2,439 matches
-
exprimă trei grade de depărtare: Majoritatea acestora se formează din pronume sau adjective pronominale interogative la care se adaugă anumite elemente de compunere: Exemple în propoziții: Netko te pozdravio" „Te-a salutat cineva”, Ništa nećeš doznati" „N-o să afli nimic”, "Bit ću sretan ako se nađe 'ikakav bolji izlaz iz ovoga položaja" „Voi fi fericit dacă se va găsi vreo ieșire mai bună din situația asta”, "Amo dolaze svakakvi ljudi" „Aici vin tot felul de oameni”, "Možda će se naći gdjekoji
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
care exprimă în principal gradul de realizare a acțiunii unui verb. Prezentul propriu-zis este exprimat numai de verbele imperfective, în propoziții independente sau principale. Prezentul verbelor perfective se folosește numai în propoziții subordonate și exprimă o acțiune viitoare: "Kad odspavam, bit će bolje" „Când voi fi dormit, va fi mai bine”. Majoritatea verbelor formează perechi perfectiv-imperfectiv cu același sens lexical, de exemplu "pisati-napisati" „a scrie”. Există câteva procedee de formare a verbelor de un aspect din verbe de celălalt aspect: Verbele
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
Comanda nu are nevoie de drepturi de scriere pentru fișierul în cauză. Astfel, este posibil să se șteargă fișiere read-only (versiunea GNU întreabă utilizatorul înainte de a șterge un astfel de fișier). Dacă fișierul de găsește într-un director cu sticky bit setat, utilizatorul trebuie să fie posesorul (owner) fișierului respectiv. Firma Sun Microsystems a introdus o protecție pentru ștergerea accidentală a directorului root ("rm -fr /") în Solaris 10 care a apărut în anul 2005. La scurt timp după aceasta, o protecție
Rm (Unix) () [Corola-website/Science/320179_a_321508]
-
de observstori - trilioane de organisme unicelulalre inteligente - urca tot mai sus. "Anvil of Stars" (continuarea românului "The Forge of God") și "Moving Marș" postulează o fizică bazată pe schimbul de informații dintre particule, capabil să fie modificat la nivel de bit (Bear a pus această idee pe seama tratatului lui Frederick Kantor "Information Mechanics" (1967)). În "Moving Marș", aceaste cunoștințe sunt folosite pentru a muta planetă Marte din sistemul solar pe o orbită din jurul unei stele îndepărtate. "Blood Music" a fost publicată
Greg Bear () [Corola-website/Science/321567_a_322896]
-
conexiune permanentă. Acesta identifica fiecare interfață logică a echipamentelor conectate printr-un număr numit „adresa IP”. Versiunea de standard folosită în majoritatea cazurilor este IPv4. În IPv4, standardul curent pentru comunicarea în Internet, adresa IP este reprezentată pe 32 de biți (de ex. 192.168.0.1). Alocarea adreselor IP nu este arbitrară; ea se face de către organizații însărcinate cu distribuirea de spații de adrese. De exemplu, RIPE este responsabilă cu gestiunea spațiului de adrese atribuit Europei. Internetul este în proces
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
acestei versiuni superioare și de către alții. Ramurile Ministerului Apărării al SUA (DoD) au anunțat că în decursul anilor 2009 - 2011 vor înceta relațiile cu furnizorii de servicii Internet care nu folosesc IPv6. Adresele IPv4 au o lungime de 32 de biți (4 octeți). Fiecare adresa identifica o rețea ("network") și o stație de lucru ("work station") din cadrul rețelei. Notația obișnuită este obținută prin scrierea fiecărui octet în formă zecimala, separați între ei prin puncte. De exemplu, 192.168.0.1 este
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
folosită pentru adresa 11000000.10101000.00000000.00000001. La începuturile Internetului, adresele IPv4 se împărțeau în 5 clase de adrese, notate de la A la E. Împărțirea se făcea în funcție de configurația binara a primului octet al adresei, astfel: Adresele rețelelor au toți biții de stație 0 și nu pot fi folosite pentru o stație. În plus, mai există și adrese de difuzare, care au toți biții de stație 1. Pentru identificarea stațiilor se folosesc numai adresele de clasa A până la C. În plus
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
E. Împărțirea se făcea în funcție de configurația binara a primului octet al adresei, astfel: Adresele rețelelor au toți biții de stație 0 și nu pot fi folosite pentru o stație. În plus, mai există și adrese de difuzare, care au toți biții de stație 1. Pentru identificarea stațiilor se folosesc numai adresele de clasa A până la C. În plus, există două intervale de adrese de clasa A nefolosite în Internet: Din păcate, această metodă risipea multe adrese IP, iar odată cu răspândirea Internetului
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
este reținută întotdeauna împreună cu mască de rețea. De exemplu, o adresă IP de tipul 192.0.2.1, cu mască 255.255.255.0, ar fi scrisă în notația CIDR că 192.0.2.1/24, deoarece primii 24 de biți din adresa IP indică subrețeaua. Faptul că în tabela de rutare este precizată și mască de rețea permite agregarea (unirea) rețelelor vecine, reducând dimensiunea tabelei de rutare. De exemplu, rețelele 192.0.2.0/24 și 192.0.3.0
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
De exemplu, rețelele 192.0.2.0/24 și 192.0.3.0/24 vor fi reținute că 192.0.2.0/23: IPv6 este un protocol dezvoltat pentru a înlocui IPv4 în Internet. Adresele au o lungime de 128 biți (16 octeți), ceea ce este considerat suficient pentru o perioadă îndelungată. Teoretic există 2, sau aproximativ 3,403 × 10 adrese unice. Lungimea mare a adresei permite împărțirea în blocuri de dimensiuni mari și implicit devine posibilă introducerea unor informații suplimentare de
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
în RFC 4291 - IP Version 6 Addressing Architecture. Adresele de rețea IPv6 sunt scrise folosind notația CIDR. O rețea (sau subrețea) IPv6 este un grup continuu de adrese IPv6 a cărui mărime trebuie să fie putere a lui 2; primii biți ai adreselor, identici pentru toate adresele din rețea, formează prefixul rețelei. O rețea este reprezentată de primă adresa din rețea și de marimea prefixului în biți, separate de "/". De exemplu, 2001:0db8:1234::/48 este rețeaua cu adresele 2001:0db8
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
de adrese IPv6 a cărui mărime trebuie să fie putere a lui 2; primii biți ai adreselor, identici pentru toate adresele din rețea, formează prefixul rețelei. O rețea este reprezentată de primă adresa din rețea și de marimea prefixului în biți, separate de "/". De exemplu, 2001:0db8:1234::/48 este rețeaua cu adresele 2001:0db8:1234:0000:0000:0000:0000:0000 până la 2001:0db8:1234:ffff:ffff:ffff:ffff:ffff Deoarece un calculator poate fi văzut că o rețea cu prefixul
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
IPv6, acestea se numesc Adrese Local Unice ( - ULA). RFC 4193 rezervă prefixul fc00::/7 în acest scop, împărțindu-l în 2 spații /8 cu politici implicite diferite pentru fiecare spațiu (cfm. IPv6). Adresele includ un numar aleator de 40 de biți care minimizează riscul unei coliziuni de adrese în cazul conectării a 2 spații private sau pachetele sunt rutate greșit. Proiectele inițiale (RFC 3513) foloseau alt bloc de adrese în acest scop (fec0::), denumite și adrese specifice unei locații. Din păcate
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
pe Internet. Pentru a permite trecerea fără probleme de la IPv4 la IPv6, au fost imaginate diferite metode de alocare automată a unor adrese IPv6 plecând de la adrese IPv4: În plus, mai există și prefixul ::/96 (adresa cu primii 96 de biți 0). Adresele din acest spațiu erau cunoscute inițial că „adrese compatibile IPV4" și aveau ultimii 32 de biți egali cu adresa IPv4 a gazdei. IETF a declarat aceast bloc de adrese depășit prin publicarea RFC 4291. Singură utilizare a acestui
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
alocare automată a unor adrese IPv6 plecând de la adrese IPv4: În plus, mai există și prefixul ::/96 (adresa cu primii 96 de biți 0). Adresele din acest spațiu erau cunoscute inițial că „adrese compatibile IPV4" și aveau ultimii 32 de biți egali cu adresa IPv4 a gazdei. IETF a declarat aceast bloc de adrese depășit prin publicarea RFC 4291. Singură utilizare a acestui prefix rămâne reprezentarea unor adrese IPv4 și Pv6 într-un același tabel sau baza de date cu coloane
Adresă IP () [Corola-website/Science/298415_a_299744]
-
în standardizarea compresiei datelor audio și video digitale. A fost format din experți ISO și IEC (International Electrotechnical Commission - Comisia Electrotehnică Internațională), cu sarcina de a standardiza un algoritm de codare video adecvat stocării digitale și transmisiei la rate de bit de până la 1,5 Mb/s. Până în anul 2005, grupul a ajuns să cuprindă aproximativ 350 de membri din diferite industrii, universități și instituții de cercetare. este considerat standardul revoluției audio-video digitale. Acest standard a apărut ca un răspuns la
MPEG () [Corola-website/Science/334259_a_335588]
-
de a comprima cât mai bine imaginea și sunetul. Există mai multe standarde MPEG utilizate sau în dezvoltare, revizuite prin amendamente ulterioare sau au fost republicate. Fiecare standard de compresie a fost proiectat pentru o anumită aplicație și rată de biți. Standardele MPEG sunt în prezent cele mai utilizate instrumente pentru compresia audio-video de înaltă calitate la rate de bit foarte mici. Unele standarde sunt dezvoltate în mai multe părți (MPEG-1 are 5 părți, MPEG-2 are 11 părți și MPEG-4 are
MPEG () [Corola-website/Science/334259_a_335588]
-
prin amendamente ulterioare sau au fost republicate. Fiecare standard de compresie a fost proiectat pentru o anumită aplicație și rată de biți. Standardele MPEG sunt în prezent cele mai utilizate instrumente pentru compresia audio-video de înaltă calitate la rate de bit foarte mici. Unele standarde sunt dezvoltate în mai multe părți (MPEG-1 are 5 părți, MPEG-2 are 11 părți și MPEG-4 are 33 de părți). Fiecare parte este împărțită în profiluri, identificând un subset de caracteristici care trebuie să fie incluse
MPEG () [Corola-website/Science/334259_a_335588]
-
părți). Fiecare parte este împărțită în profiluri, identificând un subset de caracteristici care trebuie să fie incluse într-o implementare, profilurile sunt împărțite în niveluri („levels”), legate de volumul de calcule necesare codificării pentru a se adapta la rata de biți și rezoluție. Audio este împărțită în straturi („layers”), legate de rata de biți audio. MPEG a standardizat următoarele formate de compresii și standarde: Cele mai importante aplicații care au condus la dezvoltarea standardelor de compresie MPEG sunt: Reducerea vitezei de
MPEG () [Corola-website/Science/334259_a_335588]
-
trebuie să fie incluse într-o implementare, profilurile sunt împărțite în niveluri („levels”), legate de volumul de calcule necesare codificării pentru a se adapta la rata de biți și rezoluție. Audio este împărțită în straturi („layers”), legate de rata de biți audio. MPEG a standardizat următoarele formate de compresii și standarde: Cele mai importante aplicații care au condus la dezvoltarea standardelor de compresie MPEG sunt: Reducerea vitezei de transmisie, prin micșorarea debitului de informație, se face parcurgând următorii pași [ISO95]:
MPEG () [Corola-website/Science/334259_a_335588]
-
VC-1, și H. 264 pentru compresia video, și Dolby Digital( AC-3), PCM, și DTS pentru compresia audio. Prima generație de filme pe disc Blu-ray folosește MPEG-2 (standardul actual folosit pentru DVD-uri, deși codat la o rezoluție video și un bit rate mult mai mare decât DVD-urile obișnuite, pe când HD DVD-urile folosesc codecul VC-1. Datorită capacității totale mai mari, producătorii discului Blu-ray au opțiunea să aleagă pe viitor atât un bit rate maxim video mai mare, cât și un
Blu-ray () [Corola-website/Science/306651_a_307980]
-
deși codat la o rezoluție video și un bit rate mult mai mare decât DVD-urile obișnuite, pe când HD DVD-urile folosesc codecul VC-1. Datorită capacității totale mai mari, producătorii discului Blu-ray au opțiunea să aleagă pe viitor atât un bit rate maxim video mai mare, cât și un bit rate mediu superior. În compresia audio, există niște diferențe. Discurile Blu-ray permit melodii AC-3 la 640 kbit/s , aceasta fiind mai mare decât HD Dvd-ul al cărui maxim este de 504
Blu-ray () [Corola-website/Science/306651_a_307980]
-
rate mult mai mare decât DVD-urile obișnuite, pe când HD DVD-urile folosesc codecul VC-1. Datorită capacității totale mai mari, producătorii discului Blu-ray au opțiunea să aleagă pe viitor atât un bit rate maxim video mai mare, cât și un bit rate mediu superior. În compresia audio, există niște diferențe. Discurile Blu-ray permit melodii AC-3 la 640 kbit/s , aceasta fiind mai mare decât HD Dvd-ul al cărui maxim este de 504 kbit/s. Discurile HD DVD cât și cele Blu-ray
Blu-ray () [Corola-website/Science/306651_a_307980]
-
controler de memorie DRAM care face legătura cu memorii de tip DDR2-SDRAM. În plus toate bancurile sunt conectate la interfețele de comunicație J-BUS și SSI. Interfață J-BUS interconectează procesorul UltraSPARC cu subsistemul de intrare/ieșire. Este o magistrală de 128 biți, 200 Mhz, cu adresele și datele multiplexate folosită predominant pentru trafic cu acces direct la memorie și trafic "PIO" pentru control. Interfață seriala (SSI) are o rată de 50 Mo/s și conectează procesorul la un ASIC extern care face
UltraSPARC T1 () [Corola-website/Science/326505_a_327834]
-
Krrammer - Soul at home Terayon - G-1050 B1vzfsg!c y hxg!violente și înjurăturile din joc. Variantă pentru PC era livrată sub formă de executabile pentru DOS și MS-Windows, care foloseau un singur set de fișiere (excepție făcând versiunea de 8 biți pentru DOS care folosea fișiere diferite dar grafică era similară). S-a încercat și o transpunere pentru Nintendo 64 dar a fost anulată în scurt timp, fără să apuce să iasă pe piață. A fost esențială transpunerea jocului pentru PlayStation
Grand Theft Auto (joc video) () [Corola-website/Science/309095_a_310424]