2,268 matches
-
Kico și cu mine. Dar apoi, după formarea guvernului, s-a dat această sarcină lui Kico Panaitescu, iar el a îndeplinit-o la înălțimea celor mai optimiste așteptări, oricât de mult vor fi supărat articolele lui incisive și drastice pe bieții noștri „bien pensants” sau „oamenii de treabă”, dovedindu-se un admirabil ziarist și un demn urmaș al lui Nae Ionescu la conducerea celui mai bine scris ziar politic apărut vreodată în România. Profesorul Brăi [204]leanu și cu mine am
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
întinse cât îi cuprindeau privirile. Dacă i-ar sta în puteri - gândește cu obidă, - i-ar pune la zid pe toți cei din cauza cărora agricultura țării s-a degradat, iar seva ogoarelor este suptă de mărăcinișuri, ciulini și buruieni, în timp ce bieții români se hrănesc cu produse din import, modificate genetic și otrăvite cu chimicale, date în exces, pentru a le grăbi creșterea și a le spori producția. Își mai amintește că în mica așezare rurală unde s-a născut și a
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
procesiunea s-a mutat cu cîteva case mai departe și alt personaj Îmbrăcat În negru a apărut la balcon. „Cutare sau cutare a murit, Însă amintirea faptelor lui bune și a integrității sale fără de cusur...“ etc. Și așa mai departe, bietul cutare sau cutare a fost dus pe ultimul său drum În acest fel, urmărit de nemulțumirea sătenilor care la fiecare colț de stradă Își descărcau sufletul, Într-un potop de cuvinte, de povara pe care a reprezentat-o acesta pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
următoarele documente extrase dintr-o scrisoare a Haretei, sora poetului, care îl îngrijea la Botoșani. 3 mai 1887. "Doctorii susțin că este la cap o rană ca la picioare, din a cărei cauză nu poate articula nici un cuvânt." 27 mai. "Bietul Mihai a ajuns în starea cea mai teribilă care poate să fie... S-a ținut consiliu de doctori și concluzia a fost că pierderea lui mintală este din boală fizică, adică totală stricare de sânge." Tratamentul aplicat, antisifilitic, fără efect
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
care dădeau replica cea mai ridicolă. Câștigătorul a fost purtătorul de cuvânt al Casei Albe Dennis Hastert, care a spus că teoria lui Mankiw „pică la un test de economie adevărată“. Și, mă rog, care a fost testul, Dennis? Despre bietul Mankiw abia dacă s-a mai auzit câte ceva. Din aceste cauze, cei mai mulți au pierdut tripla convergență. Ceva foarte important avea loc, și nu era doar o parte a discursului public din America sau Europa. Până să vizitez India În 2004
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
2006, nr. 7-8, p. 16, 19. SOROHAN, Elvira. De ce râdea Gary Sîrbu? În: România literară, 39, 30 iun. 2006, nr. 26, p. 19. Despre volumele Adio, Europa! și Jurnalul unui jurnalist fără jurnal de Ion D. Sîrbu. SOROHAN, Elvira. Este Bietul Ioanide un roman ironic? În: Convorbiri literare, 140, nov. 2006, nr. 11, p. 27-29. George Călinescu. Bietul Ioanide. SOROHAN, Elvira. G. Călinescu sub scutul istoriei. În: Vitraliu (Bacău), 15, apr. 2006, nr. 1-2, p. 22. SOROHAN, Elvira. Istoria ieroglifică. În
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
iun. 2006, nr. 26, p. 19. Despre volumele Adio, Europa! și Jurnalul unui jurnalist fără jurnal de Ion D. Sîrbu. SOROHAN, Elvira. Este Bietul Ioanide un roman ironic? În: Convorbiri literare, 140, nov. 2006, nr. 11, p. 27-29. George Călinescu. Bietul Ioanide. SOROHAN, Elvira. G. Călinescu sub scutul istoriei. În: Vitraliu (Bacău), 15, apr. 2006, nr. 1-2, p. 22. SOROHAN, Elvira. Istoria ieroglifică. În: România literară, 39, 18-24 ian. 2006, nr. 2, p. 12. Despre cartea cu același titlu de Dimitrie
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
Bucovinei se realizează cu lucrarea de față. În ce privește „Epaminonda Bucevschi”, gloria „picturii arborosene”, Leca Morariu, autorul studiului, îi aseamănă destinul cu acela care l-au avut Ion Creangă și Mihai Eminescu în regat. „Pornit de la țară (capodoperele „Îngândurare”, „Dar eu, bietul de mine”, „Poftiți! floricele” - creații izvorâte pe plaiuri bucovinene), fiul preotului Dimitrie Bucevschi, el însuși om între oameni, s-a născut la Iacobeni, dar de la vârsta de 5 anișori crește în Ilișeștii lui Simion Florea Marian, vecini cu Stupca lui
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Încorporat lui, ca secție specială, se află „Muzeul pictor Epaminanda Bucevschi”, inaugurat printr-o expoziție încă din octombrie 1937... * Anuarul Muzeului regional din Bucovina 1943/1944, reapare după întreruperea din 1914, datorită prof. dr. N. Grămadă, directorul muzeului”... „Dar eu, bietul de mine?” Nănășica * Anuarul Universității „Regele Carol II din Cernăuți Anuarul Universității „Regele Carol II din Cernăuți ... Spre a da o impresie cât mai evidentă despre activitatea Universității, al cărei mare rector este dl ministru Ion I. Nistor, a editat
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
lipseau, apoi adresându-se celor trei de față, le spuse: Voi de ce n-ați asta solidari cu colegii voștri? Vreți să vă recomandați mie? Asta nu se asta caracter. Lor le asta absență, vouă nota 3 la purtare. Și ieși. Bietul Maxim pierduse verbele pe cari le înlocuia invariabil cu vorba asta. După ieșirea lui Maxim am intrat în clasă. Unul din ai noștri, care ascultase la ușă, auzise lecția profesorului. Bineînțeles cei mai zvăpăiați au pus mantalele în capul celor
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
prim-procuror / Și ca cap al lor...“ (Chief electoral. Cântec poporar, datat 1870, în: N.T. Orășanu, op. cit., pp. 90-91). addenda 403 dovezi de dragoste. Una din aceste dovezi era să bea până în fund o sticlă cu apă de doi litri. Bietul Ionică bea regulat sticla cu apă, se supunea torturii, dar sărutatul nu venea niciodată. La birt îl întrebau: Pe cine iubești tu, Ionică? - Pe coana Anicuța. / - Dar ea te iubește? / - Mă iubește. Bietul epileptic - căci Ionică era epileptic - era blând
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
o sticlă cu apă de doi litri. Bietul Ionică bea regulat sticla cu apă, se supunea torturii, dar sărutatul nu venea niciodată. La birt îl întrebau: Pe cine iubești tu, Ionică? - Pe coana Anicuța. / - Dar ea te iubește? / - Mă iubește. Bietul epileptic - căci Ionică era epileptic - era blând, bun, vorbea întotdeauna blajin și întotdeauna vesel și surâzător. Într-o vară bietul Ionică n-a mai venit la birt; necăjita lui viață se stinsese. Cuvintele franțuzești pe care le debita la sfârșitul
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
venea niciodată. La birt îl întrebau: Pe cine iubești tu, Ionică? - Pe coana Anicuța. / - Dar ea te iubește? / - Mă iubește. Bietul epileptic - căci Ionică era epileptic - era blând, bun, vorbea întotdeauna blajin și întotdeauna vesel și surâzător. Într-o vară bietul Ionică n-a mai venit la birt; necăjita lui viață se stinsese. Cuvintele franțuzești pe care le debita la sfârșitul fiecărui concert le învățase de la cocoana Anicuța. Cred că a murit târziu, în tot cazul a murit după evenimentele politice
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
nebunatic, începu să cânte una dintre cele mai ușoare canțonete al ușorului ei repertoriu. Apoi, luând un pahar de șampanie, se repede la Conul Mitiță, i se așează pe genunchi, îl prinde de gât și îl sărută. În aclamațiile unanime bietul Dimitrie Sturdza s-a făcut roșu ca un rac, a început să se zbată spre a-și libera genunchii, pe când prințul Gorciakof își ținea pântecele de râs, iar Kogălniceanu exulta. Dau această anecdotă așa cum circula pe atunci în toate cercurile
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
faptului că un grup de antisemiți foloseau ideile unui cărturar convertit la creștinism născut Într-o familie de evrei! În orice caz, e foarte interesant că, din tot ce se putea găsi În materie de ideologie, l-au ales pe bietul Edgar Papu! Mircea Mihăieș: Ce resorturi psihologice l-or fi determinat să-și asume cu atâta seriozitate tâmpeniile care i se puneau În cârcă? El a furnizat termenul și un vag context, dar conținutul a fost elaborat de o echipă
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
Revista de istorie și teorie literară”, „Lettre internationale” (ediția română) etc. Studiile publicate aici (Despre problemele periodizării literaturii române, Literatura română a anilor ‘70, Literatura română de după 1944), postfețele semnate la traducerile unor romane precum Creanga de aur (M. Sadoveanu), Bietul Ioanide și Scrinul negru (G. Călinescu), Delirul (Marin Preda) și, nu în ultimul rând, medalioanele despre scriitorii români redactate în cadrul unor prestigioase lexicoane (Lexicon fremdsprachiger Schriftsteller, Leipzig, 1977- 1980; Lexicon ost und südosteuropäischer Literaturen, Leipzig, 1990; Kindlers Neues Literaturlexicon, München
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285675_a_287004]
-
în critica deceniilor IV-VII, pref. George Macovescu, București, 1975; Alexandru George, În jurul lui E. Lovinescu, București, 1975; G. Gheorghiță, Sburătorul, București, 1976; Steinhardt, Între viață, 206-216; Papahagi, Exerciții, 147-177; Cristea, Arcadia, 133-138; Ungureanu, Contextul, 154-164; Ileana Vrancea, Între Aristarc și Bietul Ioanide, București, 1978; Dobrescu, Foiletoane, I, 28-43, III, 207-216; Mancaș, Teatrul, 85-93; Iorgulescu, Ceara, 78-82; Săndulescu, Portrete, 219-229; Raicu, Calea de acces, 135-183; Zaciu, Viaticum, 252-258; Paleologu, Alchimia, 54-71; Trandafir, Dinamica, 125-148; Holban, Proza, 9-175; Grigurcu, Între critici, 12-26; Păcurariu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
au învățat iepurii să sară Odată, cel mai în vârstă dintre iepuri s-a hotărât să-i cheme pe toți semenii ca să le împărtășească câte ceva din gândurile lui: Pe pământ, orice animal poate să-l îngrozească pe un altul. Or, bieții de noi, nouă ne este frică de toți, dar nimănui nu-i este frică de noi. Totul ne înspăimântă, și cel mai mic foșnet al frunzelor. Ce trist! Să căutăm o cale de-a îndrepta acest lucru. Începură să caute
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
expozițiune mai complexă: Vicleniile lui Scapin I, 2 O exclamație, în partea de introducere, marchează sosirea în scenă a povestitorului: Scapin (1) Ce s-a întâmplat, nobile Octave? Ce-i tevatura asta? Nu sînteți în apele dumneavoastră. Octave (1) Ah, bietul meu Scapin! Sînt pierdut, sînt deznădăjduit, cel mai nefericit om din lume Exclamațiile lui Octav îi trezesc curiozitatea lui Scapin care vrea să afle ce îl determină pe acesta să ajungă într-o astfel de stare (întrebări ale curiozității); prin
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
săracul!" se tot văieta el în fața tuturor celor dispuși să-l asculte. Pe urmă, cum țigla n-a căzut nici după o lună, lui Julius Zimberlan începu să-i fie frică pentru întreaga sa familie, iar lumea se obișnui cu bietul țicnit. "Vă dați seama? De câte ori vin acasă, mi-e inima cât un purice de frică să nu găsesc ambulanța în fața clădirii și toți ai mei..." Îl podidea plânsul. "Toți ai mei... Și pentru ce? De ce să fiu tocmai eu atât
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
că am să te iert și eu pe tine!...” (Iertarea) Sau... să fi fost zadarnică bunătatea Tatălui Ceresc pentru fiul „risipitor”?! Filosoful-scriitor ne face cunoștință și c-o țară numită, Educaria?! Parcă nu ne-ar fi așa străină... Ce credeți?! Bietul Tata Noe cum să facă el față atâtor controverse, în fața atâtor „codobitoace”. Spre exemplu, maimuța, intriganta?! Noroc de... binecuvântarea curcubeului... de pe muntele Ararat. 9ă imaginați o vulpe-n Sala de Fitness?! Eu, da. Iată, în jur, privește: bicicleta ergonomică, banda
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
vulpe-n Sala de Fitness?! Eu, da. Iată, în jur, privește: bicicleta ergonomică, banda de exerciții kettler, aparatul de vâslit, stepperul... eehei! Găsim mai în toate orașele așa ceva... Ba și-n parlamentul alor noștri... mai știi, minunea?! O, dar pe bieții Esop și Fedru, umiliți de „hulpea” lui Andrei Cornea?! Să fie posibil?! De ce nu! Invidia poate fi vindecată prin cultură?!? Orice îi este permis acestui polemist erudit care este Andrei Cornea. Ați aflat de când „prostia este indoloră”?! rn umor tipic
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
este indoloră”?! rn umor tipic sadovenian. Recitiți Baltagulși... Legenda sociogonică din incipit... ades „rostită” de Nechifor Lipan... Tot așa și cu „povestea” firelor de praf și... iluzia frumuseții... spre praful nimicniciei... sau înspre acela din sufletul politicienilor... aruncat în ochii bieților nătângi electori. După cum bine știm, fabula rămâne generatoare de subiecte de reflecție. și-uite-așa, domnul Andrei Cornea continuă povestea cu... Greierele și Furnica... văzându-i împreună, în plină iarnă, El - rebegit de frig și cântând, Ea - flămândă, dar jucând. și uite
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
nu o cunoaște, iar după aceea tânărul "și-a pierdut orice poftă în afară de pasiunea sa". Este bolnav de dragoste. După Steele, morala acestei povești este că "pasiunea tânărului era atât de puternică încât l-a distrus". Steele își conchide omilia: "bietul nostru îndrăgostit are mai multă înțelegere când e beat și e cel mai puțin în simțuri când e treaz" (1-2). În natura lor didactică - și umoristică - aceste metode descriptive și persuasive care încadrează scurta povestire sunt evidente. Addison e mai
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
din naștere. Ce făcuse Zaheu înainte, dacă nu promisiuni deșarte? Inima îi era împietrită în capiștea fărădelegilor. Liber, iar nu rob, Zaheu se vânduse pe sine demonilor. Gândurile lui de mărire erau hrana unei imense iluzii. Demonii îl făceau pe bietul Zaheu să creadă că ar poseda cu adevărat vreo putere, charismă, independență și demnitate. Simpla apariție a umbrei lui Hristos îl face pe Zaheu să-și descarce conștiința. De ce oare Zaheu promite ștergerea tuturor datoriilor omise și comise față de aproapele
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]