912 matches
-
am așezat la masa cea mai retrasă. Cineva și-a întors privirea spre noi, o privire fără interes care s-a întors imediat spre ecranul televizorului. O femeie a ieșit din bucătărie ștergându-și mâinile de șorț. Avea o față de țărancă, aureolată de un păr gri și înfoiat. — Putem să mâncăm ceva? — Chelnerul a plecat. — Niște salam, puțină brânză... — Vreți și o supă de legume? — Mulțumesc, am spus, mirat de neașteptata amabilitate a femeii. — V-o încălzesc. — Dar de dormit? Putem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
soarele. Adio, iubito, adio. Era în sicriu, cufundată în mătasea cu care acesta era căptușit. Îi aranjaseră bluza în fustă și îi pieptănaseră părul. Luxul aranjamentului aceluia ascundea originea ei umilă, îi dădea un aer de mireasă de țară, o țărancă sfântă, bună de dus în procesiune. Poate îi dăduseră cu ceva pe față, ceară sau cremă, obrajii Italiei luceau puțin și tocmai lucirea aceea o sărăcea. — Lipsește un pantof, zise omul de la pompele funebre. M-am întors în piațetă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
se reorganiza în jurul clădirilor joase de la Abatorul de Bovine - loc ce suna de rău augur, chiar numai prin pronunțarea numelui său, dar încă nu se știa pentru cine - o mare de oameni se replia spre oraș pe Podul de Fier. Țărănci cu coșuri pe cap, de unde se ițea câte o gâscă, porci înnebuniți, care scăpau printre picioarele mulțimii, urmăriți de băieți urlând (speranța de a salva ceva de la rechizițiile militare împingea familiile de la țară să împrăștie pe cât posibil copiii și animalele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
numite de unii perverse, apropierile nepotrivite ce aveau doar cauze native fiind, neîndoielnic, mai puține. Antonia, cînd venea vorba despre așa ceva, aducea drept argument satul, așa cum era acesta Înainte de război, mai ales. La oraș, zicea, s-a născut stricăciunea! De țărănci lesbiene, mai spunea, nu a auzit nimeni! Și nici de țărani poponari! Ar fi avut, probabil, o anumită Înțelegere pentru cei născuți c-un asemenea dat, dar, pentru că nu avea cum să facă diferența reală, intrau cu toții În aceeași oală
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
său și cufundat în visul visului, în teribila conștiință a conștiinței, adică problema cea mai angoasantă. Nu vrea să i se smulgă iluzia realității. Se povestește despre un predicator de țară care descria pătimirea Domnului Nostru și, auzindu-le pe țărăncile evlavioase cum plângeau cu lacrimi cât pumnul, a exclamat: „Nu mai plângeți așa, că toate astea s-au întâmplat acum peste nouăsprezece veacuri și pesemne nici nu s-au întâmplat întocmai cum vi le spun eu...“ Și-n alte cazuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
experiența ta continuă acolo. În ceea ce mă privește, am locuit permanent în Sâncrai până la 6 ani. Vezi, asta-i prost, avem amândoi experiențe de țărani din Transilvana. Satul acela balcanic pur-sânge nu-l găsim în noi înșine. Apoi am fost țărancă de duminică și de vacanțe. Acum sunt țărancă vara, dacă nu mă fură peisajul congreselor internaționale care, ale naibii, mai toate se țin în august. Pe scurt, am să mă numesc țărancă de duminică. Cele mai vechi amintiri ale mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
am locuit permanent în Sâncrai până la 6 ani. Vezi, asta-i prost, avem amândoi experiențe de țărani din Transilvana. Satul acela balcanic pur-sânge nu-l găsim în noi înșine. Apoi am fost țărancă de duminică și de vacanțe. Acum sunt țărancă vara, dacă nu mă fură peisajul congreselor internaționale care, ale naibii, mai toate se țin în august. Pe scurt, am să mă numesc țărancă de duminică. Cele mai vechi amintiri ale mele sunt diferite de ale tale. Nu e neimportant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
-l găsim în noi înșine. Apoi am fost țărancă de duminică și de vacanțe. Acum sunt țărancă vara, dacă nu mă fură peisajul congreselor internaționale care, ale naibii, mai toate se țin în august. Pe scurt, am să mă numesc țărancă de duminică. Cele mai vechi amintiri ale mele sunt diferite de ale tale. Nu e neimportant că ai 8 ani mai puțin ca mine. Uite, eu m-am născut când satul nu avea colhoz, și bunicul, un pilangiu simpatic și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
făcut niște zâmbre și, exasperat, a luat cutia cu butoane în mână, a apăsat, și ecranul s-a luminat de o dezbatere focoasă între Le Pen și Beregovoie. În mine a explodat o mânie ucigătoare împotriva mea, care eram o țărancă complexată, a lui, cam sec la minte, dar care știa că acea cutie „drăcească” era o telecomandă, a Elveției, că e prea civilizată, a țării de origine, că m-a croit ignorantă și m-a făcut să frec concepte în loc de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
recunoscut. Gata, că îmi e somn! Nu îmi vine să cred că e aproape 12 noaptea, când eu de urât mă vâr în pat la 8,30-9. Nu am fost niciodată în stare să lucrez seara. Am rămas mereu o țărancă. Mă scol mult înaintea găinilor. 3 noiembrie Iată că nu am scris nici sâmbătă, nici duminică. Toate aceste zile au fost bune, chiar foarte bune. În fiecare dintre ele am lucrat cam 6-8 ore, dar serios și după aceea m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
îmi explic și ce plăcută e scalda republicană în Feminine mistique. Resursele sunt la bărbați. De ce să le redistribuim standard când putem să îi momim cu mijloace clasice și să le flatăm testosteronul secătuit? Probabil că nu am năpârlit niciodată țăranca din mine. Programul meu de viață a inclus, de când sunt conștientă, trezitul la ora 5-5,30 dimineața. În felul acesta mi-am asigurat mereu un timp de veghe, de citit și de scris numai al meu. Între timp, Cosmin s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
carete de‐argint, — am venit să vedem cum mai trăițiʺ. Iar mama stă în genunchi până când scoboară printre noi ultima împărăteasă. De calde miresme înconjurată e casa, ca un neam de țări prietenoase. și sunt simple cele nouă împărătese — ca țărancele noastre! Umblă cu noi la deal, dorm alături de noi. O, tu, luminate de taină, cuptorule de copt, — împărăție a noastră. și voi, cele nouă pite, — împărătese‐ ale noastre, și tu, fumule cald, — suflet al vetrei părintești, la cer înălțându‐te
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
că nu reușise să o convingă. Angelina îl privi cu uimire, nu-i venea să creadă că vărul său îi spusese așa cu intenția de a o jigni, dar rămase calmă și-i răspunse cu mândrie și demnitate: Mai bine țărancă decât maimuță! după care făcu un stânga-mprejur cu rotire pe călcâie, așa cum învățase ea la ora de sport și plecă să-i ajute pe ceilalți la culesul nucilor. George rămăsese cu gura căscată privind în urma ei cu mirare, nimeni
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
Vinci!,,. Iese din birou, Închizând ușa cu același prudent respect ca și femeia de serviciu. Memoriu M-am născut În anul 1452, ziua 15, luna aprilie, În localitatea Vinci de lângă Florența. Tatăl meu, notarul Piero Da Vinci și mama mea țăranca analfabetă Caterina, nu au legitimat niciodată legătura al cărei rod sunt eu. În timp ce scrie, redactorului -Șef Dezideriu Îi apar pe frunte mici broboane de sudoare. E Într-adevăr, o mare fericire să fii Leonardo Da Vinci! De cinci secole și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
de obicei nu o trezea: descuia, punea În frigider produsele, Încuia și pleca. În dimineața respectivă, Însă, trupul profesoarei de pian zăcea pe culoarul dintre bucătărie și baie, plin de sânge și cu un cuțit Înfipt În zona gâtului.. Biata țărancă a alertat vecinii, a venit poliția, au apărut procurorii, medicii legiști... Trecuseră patru ani de la moartea ei și nu fusese descoperit făptașul. Am uitat să spun, că atunci, când s-a comis crima, casa profesoarei de pian nu fusese răscolită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
niște luni până să le asamblez, probabil abia la iarnă, când ideile se vor lega mai bine, ajutate de doza de alcool tare. Acasă mă aștepta mapa de la Delegația Comisiei Europene, care într-un an s-a crăcănat ca o țărancă ținând o casă de copii, înghițind totul (chiar gândeam că pot să scap, plecând undeva departe, de criza de europenism în care intrasem, adunând demonstrativ, dar mai ales maniacal, de pe fluxurile de știri care ne invadau, ciudățenii cuprinzând în ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
unghiile vopsite rubiniu spre mine, lasă să se ghicească sub hainele de iarnă, cojoc lung, cizme italienești, o fire mai degrabă abordabilă, în timp ce, complexată probabil de statura ei, își ține un picior flexat, cu genunchiul despicându-i poala cojocului. Două țărănci cu coșuri mari de plante medicinale, după ce-au aflat că ăsta era metroul pentru Piața Veteranilor, par să fi adormit pe scaunele de la coada vagonului. Pe scaunul de lângă mine, ca de obicei ultimul pe care-l observ, o fată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
Tovarășa, revizuiește-ți atitudinea față de stat și față de partid!“. Fără cuvinte, cu lacrimi în ochi, m-am întors și am plecat. Presupun că ai intrat în căsătorie cu un set de sfaturi de la părinți: de pildă, cele ale mamei mele, țărancă din zona Moldovei, au fost multe, toate putând fi însă rezumate cam așa: „Mamă, bărbatul e bărbat!“. Cum s-ar spune, el are întotdeauna dreptate... La tine cum a fost relația cu soțul? Contribuia în egală măsură cu tine la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
tragică? Plec mutilată de pe lumea asta, înfrîntă definitiv. Nu știu, dar unii oameni sânt sortiți să ispășească greu o greșeală. Eu sânt dintre aceia. Nu mă plîng! Dealtfel, nici nu mai am lacrimi. Odată, sânt mulți ani de-atunci, o țărancă octogenară mi-a spus: domnișoară frumoasă, să te păzească Dumnezeu și Maica Precista de dragostea neagră. La vârsta aceea n-am înțeles despre ce era vorba. Acuma știu prea bine. Invitația ta la vals n-a fost decât actul de
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
nimic în lume la Dijon, unde voise să fie cât mai exact franțuzoaică. Își luase acest accent poate fiindcă așa se transformase gustul ei de răsfăț de odinioară sau fiindcă aceasta o apropia mai mult de țară - mama ei era țărancă - către care o poartă uneori dorurile, dorind poate o viață mai simplă, dar mai curată. Multă vreme nici n-am recu-noscut-o căci nu mai făcea nici o aluzie la Dijon. Numai ochii ei, cu o strălucire ciudată, mi-au dat bănuieli
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
despre cum dăduse de nu știu câte ori la teatru, cum desena și cum scria versuri, cum cânta la chi tară câte-o noap te-ntreagă, cum își impunea să facă gesturi absurde, să spună, de exemplu, ceva pe fran țuzește vreunei țărănci bătrâne... „Dar de ce faci toate astea?“, l-am întrebat, privind cum vârfurile copa cilor nevăzuți mătură stelele la fiecare rafală de vânt. Vârful incan descent se ridica, se aprindea deodată mai tare și vedeam atunci, ca-ntr-o cameră unde
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
dezbrăcate, cu părul în vânt, desculțe, râdeau tare, se spălau în aer liber; părea că toți soldații le cunoșteau, fiindcă veneau în grupuri și se duceau înăuntru cu ele. Privea prin găurile din gard, până când una dintre femeile acelea, o țărancă blondă, îl zări, îl luă de mână și îl întrebă: — La ce te uitai? Vorba îi era grosolană, cu un accent aspirat și dur. Îi spuse: — O să vină repede și vremea ta, după câte văd. Soldații râdeau. Ea lăsă cămașa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
mea De care trag cu dinții până peste suflet Să-mi producă Puțină căldură umană Ca pe fundul unei femei Te iubesc, Când în timpul mersului Se strânge și se desface Precum burduful acordeonului. Cel mai frumos poem despre patrie Patria, țărancă desculță Ne ține-n poală Ca pe niște ouă proaspete N-am să-i văd niciodată Mai sus de gleznă Dar mi-e o foame teribilă De miezul de pâine Din care este plămădit Trupul. Alt poem frumos despre Dumnezeu
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
parcă să dispar. Mi-era greu să hotărăsc ce era mai bine pentru el, să moară devorat de istovirea iubirii sau de dorul meu. Pentru prima dată suferința umană mi-a devenit insuportabilă. Am încercat să-l îndrăgostesc de o țărancă ce spăla zilnic la râu, dar puterile mele nu funcționau asupra lui. Probabil că l-am iubit pe bietul meu pescar cu o iubire demnă de o Aspidă prinsă în propria ei cursă... Asistam la suferința lui ce era deopotrivă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
Ligii Scriitorilor din Romania Satul meu Satul meu e amintirea mamei, Năframa împănată legată înapoi, Caru-ncărcat mânat în pragul toamnei, De tatăl meu pășind pe lângă boi. Și ce miros era în sat atunci, Din vii plutea aromă a-busuioacă, Glumeau țărăncile tăind tuleii-n lunci Și vesele cântau când era clacă. în pragul iernii își torceau fuiorul, La șezători în serile brumate, Iar doina suspina să le aline dorul De soțul sau iubitul dus departe... Și iarăși înfloreau cireșii-n primăvară
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]