8,373 matches
-
dezvoltări le corespunde, în plan meta-teoretic, noua paradigmă constructivistă a organizației bazate pe cunoaștere, recunoscută ca alternativă viabilă la paradigma pozitivistă tradițională a organizației bazate pe control și autoritate. În tabelul se prezintă cele două perspective asupra demersului managerial, aferente paradigmelor supuse contrastării. Problema de bază a epistemologiei, cea a validității și limitelor cunoașterii, devine o preocupare de actualitate nu numai în spațiul teoriei organizațiilor, ci și la scara organizațiilor concrete 19; fiecare din ele își elaborează și testează continuu reprezentările
Managementul cunoașterii în societatea informațională by Radu S. Cureteanu () [Corola-publishinghouse/Science/232_a_475]
-
arată că acestea au evoluat în direcția unei creșteri a gradului lor de întemeiere pe cunoaștere, înțeleasă și ca o tendință de umanizare progresivă 22, convergentă cu orientarea antropocentrică a sistemelor informatice. Cât timp această evoluție s-a inspirat din paradigma organizației bazate pe control și autoritate, ea a putut fi susținută prin reproiectări ameliorative ale configurațiilor de tip ierarhic, specifice capitalismului industrial, culminând cu forma de organizare matriceală. La sfârșitul secolului XX, pe fondul consacrării schimbării de paradigmă în teoria
Managementul cunoașterii în societatea informațională by Radu S. Cureteanu () [Corola-publishinghouse/Science/232_a_475]
-
inspirat din paradigma organizației bazate pe control și autoritate, ea a putut fi susținută prin reproiectări ameliorative ale configurațiilor de tip ierarhic, specifice capitalismului industrial, culminând cu forma de organizare matriceală. La sfârșitul secolului XX, pe fondul consacrării schimbării de paradigmă în teoria organizațiilor, devin însă clare atât limitele ierarhiei, cât și pertinența alternativei reprezentate de organizația bazată pe cunoaștere. În locul unei structuri piramidale rigide și susceptibile de comportamente predictibile, omniprezentă până atunci, apare o diversitate de forme structurale non-ierarhice, în
Managementul cunoașterii în societatea informațională by Radu S. Cureteanu () [Corola-publishinghouse/Science/232_a_475]
-
redresare macroeconomică și măsurile de reluare ireversibilă a creșterii economice. Opțiunile pe termen mediu și lung, obligatorii pentru noua viziune, presupun însă acuratețe în proceduri și disciplină, respectiv recuperarea ireversibilă a unui comportament consistent cu sistemul capitalist funcționabil, la parametrii paradigmei actuale prescrise de manual. Acest lucru incumbă următoarele: a. Pe termen mediu, cu efectul reluării ireversibile a creșterii economice, măsurile trebuie să fie de tip structural și cu efecte de sustenabilitate; b. pe termen lung, este momentul, mai mult ca
Impactul politicilor de tip anticriză asupra economiei reale by Mihail Dimitriu, Diana Viorica Lupu, Romulus Cătălin Dămăceanu, Cristina Gradea, Alexandru Trifu, Mioara Borza, Alexandru Burtea, Alina Răileanu, Alin Brădescu, Laura Diaconu, Marinela Geamănu, Viorica Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1127_a_2355]
-
producerea de efecte ale acestei norme); o este strict și total reglementată juridic (nu există instrumente fiscale persuasive ci doar instrumente fiscale normative). Raportul între discreționar și non-discreționar în politica fiscală asemănări: o ambele categorii presupun un cadru teoretic (o paradigmă explicativă) de natură să le justifice rațional; o ambele categorii presupun o procedură; o ambele categorii sunt proiectate în mod conștient și programatic de către instituția publică responsabilă; o ambele categorii sunt de tip indirect; o eficacitatea instrumentelor de politică fiscală
Impactul politicilor de tip anticriză asupra economiei reale by Mihail Dimitriu, Diana Viorica Lupu, Romulus Cătălin Dămăceanu, Cristina Gradea, Alexandru Trifu, Mioara Borza, Alexandru Burtea, Alina Răileanu, Alin Brădescu, Laura Diaconu, Marinela Geamănu, Viorica Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1127_a_2355]
-
M. și atribuită eroului său. În prozele scurte din Unelte, arme, instrumente există o supraetajare metatextuală, de care lectura genuină se poate dispensa fără pierderi importante. În prozele de după 1990, odată cu Dicasterial, în prim-plan se instalează Banatul, ca o paradigmă de ordine socială și de civilizație și ca o punte între Orient și Occident. Circulația Est-Vest are întotdeauna dublu sens, urmând două fire: Partoș-Europa sau Teregova-Kentucky, tur și retur. Cel care istorisește caută, cu ingeniozitate și metodă, punctele de convergență
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288032_a_289361]
-
politicile au fost în mod preponderent prociclice. Îmbunătățirea modelului de guvernanță economică la nivelul Uniunii Economice și Monetare Europene presupune adaptarea obiectivelor și instrumentelor politicilor macroeconomice ale României. Prevederile Compactului Fiscal și ale Semestrului European obligă autoritățile române la modificarea paradigmei de analiză a eficienței mixului de politici macroeconomice, creșterea eficienței sistemului de programare bugetară și o mai mare disciplină la nivelul finanțelor publice centrale și locale. Lucrarea pornește de la ipoteza nevoii de modificare a metodologiei de analiză a politicii fiscal-bugetare
România spre Compactul Fiscal by Cristian SOCOL () [Corola-publishinghouse/Science/206_a_422]
-
care excedă zona realismului brut. Anvergura teoretică este alta în Eu, personajul (1988), volum care reunește două ample eseuri. Primul, Romanul inconștientului, descrie această formă narativă prin referire la scrierile lui Ioan Slavici, Liviu Rebreanu, Hortensia Papadat-Bengescu și Marin Preda. Paradigma fiind circumscrisă în funcție de tematizarea (conștientă sau nu) a tărâmului inconștientului, sunt delimitate două direcții de evoluție în proza noastră: Slavici - Preda - Sorin Titel și Rebreanu - Papadat-Bengescu - Breban. Principalul beneficiar al acestei categorizări este Slavici, romanul Mara fiind citit ca o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288968_a_290297]
-
științele sociale. Ele au aceeași poziție ontologică și epistemologică precum orice alt element al metodologiei sociologice (sau metodologiei științelor sociale): conceptele și termenii prin care este formulată tema de cercetare și a căror semnificație este clar definită, enunțurile teoretice ale paradigmei de studiu, principiile de organizare a informației. Orice cercetare care folosește date empirice - și cum altfel ar putea căpăta substanță afirmațiile despre fapte sociale, decât prin testarea lor empirică? - folosește metode și tehnici statistice. Utilizarea lor este la fel de „naturală” ca
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
se schimbă colecția de norme și reguli ale observației și metodei științifice. Orizontul ideilor și conceptelor - și, în cadrul lor, al celor admisibile științific și social- este în mare măsură determinat de capacitatea și abilitățile de observație și experiență. Kuhn numea paradigmă modul consensual de înțelegere a lucrurilor la un moment dat, bazat pe un set de concepte și reguli depractică științifică particulare 1. Paradigma constituie premisa și cadrul în care se poate face știința normală, în care se descriu fapte și
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
și social- este în mare măsură determinat de capacitatea și abilitățile de observație și experiență. Kuhn numea paradigmă modul consensual de înțelegere a lucrurilor la un moment dat, bazat pe un set de concepte și reguli depractică științifică particulare 1. Paradigma constituie premisa și cadrul în care se poate face știința normală, în care se descriu fapte și se rezolvă probleme considerate deosebit de revelatoare pentru natura lucrurilor, în care se determină fapte ce pot fi comparate cu predicțiile paradigmei și în
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
particulare 1. Paradigma constituie premisa și cadrul în care se poate face știința normală, în care se descriu fapte și se rezolvă probleme considerate deosebit de revelatoare pentru natura lucrurilor, în care se determină fapte ce pot fi comparate cu predicțiile paradigmei și în care se poate realiza travaliul empiric menit să articuleze teoria-paradigmă, prin iluminarea neclarităților și rezolvarea problemelor semnalate de ea2. Paradigma delimitează întrebările care potfi puse, determină care sunt problemele științifice considerate legitime și importanța lor relativă. Kuhn aseamănă
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
probleme considerate deosebit de revelatoare pentru natura lucrurilor, în care se determină fapte ce pot fi comparate cu predicțiile paradigmei și în care se poate realiza travaliul empiric menit să articuleze teoria-paradigmă, prin iluminarea neclarităților și rezolvarea problemelor semnalate de ea2. Paradigma delimitează întrebările care potfi puse, determină care sunt problemele științifice considerate legitime și importanța lor relativă. Kuhn aseamănă modul de a face știință normală cu rezolvarea de puzzles: „A rezolva o problemă de cercetare normală înseamnă a obține anticipatul într-
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
3. Obiectul cercetării în științele naturale este ca o imagine perfect determinată, pe care cercetătorul trebuie să o reconstruiască, identificând piesele din care este alcătuită și felul în care se îmbină. Iar acest lucru se întâmplă atâta timp cât instrumentele furnizate de paradigmă au capacitatea de a rezolva problemele definite în cadrul ei. Răsturnarea de paradigmă este rezultatul unei crize în teoria și practica științei, atunci când instrumentele sale nu mai sunt capabile să explice și să absoarbă anomaliile care îi contrazic propozițiile. Paradigmele științelor
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
pe care cercetătorul trebuie să o reconstruiască, identificând piesele din care este alcătuită și felul în care se îmbină. Iar acest lucru se întâmplă atâta timp cât instrumentele furnizate de paradigmă au capacitatea de a rezolva problemele definite în cadrul ei. Răsturnarea de paradigmă este rezultatul unei crize în teoria și practica științei, atunci când instrumentele sale nu mai sunt capabile să explice și să absoarbă anomaliile care îi contrazic propozițiile. Paradigmele științelor naturale sunt alternative incomensurabile pentru înțelegerea lumii. Ele nu pot fi comparate
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
de paradigmă au capacitatea de a rezolva problemele definite în cadrul ei. Răsturnarea de paradigmă este rezultatul unei crize în teoria și practica științei, atunci când instrumentele sale nu mai sunt capabile să explice și să absoarbă anomaliile care îi contrazic propozițiile. Paradigmele științelor naturale sunt alternative incomensurabile pentru înțelegerea lumii. Ele nu pot fi comparate în termenii aceluiași cadru sau ai unei unități de măsură comune. Paradigma nouă vine săînglobeze în interiorul său lucrurile pe care vechea paradigmă nu le mai putea cuprinde
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
sale nu mai sunt capabile să explice și să absoarbă anomaliile care îi contrazic propozițiile. Paradigmele științelor naturale sunt alternative incomensurabile pentru înțelegerea lumii. Ele nu pot fi comparate în termenii aceluiași cadru sau ai unei unități de măsură comune. Paradigma nouă vine săînglobeze în interiorul său lucrurile pe care vechea paradigmă nu le mai putea cuprinde. În contrast, în științele sociale, paradigme multiple și adesea aflate în tensiune sau în conflict supraviețuiesc fără a produce crize de legitimitate. Nu numai că
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
anomaliile care îi contrazic propozițiile. Paradigmele științelor naturale sunt alternative incomensurabile pentru înțelegerea lumii. Ele nu pot fi comparate în termenii aceluiași cadru sau ai unei unități de măsură comune. Paradigma nouă vine săînglobeze în interiorul său lucrurile pe care vechea paradigmă nu le mai putea cuprinde. În contrast, în științele sociale, paradigme multiple și adesea aflate în tensiune sau în conflict supraviețuiesc fără a produce crize de legitimitate. Nu numai că nu sunt exclusive - alternative incomensurabile pentru înțelegerea lumii, ca în
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
pentru înțelegerea lumii. Ele nu pot fi comparate în termenii aceluiași cadru sau ai unei unități de măsură comune. Paradigma nouă vine săînglobeze în interiorul său lucrurile pe care vechea paradigmă nu le mai putea cuprinde. În contrast, în științele sociale, paradigme multiple și adesea aflate în tensiune sau în conflict supraviețuiesc fără a produce crize de legitimitate. Nu numai că nu sunt exclusive - alternative incomensurabile pentru înțelegerea lumii, ca în cazul științelor naturale -, ci sunt folosite împreună pentru a dezvălui și
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
a produce crize de legitimitate. Nu numai că nu sunt exclusive - alternative incomensurabile pentru înțelegerea lumii, ca în cazul științelor naturale -, ci sunt folosite împreună pentru a dezvălui și explica aspecte diferite ale lumii sociale. Invers față de științele naturale, unde paradigma stabilește întrebările care se pun, în științele sociale mai degrabă întrebările puse și încercarea de a le da un răspuns produc paradigma care cuprinde răspunsul. De fapt, între cele două există o dialectică foarte subtilă: felul în care sunt puse
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
sunt folosite împreună pentru a dezvălui și explica aspecte diferite ale lumii sociale. Invers față de științele naturale, unde paradigma stabilește întrebările care se pun, în științele sociale mai degrabă întrebările puse și încercarea de a le da un răspuns produc paradigma care cuprinde răspunsul. De fapt, între cele două există o dialectică foarte subtilă: felul în care sunt puse întrebările este marcat de o paradigmă - întrebările sunt formulate în cadrul unei paradigme. Dar răspunsul poate fi dat în cadrele unei alte paradigme
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
în științele sociale mai degrabă întrebările puse și încercarea de a le da un răspuns produc paradigma care cuprinde răspunsul. De fapt, între cele două există o dialectică foarte subtilă: felul în care sunt puse întrebările este marcat de o paradigmă - întrebările sunt formulate în cadrul unei paradigme. Dar răspunsul poate fi dat în cadrele unei alte paradigme, care nu trebuie în mod necesar să anuleze paradigma inițială sau să îi deterioreze statutul în comunitatea științifică, nici nu trebuie neapărat să o
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
puse și încercarea de a le da un răspuns produc paradigma care cuprinde răspunsul. De fapt, între cele două există o dialectică foarte subtilă: felul în care sunt puse întrebările este marcat de o paradigmă - întrebările sunt formulate în cadrul unei paradigme. Dar răspunsul poate fi dat în cadrele unei alte paradigme, care nu trebuie în mod necesar să anuleze paradigma inițială sau să îi deterioreze statutul în comunitatea științifică, nici nu trebuie neapărat să o acomodeze sau să o lărgească. Cercetarea
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
paradigma care cuprinde răspunsul. De fapt, între cele două există o dialectică foarte subtilă: felul în care sunt puse întrebările este marcat de o paradigmă - întrebările sunt formulate în cadrul unei paradigme. Dar răspunsul poate fi dat în cadrele unei alte paradigme, care nu trebuie în mod necesar să anuleze paradigma inițială sau să îi deterioreze statutul în comunitatea științifică, nici nu trebuie neapărat să o acomodeze sau să o lărgească. Cercetarea normală în științele sociale nu seamănă deloc cu rezolvarea de
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]
-
există o dialectică foarte subtilă: felul în care sunt puse întrebările este marcat de o paradigmă - întrebările sunt formulate în cadrul unei paradigme. Dar răspunsul poate fi dat în cadrele unei alte paradigme, care nu trebuie în mod necesar să anuleze paradigma inițială sau să îi deterioreze statutul în comunitatea științifică, nici nu trebuie neapărat să o acomodeze sau să o lărgească. Cercetarea normală în științele sociale nu seamănă deloc cu rezolvarea de puzzles, decât dacă, pentru a păstra comparația lui Kuhn
[Corola-publishinghouse/Science/2075_a_3400]