judicioase, Însușirile deja excepționale ale locului, astupând cu bucăți de zid cel mai mic culoar de trecere Între cele două coline. Dar fortificațiile nu i-au fost de ajuns lui Hasan. Chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
datele se aliniau pe ecran, fața ei exprima o iritare crescândă. Pe când se străduia să obțină o vizualizare electronică a solului care-i scăpă ca prin farmec, Dallas, în continuare la comenzile manuale, păstra obiectivul în centrul traiectoriei. ― Coordonate vizuale imposibile, anunță Ripley. ― Se vede, mârâi Kane. Adică, nu se vede. Cele câteva momente de claritate nu-l făcură să devină mai optimist. Zgârcenia citirilor terenului sugera un mare pustiu dezolant, o lume sterilă, ostilă. ― Radarul a captat un zgomot! Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
știu exact ce văd. Scutură aparatul, dar după câteva tresăriri acul își reluă poziția inițială, de neînțeles. ― Obțin un fel de semnal dublu! ― E o aiureală! Recepționezi două citiri separate și dinsticte de mine? ― Nu. Numai una. Una singură și imposibilă! ― Trebuie să fie o interferență își zise el. După curenții de aer de aici nu-i de mirare. O să fac câțiva pași. O să se aranjeze. Se ridică neștiind nimic de masiva tentaculă cu gheare care ieșea încet de sub Cale. Enorma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
atît. Tot ce e pierdut, Ulise, e pierdut definitiv cînd e vorba de timp. Și atunci ce importanță mai are să-ți amintești ceva ce n-o să mai ai niciodată? Dacă nu există decît fericiri pierdute, atunci nu există decît fericiri imposibile. De ce să pierd clipa care trece umplîndu-mi palmele cu un nisip inutil? Pentru noi, Ulise, nu există trecut. Nici pentru zei nu există. Priviți cu atenție acest țărm. Valurile se izbesc de stînci, le spală și spuma se risipește. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
sub ruinele mormîntului tatălui său și imploră mila lui Ulise, care Însă rămîne insensibil. Iată o dilemă În care viitorul piere dacă se sacrifică trecutul, memoria fiind condiția visului. Și dacă memoria poate rămîne singură, fără nici un viitor, inversul e imposibil, Întocmai cum arborii nu pot trăi fără rădăcini, dar există copaci al căror trunchi dispărut și-a lăsat rădăcinile În pămînt ca un mormînt viu. Cele două fețe ale lui Ianus nu mai sînt opuse În mormîntul lui Hector, ci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
ritmul amețitor de o dată pe lună. Pe lângă cele șase aspirante, în sală, la intrare, mai stă Fernando - corepetitor, rupător de bilete și DJ. Are 68 de ani și predă rumba intensiv la el acasă, după program. Pentru că are niște vecini imposibili, cursurile de acasă le ține fără muzică și fără mișcări de dans. Nici una dintre cursante nu s a plâns. Cel puțin așa susține el. De obicei, Lionel face de la gară până la salon douăsprezece minute în pas normal și cincisprezece minute
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
ar fi. Bine, bine, vom proceda exact pe dos, mon père! Exact pe dos: nu ne vom sinucide, mon père, nu, nu. Nu îți vom urma scenariul. Doar îl vom studia, juca, confrunta, doar atât... că altfel, fără o misiune imposibilă, nu rezistăm primăverii, nici plictiselii. Nici plictiselii multilateral crăcănate, nici. Tolea sărise de pe fotoliu, singur, în centrul lumii, pe marea scenă pe care nu mai era nimeni. Nobody, niemand, nikavo. În ce zi suntem, puișor? Vorbea singur, se adresase colegei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]