1,237 matches
-
Ocupă și el un loc pe scaunele înșirate la perete și așteaptă. Nu durează mult și ușa se deschide, făcând loc unei tinere femei cu chip smead, mai curând plăcut decât frumos. În colțul buzei superioare are o aluniță care înveselește trăsăturile reci și distante ale feței. Sub boneta uniformei părul la fel de negru ca un tăciune umed este strâns într-un coc sever. Face semn locotenentului Răducu: Intrați, tovarășul locotenent major vă așteaptă. Într-o încercare de a fi autoritar, căpitanul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Armancăi la auzul glasului cristalin al Mădălinei. Da, Arm era foarte legată de fetele ei și Bart se simți puțin sărac în comparație cu ea... Nu se lăsase însă cuprins de tristețe. Nu putea fi trist când era cu Arm. Aceasta îl înveselise de dimineață, când la urcarea în mașină îl întrebase : Ei, ți-ai luat papiroașele ? Bart nu înțelesese din prima. Documentele medicale, analizele, hârtiile tale, adăugase ea. Era veselă dacă vorbea ardelenește... * Ajuns sus, Bart își făcu o ceașcă mare de
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
aranjeze puțin masa, ca să fie totul frumos, să mănânce fetele cu poftă. Nu era ea liniștită altfel. O roșie se transforma în mâinile ei într-o floare, un ou fiert într-o simpatică ciupercuță... Pe Mădălina o distrau și o înveseleau teribil invențiile ei, iar pe Crăița dorea să o și supravegheze, o surprinsese de câteva ori mâncând direct din cratița abia scoasă din frigider, mâncare neîncălzită, deși îi explicase de mai multe ori că mâncarea direct din frigider, neîncălzită, face
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
care se obișnuise de ani de zile, ci de încăpățânarea cu care revenea mereu. Dar viața e frumoasă și furnizează nenumărate prilejuri de-a uita ce-i rău și de-a valoriza ce-i bun. Aici intervin Prietenii, care ne înveselesc, ne poartă de grijă și sunt foarte atenți ca noi să ocolim abisul deznădejdii. Prietena Elenei se numea Ioana și era o fată cu părul blonziu, înăltuță, șchiopătând puțin cu piciorul drept, atrăgând arareori privirile asupra ei. Cei care totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
a intrat la vecin, fa ! - Păi, că nu-s eu de-acelea, fa, țipa otrăvită Savastița. Că-mi găsesc eu zece, numai să le dau douăzeci de prăjini cu acte și vaca pe numele lor. Fiind pe înțelesul tuturor, aluziile înveseleau întreaga adunare. - Răutatea asta a ei a avut-o din tinerețe moașa Paraschiva, observă cea mai vârstnică dintre vecine. Trăia răposata soacrăsa, și nu ea l-a îndemnat pe Murgoci să dea în mâne-sa ? - Doamne ! se înfioră Soltana. - Feciorul
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
nu se agraveze lucrurile, femeia se întoarse la jandarm: - A băut la restioran cu tat-su. între timp, cumpănindu-se pe picioare, flăcăul se părăvăli dintr-odată pe spate. Prohabul i se descheie și femeia îl privi ciudat. Apoi se înveseli : - Nu vezi, nici ismană n-are pe el, bată-l cucu ! Un om cu privirile încrucișate se uita îndrăzneț și cu pătrundere, povestind celui cu care mergea, un bărbat neras și negru, cu căciulă roșcată și gâtul matlasat ca plapuma
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
începu să bată în plin un ritm continuu. Odată cu el, toată hardughia tresări ; încet- încet intră într-o urducătură necontenită. Podurile pline de păienjeniș, lada vămii, cântarul, sacii și-n cele din urmă oamenii se prindeau în ritmul acela care înveselea lumea, zvonind că toate au pornit, iar ciclurile se întemeiază. Cărunțind-o cu licheni, trecuse vreme peste moara care se pitea în gropul cu arini. Dar, la sfaturile care se încingeau acolo, îmbătrânea și acuma lumea de mirare. Mai ales
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
o ciudată expresie de vulpe, un moș mișca ritmic mustața tușinată care atârna în gol sub nasul ascuțit. Cu fuste lungi, înflorate, o lăeșiță rotundă la față privea vesel și înșfăca din zbor ce i se întindea. Un bărbat se înveselea subțiindu-și ochii în obrazul boțit și scoțând în față, lați, patru dinți. Lumânăreasa, a lui Mazarache, era cătrănită ca un buboi că n-o băgau nurorile în seamă. Mare dintr-o dată, se trezi, mulțumind pentru praznic, glasul lui Vasile
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
pe tot restul serii. După ce a dat pe gât câteva scotch-uri a devenit, cum era de așteptat, romantic. Mi-a mărturisit că nevastă-sa se îmbolnăvise recent și era deprimat. Ar fi avut nevoie de cineva care să-l înveselească, o fată tânără și nostimă, cu suflet bun, așa ca mine, de la care ar fi putut eventual învăța și engleză. Am văzut atunci cu imensă părere de rău cum reportajul spectaculos de pe prima pagină a marelui cotidian începe să-și
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
ea scoțând de nu știu unde o sticlă de whisky. Remarcând însă mutra mea, ezită o clipă și în cele din urmă puse sticla la loc. — A, nu, am găsit ceva și mai bun decât asta ! o să-ți placă, o să te mai înveselească ! mă asigură ea. Scoase de sub pat o cutie în care se găseau o mustață, o pălărie neagră, niște bretele și un baston. Se costumă în mai puțin de un minut, își îngroșă cu creionul dermatograf sprâncenele și începu să învârtă
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
opri, ținându-mă cu mâna de falca dureroasă. Cu cât durerea zvâcnea mai tare, cu atât mai tare râdeam. Era chiar mai ceva ca în liceu, când, în troleibuz, prietena mea cea mai bună îmi arătase un deget ca să mă înveselească după ce luasem un trei la fizică. A doua zi l-am condus la aeroport. Ca și cu o zi înainte, era abătut și bătrân. Strâns cu ușa - m-am gândit. Și-a luat un rămas-bun distrat, dându-mi asigurări vagi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
lor a pătruns disonanța. În timp ce Milton se străduia să-și păstreze atitudinea pozitivă, Tessie se lăsa cuprinsă din ce În ce mai tare de disperare. Au Început să se certe. Din când În când, optimismul lui Milton o molipsea și pe mama și se Înveselea și ea o zi, două. Își spunea că, la urma urmei, nu știau nimic sigur. Dar stările acestea erau trecătoare. Când era singură, Tessie Încerca să simtă ceva prin cordonul ombilical, dar pe-acolo nu venea nimic, nici măcar vreun semn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
în fața "marii poezii". Râdem când citim poezelele naive de pe pereți, când auzim reclamele oligofrene de la TV, când deschidem "Time out", recentul volum al lui Gherguț. Pretutindeni, fie că apare voluntar sau involuntar, kitsch-ul ca pseudonim al artei vremii noastre înveselește. Gherguț (care își construiește absolut deliberat lumea sa kitsch) se revendică în aceeași măsură de la marea balbutie paraliterară a jocurilor copilăriei - numărătoare infantile, stâlciri școlărești ale poeziilor celebre, "oracole" stupide -, așa cum apare ea, de pildă, în "Antologia inocenței" a lui
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
de pretenții. Iar pentru cei câțiva cu adevărat buni, competiția e foarte mare. Trebuie să fii În formă și să porți haine la modă. — Am observat că te Îmbraci mult mai bine aici decât la New York, spuse Kitty, ca să-și Înveselească prietena. Îți amintești că te băteam tot timpul la cap să porți pantofi eleganți În loc de bascheți când ieșeai În oraș? Diane se uită mândră la sandalele ei aurii și zâmbi. Nici nu știi cât mă bucur că ai observat! Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Întotdeauna mă Încred În primul instinct atunci când Întâlnesc un bărbat. Diane surâse. — Draga mea, Înțeleg mai bine decât crezi. Cele două femei se urcară În mașină și-și continuară plimbarea printre canioanele Înverzite. — Vrei să asculți ceva care să te Înveselească? zise Diane dând drumul la muzică. Vocea profundă, șoptită, a lui Sade răsună În mașină, cântând Smooth Operator. — Doamne, strigă Kitty râzând. Ăsta e ultimul cântec pe care-aș vrea să-l ascult acum! Spre asfințit, mașina părăsi dealurile superbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
că ar corespunde așteptărilor mele - spre deosebire de Matthew. Câteva minute femeile stătură una lângă alta la soare, ostile. Haide, să mergem la Los Angeles. Ziceai că-mi arăți Împrejurimile, zise Desert Rose, Încercând din răsputeri să pară veselă și s-o Înveselească și pe Kitty, după lovitura sub centură pe care i-o dăduse. — Draga mea, astăzi nu am mașină, invitația era pentru ieri, când trimisese Matthew taxiul. Desert Rose Încerca abordarea polițistului bun. — Nu poți să-i ceri o mașină? E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
care-i inspira bunicului un viitor seminarist, îi tot plimba pe prietenii lui cu bărcuța prin cada de baie, arbitra partidele lor de polo jucate cu mingile mele de ping-pong, se scufunda cu nasul strâns între degete pentru a-i înveseli și a le da prilejul să ghicească cât își va ține respirația, le înlesnea prin intermediul dușului orice legătură telefonică, îi implica în lupte deloc sângeroase între soldăței de plastic, se folosea de aptitudinile lor de mecanici auto la demontarea mașinuțelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
nu fuseseră inventate; fata, în costumul ei de baie din blăniță de leopard, a aprins și a întreținut un foc, a pregătit leacuri și fierturi din plante, s-a mișcat unduios și tămăduitor printre stalactite și stalacmite; Matei s-a înveselit; viața a mers înainte. Un alt pasaj incomplet este cel care-o privește pe mătușa arhitect. În ciuda episoadelor cu harpa și planșeta, ea n-a avut și n-a dobândit vocația de-a sta aplecată în fața oamenilor; au împiedicat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
veridicității. De ce trăiește actorul? Pentru a crea iluzia, înșelătoria. Arta lui este prin excelență o artă a iluziei, a ipocriziei. Gorgias, în Elogiul Elenei, relevă caracterul persuasiv al cuvântului, "crai puternic". Accentuează puterea lui cvasimagică și demonică. Unele întristează, altele înveselesc, unele îngrozesc, altele încurajează. Prin intermediul lor, un auditoriu teatral este succesiv mișcat de groază, milă, admirație sau mâhnire și poate trăi experiențele altuia ca și cum ar fi ale lui însuși". Gorgias spune despre tragedie: "Cel ce înșeală e mai cinstit decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
pregătită. Nu am văzut nici preot ori dascăl cu ustensilele lor dar, am observat atât femeile cât și barbații dintr-o sticluță metalizată la fiecare schimb de cuvinte sorbeau câte o Înghițitură În așa fel Încât ce-i prezenți se Înveseleau proporțional cu golirea containerelor...! Mai mult. O persoană din ce-i prezenți „Șugubăț”, Începu să deruleze bancuri Într-o așa manieră Încât, atât groparii cât și rudele mortului râdeau Într-o veselie generală. Însfârșit, unul din rudele mortului rosti câteva
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Și l-am găsit. Dar ar fi fost mult mai bine să nu-l fi găsit ! Le-am făcut apoi cunoștință. L-am pus pe Baudelaire pe raft, lîngă Huck și Jim. I-a prins foarte bine. Și, uneori, Îi Înveseleam pe cei triști. L-am lăsat pe Keats să se Însoare cu Fanny Înainte să moară. Nu l-am putut salva, dar să-i fi văzut În noaptea nunții lor, Într-o pensione ieftină din Roma. În ochii lor, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
ai pășit într-o nouă lume, un labirint pe care îl străbați în fiecare zi. Cauți pace, fericire, acea liniște mult dorită care crezi că-ți va împlini viața. Dar un copil? Acea ființă gingașă a cărui zâmbet colorat te înveselește, oare ea ce caută? Ceva ce are sau ar trebui să aibă fiecare copilaș: pace, doar pace, un cuvânt atât de simplu, dar totuși atât de greu de obținut. De ce balonașul cu iluzii al unui suflet tânăr este spart? De ce
A doua oară unu by Pădurariu Simona () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92950]
-
alamă. Trompete strălucitoare cu gâturi subțiri, flaute de argint ca fluiere de oase își amestecau sunetele subtile cu cele ale cratițelor vechi. Un bruhaha fără sfârșit, încercând să imite melodia vieții. Tonurile carnavalului vorbeau și limba oamenilor: „Trebuie să ne înveselim, să ne înmulțim iubindu-ne, să ajungem cu bine în țara verii“! Pe străzile strâmte, cu izuri medievale, oamenii aprinseseră focuri și le vegheau. Ca de obicei, se coceau castane pe table mari de fier înroșite. Mirosea dumnezeiește. Focurile care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
mult moartă decât vie. - Răutăciosule, l-a apostrofat prietenul nostru pe Sucki. Așa te porți cu femeile? Sucki avea aerul unui criminal spășit. Am închis repede portița de la colivia lui. Încet-încet, „mireasa“ și-a regăsit respirația și noi ne-am înveselit. - Ești un papagal prost, i-a spus soțul meu lui Sucki. Pe scara zoologică te afli mai jos decât un șobolan! - De ce tocmai mai jos decât un șobolan? a întrebat prietenul amuzat. - Nu știi că bărbații beți vorbesc mult despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
de gust, kitschul exuberant al preferințelor ei (care mergeau spre muzică populară de proastă calitate și melodrame de doi bani), lipsa de tact care o făcea să intre strigând hello everybody într-un salon de spital, crezând că astfel îi înveselește pe bolnavi, mă scoteau din sărite pe atunci, așa că după trei-patru luni i-am spus cu cinism că nu țin la ea și că trebuie să ne despărțim. Am lăsat-o în acea seară să plece singură acasă (la mama
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]