9,526 matches
-
și aud vocea revoltată a prietenei mele din școală Freya. Nu te pot obliga să rămâi la serviciu în seara propriei tale zile de naștere ! Săptămâna trecută am anulat și întâlnirea cu ea. Trebuia să mergem la un club de comedie. Contractul trebuia să fie semnat a doua zi dimineață, și n-am avut de ales. Ce nu înțelege ea e că pentru mine termenul limită e literă de lege, punct. Orice alt angajament anterior nu contează, zilele de naștere nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
pe un scenariu verosimil. I-am oferit, adică, surpriza. I-am spus că nu pot accepta „permanentizarea“, legală sau ilegală. Nu din cauza diferenței de vârstă sau fiindcă nu-mi place partenerul. Motive deloc neglijabile, firește, dar puteau fi neglijate în comedia noastră, cu atâtea coduri nedezlegate. Aflasem ce făcuse în timpul războiului, asta i-am spus. A fost o lovitură, cum mă așteptam și nu mă așteptam. Buimăcitoare! Știa de unde aflasem marele secret... În prizonierat, înainte de a-și cistiga noua identitate, oportună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
infinit, pe care nici cerul nu-l poate cuprinde. Solidaritatea noastră umilă, orgolioasă, incurabilă: oameni normali! Atât, doar atât, noblețea ultimilor bolnavi în stare a înregistra dereglajul lumii, ruptura și scrâșnetele ignorate de cei ce se spetesc să întrețină ritmul comediei care își tot caută finalul. Iar amicul Marga își pierde vremea cu bieții de noi, orfani schizofrenici pe planeta schizofrenică. Dacă se gândea bine, el, schizofrenicul orfan Tolea avea aproape aceeași vârstă cu Domnul Marcu Vancea, pe care Marele Scenarist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
și pensionarii Gafton, și argentinianul Mircea Claudiu, cu sticloasa sa Astrid, și subteranul Octavian Cușa, zis Tavi, fotograful surdomuților, toți, toți. Și bătrânul filozof Marcu Vancea dispăruse, până și el. „De ce râzi? Nu există scăpare, nu-i așa? Degeaba complicăm comedia, nu-i așa? Râzi de prudența noastră speriată. Nu există decât trufia plăcerii în care strălucești? Plinul acestei uitări, în care hohotește, satisfăcută, târfa lacomă, Moartea? Elixirul uitării, tu, picioarele tale fosforescente și buzele și sânii și sexul tău cosmic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
ce piesă? — Nu știu. N-am bilet. Pe încercate. Cum asta, colega... Mergi la teatru, așa, ca la ștrand? Fără să știi la ce piesă, ce regizor, ceva cumva, acolo. — Ei, și tu, acum! Național, deci piesă națională. Ca la Comedia Franceză, unde... — Mă rog, nn-ar fi motiv să te încrunți. N-o să te rețin... mai ai timp, de altfel, putem face câțiva pași împreună. Doar ne vedem rar, la treizeci de ani... pacea de treizeci de ani... ha ha... să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
pe drumul comun spre casă, prin parcul Cișmigiu, prin parcul Libertății, prin parcul Pache, până în fața blocului cu ferestre luminate. Nu mai vorbiră, în acest lung ocol, decât despre spectacolul de la Național, despre improvizația stângace și tâmpa seriozitate, impuse celebrei comedii. Despre frumoasa doamnă de la cafenea nu mai vorbiseră. Tolea o uitase, o vreme. Și-a reamintit-o, cândva. O seară când primăvara părea toamnă și în umbrele ferestrei se zbătea iarăși șarpele de foc, halucinația, dorința fără nume și obiect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
amintea replicile celebre din celebra piesa, se și plictisise. Sau îl irita, poate, faptul că Tolea părea să-și bată joc de el. — Gata, Tolea, nu te mai maimuțări. Doar n-ai venit până aici, la marginea orașului, să interpretezi comedia națională. Spune ce s-a întâmplat, hai, spune! — Comedia națională, conașule? Păi, chiar asta e, comedia noastră pierdută. Scrisoarea, Națiunea, care vasăzică națiunea-model care pierde. Mereu pierde documentul, șansa, scrisoarea. Scrisoarea pierdută, ce să facem, bieții de noi. Chiar așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Sau îl irita, poate, faptul că Tolea părea să-și bată joc de el. — Gata, Tolea, nu te mai maimuțări. Doar n-ai venit până aici, la marginea orașului, să interpretezi comedia națională. Spune ce s-a întâmplat, hai, spune! — Comedia națională, conașule? Păi, chiar asta e, comedia noastră pierdută. Scrisoarea, Națiunea, care vasăzică națiunea-model care pierde. Mereu pierde documentul, șansa, scrisoarea. Scrisoarea pierdută, ce să facem, bieții de noi. Chiar așa. Păi lucrez la un caz, pac. Scot scrisoarea pierdută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
părea să-și bată joc de el. — Gata, Tolea, nu te mai maimuțări. Doar n-ai venit până aici, la marginea orașului, să interpretezi comedia națională. Spune ce s-a întâmplat, hai, spune! — Comedia națională, conașule? Păi, chiar asta e, comedia noastră pierdută. Scrisoarea, Națiunea, care vasăzică națiunea-model care pierde. Mereu pierde documentul, șansa, scrisoarea. Scrisoarea pierdută, ce să facem, bieții de noi. Chiar așa. Păi lucrez la un caz, pac. Scot scrisoarea pierdută și pac. Scrisorica de amor de la becherul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
hotare, din palmaresul său editorial fac parte: volumul „Noaptea Pandorei” (1969) „Ornic ul trecerii” (1971), „Poemia” (1980), „Aprili” (1986) „Poemia și alte poeme” (1995), „Sunetul cheamă auzul” (2001), „Poeme Hu” (2008 ) - toate versuri, romanul „Iubirea din strada a șaptea”(1983), „Comedie cu războinici” - proză de teatru, jucată la Teatrul „Luceafărul ” Iași 195 CONSTELAȚIA MAMEI mama plânge aici, florile par aduse de o mână neștiută care tresare. fiecare anotimp seamănă cu mama și cu mâna ei tremurândă și eu aștept! o, de la
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
fiind detașarea, viețuirea în sublimitatea poeziei: Surâs și puritate ! o, răsărit divin ! În cupe scânteiază câte-un imens rubin ! Fă dintr-un ram de santal o harpă să vibreze Și arde altă creangă, ca să ne parfumeze ! Deschiderea cosmică din Divina Comedia, având loc în viziunea mitologiei creștine, reflectată în tripticul Paradisul, Purgatoriul, Infernul adică de la haosul răului la armonia celestă, are drept ghid al suișului iubirea profană divinizată "che move il sole e l'altre stelle". Deschiderea cosmică din Faust goethean
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
considerat destinate flăcărilor gheenei și ce nemăsurată bucurie să ajungă până în paradis alături de Beatrice! Templul Taj Mahal dedicat de Șah Jahan soției sale Muntaz Mahal, poate fi considerat replică în piatră a maiestuoaselor terține dedicate iubitei sale de autorul Divinei Comedii. Și iată orgoliul disprețuitor al lui Baudelaire adresându-se Parisului: "Tu m'a donné ta boue/ Et j'en ai fait de l'or" "Tu mi-ai dat noroiul tău,/ Iar eu am făcut din ele aur". Bucuria poetului era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
Noi, pozitiviștii, care credem că deținem toate explicațiile, uităm ceea ce îi spune Hamlet prietenului său Horațio, studentul în filozofie: "În cer și pe pământ sunt mai multe lucruri decât își închipuie filozofia ta, Horațio." Nu este o întâmplare că Divina Comedia a fost scrisă la Florența și la acea dată. Era necesar ca 1200 de ani de creștinism pasionat, efervescent, uneori confuz, să-și afle la un moment dat întruchiparea poetică de mare artă și elevație. Și a aflat-o în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
Această pătimire superioară este creația artistică umană, pe care omul o învață de la erou, care în acest scop, fură focul de la Zeus, focul fiind spiritul creator. Precum este știut, tragediile sunt superioare estetic și ne impresionează inapreciabil mai mult decât comediile. Tocmai pentru că ele sunt stări filozofice consecutive meditației asupra dramaticei vieți omenești, datorită agresării omului de către destin sau de către om (homo homini lupus). Înalt filozofice sunt, alături de Prometeul eschilian Oedip și Antigona lui Sofocle, Hamlet, Regele Lear. Foarte semnificativă este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
Setea nebună de transcendere către un Dincolo fără formă și nume, cuprinde întreaga natură, cosmosul însuși. Lebedele, păsări prin excelență ale misterului, împrumută aripile lor fiecărui lucru spre a-l trece de cealaltă parte, pentru că "aici în această apă stătută, comedie de bucurii și chinuri... rezerva de adevăr s-a istovit". Este uluitoare descrierea mișcării pancosmice. Cu aripile îmbătate de spiritul furtunii, lebedele supun cerul, cu râsul lor vesel trezesc talazuri de încântare în mările aerului. Pământul, oceanele, astrele, munții pădurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
Melania), Lupu (Ion), Lupu (Buznea), Lupu Maria, Dumitru Lupu (compozitorul), Iepure (Mihai), Capră (Michi), Vulpe (Cornel) și Buhă (Bianca, studenta noastră). Pe o scenografă cu care am colaborat În două teatre o cheamă Porumbel; dar e și un actor, la Comedie, Huluba! Lumea lactatelor Îi include, fără șovăieli, pe Nicu Brânzea (cu care-am lucrat la Brăila, În 1980, și acum e la Hollywood), Costel Cașcaval (actorul din filmul lui Pintilie), colegii mei din Iași, Smîntînică & Sfaițer, ori fostul meu student
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
fost fluierată. CÎntăreața cheală, la premiera absolută, a fost un eșec. Revizorul lui Pintilie nici nu s-a mai jucat, după a treia reprezentație. Andrei Șerban, În 1991, a fost izgonit de la Teatrul Național. În schimb, o piesă azi necunoscută - Comedie cu olteni, s-a jucat Între 1965-1985, de peste 10.000 de ori, pe scenele noastre. La fel, obscura Săracul Gică, reprezentată, timp de 25 de ani, pe scena de la Fantasio. Iar Adi Minune face furori, la nunți, În fiecare sîmbătă
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
ani de viață ? Frica (falsul respect?) față de memorie. Dar, să le iau pe rînd, cronologic . 1973. Discuția cu celebrul artist al poporului pornise de la o recentă premieră a Nopții furtunoase ; Întrebîndu-l pe actor dacă a văzut montarea de la Teatrul de Comedie, mi-a răspuns, demn/jignit : „ Nu! Nici nu mă duc s-o văd! Fiindcă eu știu cum arăta tata, nu trebuie să-mi arate poza lui un altul, care nici nu l-a cunoscut!”...Infantila comparație, ce vroia să spună
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
abia se descurcă cu filmele - fiindcă și astea-s indecent de multe. Că tot vorovim de gafe culturale : Într-o revistă care apare În America - Origini - Pavel Chihaia vorbește despre „Nicolae Kirițescu, autorul piesei Gaițele”. Numai că pe autorul celebrei comedii Îl chema Alexandru; Nicolae era director de teatru și de scenă. Delicios scrie Andrei Pleșu În Adevărul despre cineva care a făcut o comparație deplasată :” A-l compara pe N. Iorga, cu Dan Puric, e ca și cum l-am compara...pe
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
al lui Aragon, cred că Îl definește cel mai... seducător, pe marele artist american :” Teatrul lui e un motor al libertății. Avem nevoie de asemenea motoare”. Just! Cu condiția să suportăm...turațiile maxime! Cum se schimbă mentalitățile! Montînd, recent, o comedie de Feydeau (În două teatre) mi se atrage atenția că ar fi bine să nu fac pauză, deoarece publicul de azi nui obișnuit cu pauză de spectacol. Și cînd te gîndești că, pînă acum 30 de ani, nu era concepută
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
pe muzicieni: 1) eram la BÎrlad și trebuia să fac un spectacol festiv. Un cor avea o melodie sprințară și șlăgăroasă. Am aflat cu stupoare că se intitula Partidului! Numai a Partidului nu suna!... 2) aveam o vizionare cu o comedie, la un teatru din Banat: Într-un moment liric al spectacolului, alesem o melodie frumoasă, de Tiberiu Olah. La discuții, cum era pe atunci (1985), un tîmpit se trezește vorbind:„cîntecul ăla n-are ce căuta pe monologul unui infractor
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
un duo de telenovelă, urmărit la televizor de Cetățeanul turmentat. Peste trei ani, la Cluj, piesa era jucată de femei, singurul bărbat rămînÎnd, firește, Zoe. Iar În 2008, la Bulandra, nevasta prezidentului era...o fată din Moldova! În 2011, la Comedie, Cetățeanul turmentat era jucat de ...Dorina Chiriac. Aud? Credeați că-l cunoașteți pe Caragiale? Ha!... Pentru oamenii de teatru care mai au dubii - cum o fi bine, să fii modern, ori clasic? - reamintesc un minunat citat din marele poet englez
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
scenice; și un prilej de admirație pentru un mare om de teatru român, revendicat și de Europa, America, Asia sau Australia, În fiecare dintre cele patru continente simțindu-se ca acasă. România a mai livrat spectacolului internațional personalități: societari ai Comediei franceze (Yonnel, Elvira Popescu, Maria Ventura), actori și regizori de film americani (Jean Negulescu, Edward G. Robinson, Johnny Weismuller), stele ale teatrului austriac - Agatha Bârsescu, Mihai Popescu, artiști și teatrologi ai Franței ultimelor decenii (soții Boruzescu, Pintilie, Iulian Negulescu, Petrică
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
un alt exemplu: un Don Giovanni cu păpuși, văzut la Praga, m-a interest mai ales În scena sosirii statuii Comandorului: intra brusc de după o ușă oarecare, cu un pumn care o demola, aproape, șocînd publicul. Mai Îmi plac, În comedii, ușile batante, care dau ritm spectacolului... Și despre copac, ca element central scenografic, Banu vorbește seducător, În stilu-i inconfundabil: „Copacul este răspunsul cultural dat unei absențe, Întrucît niciodată Kokkos nu a așezat un trunchi adevărat pe scenă.[...] Copacul este o
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
parafraze, spiritul ludic avînd nevoie nu doar de modele , ci și de remodelări... Alt doctorand , ocupîndu-se de Caragiale, afirmă că D-ale... e, În primul rînd , „un joc de măști al relațiilor extraconjugale”; care extraconjugale? Nimeni nu e căsătorit, În comedie! N-aș fi de acord nici cu inserarea citatului din N. Manolescu, după care „ prostia, lenea, ipocrizia, demagogia politică și viciul sunt Însușiri ale acestei lumi istorice” (prezentul demonstrîndu-ne că sunt, În aceeași măsură, și Însușiri ale lumii noastre treimiiste
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]