842 matches
-
irezistibil. Nu înțelegeam de ce oamenii preferau să stea întinși pe spate ascultând radioul când aveau în față perspectiva acelei fericiri lichide. Tata și cu mine am ieșit împreună din cabine: mi se părea de departe cel mai puternic și mai chipeș bărbat de pe marginea bazinului din după-amiaza aceea, dar cu ochii de azi corpurile noastre albe și slăbănoage mi se par copilărești și vulnerabile. Am alergat înaintea lui și m-am oprit la marginea apei, savurând o foarte scurtă, dar neprețuită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
la un titlu. Un singur cuvânt, preferabil Patimă, Răzbunare, Dorință sau așa ceva. Nu putem lăsa asta pe seama celor de la marketing? O să am destulă bătaie de cap să scriu toată tâmpenia asta. Simon dădu din cap. Era un bărbat înalt și chipeș, a cărui formă exterioară nedefinită masca un ascuțit simț al afacerilor. Fusese recomandat de persoane sus-puse: Hilary îl alesese să-i fie agent literar dintr-o listă de șapte, opt persoane. — Ascultă, regret că licitația te-a cam dezamăgit. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
în seara aceea Phoebe colegei ei de apartament, Kate, în bucătărie, la o ceașcă de cafea dezolantă. — Nu sunt toți la fel? spuse Kim. Întrebarea este, libidinosul arăta bine? — Nu contează asta, spuse Phoebe. (Spre enervarea ei, îl găsea destul de chipeș, deși era cam prea conștient de asta, ca să-i meargă bine.) Nu se mai gândi la Roddy până în weekend, când primi un telefon de la tatăl ei care o întrebă agitat dacă văzuse Times de duminică. Phoebe ieși să-l cumpere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
un comis-voiajor? Te-ai culcat cu un bărbat care a venit să-ți vândă un aspirator? De ce ai făcut-o? De ce? Și ea a spus că nu știe, că era fermecător, că a fost drăguț cu ea și că era chipeș. Că avea ochi frumoși. Ca ochii tăi, a spus ea. N-am mai putut suporta când a spus asta: Ba nu! N-am ochii lui! Am ochii tatei! Și ea a spus: Da, exact, ai ochii tatălui tău. Și atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
-i pice lui vreo Ingrid Bergman, vreo divină Garbo? S-a umplut lumea de Sabrine, de nasoale, ce vremuri! Ce muieri! Domnișoara Carbon în schimb se dă în vânt după genul Johnny Weissmüller, și de unde să-i pice ei Tarzani chipeși, de treabă și curați cu inima? Într-o junglă parfumată, lângă un pahar cu picior înalt de daiquiri, în brațele lui cafenii și vânjoase, la pieptul lui de bronz... Și un fior de plăcere îi trece domnișoarei din închipuire în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
eu pot să-ți spun Mihaela? Am să te sun pe la cinci, să nu fugi de-acasă! spuse locotenentul, amenințând-o în glumă cu degetul. Poftim ce-a ieșit, dintr-o joacă. Locotenentul e băiat drăguț, genul ei, înalt, vânjos, chipeș, cu mustață... Duduie, duduiță dragă, pe Garofița Mihai o îneacă plânsul, cum să vă mulțumim că ați fost așa bună cu noi? Doamne, că suntem oameni săraci, da’ n-o să uit ce-ați făcut pentru noi cât oi trăi! Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
antreprenorul de la pompe funebre. La fel de clare Îi rămăseseră-n cap și responsabilitățile care urmaseră. Îl lăudase pe antreprenor, care era mândru și mulțumit de sine. Dar nu antreprenorul Îi compusese ultima expresie facială. Tot ce făcuse el erau niște Îndreptări chipeșe care, estetic vorbind, erau destul de dubioase. Dar expresia se modelase singură, În timp. Formarea ei fusese accelerată În ultimii trei ani. Ar fi fost o poveste bună, dar mai Întâi trebuia să scrie despre o grămadă de oameni care Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
se mai Întorc. Și ultima parte a acestei cărți Începe din dimineața aceea cînd doamna Pavel picotea În bucătărie, obosită de vîrstă și somn, un fel de somn permanent și cînd poștașul cel nou din cartier, un bărbat tînăr, chiar chipeș, a bătut la poartă și mi-a Înmînat telegrama Anei, prin care Îmi anunța moartea tatălui ei și faptul că peste două zile avea să aibă loc Înmormîntarea. A doua zi, spre ceasurile prînzului, căruța de ocazie, luată din gară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
decenii. Ana vorbea. Era În tonalitatea vocii și În inflexiunile rostirilor ce urmară (după ce servi șirul de meseni, Își aduse un scaun și, forțînd un mic deranjament, se așeză Între mine și cel din dreapta, secretarul școlii, un bărbat tînăr și chipeș) o ridicare de mari cortine peste timpuri În adevăr uitate; ningea pe cîmpuri albite și eu mă plimbam cu ea pe drumul comunal de acum patru decenii, ea alunecă, zăpada era pe alocuri Întărită, și ca să nu cadă o prinsei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
Solemnitatea va avea loc chiar la cramă. Păstorel răspunde: Invitat fiind la cramă Eu, răspund ca bun creștin, Printr-o scurtă telegramă: Vin! -Ia aminte, vere, la frumusețea vorbirii din bucata: „O întâmplare veche”: Bunicul era un bărbat înalt, spătos, chipeș și se purta cu barbișon. Când, la mânie i se zburlea barbișonul și cu mustățile bârzoi prindea a răcni, mare spaimă cutremura pe cei greșiți. Dar toți îl iubeau, că era om bun. Și fiind el de feleșagul său lumeț
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
ea acum? Ana fuge spre Castel. Pantofii o lasă. Deci e adevărat. Nu e castel fals. O fi și Prințul acolo? Ana fuge din ce în ce mai repede. Eu - după ea. Iată și gardul Castelului, iată și poarta. În poartă stă un tânăr chipeș, în costum albastru deschis, ca de cosmonaut, foarte potrivit pentru un zbor în albastrul cerului, până la Calea Laptelui, dus și întors. Ce-am zis? Cine se duce mereu la înțelepții din Calea Lactee? O fi chiar Prințul? Ana îl știe sau
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
coadă? I-o crește. Coarnele i-au crescut vizibil. În reparație capitală intră și istoria, dacă se dărîmă, rollerian, statui. Dacă busturile martirilor se acoperă cu grijă, în timp ce Tele 7 transmite spornic filme proletculte cu activiști omenoși și cu milițieni chipeși, interpretați de Iurie Darie. Ticul verbal al lui Antofiță, "am înțe'es!", m-a făcut să revin la propriile mele imagini. Iarăși am intrat în relație proastă cu televizorul. N-o să mai spun amintirea mea, ci versiunea mea. Uneori îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
care o știu de la tata, cam de multă vreme... Mult după aceea, unul din renumiții și vrednicii fii ai lui Gritas, gospodar și el cu bună stare (moștenire cu blestem) urmărea îmbogățirea tot la întunericul nopții... Se numea Nitas, om chipeș, atletic, agil, harnic mai ales pe timp de noapte - pășea și el pe urmele vrednicului său tată?, dar nu la fel ca părintele său. Avea o casă frumoasă în sat - și mai avea încă una la lotul său situat pe
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
mâna tânărului Herdelea. Îl privi o clipă drept în ochi, parc-ar fi vrut să-l cântărească definitiv dintr-o dată. Avea niște ochi negri atât de pătrunzători, că-ți scormoneau sufletul și-ți citeau gândurile. Era mai înalt și mai chipeș ca Grigore, cu înfățișarea voluntară a omului obișnuit să poruncească și să fie ascultat. Mustața groasă românească, puțin căruntă, îi împodobea fața, iar glasul metalic, energic și totuși cald, te cucerea. Mâinile osoase, puternice, păreau în stare să țină coarnele
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
nu știu, n-am văzut, n-am auzit. Dar cum să nu simți nimica tu, pândar, plătit cu bani grei să păzești avutul stăpânului, când se fură un vagon de porumb numai la câțiva pași de tine?... Irimie Popa, mai chipeș și mai îndrăzneț, nu se putu opri să nu zică: ― Ce vagon, domnule plutonier, păcatele noastre? Că paguba să fi tot fost doi-trei saci, dacă a fost... Și nici boierul Cosma nu s-a putut plânge de mai mult, uite
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
vagon că nu degeaba are plete cărunte. ― D-apoi eu v-am auzit cum vă plângeți, oameni buni, și tare m-am mirat că n-ați știut treaba asta, că doar toată lumea o știe! făcu atunci un bărbat frumos și chipeș, îmbrăcat curat și cu niște ochi albaștri plini de blândețe cuceritoare. Și pe la noi s-au tot străduit oamenii să cumpere pământuri de la boieri și n-a fost chip niciodată, că totdeauna au sărit alți boieri, ca nu cumva moșiile
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
Castelul ars nu se mai gândea să-l refacă. Dacă va fi nevoie, va moderniza vechiul conac cruțat de furia focului. Predeleanu se interesă, căută și găsi omul care-i trebuia lui Grigore. Era un tânăr simpatic, vioi, inteligent și chipeș, cu câțiva ani de practică agricolă în Germania și alți câțiva ani de conducere, cu bune rezultate, a unei mari ferme-model a statului. ― Uite-l! Se numește Stelian Halunga... Îți place? întrebă Predeleanu, prezentîndu-i. ― Îmi place! zâmbi Grigore. Și sper
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
ca unchiu-tu Tica ? Tot îi ziceam, însoară-te și tu, mă omule, să ai femeia și casa ta, că, până nu te-nsori, până nu drămuiește femeia, nu pui ban peste ban. Tu n-ai mai apucat să-l cunoști, chipeș bărbat ! La ce i-a folosit ? De-atâta stătut, a fiert orzul în el, a dat în clocot. Stătea în clopotniță și se uita peste câmp după americani. Până când l-au luat și l-au dus la Canal, la tăiat
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
a nu pune în pericol viitorul lui Tung Chih mă opriseră. M-am așezat lângă Nuharoo și în spatele fiului meu. Ținându-mi bărbia sus, am primit plecăciuni de la membrii Curții, guvernului și familiilor imperiale conduse de prințul Kung. Prințul arăta chipeș și tînăr pe lângă oficialii cu părul cărunt și barbă albă. Tocmai împlinise douăzeci și opt de ani. Am aruncat o privire furișă spre Nuharoo și am fost încă o dată izbită de profilul ei frumos. Era în noua ei robă phoenix aurie, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
de Maupassant în legătură cu Julien. Romancierul precizează că viitorul soț al lui Jeanne, vicontele de Lamare, este înalt și elegant. Conversează cu ușurință, "ca un om de lume care știe să se poarte", care are adică o anumită experiență în ceea ce privește femeile. Chipeș și misterios, Julien nu poate să nu placă femeilor, indiferent de poziția lor socială. Natura l-a înzestrat cu "una dintre acele figuri fericit alcătuite, la care visează femeile, dar displac tuturor bărbaților". Părul negru și ondulat îi umbrește fruntea
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
-și continua studiile artistice, dar și în speranța de a găsi aici o partidă bună care să răscumpere afrontul suferit. Prilejul așteptat nu întârzie să apară. Într-o seară, la teatru, privirile Mariei se încrucișează cu cele ale unui tânăr chipeș și misterios: contele Pietro Antonelli. Mariei nu-i scapă faptul că, pe toată durata spectacolului, acesta nu contenește a o iscodi cu coada ochiului. Însă nu îndrăznește să intre în vorbă cu fata. Dar la ea nu țin treburile astea
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
zugrăvită de acest cumsecade domn Prévost? Eu, care sunt o tânără destul de umblată, nu pot să-mi închipui că există ființe asemenea acestor Maud sau Antoinette, care se lasă siluite fără să riposteze și care își dăruiesc trupurile unor domni chipeși care le sunt pe plac așa cum dăruiești o bucată de pâine ori o cutie de chibrituri! Dacă va fi existând în Franța vreo semi-virgină, declară tânăra, aceasta nu poate viețui decât în lumea cocotelor". "Oare ce au acești buni domni
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
pe nume Anna, fata care ținea registrele de casă la o presă de ulei, iese grăbită în stradă. La auzul tobelor, aceasta își simțise inima bătându-i năvalnic, presimțind că viitorul tată al copiilor ei se găsea printre acei soldați chipeși. În ziua următoare, când Basile se duce la fabrica de ulei pentru a face aprovizionarea, o întâlnește pe Anna. El are treizeci de ani. Ea, douăzeci și opt. E dragoste la prima vedere. Basile era însurat de doi ani, dar se ferește
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
de război, au fost pierdute 30 % din efectivele masculine cu vârste cuprinse între 20 și 35 de ani, ceea ce condamna tot atâtea fete tinere la celibat. Pe lângă aceasta, mulți dintre cei înrolați se întorceau de pe front mutilați sau infirmi. Soldații chipeși, bărbații tineri, seducători și zdraveni", își amintește Marcelle Ségal, apăreau așadar în ochii tinerelor fete ca niște "eroi, niște minunății". "Li se făcea curte. Era o goană după soți. Gândiți-vă numai! Erau trei fete la doi băieți. Asta însemna
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
eroi, niște minunății". "Li se făcea curte. Era o goană după soți. Gândiți-vă numai! Erau trei fete la doi băieți. Asta însemna că exista o posibilitate din trei să rămâi cu buza umflată". Prin urmare, să respingi un pretendent chipeș era în anii '20 ceva de neînchipuit. Era unul dintre acele lucruri care nu se fac. Și totuși Clara Malraux o face, dând astfel dovadă de mult curaj. Imediat după semnarea armistițiului, tânăra este cerută în căsătorie de un medic
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]