2,172 matches
-
împotriva lui Ignatiev, se vorbește de demisia sa. Apar din nou zvonuri despre atentate. Nihiliștii se răzbună. Joi, 1 decembrie/19 noiembrie Ceață groasă, chiciură. Ora 10 I. Brătianu la mine. Vorbim despre situație, crede că la Viena se vor consola în curând. Orele 11½-1 Stătescu vine cu Pherekyde la mine, căruia îi dau Crucea de Mare Ofițer al Coroanei României și care își ia rămas-bun înainte de a pleca la Paris ca ministru plenipotențiar. Discutat chestiunea Dunării și soluția ei. Vom
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
interesele personale și cele de grup sfidau realitățile și nevoile de vindecare,după ororile războiului, ale mulțimii de rând din Europa. Astfel, se construia un „colos”, un organism supranațional plasat peste dorințele națiunilor și popoarelor individuale și fără a-i consola vreodată în adevăratul sens al cuvântului, dar înconjurându-i cu o „fațadă de legimitate democratică” (p. 28). Prin fiecare pas de „angrenare”făcut, planul acestui proiect nu primea nici o obiecție de la competențele, factorii de control și decizie existente atunci. Pas
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
nu a întâlnit niciodată un bărbat care să îi stârnească atâta admirație. Admirație, auzi. Ai auzit în viața ta așa o... Se oprește în mijlocul propoziției și-și duce mâna la gură. La naiba. Nu-i nimic, zic, ca s-o consolez. Ai fost provocată. Laurel și-a jurat de Revelion să nu mai vorbească despre fostul ei soț sau despre amanta lui, pentru că Hans, psihiatrul ei, i-a spus că nu-i face bine. Din păcate, nu a prea reușit să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
aplicarea acestui principiu prezintă importanță din perspectivă medicală, întrucât ceea ce învață în primul rând un student în medicină este „nu fă rău“ și abia apoi i se explică nevoia de a simți și arăta compasiune, de a-și înțelege și consola pacientul. Se consideră că cei patru factori pot alcătui cel mai bine cadrul de referință în cazul evaluării unei probleme de natură etică întrucât sunt în deplin acord cu trăsăturile universale ale comportamentului uman, sunt în acord cu moștenirea biologică
MALPRAXISUL MEDICAL by RALUCA MIHAELA SIMION () [Corola-publishinghouse/Science/1374_a_2741]
-
Mahabharata un verdict la care ținea enorm: "Nodul destinului nu poate fi desfăcut; nimic pe lumea asta nu-i urmarea faptele noastre". În plus, simțea că dacă nu ne este dat să-l întîlnim pe Dumnezeu, atunci trebuie să ne consolăm, dacă putem, desigur, cu dezmățul temporalității, unul care îngăduie însă, de prea multe ori, căderea cu entuziasm în temporal. SINE IRA ET STUDIO Terapia exorcizării Într-un încă nescris manual sau tratat de psihopatologie a totalitarismului, se va găsi, probabil
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
se produceau pur și simplu e adevărat sub influența unor idei dominante, a unui Zeitgeist, dar fără grija de a intra într-un tipar și fără a conștientiza de fiecare dată eticheta sub care evoluau. Într-un atare demers ne consolează însă ideea lui Schelling, potrivit căreia "gândirea noastră asupra particularului constituie, de fapt, întotdeauna o schematizare a acestuia"7, iar schematismul e "acea reprezentare în care universalul semnifică particularul sau în care particularul este intuit prin intermediul universalului"8. Cu o
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
noul colectiv. Noi, părinții, eram și cei mai buni prieteni și consilierii lor. Pentru că veneau acasă când noi eram deja plecați la serviciu, și știam că se întorc cu ochii în lacrimi, de multe ori rugam o colegă să le consoleze și să le ridice moralul. în timp, ne-am împăcat cu ideea că au reușit să accepte această suferință, nu să o depășească. Totodată s-au ambiționat să învețe mai mult chiar decât înainte și să participe la diferite concursuri
Arta de a fi părinte by Teodora Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1416]
-
directă, dialoguri. „Răbdarea este un canon”, femeie, 50 de ani, casnică. „Politica mă enervează. Mă enervez când văd ticăloșia politică din România, dar mă resemnez, nu am ce face, mai bine spun o rugăciune, vin aici la pelerinaj să mă consolez”, bărbat, inginer petrolist pensionar, cam pe la 70 de ani, foarte bine îmbrăcat, adecvat pentru vremea de afară. Mai târziu voi afla că hainele outdoor pe care le poartă cu mândrie nedisimulată sunt trimise de fiul său, emigrat în Norvegia, inginer
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
în rând în același moment cu mine sunt emoționați, grăbiți, nesiguri, dar și fericiți că au ajuns într-un final acolo, înfricoșați de orele lungi de așteptare pe care le vor avea de înfruntat. O femeie necunoscută încearcă să le consoleze pe celelalte prietene din grupul din care face parte : „Haideți, lăsați frica. Veți vedea, noaptea se înaintează mult mai repede decât ziua ! Nu mai vin așa multe familii cu copii, autocare cu pelerini sau oameni politici și nici nu se
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
mai puteți vedea pe decedat, el fiind înmormântat, deci nu mai aveți ce căuta acolo. Cred că vă puteți imagina durerea noastră, știind mai ales că bătrâna și bolnava mamă rămăsese singură și noi nu am putut nici măcar să o consolăm. Ne întrebăm de ce, din moment ce nu am adus niciun fel de prejudicii statului și nu am făcut nimănui niciun rău, nu am putut pleca măcar la mama mea, pentru a-l vedea pentru ultima oară pe tatăl ei, acesta fiind doar
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
care nu se știe câte clase primare a absolvit? Care e misterul acestei prostituții și de ce oare nimeni dintre cei care ar putea ridica această problemă în presă sau într-un eventual interviu nu o face? Pe noi nu ne consolează faptul că la Europa Liberă relatați ceea ce știm saturați fiind până la dezgust. Am dori campanii de lămurire a opiniei publice care se extaziază în fața faptului divers al unei participări la Olimpiadă sau a unor jonglerii de politică externă făcute, fiți
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
de pe Munte. Judecători nedrepți care de Dumnezeu nu vă temeți și de asemenea nu vă rușinați, cum veți răspunde la judecată atunci când nu vorbele, ci înseși faptele voastre vă vor judeca? Căci ați judecat pe cel obidit și nu ați consolat pe cel căzut și rănit. Și totuși, forul sinodal, care a trebuit să infirme sau să întărească această injustă sentință, tace de atunci și până acum; caterisirea, care procedural nu este încă executorie, a devenit operantă prin decizia practică a
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
în care martirul comunică cu Împăratul ceresc ocolind mijlocirile clasice. Discursul despre suferință este motorul acestei simbolizări. El pune în scenă suferința și ajută la depășirea ei. Sfârșește prin a nu mai fi doar expresia suferinței, ci și adjuvantul ei. Consolează mai mult decât provoacă suferință 21. Și se îmbogățește de-a lungul secolelor de catastrofe care se abat succesiv asupra evreilor. Ceea ce nu înseamnă nicidecum, dimpotrivă, că viața evreiască în Evul Mediu se rezumă la o serie de persecuții. Este
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
convertirea. Și aici transpare o respingere tipică a eroismului prin martiriu, foarte îndepărtată de modelul așkenaz al fidelității față de iudaism. Această respingere, cum am văzut, era deja prezentă la Maimonide în Epistola despre persecuție, scrisă în exil pentru a-i consola pe cei convertiți la islam sub persecuțiile almohade din secolul al XII-lea. Într-adevăr, se întâlnesc puține martirologii evreiești în lumea musulmană 44. Specificitatea contextelor istorice și a experiențelor traversate nu este suficientă pentru a explica, de una singură
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
în ciuda secularizării unor sectoare largi din lumea evreiască, aceasta continua să se situeze în eternul reînceput de tip religios. Nimic nu curma suferința, nici când cerul se mai însenina ici și colo. Ca și în trecut, retorica suferinței continua să consoleze, dar acum consola pentru faptul de a nu mai fi evreu ca odinioară. Intelectualii generației care părăsise ghetoul reînnodau legătura cu iudaismul lor studiind textele tradiționale și scriind istoria. Și în trecut memoria suferinței era memorie a iudaismului, legătură de
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
sectoare largi din lumea evreiască, aceasta continua să se situeze în eternul reînceput de tip religios. Nimic nu curma suferința, nici când cerul se mai însenina ici și colo. Ca și în trecut, retorica suferinței continua să consoleze, dar acum consola pentru faptul de a nu mai fi evreu ca odinioară. Intelectualii generației care părăsise ghetoul reînnodau legătura cu iudaismul lor studiind textele tradiționale și scriind istoria. Și în trecut memoria suferinței era memorie a iudaismului, legătură de nedesfăcut cu el
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
Rusanov din fața a ceea ce el numește "grosolănia" sau "proasta creștere" a lui Kostoglotov, care, în realitate, nu sunt altceva decât independență sau libertate a conștiinței, acest gen de calități nefiind de găsit la Rusanov; acesta abandonează mereu disputa, din lașitate, consolându-se cu gândul că va ajunge să-l "verifice" pe suspectul Kostoglotov. Spre deosebire de Rusanov, Efrem Podduev are o zonă discursivă formată în majoritate din replici directe, adresate celorlalți fără menajamente, fapt ce vorbește despre firea frustă a personajului, care nu
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
adică să-i localizez pe cei care au curent electric. Într-o zonă vecină, luminițele de Crăciun clipocesc ostentativ. Pe acolo este semnalizată apropierea Crăciunului și curentul nu se întrerupe niciodată. Trebuie să stea pe acolo un grangur mare, mă consolează soția. Dar și eu am fost grangur, chiar grănguroi și lumina tot se întrerupea frecvent, chiar cîte 2-3 ore, mormăi nemulțumit. Zăpada a fost curățată în continuare de harnicul meu vecin. Am adormit în muzica motorului și m-am trezit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Văleu, dar mulți bengoși mai sînt! Nici unul nu stă la rînd și toți au lanțuri groase la gît și cătușe de aur la mîini. Au asigurare Casco, îmi comunică un vecin din rînd. Dar eu n-am! Nici eu, mă consolează vecinul. Unde am rămas cu firul ideii? A, da. Noi, românii, față de ăia, adică față de noi... ăăă... Na, că m-am împotmolit. Ducă-se naibii comparațiile astea tîmpite între nații! Am ajuns la concluzia că peste tot omul este aproape
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
ci din hoție... Plec furios și,mai ales, supărat pe prietenul meu, hoț de drumul mare. Ajuns acasă cîntăresc mielul, să văd cît am plătit. Constat că am plătit 40 de pesoși libra. Să-ți stea în gît, Ibisate! Mă consolez repede însă. Nu există vînzător în piață care să nu fure. Mai ales de la barosanii de străini, posesori de dolari și... dușmani ai Cubei !!! Europeni și africani în Noaptea Învierii De regulă, în mediul diplomatic, invitațiile la o cină amicală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
după cinci minute, revine cu... pălăria mea. O probez, o pun în mașină, încui ușile și-i spun: Hai la polițistul ăla, să lămurim ceva. Negrul o rupe la fugă și dispare printre căsuțele locuite de confrații lui. Polițistul mă consolează: N-a avut cui s-o vîndă. Este o măsură prea mare, fără căutare... Ce noroc pe capul meu să-mi regăsesc pălăria! Mexicană, colorată, umbroasă și... încăpătoare. Conflict de interese Habar n-am avut cu cîte lighioane împart, pașnic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mă întorc din drum și păsărelele au convingerea că am dat bir cu fugiții. În consecință, prind curaj și mă ating și cu aripioarele pe cap. Totuși, cum ajung la piscină? Mai este un trotuar printre portocali și rodii. Mă consolez că voi mirosi florile de portocali și de grepfrut. Dar și această alee trece prin apropierea unui alt cuib, păzit de această dată de un "monstru" în miniatură. Este un colibri, la fel de mare ca un bondar. Numai că admirabila creatură
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
familiară, înfruntau triburi ostile și nu sperau în ajutoarele nimănui. Nu mai știau nimic de cei care le-au influențat destinul, de cei care, cîndva, undeva, le-au descătușat iubirea sau ura. Se apărau de ura noilor convivi sau se consolau cu iubirea lor. Nășteau apoi urmași nedoriți de nimeni, nici de locurile de origine, nici de cele băștinașe. Distinșii mei colegi, ambasadori din toate țările pămîntului, se aflau într-o vizită de documentare, organizată de MAE cubanez. Păstrau aceeași tăcere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mînă. Puțină apă, vă rog, domule profesor. Pentru ea eram profesor. A intrat și a văzut pregătirea din casă. A pus mîna pe umărul meu și cu o voce tristă mi-a spus: "N-a venit... dacă vreți vă... pot consola". N-am spus nimic, eram ca drogat. Fata a făcut un duș și s-a îmbrăcat cu lucruri de ale mele. Nu-i stătea chiar rău. Băusem cîteva pahare și m-am gîndit "în fond, de ce să nu?". Cine s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
înregistrează, pe stradă, la slujbă, la operă, peste tot. Veronica avea doar o singură prietenă mai bună, Mioara, care, ca și ea, își creștea cu trudă copilașii româno-latino-americani. Acolo beau o cafea împreună și mai vorbeau românește și chiar își consolau sufletele chinuite. La Mioara, un cubanez repară televizorul de vreo două ore. Veronica intră volubilă. Buenos días a todos! Buenos días, Veronica, spune Mioara. Buenos días...s... (muncitorul voia să spună "señora" . Stai, strigă Veronica cît poate de tare. Întrerupt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]