1,024 matches
-
cazan tare ca focul.Apăi, ce să facă, cu barbatu' ei bețâv! răspundea răcanul cu ochii pironiți aiurea, poate cu gândul acasă. - Da' tata mai are vițălul acela balțat, na, că acum o fi ditamai boul!? îl mai întrebă gradatul înfruptându-se lacom dintr-un pui de gâscă fript. - O murit ast-vară, nu-ș ce-o avut! - Cine, dumnezeii și prescurea, tata?! Și uite așa, eu cu Rică ascultam și râdeam cu hohote, când de bancurile noastre, când de aceste frânturi
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
celuia care a plecat dintre noi este deja o amintire aproape vagă. Pe fețele mesenilor este imprimat un zâmbet, încremenit acolo de complezență, „că așa se cade”, iar ochii privesc cu lăcomie la bunătățile de pe masă din care se vor înfrupta din belșug. Totul devine coveniență, se bea și se mănâncă bine, se schimbă replici care mai de care mai „spirituale”, iar îndurerata mamă, soră, frate sau unchi se întreabă: oare am făcut bine că am mai organizat și această pomenire
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
mare care se înalță deasupra stufărișului? Dar ia uite ce frumos sare știuca aceea, o fi flămândă, ce zici? Vezi roiul de țânțari care zumzăie deasupra noastră și face eforturi disperate să străbată prin fumul care ne înconjoară ca să se înfrupte din sângele nostru? Dar sălciile astea bătrâne de sute de ani, câte n-or fi văzut la viața lor! Vezi tu, Sandule, asta-i Delta! "E frumoasă, dom-le!". S-a uitat lung la mine, apoi mi-a spus, puțin
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
omul, oricât de flămând ar fi. Dar în haită? Căci eu aveam de-a face cu o haită. E suficient să atace unul, deobicei lupoaica, după care se reped și ceilalți. Speram că nu vor îndrăzni să încerce să se înfrupte și din carnea mea. Oare de ce-mi tremură așa de tare genunchii? Mi-e frică? S-ar putea. Dar de ce să-mi fie frică dacă n-am mai trăit niciodată o asemenea experiență? Hai, omule, fii bărbat, m-am
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
distrugătorului explodează fară zgomot și, jumătate de glob mai Încolo, În eleganța unui cinematograf de modă veche, Tessie Zizmo simte reculul. Cinematograful e plin doar pe jumătate, În cea mai mare parte cu femei tinere, ca ea. Și ele se Înfruptă cu dulciuri din motive sentimentale; și ele caută În pelicula granulată a buletinului de știri chipuri de logodnici. Aerul miroase a acadele și a parfum și a țigara pe care o fumează plasatorul În hol. În cea mai mare parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
săgeată după săgeată, telefonistul generalului nu va mai apuca să cheme întăriri, o baltă de sânge anunță răsăritul, care nu întârzie să apară odată cu o perdea trasă, tundra este înecată de sângele unor cadavre minuscule de plastic din care se înfruptă o haită de coioți invizibili. „Mațele soldaților nu au nici un gust“, mai apucă să spună o voce, de undeva din înaltul universului, și, după toată chestia asta, nimic. Dacă n-ar exista blestemăția asta de certitudine care să-mi șoptească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
fără nume, pe Frenc și pe telefonistul generalului, iar Marele Spirit să-l primească cu brațele deschise pe indianul ciuruit de gloanțele lui Bob! chestia 3 - dacă n-ar fi fost vorba de „cadavre minuscule de plastic din care se înfruptă o haită de coioți invizibili“, dacă preeria n-ar fi fost tundră și dacă generalul n-ar fi fost însoțit de-un telefonist cu mult înainte de inventarea telefonului, mi-ar fi fost și mai milă. Și s-ar mai fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
melcii (și nu era vorba de unu sau doi, ci de nouă sau zece) se lăsau cotropiți de furnici (care erau, cu siguranță, mii) într-un fel de sacrificiu nebunesc încheiat cu o metamorfoză aiuritoare și anume: odată ce furnicile se înfruptau din carnea băloasă și mai mult ca sigur magică a melcilor, se grăbeau să urce spre o scorbură minusculă aflată pe trunchiul copacului cu cruce, intrau cu băgare de seamă în bezna aceea protectoare de unde, nevăzute și neștiute, se descotoroseau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
sa și, mai ales, cum sunt prezentați părinții săi, se cuvine să cităm un crâmpei din pagina 271: „După eliberare, am aflat că soția mi-a trimis un pachet la Aiud, dar nu mi l-au dat. Cine știe cine s-a Înfruptat din el! Au Încercat și părinții mei să afle ceva despre mine. Mama, care a prins fir de undeva, a umblat zile Întregi pe la poarta Penitenciarului Aiud, s-a rugat plângând de noul director Crăciun să-i Îngăduie ca să mă
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
declarația pe care a dat-o. E mai mult decât poate îndura stomacul meu. Inspectorul se întoarse în mare grabă în spălător. De luni încoace se hrănise numai cu plăcinte cu carne de porc. Statistic vorbind, șansele să se fi înfruptat și el din doamna Wilt erau extrem de ridicate. La ora opt, când fabrica de mezeluri și conserve Sweetbreads se deschise, inspectorul Flint aștepta deja la poarta ei. Intră ca o furtună în biroul directorului și ceru să stea de vorbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Treadwell, alături de ale prietenei sale au fost găsite în 2003, în tabăra din Rezervația Naturală Katmai. Prietenul lor, ce venea să îi ducă în oraș la final de sezon, avea să vadă din avion o carcasă umană din care se înfruptă un urs. Printre rămășițe, s-a găsit mâna lui Treadwell, cu ceasul mergând, iar alte părți din corpuri aveau să fie descoperite în burta ursului, ce a sfârșit împușcat. Declarații de dragoste Herzog explorează în Omul grizzly nu numai misterele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
Își aminti de ce mâncase pe la Paris, pe la restaurante sau cumpărate de la magazine. Păi ăia de acolo să poftească la badea Ion și lelea Maria să guste ceva ca lumea! Badea Ion îl urmărea cu bucurie pe "domnul Petre" cum se înfrupta, cu o lăcomie de copil, din toate. Totul era nemaipomenit de proaspăt și gustos, iar pâinea, rumenă și pufoasă, părea cozonac. Mai luară câte un pahar, mai discutară de una de alta... Badea Ion se interesă ce mai e prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
Cameliei o coroniță, au găsit și câteva ciuperci, pe care le expuneau la expertiza nasului lui Toni, pentru a vedea dacă nu sunt otrăvitoare. S-au așezat într-o poieniță scăldată în soare, au așternut paturile și iar s-au înfruptat din coșul cu bunătăți. Toni a limpezit locul de resturi și, cum apăruseră câțiva norișori, s-au întors acasă, fericiți de buna primire ce le-o făcuse pădurea. Fiind cu toții cam osteniți de drumul prin pădure, au hotărât "să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
vor pleca la fel dincolo. Povestea asta este mult mai lungă, dar, rezumând-o, afirm că eu, un „mamon de copchil”, cum mă dezmierda bunica, săptămânal, duminica le ofeream acestor femei văduve un ritual plin de farmec și naivitate, ele înfruptându-se copios din ghiveciul meu preoțesc și îmbunătățindu-și starea de spirit. Îmbrăcat cu o haină lungă cusută cu fir aurit și paiete, moștenită de la bunicul, cu capul acoperit de potcap, aveam în mâna dreaptă o cruce din lemn și
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
că PD nu era integrat în Europa în această chestiune și dansa pe muzică pesedistă în hora CDR a văduvit bugetul României de milioane de dolari care au mers prin subvenții la ciracii de prin IAS-uri care s-au înfruptat din banul public făcând atunci și cu complicitatea PD ceea ce știu să facă temeinic: să fure de la buget în numele grijii față de om. Pe de altă parte, nu e cazul să ne integrăm în Europa cu aerul supus și vinovat al
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
dau seama cât de importante sunt. Când eram tânăr, aveam pentru ele un real dispreț. Acum, de câte ori mă gândesc la ele, simt nevoia să cad în genunchi și să plâng. Era toamna târziu. Venise din nou sezonul scoicilor și ne înfruptam cu câte o duzină fiecare. Îl cunoșteam deja de un an pe Kraft. — Howard, mi se adresă el, civilizațiile viitoare - civilizații mai bune decât aceasta - îi vor judeca pe toți oamenii după cât de artiști au fost. Tu și cu mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
senzația unor licurici marini, care știu să înoate și să utilizeze și semnalele acustice. Viața de noapte a oamenilor mării și aici, ca oriunde în lume, este o parte din lupta acerbă a omului pentru supraviețuire. Când la restaurant te înfrupți din fructe de mare, gândește-te și la riscurile meseriei de pescar și trimite-le măcar un gând bun, ca să fie feriți de pericole și să ajungă în zori la familiile lor, care-i așteaptă cu nerăbdare și cu o
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
mănăstirii a să tocmi”. Uite, dragule, și o danie mai puțin obișnuită, făcută de Gheorghe Duca voievod la 20 octombrie 1670 (7179). Care ar fi aceea, părinte? El a dăruit mănăstirii câte cinci moruni cu icre pe an... Cine știe cine se înfrupta din aceste delicatețuri, părinte... Păi cine? De la stareț în... sus! Că bine zici, sfințite! Te-aș ruga să-mi ierți această curiozitate, dar prea mă înghesuia... Acum să trecem la treburi mai de folos. Aș spune întâi că pe când încă
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
atât timp cât va trăi soția lui, Safta „Să aibă ea a se hrăni din venitul acestor moșii”. Vama mare domnească a fost mereu sursă de venit pentru mănăstiri. Mănăstirea Dancul nu a rămas pe dinafară. La 8 noiembrie 1734 (7243) se înfruptă și ea din aceasta, prin hotărârea lui Constantin Nicolae (Mavrocordat) voievod, care îi dă o sută de lei pe an „ca să fie de chiverniseală sfintii mănăstiri și să margă ceva vinit pre an și la acea mare mănăstire de la Sfânta
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
pom de lângă drum și fără gard. La mine-n ramuri poame roșii ard. Drumețule, să iei fără sfială, Că n-ai să dai la nime’ socoteală!” Întindeți mâna, oameni buni, spre Pomul care se apleacă cu iubire asupra voastră, și Înfruptați-vă din roadele lui și răcoriți-vă la umbra lui! Verde - pomul Învățați și conștientizați Roșu - poamele iubiți și vă Înălțați din mizeria prafului de pe drum, adăstați la umbra Binelui, Îndestulării, Mulțumirii lucrului Împlinit, pentru că primiți putere. Și În acest
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
descoperise, zice-se, un fel de înțelepciune a mișcării privind lupta dintre o pasăre și un șarpe. Frig și foamete. Anii douăzeci în Rusia. În fața casei, stârvul costeliv al unui cal. Din cauza frigului, calul nu pute. Din carnea lui se înfruptă disperat un câine. Mai înainte, un om a trecut pe acolo și a tăiat din cal întreg piciorul, până sus de tot, atât cât putea duce în spinare. În casă, în pod, locuiește poeta Țvetaeva, în rigoarea maximă a sărăciei
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
anume nu acel noroc care te face să câștigi fără merit ceva, ci acela care te face să pierzi cu încetul totul, începând cu viața ta - și nu fără merit, ci chiar cu meritul vieții tale, care, trăind așa ceva, se înfruptă până în măruntaie de acest dezastru care intră înăuntrul unei vieți ca să-i măsoare ultimele puteri. Acesta ar fi „norocul“ cu pricina: că face astfel încât viața sa să nu mai aibă alt merit decât pe acela al ultimelor ei puteri. Iar
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
cea mai mare creștere a populației globale se va înregistra în țările în curs de dezvoltare. Dacă acești copii vor crește în sărăcie și vor fi privați de drepturi, dacă vor fi obligați să privească din afară lumea care se înfruptă din avantajele globalizării, în timp ce progresul pe care ei îl vor înregistra va fi minim, Occidentul va cunoaște adevăratul dezastru. Organizarea la nivel global a teroriștilor ar putea avea premisele recrutării facile a următoarei generații de teroriști cu un strigăt de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
să vadă potențialul exercitării absolute a puterii asupra individului prin folosirea uneia sau mai multor dintre aceste amenințări. „Dacă aș putea doar să îmi amestec mâinile printre acele droguri care controlează mintea umană”, gândește un anumit lider nord-coreean în timp ce se înfruptă din bucățile generoase de pizza făcute în casă în stilul american, timp în care poporul său este lăsat pradă foametei. Dumneavoastră și eu însumi am considera toate acestea niște amenințări, dar acești lideri - preocupați de reprimarea sau controlul populației - le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
pe care le-o dau zeii (I, 200). Rugămintea fiului i se pare de-a dreptul revoltătoare, de vreme ce acesta îi datorează deja viața părintelui său : Ce demon/ Te-a îndemnat să ceri acelui care/ Ți a dat ființa, te-a înfruptat din alba/ Lumină a lumii, te-a încărcat de daruri/ Să-ți dea și viața lui ! (I, p. 201). Sosiți într-un alai lugubru cu apariții desprinse parcă dintr-un Trionfo della Morte, orbul, ologul și paraliticul - trei momâi sinistre
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]