932 matches
-
cel puțin la acea dată, nu își asuma deciziile. — Fiind numit de Președinte, ați fost mereu catalogat drept „omul lui Băsescu“. — Acesta a fost riscul luat în calcul de oamenii politici când au făcut legea. — Nu simțiți că v-a știrbit puțin din credibilitatea anchetelor? — Numirea de către Președinte s-a făcut, și în cazul meu, cu avizul Consiliului Superior al Magistraturii. Vreau să vă spun că, atât la învestirea mea pentru prima dată în 2005, cât și la reînvestire, în 2009
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
drum și plecând de la locul faptei. Ne-a declarat că dorea să termine odată, avea coșmaruri, nu putea dormi, dar nici nu avea curajul să se prezinte singur la miliție să se autodenunțe. Din acest motiv, pentru a nu-i știrbi viitorul copiilor, nu pomenim nici un nume. În final a fost judecat și condamnat. DESPRE O CRIMĂ CU SCOP DE JAF Era prin toamnAșanului 1956, când locuitorii pașnici ai orașului Brăila au fost zguduiți la aflarea veștii comiterii unei odioase crime
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
spetează, din colțul odăii sărăcăcioase. Râsul Laurei era o gamă scurtă, ca din clapele unui clavecin. Când spunea ceva, trebuia să și râdă. De aceea își ducea mâna dreaptă la gură ca să-și acopere lipsa unui dinte, ceea ce nu-i știrbea însă cu nimic chipul drăgălaș, iluminat de doi ochi verzi, umbriți de gene lungi și grele, ce încadrau un nas obraznic, cu nările mici și ovale. - Mamă, îți recomand pe domnul Ramses, spusese Laura, râzând cu mâna la gură, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
pe nervi. Dorea s-o sărute, s-o sărute de multe ori, dar știa că dimineața ar fi putut să plece de lângă ea fără să-i pese. Dar dacă n-o săruta, avea să fie neliniștit. Asta i-ar fi știrbit ideea care-i intrase În cap: că era un cuceritor. Nu era demn de el să fie Înfrânt, să se milogească de o războinică așa curajoasă ca Isabelle. Poate că și ea era conștientă de acest lucru. În orice caz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Ordine și Haos pentru că, din invidie, a redus la tăcere un concurent, aruncându-l „din vârful cetății Atena” ? Este vorba de propriul său nepot și ucenic, Talos, care, inventând roata olarului, compasul ș.a. (100), dădea semne că ar putea să știrbească faima sau să ia locul maestrului. Nu pare plauzibil. Crime mult mai atroce abundă în mitologia greacă, fără ca vinovații - de la Zeus până la cel mai umil muritor - să fie sancționați în vreun fel. Miturile grecilor și, în general, cele ale anticilor
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
și N.Iorga) susținând dreptul națiunii de a hotărî singură asupra destinului ei. De altfel, pe tărâmul politicii externe, Gh.I.Brătianu nu a acceptat niciodată ideea dominației vreunei mari puteri, a amestecului străin În treburile interne ale țării, care să știrbească demnitatea și integritatea națională. După dramatica dezmembrare a României Mari, survenită În vara anului 1940 (conform pactului secret dintre Hitler - Stalin, din 23 august 1939), Gh.I.Brătianu a militat atât pe plan politic cât și prin activitatea științifică pentru refacerea
GHEORGHE I. BRĂTIANU, PATRONUL ŞCOLII MELE by Aglaia C. Buduroi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1188_a_1874]
-
Grigurcu e criticul serios care "nu s-a jenat" niciodată de prezența filonului poetic în miezul ființei, de această perpetuă copilărie a sufletului care e poezia, "tatăl cel aspru" este surprins de fiii mânuindu-le păpușile cu duioșie. Poate să știrbească din autoritate o asemenea slăbiciune dovedită? Doar pentru moment, poate, a doua zi lumea se întoarce la regulile ei aspre, maturul ia frîiele realității imediate, momentul de slăbiciune și fantezie este depășit cu eleganță de toată lumea. A fost o rătăcire
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
proces revoluționar? se întreabă respectivii autori citați. Cine îl poate controla? În ce scop funcționează această mașină globală de comunicare? Trebuie apreciat acest sistem de comunicații global, care aduce putere celor care știu să-l exploateze, sau trebuie blamat pentru că știrbește libertatea individului, care devine un alienat în propriul său mediu de viață? În vâltoarea creșterii alarmante a ratei schimbărilor, autorii identifică numeroase amenințări: imposibilitatea predicției privind evoluția job-urilor, a cerințelor profesionale din toate domeniile; scăderea toleranței față de semeni, ca
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
Paleolitic practicându-se înhumarea, iar incinerarea apărând doar sporadic în perioadele ulterioare și extinzându-se puternic în fazele finale ale Neoliticului 148. Prin urmare, remarc, din nou, caracterul speculativ al celor afirmate de către arhimandrit, chestiune care, în opinia mea, nu știrbește cu nimic contribuția sa. Aceasta se datorează faptului că Șerboianu căuta explicații și, fiind evident subiectiv, nu avea cum să nu comită erori de interpretare. Partea dedicată focului din studiul său trebuie pusă în legătură cu intervenția sa anterioară din Cultura Poporului
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
oficia slujba înmormântării pentru cei ortodocși. Totuși, faptul că discursul ținut de către Șerboianu este unicul pe care l-am identificat până acum, rostit de către un cleric ortodox cu ocazia vreunei incinerări (deși Calinic la acea oră fusese caterisit), nu-i știrbește cu nimic semnificația. Ceea ce interesează, în acest caz, nu sunt formulele elogioase pe care arhimandritul le-a utilizat pentru a descrie viața și activitatea defunctei (fiică de preot, sora marelui filosof Vasile Conta, absolventă a Conservatorului de Muzică și Artă
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
prin jurnalul „Dreptatea” din Cernăuți și se aduc încă în Parlament, necontrolate. Eu sunt bucuros că am avut ocaziunea să le spulber aici...calomniatorii mei fac serviciu foarte rău țării și bisericii... eu nu am suferit, autoritatea nu-mi este știrbită”. Toate aceste predici, cuvântări și discursuri s-au redat pentru a se vedea diferitele situații pe care a trebuit să le înfrunte mitropolitul Nectarie și modul cum s-a comportat în fața lor, pentru a-l vedea pe Nectarie - predicatorul, Nectarie
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
un jet-curcubeu de scuipat perfect țintit. Stătea într-un petec de soare unde umbrele prunului nu îl puteau ajunge. În locul în care aterizase lada de la Crucea Roșie în noaptea în care se născuse fiul său mai era o gaură care știrbea proporțiile, de altfel elegante, ale pomului. Domnul Chawla se aplecă în față pentru a-și atinge degetele de la picioare, apoi în spate, formând un arc perfect, suficient de întins și încordat ca să se poată catapulta la cer. — Ommmmmmm. Își lăsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
secretă îi zicea pe la spate lui Pfeffer Dussel, care în germană înseamnă „idiot“, era doar o glumă nevinovată între doi tineri care se luptau cu restricțiile, dar acum săracul Pfeffer era Dussel pentru posteritate. Chiar și mamei și tatei le știrbise imaginea și îi tratase cu grosolănie. Aceștia, redenumiți van Daan, nu erau părinții mei, voiam să îi strig, dar nu puteam pentru că aroma țigărilor tatei îmi invada gâtlejul și râsul mamei îmi înăbușea vorbele. Nu mă puteam lupta cu amintirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
o presupunere bazată pe fler. Vreau să vă întoarceți acasă. Tu și Danny. Te rog, veniți acasă. De emoție, Jinei i s-a strâns stomacul. Tandrețea lui Mike se revărsa prin telefon, pe când, atunci când erau față în față, sentimentul era știrbit de căscatul pe care bărbatul nu putea să și-l reprime, din cauza privirii furate către ecranul televizorului sau de mirosul lui după o zi petrecută în soare. Pentru Jina era deconcertant să-și dea seama că-i era mult mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
că doctorul Rim va rămâne astfel pentru totdeauna, clar că în ziua discursurilor funerare asupra înaltelor sale virtuți, va râde pe dinăuntru. Nu doar că Mini se gândea la moartea bietului Rim - dimpotrivă, lipsa lui de pe decor i-ar fi știrbit din obiceiuri și, mai ales, ce ar fi devenit descoperirile pe care le nădăjduia do la dînsul! 82 83 Nici nu avea Mini vreo imaginație crudă și asasină: dar la ea, gândul își completa îndată circuitul de la punctul inițial la
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
după ea, în loc să-mi văd de treabă. Și ea abia te prinde. — Dar de unde?! Întotdeauna mă ceartă și mă fugărește și-atunci mi-e un necaz pe ea de să mor. Înseamnă că e o fată serioasă. Dacă și-a știrbit din orele ei vrea măcar ca tu să înveți, că altfel ce folos? — Dane, mă tulbură prezența Teofanei. Înțelegi tu? Nu știu ce-aș face de dragul ei. Acum când am condus-o atât am sărutat-o și am simțit că
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
meșteșugului, la care căscau minute în șir gura și ochii, pipăiau apoi cu neîncredere câte un brici, fierbinte încă, de pe tarabă, îi încercau tăișul pe buricul degetului mare și terminau prin a-l cumpăra, că parcă cel vechi se cam știrbise. Târgoveți vânjoși cu haine groase și incomode de aba țesută în casă, prăfuite, decolorate și roase pe la mâneci și buzunări, își lăudau cu zgomot marfa. Vindeau brânza cu lotul și pânza cu cotul. Ca să prindă safteaua târgului, plecaseră cu noaptea
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
de la gara Ghidigeni la Priponești. N-a schițat nici cel mai mic gest că m-ar recunoaște. Contrariat de atitudinea lui, am crezut că, dacă m-aș fi adresat să-i amintesc de vremea aceea de demult, i-aș fi știrbit autoritatea față de subordonații săi și n-am vrut acest lucru. Am tăcut, la gândul că lumea are vanitățile ei, nevrând să-l cobor în ochii subordonaților... După alți ani, Ghiță a trecut pragul în lumea de dincolo și abia atunci
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
împins parcă de ceva nevăzut. Ușile se deschideau pe rând și, în cele din urmă, m-am trezit în sala tronului curții domnești...Mi se părea cunoscută. Așa era...și totuși părea schimbată. Ceva se afla în plus. Ceva ce știrbea din măreția ei. Dar ce? În clipa următoare, mi-am dat seama. Sala era plină doldora de manuscrise domnești îngălbenite de vreme. După ce am ocolit sala, m-am apucat să răscolesc pergamentele...” Doamne, cât de colbăite sunt!” În timp ce mă uitam
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
din ce în ce mai mare. Atunci s-a petrecut un fapt încă și mai ciudat. Valurile aruncaseră pe nisip tot felul de lucruri: ancore ruginite, meduze moarte, alge, sfărâmăturile unei bărci. Printre ele, am găsit o monedă de bronz. Era coclită, veche și știrbită într-o parte. Mă pregăteam s-o arunc în nisip, când am descoperit pe ea efigia lui Robespierre. Am rămas fără aer parcă, buimăcit de surpriză. Moneda aruncată de valuri pe plajă arăta întocmai ca monedele pe care mi le
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
hrănesc paranoia de a respira. Era complice cu un sine străin într-o mare minciună. Adevărul, un zar cu muchiile tocite, s-a rostogolit de atâtea ori pe partea luminoasă, încât partea luminoasă nu mai exista și totuși rostogolea cuburile știrbite de nenoroc în virtutea gravitației de a fi unul. Complicitatea sinelui de împrumut se ia precum noroiul pe ghete: Hai să ne amăgim împreună, Doamne! Să numim minciuna adevăr și să exaltăm în binefacerile lui! Deschide fereastra să respirăm adevăr cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
va mai rămâne Măriei Tale... PRICINĂ: Mie-mi rămâne restul, n-avea grijă. Împărăția mea-i mare, sfetnice, încă n-ai aflat de asta până acum? LINGUȘITORUL: Măria Sa poate da fetelor sale câte jumătăți din împărăție vrea, fără a-și știrbi prin asta nimic din ce-i al său. PRICINĂ: Întocmai așa este! Ți-am mai spus eu, sfetnice al doilea, că pe tine am să te tai ultimul. Ești mereu în gând cu mine și nu știu de ce nu te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
sânul ca un animal înfometat. — Plec. Ridică puțin capul. Stau în picioare la capătul patului, îmi țin cu o mână obosită, haina șifonată, am barba lungă și fața cuiva care n-a dormit. Privirea ei e gingașă, dar nesigură, parcă știrbită de o bănuială. Mă îndrept spre ușă asemeni unui fluture de noapte cu aripi grele ca de plută, rămas până în zori prizonier într-o cameră. — Când te întorci? Am auzit un zgomot, o izbitură bruscă și un bufnet în piept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
yoga și era leșinată după Yani, dar nu prea suporta chestia asta cu atinsul și simțitul. Rectificare: chestia cu atinsul și simțitul era super atâta timp cât Yani o atingea pe ea. Toată polologhia aia despre energie, karma și spirit îi cam știrbea din șarm și asta era mare păcat — dar nu era ceva peste care ea să nu poată trece cu vederea. Se așeză în poziție întins, tricepșii tremurându-i de efort, și-l căută cu privirea pe Yani. Stătea deasupra lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
o iubeau și că nu vor fi răsplătiți pentru aceste lungi suferințe. Deși luni întregi perseveraseră în așteptare cu o tenacitate obscură, în ciuda închisorii și a exilului, cea dintâi speranță fusese suficientă ca să distrugă ceea ce disperarea și teama nu putuseră știrbi. Ei s-au năpustit, ca niște scoși din minți, s-o ia înaintea ciumei, incapabili să-i țină pasul până în ultima clipă. În același timp, de altminteri, s-au manifestat și semne spontane de optimism. Astfel a fost înregistrată o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]