1,512 matches
-
împotriva Plevnei au impus o nouă tactică de luptă - asediul. Au fost aduse pe front noi unități ruse printre care și garda imperială. S-a trecut apoi la cucerirea Plevnei și cucerirea de armatele româno-ruse, rând pe rând, a punctelor întărite și centrelor fortificate de turci în jurul cetății. În noiembrie 1877, armata română obținea un mare succes ocupând Rahova. Noi unități militare românești din diviziile I și II, treceau în Balcani, pregătindu-se astfel marea victorie de la Plevna obținută în aceeași
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3034]
-
mai bine în rând cu morții decât cu viii. Aproape fiecare își are socotelile lui, astfel că revenirea miraculoasă a celor îngropați nu ar fi, în fapt, de bun augur. Psihologia colectivă se desface în mărunte interese individuale, grupul ieșind întărit, compact, unit tocmai prin însumarea unor formule de fericire personală. Lazarus va parcurge drumul în direcția opusă: de la certitudinea plată și lucrativă la misterul adânc, insondabil, de la siguranța de sine a înșelătorului la ezitările și tulburările căutătorului unui ideal. Cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289705_a_291034]
-
poate calma sau stimula reactivitatea nervoasă. * masaj după efort, practicat la sfârșitul refacerii active și care realizează diminuarea rapidă a tonusului muscular, concomitent cu eliminarea cataboliților, grație debitului sanguin crescut. În cazul oboselii musculare locale, la palpare, mușchii se simt întăriți, puțin tumefiați și destul de sensibili; capacitatea lor de contracție este scăzută, mișcările sunt mai limitate și mai puțin precise. Masajul local este contraindicat atâta timp cât durează fenomenele acute, în acest timp putându-se masa grupele musculare antagoniste, musculatura simetrică sau grupele
Refacerea: sursa performanței by Silviu Șlagău; Mariana Costache () [Corola-publishinghouse/Science/91782_a_92326]
-
aproape 40 de picioare, nu poate nici să se rupă, nici să se despice.» Aceste întărituri sunt îndeobște înconjurate și de un șanț, peste care duce un podeț ce se poate ridica. Întăriturile construite după sistema romană, constau din lagăre întărite, pătrate sau dreptunghiulare, construite din pietre cioplite, cu patru sau mai multe porți, cu șanțuri, valuri și propugnaculum roman. La atacul precum și la apărarea cetăților, Dacii întrebuințau aproape aceleași mijloace ce se văd puse în lucrare și de Romani, și
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
Moesia, cu ajutorul drumului arătat, singurul care făcea cu putință urcarea îndărăt a șuvoiului Dunării, cât și din Pa-nonia, câtimi mari de proviziuni la Viminacium, din care face baza operațiunilor sale, cu atât mai mult că în susul și în josul acestui oraș întărit se ridicau o sumă de turnuri de privighere, construite de mai înainte încă pentru paza graniței”. Traian întrebuința la această expediție legiunile care staționau în Moesia și Panonia și care erau deprinse în luptele cu Dacii, cunoscând modul, lor de
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
în fața orașului dac Drubetis. Calea întâi, acea de la Viminacium, este arătată că trecând prin Lederata, Arcidava, Centum-Putea, Bersovia, Azizis, Caput-Bubali și sfârșindu-se la Tibiscum. Viminaciul fiind așezat la o egală îndepărtare de Panonia și de Moesia, și fiind cetate întărită, trebuia din mai multe puncte de vedere să fi fost aleasă de Traian ca loc de trecere în Dacia: mai întâi pentru ușurința concentrării trupelor și a adunării proviziunilor, apoi fiindcă ea îi oferea o puternică bază de operațiune, care
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
dacă, voind să treacă peste un râu înghețat pentru a ataca pe Romani, gheața se rupe și ea cade în apă. Capul Dacilor, deși disperat de nenorocirea întâmplată, ordonă totuși restului trupei atacul Romanilor, care erau apărați de un lagăr întărit. Barbarii lovesc în oameni cu săgeți, în ziduri cu un berbece, dar după cât se pare cu puțină izbândă. Traian oprește aici campania din anul 101 și, lăsând în toate lagările și întăriturile construite garnizoane îndestulătoare, se întoarce într-un oraș
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
scăpând ei în fundul pădurilor. Aici închizând drumul prin arbori răsturnați în cale, Romanii sunt nevoiți să ia pădurea cu asalt, ca o cetate. Când Romanii ieșiră din pădure se desfăcu înaintea lor întinsa cetate a Dacilor, bine așezată și minunat întărită. În loc însă de a se include în cetate si de a suporta un asediu, Dacii încearcă o de pe urmă dată soarta armelor. Se încinge o luptă disperată, în care fiece Dac își vinde scump viața; dar în sfârșit între vitejii
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
au aparența unor femei. Iazigii care fusese pedepsiți de Decebal cu luarea unei părți din pământul lor, ca unii ce refuzaseră a se alia cu Dacii , fură cei dintâi ce se închinară lui Traian. Romanii iau după aceea un lagăr întărit al Dacilor construit după principiile artei romane și construiesc ei înșiși mai multe întărituri pentru a apăra capul podului dinspre Dacia. În anul 105 terminându-se construcțiunea podului, Traian după ce săvârșește sacrificiile obișnuite, trece pe el cu restul armatei sale
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
pe podul amintit, soldații romani dau peste un lan de grâu, pe care-l seceră pentru a-și face proviziuni. Aceasta ne arată că armata înainta către capitala Daciei pe la sfârșitul lui iunie 105. Ajungând legiunile înaintea unui oraș dac întărit, parte dintre apărători erau de părere a se supune, parte a se împotrivi. Se naște de aici o ceartă îndestul de vie în sânul garnizoanei, care aruncă și mai curând orașul în mâinile Romanilor. Orașul luat se vede a se
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
în munții care erau tăria țării sale. Traian însă nu lasă Dacilor nici timpul de a se gândi; lovitura urmează după lovitură cu repeziciunea fulgerului. Îndată după luarea cetății el pleacă în contra lui Decebal și-1 atacă în lagărul său întărit, luând și pe acesta după o crâncenă luptă. Decebal atunci văzând pierdută orice speranță de mântuire, se hotărăște a urma patria lui în mormânt și, blestemând o de pe urmă dată pe pricinuitorii pieirii sale, se aruncă pe spada lui. Capul
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
o pierdere obiectuală este sigur dureroasă, dar ea poate fi suportată și apoi depășită datorită unei investiții narcisiace conservate (în doliul necomplicat nu există pierderea stimei de sine). Invers, o pierdere narcisiacă poate fi tolerată datorită investițiilor obiectale menținute sau întărite. STAREA CONFLICTUALĂ NARCISIACO-OBIECTALĂ A ADOLESCENTULUI Necesitatea imperioasă pe care o trăiește adolescentul de a se separa de obiectele sale oedipiene dezvăluie, în mod brutal, fundamentele narcisiace subiacente și scoate la lumină calitatea interiorizării legăturilor interactive cu „obiectele primare”. Impactul pubertar
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
francii merovingieni nu aveau, ca toți migratorii de altfel, nici o idee despre stat, cu cât lumea apuseană continuă direct instituțiile Imperiului roman de apus, cu sau fără aportul populațiilor germanice . Fortificațiile celților, galoromanilor ale francilor și francezilor, vechile cetăți romane întărite, castelele și zidurile mănăstirilor au apărat populația și instituțiile statului mai mult decât armata feudală, absentă mereu la chemarea celor însărcinați cu apărarea. Fără să greșim, putem afirma că apusenii, francezii în speță, au cunoscut pe barbarii asiatici cu pustiirile
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
goți), la care s-ar putea adă uga și alți termeni, poate chiar cneaz, holm și mulți alții, care, în prezent, sunt considerați termeni împrumutați de la slavi. Din descrierea slavilor făcută de istoricii bizantini, rezultă că aceștia nu aveau construcții întărite și nici viață orășenească. În acest caz este greu de crezut că termeni precum târg și gorodiște ar fi împrumutați din idiomul slav vechi . Mai plauzibilă pare ideea că acești termeni existenți în limba română au fost luați de români
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
De regulă, intervenția armată se făcea cu oștile din Rumelia, sub conducerea beilirbeiului Rumeliei sau a unor sangiaebei de graniță. Chiar așa, intervenția trupelor otomane, în principal a akângiilor, avea un impact puternic asupra locuitorilor, care se retrăgeau în locurile întărite, apărate natural. Pe lângă factorii de ordin militar, trebuie să luăm în calcul factorii economici, diplomatici, geo- strategici, analizați și argumentați de istoricul turcolog Mihai Maxim , de care, cu greu, poți să nu fi de acord și dacă, totuși, vrem să
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
și numele, o incintă apărată de un șanț, apoi șanțul, pierzându-și utilitatea, a devenit semn, care a delimitat vatra satului, ca loc sacru unde se desfășura viața comunității. Singur termenul sat nu ne scutește de a apela la locurile întărite, la cetăți, la horodiștile și târgurile considerate încă slave, presărate pe tot arealul românesc, pentru a satisface și cele mai exigente cerințe privind vechimea și autohtonia românilor. Cele mai vechi sate, exceptându-se cele din timpul stăpânirii romane, când daco-romanii
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
Descoperirile arheologice de pe tot teritoriul țării, în special în Moldova, care, geografic, este o prelungire a stepelor nordpontice, vin să arate existența unor așezări modeste, deschise, dispuse pe promontorii, boturi de deal, cu apărare naturală, dar și a unor așezări întărite care, prin forma și dimensiunea lor, cât și a tehnicilor de construcție, nu sunt specifice numai teritoriului românesc. Asemenea așezări întărite de la Fundu Herței, Dersca, Baranga, Ibănești, Tudora și Cobâla, situate pe promontorii cu pante abrupte, au un val de
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
având o întăritură de lemn, trunchiuri de copaci, dispuși vertical. Locuințele din interiorul fortificațiilor nu diferă nici ca mărime, nici ca tehnică de construcție și material, de locuințele deschise, care formează vatra de locuire a obștii rurale teritoriale. Dacă așezările întărite se constituie ca centre de putere și sunt reședințele unui conducător local, acestea nu puteau exista în afara satelor, fără ajutorul locuitorilor care nu sunt neapă rat în stare de dependență față de o putere locală, chiar dacă contribuie la lucrările de fortificație
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
lucrările de fortificație, doar că necesitățile de apărare îi îndeamnă să colaboreze cu această putere care poate fi un mijlocitor între comunitatea sătească și puterea politico-militară reprezentată de călăreții de stepă. Pentru perioada evului mediu timpuriu românesc (secolele VIII-IX) așezările întărite poartă numele generice de cetăți, dar și de horodiști - grădiști. Toponimia, care păstrează memoria colectivităților sătești, abundă pentru zona Obcinilor Bucovinei în denumiri de tipul: Valea Cetățuia (comuna Breaza), Dealul Cetății (la est de Gura Humorului), Runcu Cetății, Pârâul Cetă
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
unele dintre ele, fostele dave dacice sau horodiștile (Horodnic de Sus și de Jos, Horodniceni, Horodiștea, din județul Botoșani (punctul cel mai nordic al țării), dar sunt prea multe și prea dese ca să nu se ascundă în spatele acestor toponime locuri întărite natural, care în ochii și imaginația populară luau forma unor adevărate cetăți și aceasta cu atât mai mult cu cât „cetățile” nu pot fi localizate. Funcția adevăratelor cetăți era de apărare în caz de primejdie (pentru români Carpații erau o
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
cât „cetățile” nu pot fi localizate. Funcția adevăratelor cetăți era de apărare în caz de primejdie (pentru români Carpații erau o cetate - cetatea Carpaților), zidurile din piatră apărând locuitorii și bunurile lor, în absența acestora, unele forme de relief, locuri întărite natural, unde se retrăgeau oamenii satelor în caz de primejdie, au putut primi numele de cetate. În ce privește termenii de grădiște - horodiște, precum și târg, care au într-adevăr o rezonanță slavă (gorod=oraș), însă pe baza asemănărilor dintre limba latină și
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
asemenea și moșiile, și vama numită vama de la Moldovița și cu satul ăIar hotarul acestor mai sus scrise sate și siliști să fie cu toate hotarele vechi, pe unde au folosit din veac”. Nu avem cunoștință ca dania sau daniile întărite să fi fost contestate de cei interesați, deși nu este exclusă nici o asemenea posibilitate, deoarece voievodul Ștefan „domn al Țării Moldovei” dă din Suceava, la 11 februarie 1447, o nouă carte de întărire pentru mănăstrirea Moldovița, printre altele și „dania
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
decât în cazuri excepționale, rămânând cu obligația de a sluji mănăstirii . Chiar în cazuri de excepție ță ranii vecini, fără nici un fel de pregătire militară, nu puteau fi folosiți decât la prestații și munci pentru armată: drumuri, poduri, cetăți, tabere întărite etc. În general, este acceptată structura oastei Moldovei ca fiind formată din oastea cea mică, oaste domnească care se ridica până la 12.000 de oameni, curteni și boieri cu cetele lor, în jurul căreia se aduna oastea cea mare, care a
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
rozete și discuri mici. Din informațiile ce se dețin, se știe că, pentru zugrăvirea interioară, domnitorul Vasile Lupu a apelat la pictori ruși. Catapeteasma și câteva icoane au fost chiar pictate la Moscova și aduse la Iași. Este o informație întărită și de arhidiaconul Paul de Alep din Antiohia, care, în călătoriile sale din anul 1652 le-a văzut. Se mai păstrează doar trei din acestea, însă revopsite în anul 1851, cu ocazia unor renovări. Pictorii ruși care au zugrăvit interiorul
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
continuare urmărit cu consecvență. Era o necesitate pentru obținerea controlului deplin asupra societății, prioritatea absolută a partidului 60. O creștere a sectorului socialist În agricultură s-a Înregistrat În anii 1957-1958, Îndeosebi În forma mai acceptabilă pentru țărani a Întovărășirilor. Întărit, regimul se pregătea de confruntarea finală cu țărănimea. Chiar acei ani au fost marcați de violențe deosebite În mediul rural, Înregistrându-se răscoale țărănești În numeroase zone ale României. Cele mai ample au avut loc În localitățile Suraia, Răstoaca și
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]