8,226 matches
-
mă simți viu. Câte una din acele jivine venea să vadă ce mai fac în fiecare după-amiază ieșind dintr-o gaură în podea, iar eu încercam să-i dibui secretele felului ei de a fi. Nu prea avea încredere și mirosea îndelung frimiturile pe care i le păstram. Puțin, îmi spuneam, căci nu-mi permiteam să risipesc, și sfârșea prin a se înfrupta până când percepea zgomotul cheilor, scrâșnetul gratiilor în vaietul balamalelor. Le recunoșteam după pașii lor minusculi și după felul
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
își imagineze următoarele lucruri: Gândiți-vă la materialele promoționale care v-au determinat să participați. Cum anume v-au atras atenția? Ce se spunea în aceste materiale? Cum arătau? Imaginați-vă că ajungeți la târg. Ce auziți? Ce vedeți? Ce miros simțiți? Imaginați-vă că vă plimbați la acest târg și vă simțiți încântat de anumite exponate. Cum arată obiectele expuse? Din ce categorie fac parte? Ce fac persoanele din jur? Imaginați-vă că vă întoarceți la lucru și le spuneți
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
chimie anorganică se lucrează în mod frecvent cu acizi (H2SO4, HNO3, HCl), baze (KOH, NaOH, NH3), săruri ale metalelor, sulfuri ale metalelor alcaline, halogeni, solvenți organici (acetonă, eter, alcool, benzen). Soluțiile și substanțele din laborator nu se vor gusta sau mirosi, deoarece sunt puține acelea care să nu fie iritante, toxice sau caustice. Când se manipulează reactivi din sticle sau eprubete, aceasta se va face cu atenție, reactivul nu trebuie să se prelingă pe etichetă (o poate distruge, îngreunând citirea denumirii
Aplicaţii practice privind sinteza şi caracterizarea compuşilor anorganici by Prof. dr. ing.Daniel Sutiman, Conf. dr. ing. Adrian Căilean, Ş.l. dr. ing. Doina Sibiescu, Ş.l. dr. chim. Mihaela Vizitiu, Asist. dr.chim. Gabriela Apostolescu () [Corola-publishinghouse/Science/314_a_634]
-
puține acelea care să nu fie iritante, toxice sau caustice. Când se manipulează reactivi din sticle sau eprubete, aceasta se va face cu atenție, reactivul nu trebuie să se prelingă pe etichetă (o poate distruge, îngreunând citirea denumirii). Pentru a mirosi o substanță, gazul sau vaporii trebuie îndreptați spre manipulant, prin mișcarea mâinii, neaplecând capul deasupra vasului și fără a inspira profund. Sticlele cu reactivi nu se vor lăsa deschise pe masă, atenție la pericolul încurcării dopurilor. Este interzisă aruncarea la
Aplicaţii practice privind sinteza şi caracterizarea compuşilor anorganici by Prof. dr. ing.Daniel Sutiman, Conf. dr. ing. Adrian Căilean, Ş.l. dr. ing. Doina Sibiescu, Ş.l. dr. chim. Mihaela Vizitiu, Asist. dr.chim. Gabriela Apostolescu () [Corola-publishinghouse/Science/314_a_634]
-
micile comunități anarhice ar fi prea parohiale și prea preocupate de ele însele pentru a crea o atmosferă favorabilă cooperării între comunități. "Una dintre temerile majore ale observatorilor din exteriorul mișcărilor ecologiste este aceea că acest tablou de politică localizată miroase a parohialism îngust, care ar fi atât indezirabil, cât și neplăcut", scrie Dobson (1990: 101,124). O latură a acestui argument este că acest mod de viață ar fi batjocoritor și opresiv pentru membrii comunității, dar pe de altă parte
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
trage clopotul. (Neprevăzutul, cu surprizele lui, plăcute sau neplăcute, ne arată că viața nu Înseamnă numai previziuni lucide: „De-ar ști omul ce-ar păți, nici din casă n-ar ieși”.) Cu cât se pisează mai mult usturoiul, cu atât miroase mai tare. („Cine adoarme bârfind - ne spune un alt proverb - se trezește calomniind.”) Bățul scurt se rupe greu. (Cu cât cineva trăiește, de exemplu, Într-un dialog mai mult cu sine Însuși, cu atât Îi va fi mai greu să
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
Încredere, de exemplu, În propria inteligență poate duce, În timp, la dezvoltarea tendinței de a impune celor din jur propriul mod de a gândi. De aceea, În popor, se mai spune: „Înfumurarea Înflorește, dar nu rodește”; „Lauda de sine nu miroase a bine”.) „Nici o plăcere nu este prin natura sa un rău; dar mijloacele prin care se obțin anumite plăceri aduc cu ele mai multe nemulțumiri decât plăceri.” (Epicur) Iubirea de sine este un sufleur foarte solicitat. (Toți avem orgoliul nostru
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
mi-e rușine mie că nu ți-e rușine ție. (Când te respecți, nu poți fi indiferent la lipsa de scrupule a celui care, deși se știe vinovat, declară cu nonșalanță: „Nici usturoi n-am mâncat, nici gura nu-mi miroase”.) „Caracterul fără Înțelepciune poate mult, dar inteligența fără caracter nu valorează nimic.” (Cicero) Degeaba pui rimel la ochi, dacă nu știi să privești frumos. (Ipocritul, oricât s-ar strădui să impună contrariul, Își trădează, până la urmă, relele intenții sau obiceiuri
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
poate fi și aceasta: nu admite ca un scop nobil prin intențiile lui să fie realizat prin mijloace nedemne. Μ Fiecare simte și reacționează, se știe, În felul său: de aceea unii se limitează, de exemplu, la a privi sau mirosi o floare, pe când alții o rup, pentru a fi numai a lor. Μ Sinceritatea nu presupune altceva decât să te prezinți lumii așa cum gândești și așa cum ești de fapt. Totuși uneori trebuie să recurgem și la un compromis de bun-simț
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
vă mai bateți capul, că mă descurc eu. (iese; cei trei rămîn într-o tăcere care pare comună) Val: (care a descifrat mai repede și mai în adîncime tăcerea la care a participat) Ce-i puișorilor? Vă cresc pene? Vă miroase a zbor? (cei doi se uită la el cu sentimentul că au fost ghiciți) Ei, dacă așa stau lucrurile, faceți ușoare antrenamente pe lîngă cuib. Irina: (vine la el cu un început de disperare și dragoste) Val, așa-i că
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
eu tot îți aduc o bucățică de fripturică. (iese) Maria: (după o pauză) Și pe cine au pus? Mihai: Pe Stoicu. Maria: Pe cine?! Pe Stoicu! Doamne, am auzit-o și pe asta! Moflîul ăla cu optsprezece dioptrii, care i miroase a colb de cărți și a șoarece! Mihai: Poate că tocmai de aia... Maria: Care și cînd merge parcă doarme! Val: Da' uite că nu doarme... Maria: (pe partea cealaltă a sensului) Păi nu doarme! Ba nu doarme chiar deloc
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
atunci înseamnă că ești toată plină de rănile remușcării! Păi cine altul ar putea suferi mai mult ca tine, care, de cînd te știi, ai făcut ce-ai vrut, ai avut ce-ai vrut, într-o casă în care mai miroase încă a sudoarea capului meu chinuit și tras în toate părțile ca să vă fac vouă pe plac; într-o casă în care ați mîncat bine, ați dormit fără grijă, ați avut totul la picioare. Sigur! Am muncit cît am muncit
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
camerei, ajunge în apropierea radiocasetofonului) Sînt vinovată. (deschide radioul din care se aude, mai întîi, un buletin meteo, apoi un buletin informativ, după care se aude muzică) Iar tu n-ai făcut decît să ieși la malul unei situații ce mirosea din ce în ce mai mult a banalitate și platitudine. (înaintează spre fotoliul central, pe care se va așeza) Eram doi oameni singuri care trăiau o administrație comună. Tu ai găsit desprinderea. Eu nu. Și n-am găsit-o pentru că n-am căutat-o
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
nenorocirea nu e că e rău... ci că nu știm cum e... (pauză în care din nou ascultă) Da, sunt încurcat... Da, sigur, ca toată lumea... Știu, trebuie să aștept..., mi-ai mai spus asta... numai că această așteptare începe să miroasă a lehamite... Lumea, deja a început să miroase a renunțare... Și tu știi ce înseamnă asta... Și eu nu vreau... mai bine să miros a glonț... (presiunea sonoră dispare; Octav își adîncește îngenuncherea; din cort, iese Groparul, îl privește cu
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
nu știm cum e... (pauză în care din nou ascultă) Da, sunt încurcat... Da, sigur, ca toată lumea... Știu, trebuie să aștept..., mi-ai mai spus asta... numai că această așteptare începe să miroasă a lehamite... Lumea, deja a început să miroase a renunțare... Și tu știi ce înseamnă asta... Și eu nu vreau... mai bine să miros a glonț... (presiunea sonoră dispare; Octav își adîncește îngenuncherea; din cort, iese Groparul, îl privește cu înțelegere) Groparul: (ridicîndu-l și cîntînd foarte încet) Noi
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
toată lumea... Știu, trebuie să aștept..., mi-ai mai spus asta... numai că această așteptare începe să miroasă a lehamite... Lumea, deja a început să miroase a renunțare... Și tu știi ce înseamnă asta... Și eu nu vreau... mai bine să miros a glonț... (presiunea sonoră dispare; Octav își adîncește îngenuncherea; din cort, iese Groparul, îl privește cu înțelegere) Groparul: (ridicîndu-l și cîntînd foarte încet) Noi de-aicea nu plecăm, nu plecăm acasă... (apoi, înțelegînd situația în care se află, cîntă din ce în ce mai
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
acești oameni noi? Octav: Asta e o întrebare de nivelul mamei... și al lui tata. Marieta: Lasă..., tu răspunde la întrebare! Octav: Dragă Nea Matei, vezi? Chiar întrebarea matale "care oameni noi... și ce ar fi putut ei să facă" miroase a inerție, a frică de schimbare... Matei: Măi omule, dar ăștia, vechii, au, totuși, o experiență... Octav: Păi ăsta e și primul lor păcat... Că doar experiența asta a lor a dus la revoluție...! Poate că nici asta nu-i
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
răspundeai la bună ziua ca nu cumva să se creadă că te pui bine cu ei...! Un țărănoi, asta ai fost. Gh. P. unu: De acord. Am fost un țărănoi..., dar măcar știu că nici un cuvînt bun scris despre mine nu miroase a vin și friptură... Gh. P. doi: Măi coleg de album, sau de mormînt, cum spui tu, da tu, dragule, miroși tot a demnitate...! Gh. P. unu: Nu te contrazic... Gh. P. doi: Auzi, ai putea să-mi explici și
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
P. unu: De acord. Am fost un țărănoi..., dar măcar știu că nici un cuvînt bun scris despre mine nu miroase a vin și friptură... Gh. P. doi: Măi coleg de album, sau de mormînt, cum spui tu, da tu, dragule, miroși tot a demnitate...! Gh. P. unu: Nu te contrazic... Gh. P. doi: Auzi, ai putea să-mi explici și mie ce-i aia demnitate? Gh. P. unu: Cum să nu, îți explic. Gh. P. doi: Bravo, profesore, bravo! Atunci ia
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
unu: Să-mi astup urechile...? Gh. P. doi: Nu... Gh. P. unu: Adică să ascult... și să înțeleg... Asta vrei de la mine?! Gh. P. doi: Da..., atît cît se poate... cît poți... Gh. P. unu: Iubitule, păi ce vrei tu, miroase a smirnă și tămîie, a strană..., a spovedanie... Gh. P. doi: Poate că da... Gh. P. unu: Păi, atunci, dacă-i vorba de spovedanie, s-o facem cum trebuie... Deci, tu ești păcătosul, da? Bun... Vino, stai colea, cuminte, ascultător
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
din sandvici) Sursa dublă: (mușcă din sandvici) Mîncarea nu are culoare morală..., nici etică..., nici politică; cînd ți-e foame... (se oprește lîngă Obiectiv nr., care, observîndu-l, mușcă o bucată de măr și i-o oferă) De la tine nu iau... miroase a pamperși (Obiectiv aruncă bucata de măr spre Sursa dublă, care se așază la masa lui; pauză lungă) Dosar nr.:... și iar mă-ntreb... și mă tot întreb mereu de ce Dumnezeu vin, vin și tot vin aici... Obiectiv nr.: Păi
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
cvadrilînd spațiul locuibil și locuit, Întronînd un "cîine" al democrației puternic și vigilent, instituind cultul muncii stahanoviste chiar dacă noi sîntem Înca destul de departe de el normînd tot ce se poate norma chiar dacă noi Înca habar n-avem, dar Începem să mirosim ce va să zică așa ceva. Acțiunea politică și socială este și ea supusă eticii dihotomice bine-rău, două titluri de rubrică sub care intră din ce În ce mai multă realitate. E rău să militezi, de pildă, pentru fumat; nu numai că e rău, dar e interzis
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
ritualuri străvechi: "Dealuri sărace, pământul transilvan/ Sfințit cu lacrimi și zvântat de soare/ Un clopot stins ne cheamă luminat/ în zorii blânzi de sărbătoare/... Același clopot într-un amurg târziu/ Strânge făptura stinsă într-o raclă/ Un pumn de oase mirosind a har/ Ioan de lemn groparul îl îngroapă!..." Apoi sunt nunțile: "din când în când/ Vin chemători frumoși cu clopote pe sate/ și cu năfrămi pe bote de stejar/ Încinși cruciș cu prime colorate..." Apoi botezul. Se naște câte-un
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
din părinți/ O mână sapă, alta se închină/ și domnul picură din mâna lui/ Ulei în graiul lămpii pe colină." Trimiteri se pot face la Lucian Blaga dacă am cita poemul "Imnul organului": "Satul se coace-n cuibul lui ceresc/ Miroase-a smirnă și a omenie/ Miroase-a-înviere și-a curat/ Miroase-a om scăpat în veșnicie." În volumul citat, satul se apropie însă mai mult de Goga și de Coșbuc decât de Blaga. Misterul blagian este îndepărtat, peste oameni plutește o
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
picură din mâna lui/ Ulei în graiul lămpii pe colină." Trimiteri se pot face la Lucian Blaga dacă am cita poemul "Imnul organului": "Satul se coace-n cuibul lui ceresc/ Miroase-a smirnă și a omenie/ Miroase-a-înviere și-a curat/ Miroase-a om scăpat în veșnicie." În volumul citat, satul se apropie însă mai mult de Goga și de Coșbuc decât de Blaga. Misterul blagian este îndepărtat, peste oameni plutește o lumină domoală, "lumina lină", lumina unei înțelepciuni de inițiați, de
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]