10,419 matches
-
Streinu, care tocmai se pregătea să meargă la Camil Petrescu, aflat în agonie" - evident memorialistice, dar ele nu domină materia, oferindu-i numai schelăria. Este drept că în fiecare rând domină o personalitate, inalienabilă, perfect recognoscibilă, până și în selecția citatelor, rememorând scene din propria-i viață și înveșmântând peisajul în propriile-i sentimente -, dar de Jurnal nu poate fi vorba. Ci de ceva mai puțin și de ceva mai mult... Cel ce răspicat afirmă că "asemenea unui escroc care își
În laboratorul alchimistulu by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9134_a_10459]
-
Brumaru - sunt cazuri rare. Talentul lor a fost și este pre-medical, iar marele lor merit este că au știut să-și țină pregătirea medicală departe de înzestrarea literară. Cum au reușit, numai ei știu. E grăitor în această privință un citat din Alexandru Ciocâlteu, la rîndul lui medic și scriitor, citat redat de Mihail Mihailide în dicționarul de față: " Dacă aș putea să o iau de la capăt, nu știu dacă aș mai face medicina. M-aș fi bucurat să am pe
Între caduceu și liră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7148_a_8473]
-
pre-medical, iar marele lor merit este că au știut să-și țină pregătirea medicală departe de înzestrarea literară. Cum au reușit, numai ei știu. E grăitor în această privință un citat din Alexandru Ciocâlteu, la rîndul lui medic și scriitor, citat redat de Mihail Mihailide în dicționarul de față: " Dacă aș putea să o iau de la capăt, nu știu dacă aș mai face medicina. M-aș fi bucurat să am pe cineva în spate, un mercenar sau o familie de oameni
Între caduceu și liră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7148_a_8473]
-
tuturor, ce poți face? Copitatul interpreta un cîntec popular italian care se pretează instrumentelor de suflat: Carnavalul din Veneția. Opinia critică a lui Ion îi aduce omului o chelfăneală. Femeile lui I.L. Caragiale sînt dornice așadar de muzică sentimentală precum citatul menuet, romanța Portretul pe versuri de Sion, pe care Veta coase mondirul lui Chiriac sau (Alla) Stella confidente. Această romanță de Vincenzo Robaudi (1819-1882) e cîntată la pian și vocal de domnișoara Pavugadi logodnicului său Mache Preotescu în prezența cumnatului
Pentru urechile și sufletele personajelor by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/8895_a_10220]
-
Diaconu. Apărea, în 1979, eseul lui Valeriu Cristea și apoi marele dicționar al personajelor lui Creangă al aceluiași (1999), din păcate operă postumă. Se pierd acestea în divagații? Greu de admis. Cartea din 1979, Valeriu Cristea și-o deschidea cu citatul amintit din G. Călinescu, așezat ca moto, polemizând astfel din pornire, explicit, cu marele predecesor, respingând prin demersul propriu teza acestuia că nimic nou nu se mai putea spune despre Ion Creangă. Direct sau nu, toți criticii menționați mai sus
Alt Creangă by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5301_a_6626]
-
Când gestul rupe tăcerea, o aplicare a principiilor semiologiei și semioticii la domeniul dansului, prima încercare de acest fel, întru totul remarcabilă, dar dificilă pentru cei care nu stăpânesc aceste domenii, datorită abundenței terminologiei specifice și a stufoșeniei notelor și citatelor. Autoarea a avut marea generozitate de a ne promite o nouă variantă, utilizabilă și de către noi, profanii. În aceeași zi au mai avut loc și doua spectacole, despre care am scris pe larg, în paginile României literare, la vremea premierelor
Dans contemporan Bacău - 2008 by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/7856_a_9181]
-
Ceaușeștilor Capturarea lui Saddam Hussein a dat de lucru presei centrale toată săptămâna trecută. Prins într-un fel de pivniță, lângă Tikirt, orașul său natal, fostul dictator al Irakului semăna mai curând a “bătrîn boschetar”, a remarcat un oficial american citat de EVENIMENTUL ZILEI. Din cauza înfățișării jalnice a lui Saddam au apărut imediat scenariile de presă. Agenția israeliană Debka, citată de ZIUA, e de părerea că fostul președinte irakian ar fi fost ținut captiv timp de trei săptămâni. Cităm din Ziua
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/13292_a_14617]
-
parcurse ca documente ale unei vremi cînd adversarii (de păreri) se citeau și aveau gentilețea sau, poate, onestitatea, de-a se pune în pielea (scărmănată...) a inamicului literar, fie și ca să dea mai multă suculență ironiei. Oricum, între a da citate la întîmplare - sau nu... - și a avea răbdarea să tragi o idee dintr-o carte și o poziție dintr-o operă, pe care să le comentezi critic, e de ales, oricînd, a doua variantă. A lui Aderca. Cu toate că, "nu, publicistica
Cronicarul în vremea lui by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10245_a_11570]
-
secol de la publicarea sa în 1958. Domnișoara Christina este construită la nivelul de suprafață ca o poveste cu strigoi care vampirizează făpturile vii, faptele se petrec pe o moșie din câmpie, aproape de Dunăre, iar epica se rafinează prin referiri și citate din poeme eminesciene, Luceafărul și Strigoii, din nuvela Sărmanul Dionis. Timpul este cel modern, indicat precis, 1935, acțiunea are o durată magică, de trei zile și trei nopți, spațiul este închis, terorizant. Conacul devine un cronotop al practicilor magice și
Femei diabolice by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/8851_a_10176]
-
pe care; cel mult, unele indică declinarea relativului și marchează cazul acuzativ prin prepoziție ("Ac. pre carele / pre carea etc."). Exemplele din cuprinsul textului conțin, însă, și utilizări fără pe. În Gramatica românească a lui Diaconovici Loga (1822), unul dintre citatele ilustrative contravine regulii de azi: "sunt vistierii, care nu le poate răpi furul" (p. 158). Timotei Cipariu (în Gramatica din 1869) nu descrie construcția cu pe, iar exemplele sunt irelevante, pentru că nu conțin utilizări ale relativului ca obiect direct. Nici
"Care" și "pe care" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/9380_a_10705]
-
și pentru ceilalți. Iată trei oarecum recente. "Filosong" se numește un disc, un compact disc, desigur, scos în Franța în această primăvară, "filo" fiind o prescurtare de la "filozofie". Pe disc e muzică rap, iar textele sînt compuse din rezumate și citate despre și din marii filozofi ai lumii, de la Platon și Aristotel pînă la Descartes, Hegel, Kant și Nietzsche. Ideea compunerii și scoaterii acestui disc aparține unui profesor francez de filozofie, el a constatat că tinerii au mari dificultăți să memoreze
Viitorul lui Don Quijote by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/8371_a_9696]
-
una din cele mai importante figuri literare din istoria Marii Britanii) și a fost realizat în doar șapte ani, cu sprijinul a șapte copiști. Prezentând în 2 300 de pagini circa 40 000 de cuvinte cu ajutorul a peste 100 000 de citate, acesta este o piatră de hotar în lexicografia engleză, fiind depășit abia la sfârșitul secolului următor. JEAN-PAUL SARTRE A trecut un sfert de secol de la moartea filosofului și scriitorului francez Jean-Paul Sartre. Născut în 1905, a fost cel mai influent
Agenda2005-15-05-stiri () [Corola-journal/Journalistic/283592_a_284921]
-
ca "vis, utopie". Forma are la bază ebraicul halom "vis", cu un plural în -s specific idișului. Forma și sensul originar circulă încă, chiar pe internet găsindu-se în titlul "Vînzătorii de haloimăs, musical după Șalom Alehem", sau într-un citat din Andrei Codrescu ("Sper că nu este vorba nici de hybris, nici de haloimăs în faptul că găsesc atât de multe similitudini între mine și Victor Brauner", în Steaua, 1-2, 2007). Idișul a fost, de altfel, cel puțin în a
Haloimăs by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7957_a_9282]
-
în serios într-o ligă valorică superioară. (Manolescu însuși deplânge contrariat tăcerea tradițională din jurul autorului Teatrului de altă natură). Argumentul valoric se sprijină pe un amănunt stilistic excelent. Rezonanța e îndeplinită. Umorul comentariului e, în Istorie, pe măsura celui al citatului ales: "Procedeul este metaforizarea unor situații de viață sau a unor personaje. Metafora va rămâne până la sfârșit mijlocul de locomoție preferat al poetului, mare amator, de altfel, de asemenea mijloace, cum ar fi marfarul, nava (în derivă, firește), ori bicicleta
Câteva afinități (VI) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7380_a_8705]
-
hermeneutice. Așa declară autorul. În realitate avem de-a face mai degrabă cu o popularizare a cîtorva dintre cei mai cunoscuți autori de scrieri hermeneutice (Heidegger, Gadamer) și a cîtorva concepte (Sein, Dasein). Discursul este previzibil - sînt amintite aceleași celebre citate, aceleași referințe bibliografice cu care ne-au obișnuit comentatorii avizați. Limbajul alunecă nu de puține ori în sofisme în care un cititor profan (cum mă aflu) poate găsi mai mult decît superspecializare: Răspunsul pe care el (omul - nota mea, C.R.
Sub oblăduirea lui Hermes by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17108_a_18433]
-
întregime, Mircea Mihăieș își schimbă tonul și deplânge, de pe o poziție umanitară, tratamentul la care sunt supuși autorii unor cărți fără valoare de către critici nemiloși ca mine: Nu cred că metoda descurajării arogante, bășcălia superioară și execuția sumară, din trei citate și un picior spate, gios cum spunea Caragiale, reprezintă soluții. E atât de evident că acești oameni n-au nici o șansă de a ieși din anonimat, încât e o cruzime inutilă să-ți flexezi mușchii critici pentru-i face de
Tichia de mărgăritar by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/6660_a_7985]
-
Ionesco. Beneficiind de o scenografie și de „elemente de grafism” semnate de Alain Batifoulier și Simon de Tovar, expoziția a fost gândită că un continuum livresc-spectacular, la acest concept contribuind decorul format din cutii din carton („ambalajele” textului), inscripționate cu citate ori încastrând ecrane pe care puteau fi vizionate fragmente din spectacole de teatru, din documentarele și din interviurile acordate de scriitor de-a lungul timpului. Vizitatorii au putut parcurge și un traseu mai „tradițional”: o serie de fotografii, caiete de
Franța-Ionesco-România by Letiția Constantin () [Corola-journal/Journalistic/6566_a_7891]
-
unei revanșe însă, ci al unei „corectări”, al unei puneri la punct a detaliilor, a restabilirii adevărului. Spiritul polemic al jurnalistei își adjudecă aici partea leului. Tot așa se întâmplă și în cazul rememorărilor, numeroase, ale începuturilor GDS, presărate cu citate efective din documente (Declarația de constituire a GDS, Proclamația de la Timișoara), pentru o și mai mare acuratețe. În a doua parte însă, rememorarea familiei capătă o altă tonalitate, caldă, aproape romanescă: „În anul când am devenit studentă, nu numai Radu
Forța memoriei by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/2426_a_3751]
-
Boerescu, cea care semnează realizarea unor costume împotriva actului teatral, încălcînd orice regulă minimă a acestei meserii - față de actori, pe care eu îi respect, față de teatru. O copleșitoare pledoarie, valabilă astăzi, a reușitei prostiei și tupeului. Este o sumă de „citate”, de false găselnițe, de încîntări pe ceva derizoriu și nesubstanțial ca „Veta e nimfomană”, „Jupînul e impotent”, Spiridon este omorît de un complot mîrșav, Rică Venturiano este un bătrîn obsedat care face amor cu Veta în baia căminului conjugal. Nu
Atitudine impardonabilă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/4677_a_6002]
-
lui Dan C. Mihăilescu, I.L. Caragiale și caligrafia plăcerii. Cele o sută șaizeci și șase de pagini spun, prin ele însele, mai puțin decât ne-am aștepta. Dacă luăm în considerare și forma în care se prezintă, cu intarsii de citate și cu note de subsol peste note de subsol.) Prin felul în care cad, însă, în context și prin tipul de ecou surd pe care-l produc, ele devin îngrijorător de elocvente. Observațiile mele, așadar, cu totul lipsite de maliție
Om cu noroc by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4542_a_5867]
-
în muzee de orfevrerie, în tablouri sau descrise în operele anticilor, Odobescu brodează în jurul tăvii de aur din tezaurul de la Pietroasa horbote cu model sofisticat, în revărsări denominative frenetice, iar fiorul acumulării baroce i se transmite și lui Călinescu prin citatul întreg, neabătut. Concluzia, pretins detașată, trădează un catharsis împărtășit: "Odobescu se îmbată cu sclipiri de argintărie și aurărie și cu muzica citatelor grecești și latine". De "beție" vorbește și P. Constantinescu cînd vrea să sublinieze voluptatea de a scormoni prin
Iunie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/12740_a_14065]
-
cu model sofisticat, în revărsări denominative frenetice, iar fiorul acumulării baroce i se transmite și lui Călinescu prin citatul întreg, neabătut. Concluzia, pretins detașată, trădează un catharsis împărtășit: "Odobescu se îmbată cu sclipiri de argintărie și aurărie și cu muzica citatelor grecești și latine". De "beție" vorbește și P. Constantinescu cînd vrea să sublinieze voluptatea de a scormoni prin rezervorul memoriei după cele mai potrivite citate ori de a se aventura în vaste excursii printre cărți, căci "pasiunea livrescă este demonul
Iunie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/12740_a_14065]
-
un catharsis împărtășit: "Odobescu se îmbată cu sclipiri de argintărie și aurărie și cu muzica citatelor grecești și latine". De "beție" vorbește și P. Constantinescu cînd vrea să sublinieze voluptatea de a scormoni prin rezervorul memoriei după cele mai potrivite citate ori de a se aventura în vaste excursii printre cărți, căci "pasiunea livrescă este demonul lui interior". Deși sedentar prin chiar natura îndeletnicirii sale de savant cu studii aprofundate în varii domenii umaniste, Odobescu este un călător învederat. Departe de
Iunie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/12740_a_14065]
-
caracterizează "vorbirea oamenilor semiculți" (...), "în special pe a femeilor, aproape indiferent de cultură". În fine, Mioara Avram, în Gramatică pentru toți (ed. a II-a, 1997) exprimă sentimentul lingvistic actual, afirmînd că "variantele cu articol enclitic par nefirești: Zizi-ei". Cele citate sînt numai cîteva dintre modificările descrierilor și normelor din gramatici; la acestea merită însă adăugate și preferințele scriitorilor. Cu siguranta finalele atipice nu sînt la fel de ușor de adaptat flexiunii comune: accepta mai usor desinențe numele în e (Zoe), apoi cele
"Caty-ei" și "lui Caty" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/12721_a_14046]
-
cum îi reinventa și autorul Istoriei din 1941) și cu vârfurile publicisticii de după el. Perspectiva abordată e una, însă, mai puțin istoristă și mai marcat retorică. O primă observație de substanță ține de natura orală a jurnalismului eminescian. Salturile de la citatul savant la anecdota cu valoare morală îi sunt acestuia specifice. În interiorul acestei paradigme, Monica Spiridon mai operează o distincție interesantă: ar exista la Eminescu, după ea, o oratorie laică, rece, de for și una aproape religioasă, didactică, de amvon. Pentru
Convergență și divergențe by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6432_a_7757]